Starszaki /Wiersz pięciolatków/
Idą starszaki – dawne maluchy,
Jeden w drugiego, to same zuchy.
Buzie umyte i ręce czyste,
To dla każdego jest oczywiste.
Z bijącym sercem – już wiążą koło,
Jak im tu będzie – chyba wesoło.
My jesteśmy pięciolatki
Takie małe, dziarskie dziadki.
Już za roczek na tej sali
Też będziemy ślubowali.
II. „Mam sześć lat” /Piosenka/
1. Co wysokie, a co niskie
Co dalekie jest, co bliskie?
Śmieszne, smutne, głupie mądre,
Co wskazane, co rozsądne?
Co jeziorem jest, co morzem?
Jak zjeść kokosowy orzech?
Jak policzyć palce dłoni
i czy trąba to nos słoni?
Refren:
Mam sześć lat, masz sześć lat,
Razem poznajemy świat!
Mam sześć lat, masz sześć lat,
Poznaj z nami piękny świat!
2. Jak bezpiecznie przejść ulicę?
Czy jeść chipsy i słodycze?
Jak napisać swoje imię?
Ile wody w rzece płynie?
Co to znaczy „pod ochroną?”
Czemu zupę mamy słoną?
Wszystkie wiadomości nowe,
Czasem ciężko wchodzą w głowę!
Refren:
Mam sześć lat, masz sześć lat,
3. Koleżanko i kolego,
zastanawiaj się: „Dlaczego?”
pytaj śmiało: „Co i jak?”
i poznawaj z nami świat!
Refren:
Mam sześć lat, masz sześć lat,
IV. „Polskie ABC” /Piosenka/
1. Już w przedszkolu dzieci wiedzą,
Co to Wisła, co to Bałtyk.
Że na Śląsku leży węgiel,
A znów góry to są Tatry.
Taki polski elementarz,
Raz zobaczysz i pamiętasz.
Refren:
Nasze polskie ABC,
Każde dziecko o tym wie.
Wchodzi w głowę, wchodzi w serce,
Jak literka po literce.
Coraz lepiej czytasz je,
Nasze polskie ABC.
2. Kiedy będę taki duży,
Jak na przykład, są rodzice.
Z książek, kina i podróży,
Poznam kraju okolice.
Jak zakładka Wisły wstążka,
No a Polska jest jak książka.
Refren:
Nasze polskie ABC,
V. „Co to jest Polska?” /Wiersz/
-Co to jest Polska?
Spytał Jaś w przedszkolu.
Polska to wieś.
I zboże w polu,
I szosa, którą pędzi
Do miasta autobus,
I samolot co leci
Wysoko nad tobą.
Polska to miasto,
Strumień i rzeka,
I komin fabryczny,
Co dymi z daleka.
A nawet obłoki,
Gdy nad nami mkną.
Polska to jest także
Twój rodzinny dom.
A przedszkole?
Tak – i przedszkole,
I róża w ogrodzie,
I książka na stole.
-
VI. „Podajmy sobie ręce” /Piosenka/
1. Chociaż świat dokoła
Dziwny jest i wielki,
A my tacy mali,
Mali, jak kropelki.
Refren:
Podajmy sobie ręce,
W zabawie i piosence,
W ogródku przed domem,
Na łące znajomej.
Podajmy sobie ręce,
Przez burzę i przez tęczę,
Pod gwiazdą daleką,
Nad rzeczką i rzeką.
2. Kiedy nagle z bajki
Zniknie dobra wróżka,
Kiedy szary smutek
Wpadnie do fartuszka.
Refren:
Podajmy sobie ręce,
3. Choć nas czasem dzielą
Nieprzebyte góry,
Nieskończone drogi,
Zachmurzone chmury.
Refren:
Podajmy sobie ręce,
VII. Przygotowanie do ślubowania
Pani dyrektor odczytuje kolejne wersy „ślubowania”, po każdym przeczytanym zdaniu dzieci powtarzają „ŚLUBUJĘ”
VIII. Tekst ślubowania
Ślubuję uroczyście być dobrym i dzielnym przedszkolakiem – ŚLUBUJĘ
Ślubuję dbać o dobre imię swojej grupy i przedszkola – ŚLUBUJĘ
Ślubuję swym zachowaniem sprawiać radość swoim rodzicom i wychowawcom – ŚLUBUJĘ
Ślubuję bawić i uczyć się tutaj wesoło, czynić świat lepszym, a wkrótce zawołać „Witaj szkoło” – ŚLUBUJĘ
IX. Mianowanie na „Zerówkowicza”
Wyczytane z imienia i nazwiska dziecko przechodzi przez specjalną „bramę” z napisem „PRZEDSZKOLE nr 29”.
Pani dyrektor pasuje wszystkie dzieci 6 – letnie na „Zerówkowicza”. Nauczycielka wręcza odznakę „WZOROWY ZERÓWKOWICZ” oraz dyplom.
X. Zakończenie
Dzieci wychodzą przy akompaniamencie „Poloneza”. Przechodzą do swojej sali na wspólny poczęstunek i zabawę.
Opracowała:
mgr Beata Biesiadecka
Przyszła do mnie babcia, ubranie moje zabiera
I zanim coś powiem, już mnie ubiera.
Myślę sobie: To mi opinię zepsuje,
Więc mówię do babci: babcia żartuje!
Nie rób mi wstydu przed kolegami,
My przedszkolaki ubieramy się sami!
Do mojego pokoju zagląda tato
Bawimy się klockami – mówi, – co ty na to?
Odrzekłem – tatusiu kochany!
Klockami bawiłem się dziś z kolegami.
Porozmawiaj ze mną na poważne tematy
Do tego syn potrzebuje taty.
Dziecko I
Tylu kolegów mam i koleżanek
Z którymi biegam wesoło.
Dziecko II
Dobrze jest w domu i u babci dobrze
Ale najlepiej w naszym przedszkolu.
Dziecko III
Uczyć się trzeba pilnie, z ochotą
Nauka jest droższa niż srebro i złoto.
Dziecko IV
Najlepiej lubimy czytać i rysować
Wiemy, że w starszakach nie można próżnować
Dziecko V
Kto rysować umie, narysować łatwo
Wesołe przedszkole z roztańczoną dziatwą.
„ Mamy 6 lat”
Mam 6 lat, masz 6 lat razem poznajemy świat.
Mam 6 lat, masz 6 lat poznaj z nami piękny świat.
Co wysokie, a co niskie
co dalekie jest, co bliskie.
Śmieszne, smutne, głupie, mądre
co wskazane co rozsądne.
Co jeziorem jest co morzem,
jak zjeść kokosowy orzech.
Jak policzyć palce w dłoni,
I czy trąba to nos słoni.
Mam 6 lat, masz 6 lat razem poznajemy świat
Mam 6 lat, masz 6 lat poznaj z nami piękny świat.
Jak bezpiecznie przejść ulice
czy jeść chipsy i słodycze.
Jak napisać swoje imię,
Ile wody w rzece płynie.
Co to znaczy pod ochroną,
czemu zupę mamy słoną.
Wszystkie wiadomości nowe,
czasem ciężko wchodzą w głowę.
Mam 6 lat, masz 6 lat razem poznajemy świat.
Mam 6 lat, masz 6 lat poznaj z nami piękny świat.
Koleżanko i kolego zastanawiaj się dlaczego
Pytaj śmiało co i jak i poznawaj z nami świat.
Mam 6 lat, masz 6 lat razem poznajemy świat
Mam 6 lat, masz 6 lat poznaj z nami piękny świat.