Strefa	Czynniki wpływające na powstanie danej formacji	Charakterystyka formacji roślinnej	Występowanie
RÓWNIKOWA	Gleby czerwonoziemy, żółtoziemy, lateryty są ciężkie gliniaste o barwie czerwonej lub żółtej (duża zawartość związków żelaza i glinu), mają kwas	Nazywana puszczą (pot. dżungla w dorzeczu Amazonki – selva), najbujniejsza formacja roślinna na świecie, największe bogactwo gatunków roślin i produkcja biomasy, najsilniej rozwinięta warstwa drzew, krzewy i runa słabo rozwinięte ze względy na ograniczoną ilość światła, liczne liany (pnącza szybko rosnące z podłoża lub pasożytnicze) i epifity (rośliny samożywne rosnące na ciele innych roślin) na wybrzeżach morskich w tej strefie rosną lasy mangrowe (namorzynowe), opierające się na szczudłowatych korzeniach podporowych, ułatwiających utrzymanie na mulistym dnie.	Dorzecze Amazonki, kotlina Kongo, nad Zat. Gwinejską, wsch wybrzeże Madagaskaru, zach. cześć Płw. Indyjskiego, Płd. Cejlon, zach. część Płw. indochińskiego, Archipelag Malajski, Filipiny, Melanezja, Mikronezja, Polinezja
PODRÓWNIKOWA	Gleby czerwonoziemy, żółtoziemy, lateryty, zwykle zasobne w próchnice, często wymagają nawadniania	`wilgotne lasy monsunowe z licznymi lianami i epifitami, dominują drzewa wysokie, które nie zrzucają liści w porze suchej np.: dąb, cedr, sandałowiec, drzewo żelazne, kamforowiec, dalbergia zw. drzewem palisandrowym, w podszycie liany, paprocie drzewiaste `suche lasy monsunowe liany i epifity, prawie nie występują, drzewa są niższe, zrzucają liście w porze suchej np. drzewo tekowe, sandałowiec, zarośla bambusowe `suche lasy podrównikowe ze skórzastymi drobnymi liśćmi, często kolczaste, lasy widne z drzewami od 8-20m wys. `kolczaste zarośla krzewiaste (scrub w Australii, busz w Afryce, caatinga w Ameryce Płd.) z niskimi drzewami od 5-7m wys. bezlistnymi w porze suchej `sawanna (campo w Brazylii, Ilanos w Wenezueli) zarośla złożone głównie z traw i rzadkich drzew oraz krzewów, wyróżniamy sawanny: zalewowe, termitowe, wilgotne, suche, kolczaste, np.: drzewa: baobab, akacja, eukaliptus palny, krzewy: kaktusy, wilczomlecze, krzewy kserofitowe.	Indie, płw. Indochiński, Birma Centralna cześć płw. Indyjskiego Płd. i wsch. Afryka, zach. cześć Madagaskaru, płn. Australia, Wyż Brazylijska, Argentyna, Wenezuela, Gujana
ZWROTNIKOWA	Gleby szaroziemy, inicjalne lub obszary bez glebowe mają słaby poziom próchniczy do 1,5% ze względu na brak roślinności i wody, często tworzą się na podłożu piaszczystym, uprawy urodzajne, uprawy drzew cytrusowych oliwnych i winorośli.	Utrudniony lub niemożliwy rozwój roślinności ze względu na skrajnie suchy klimat, rodzaje roślinności pustynnej to główni kserofity, halofity, i roślinność oaz(fragment pustyni, gdzie płytko zalega poziom wód gruntowych, umożliwiając wzrost roślin); roślinność często pokryta ochronną warstwą wosku (kutykulą) np. suche i ostre trawy, kolczaste krzewy i liczne sukulenty: aloesy, kaktusy, opuncje, drzewa butelkowe oraz rozchodniki, tamaryszki, akacje i palmy daktylowe	Afryka: Sahara, Kalahari, Namib; pustynie Azji płd. zach., nieciągły pas w Ameryce Płn. od Kalifornii przez Arizonę do Meksyku, Ameryka Płd. – Atacama, wnętrze kontynentu australijskiego.
