„Wielki słownik języka polskiego” (FORMA ELEKTRONICZNA)

ZASIĘG CZASOWY SŁOWNIKA:
Jednostki leksykalne występujące w polszczyźnie (poświadczone w źródłach) po 1945r.

CHARAKTER SŁOWNIKA:
- dokumentacyjny- rzetelna ilustracja materiałowa haseł i ich dokumentacja cytatami pochodzącymi z autentycznych tekstów
-deskryptywny, a nie preskryptywny- odnotowanie rzeczywistego stanu języka, a nie pożądanego

ŹRÓDŁA SŁOWNIKA:
a) komputerowe korpusy tekstów języka polskiego, istniej kilka takich zbiorów (por. Piotrowski2003, Przepiórkowski 2004, Lewandowska-Tomaszczyk 2005), nadzieje wiązane ze startującym projektem Narodowego Korpusu Języka Polskiego
b) digitalizacja określonych tekstów i przystosowanie ich do komputerowego przeszukiwania, która objęłaby:
-publikacje z lat 1945-1956
-współczesne czasopisma hobbystyczne i inne o wąskim zasięgu,
-podręczniki szkolne
-witryny internetowe (oficjalne i prywatne)

JAKIE FAKTY JĘZYKOWE SĄ UJĘTE W SŁOWNIKU:
-wyrazy pospolite
-wybrane nazwy własne, tzn:
-ważniejsze nazwy geograficzne( wybór według frekwencji w korpusach)
-nazwy własne używane w odniesieniach apelatywnych, np. Belweder, Janosik
- nieciągłe jednostki leksykalne (stałe związki frazeologiczne)
-frazemy ( w wyborze)
-„skrzydlate słowa”
-przysłowia
-morfemy:
-prefiksy, prefiksoidy i pierwsze człony złożeń,
- sufiksy, sufiksoidy i drugie człony złożeń

OGÓLNE ZASADY HASŁOWANIA:
-każdy obiekt leksykograficzny stanowi osobny artykuł haslowy,
-artykuły hasłowe opisujące jednostki nieciągłe są „dowiązane” do artykułów opisujących jednostki ciągłe za pomocą linków hipertekstowych
-tylko ciągi reprezentujące odrębne części mowy opisywane są w kilku artykułach hasłowych, np. piec I, rzecz., piec II, czas., inne przypadki homonimii opisywane są w ramach jednego artykułu hasłowego
-pary aspektowe, zarówno prefiksalne jaki i sufiksalne są opisywane w osobnych artykułach hasłowych, powiązanych linkami

MIKROSTRUKTURA SŁOWNIKA:
1. wyrażenie hasłowe
2. wariant wyrażenia hasłowego
3. informacja o wymowie
4. etymologia
5. informacja fleksyjna
6. kwalifikatory
7. definicja
8. relacje semantyczne
9. informacje syntaktyczne
10. kolokacje
11. przykłady pełnozdaniowe
12. jednostki nieciągłe zawierające wyrażenie
13. frazemy
14. „skrzydlate słowa”
15. przysłowia

WIELKOŚĆ SŁOWNIKA:
Docelowym zadaniem jest objęcie wszystkich jednostek języka możliwych do odnalezienia w tekstach deklarowanego przedziału czasowego, wielkość jest trudna do oszacowania, praca nie skończy się nigdy, materiał będzie przyrastać, możliwość uzupełniania haseł jest technicznie łatwa ze względu na elektroniczny charakter słownika