Najczęściej stosowanymi wskaźnikami (Fadjukoff, 2007), którymi obecnie posługują się psychologowie analizujący proces wkraczania w dorosłość, są:

(1) Sytuacja mieszkaniowa: uniezależnienie się od rodziny pochodzenia, w tym najczęściej

zmiana miejsca zamieszkania i rozpoczęcie prowadzenia własnego gospodarstwa domowego, to jeden z ważniejszych wskaźników uzyskanej autonomii i wzięcia odpowiedzialności za skutki własnych działań.

(2) Edukacja: na ogół uznaje się (Arnett, 2000), że zakończenie procesu edukacji stanowi

ważny dla jednostki moment przejścia, wymagający ponownej adaptacji i rozpoczęcia

realizacji nowych wymogów, w tym przede wszystkim podjęcia aktywności zawodowej.

Analizując kwestię zakończenia edukacji, należy jednak brać pod uwagę głównie kształ-

cenie w trybie stacjonarnym (na poziomie szkoły średniej czy wyższej), kiedy stanowi to

podstawowe zajęcie młodych ludzi. W naszym kraju dużą popularnością cieszą się także

studia podyplomowe i niestacjonarne (zaoczne/wieczorowe), które na ogół są łączone

z pracą zawodową, jednak z możliwości tej w dużej mierze korzystają osoby nieco starsze.

(3) Stan cywilny: to kolejny czynnik, który może być brany pod uwagę w określaniu człowieka jako dorosłego. Jednym z najważniejszych zadań okresu wyłaniającej się i wczesnej

dorosłości jest stworzenie trwałego, stabilnego związku intymnego (Havighurst, 1948;

Erikson, 1997) z partnerem oraz rozpoczęcie wspólnego z nim/nią prowadzenia gospodarstwa domowego.

(4) Posiadanie dzieci: to (najczęściej) konsekwencja zbudowania trwałego związku (czę-

sto małżeńskiego), ale także jeden z najważniejszych wskaźników dorosłości. W społeczeństwach o wysokim poziomie rozwoju ekonomicznego młodzi ludzie coraz wyraźniej

odraczają w czasie posiadanie dzieci (Arnett, 2000; GUS, 2007, 2008) koncentrując się

na rozwoju osobistym i zawodowym. Z tego powodu posiadanie dzieci może stanowić

wskaźnik społecznej i osobistej dojrzałości jedynie w pewnym zakresie.

(5) Aktywność zawodowa: to jeden z najważniejszych (o ile nie najważniejszy) obszar funkcjonowania człowieka dorosłego (Arnett, 2000). Satysfakcjonująca integracja z rynkiem

pracy to nadal fundamentalny krok w procesie wkraczania w dorosłość, dający szanse

na uniezależnienie się od rodziny, opuszczenie domu rodzinnego, wspomagający także

zawieranie związku małżeńskiego czy rodzicielstwo (Guerreiro, Abrantes, 2004).