Streetworking (pedagogika ulicy) w dosłownym oraz bardzo prostym tłumaczeniu oznacza pracę na ulicy. Metoda ta jest bardzo specyficzna, stanowiąca przykład metody „outreach” (wyjście - sięganie - poza - do). Ma ona na celu dotarcie do osób z problemami poprzez osobiste(bezpośrednie )spotkania w miejscach które są najczęściej przez takie osoby odwiedzane. Dlatego też można prosto stwierdzić, że Streetworking jest metodą zupełnie pozainstytucjonalną, czyli taka forma pracy odbywa się poza wszelkimi instytucjami, w środowisku w którym przebywa dana jednostka potrzebująca pomocy. Metoda ta, poprzez indywidualne podejście do potrzeb klienta, umożliwia bardzo skuteczną pomoce ludziom izolowanym, odtrącanym oraz niezauważanym. Docieranie ona ze wsparciem do wielu grup społecznych: prostytutek, dzieci, młodzieży, narkomanów, osób bezdomnych na ulicach, klubach, dzielnicach, parkach itd. Z tego typu metody pomocy może skorzystać każdy, oczywiście dobrowolnie, bez manipulacji oraz przymusu. Zadaniem streetworkerow jest dostrzeżenie oraz dotarcie do bezdomnych ludzi którzy chcą skorzystać z zaoferowanej pomocy bądź nie mają możliwości na uzyskanie jej z ośrodków pomocy społecznej. Następnym etapem pracownika jest pomocy w formie rozmów, wysłuchania, doradzania. Praca ukierunkowana jest na uzyskania jakichkolwiek pozytywnych zmian w człowieku. Poprawienie w nich toku myślenia, ukierunkowania poprawnego i godnego stylu życia, oraz co najważniejsze obudzenie w nich wiary w samego siebie oraz motywacji do działania. Formy takiej pomocy muszą być bardzo dobrze przeprowadzane, przemyślane oraz indywidualnie dostosowane do danej sytuacji, warunków oraz problemu. Wiec najpierw najlepiej wybadać środowisko oraz jego zwyczaje i kulturę, następnie ujawnienie się i zapoznanie z ludźmi, poprzez nawiązanie więzi , wykształcenie zaufania i szacunku. Na koniec interwencja i wsparcie.

Streetworking jest bardzo trudną praca i wielkim wyzwaniem. Myślę, że nie każdy może podjąć się tej pracy. Streetworker musi być przede wszystkim bardzo cierpliwy( efekty pracy nie pokazują się tak bardzo szybko) oraz otwarty, komunikatywny , silnie psychiczny oraz emocjonalny. Według mnie bardzo ważną cechą jest także umiejętność dostosowania się do otoczenia, wtedy najłatwiej będzie zrozumieć potrzeby oraz problemy człowieka ulicy.