PODZWROTNIKOWA(ciepła wilgotna zima, gorące suche lato) PODZWROTNIKOWA(łagodna wilgotna zima, ciepłe wilgotne lato	Gleby żółtoziemy i czerwone ziemie (terra rasa), cynamonowe zasobne w próchnice, często wymagają nawadniania	Zawsze zielone twardolistne zarośla przystosowane do wysokich temperatur letnich i niedostatku wody; regionalne nazwy to: makia (Włochy), frygana (Grecja, Albania), garig (Francja), chapparal (Am. Płn.), np. Basen morza śródziemnego: dąb ostrolistny, wrzosiec drzewiasty, cyprysy, szałwia, lawenda, mirty, Lasy wawrzynolistne z obficie występującymi paprociami. Silnie zmienione przez człowieka. Rośl.: wawrzyn, sekwoje, magnolie	Bas. Morza śródziemnego, w zach. , przybrzeżnej części Andów w Ameryce Płd., płd. część Afryki Płd.-zach. Europa, Wyspy Kanaryjskie, płd.-wsch chiny, Korea, Floryda, Chile, płd. Brazylia, płd.-wsch Australii
UMIARKOWANY UMIARKOWANY (mroźna zima, gorące lato) UMIARKOWANY (wybitnie kontynentalny, suchy, ciepłe lato i mroźna zima) UMIARKOWANY (ciepła krótka zima i nie zbyt ciepłe lato, opady całoroczne) UMIARKOWANY (chłodny, mroźna zima, krótkie ciepłe lato)	Gleby brunatne(*) i płowe o cechach oceanicznych zaw. próchnicy3-4% odczyn obojętny, na powierzchniach pokrytych lasami liściastymi (mieszanymi) Gleby czarnoziemy Gleby inicjalne, słabo wykształcone Gleby brunatne(*) i bielice(**) zaw. próchnicy 2-3% powstają na luźnych piaskach, glinach i iłach porośniętych lasami iglastymi, wyżej poziomu wymywanie, w którym tworzy się jasna wstęga, niżej wmywanie Gleby bielice (**)	Występuje tylko na półkuli południowej; bogate w gatunki roślin: wiele epifitycznych mszaków, drzewa o lśniących, skórzastych liściach; liczne relikty flory trzeciorzędowej. np. drzewiaste paprocie, buki, eukaliptusy Niewielkie opady umożliwiające rozwój roślinności drzewiastej; dominuje roślinność trawiasta, typowy step (ostnicowy) może przechodzić w lasostep (na granicy z lasami s. umiarkowanej) lub suchy step (piołunowy) w warunkach suchych (na granicy z półpustyniami); regionalne nazwy to: puszta(Wlk. niz. węgierska), preria (Am. Płn.), pampa (Am. Płd.), step (Eurazja) np. ostnica, kostrzewa, turzyca, rośliny cebulkowe i byliny, zawilec, tulipan Decydujący wpływ mroźnej zimy, pokrywa roślinna lepiej rozwinięta niż na pustyniach, krzewy i zdrewniałe byliny tracą liście zimą np. turzyce, bylice, drzewiaste juki Wyraźnie zaznaczająca się zima, podczas której cykl wegetacyjny ustaje i drzewa tracą liście; wyraźna, piętrowa struktura lasu (drzewa, krzewy, runo); drzewostan słabo zróżnicowany, czasem panuje w nim jeden gatunek: buczyny (buk), dąbrowy (dąb) Dominują lasy iglaste (bory), w klimacie chłodniejszym (borealnym) tajga; słabo rozwinięte piętro krzewów, dobrze – runo; ze względu na wieczną zmarzlinę rośliny często rosną na torfowiskach np. sosna, świerk, jodła, modrzew, brzozy, wierzby, jałowiec, mchy porosty	Nowa Zelandia, Tasmania, Ameryka Płd. (wybrzeże Pacyfiku) Eurazja od Wyż. Lubelskiej przez płd. Ukrainę, Rosję, Kazachstan, Mongolię do płn.-wsch Chin, Wielkie równiny (Am. Płn.) pampa w Argentynie Obszar środkowej Azji, Ameryka Płn. między górami skalistymi a Sierra Nevada, Część Patagonii (Am. Płd.) Europa Zach., wsch. cześć Ameryki Płn., Azja w dolnym biegu Amuru Rozległe obszary Rosji, Kanada, na płw. Skandynawskim
PODBIEGUNOWY	Gleby tundrowe, słabo wykształcone zaw. próchnicy ok 1% ze względu na skąpą pokrywę roślinną i znajdującą się w podłożu wieloletnią zmarzliną	Ze względu na krótki okres wegetacyjny jest to formacja bezleśna, składająca się z krzewinek, mchów porostów; na kontynentach południowych brak typowej tundry na skutek ocieplającego wpływu oceanu: rozwijają się wrzosowiska i obszary trawiaste np.: brzoza i wierzba karłowata, wrzos, mak polarny, borówka, bagno zwyczajne	Płn. cześć Eurazji, płn. cześć Kanady, wybrzeże Grenlandii, płd. brzeg Ameryki płd.
OKOŁOBIEGUNOWY	Gleby inicjalne	Obszar prawie pozbawiony roślinności są mchy porosty i glony naśnieżne	Antarktyda, wnętrze Grenlandii.