wszystkie cw rach fin

Rachunkowość finansowa – ćwiczenia

Anna Kuzior

KONSULTACJE: wtorki

LITERATURA

+ ustawa o rachunkowości
+ gruby zeszyt w kratkę
+ kalkulator

ZALICZENIE PRZEDMIOTU

- 2 kolokwia w sumie na 20 pkt., I - koniec listopada/ początek grudnia

II - ostatni tydzień semestru

- punkty można zdobyć za aktywność (rozwiązanie zadania)

- punkty ujemne można otrzymać za brak przygotowania do zajęć

- trzeba przygotować krótkie prezentacje za 2 pkt.

OCENY

od 22 pkt. - bdb.

ok 13-14 pkt. – dost.

PREZENTACJE

- każdy musi przygotować jakiś temat

- czas ok 10 min.

- może być multimedialna

- informacje z ustawy o rachunkowość oraz książek

OBECNOŚCI

- maksymalnie 2 nieobecności

- nieobecność na kolokwium musi być usprawiedliwiona

ĆWICZENIA 1

SPRAWOZDANIE FINANSOWE składa się z:

- BILANSU dostarczającego informacje o stanie aktywów i pasywów

- RACHUNKU ZYSKÓW I STRAT - informacje o wyniku finansowym (ale wynik finansowy znajdziemy też w bilansie), ale ten wynik finansowy tutaj jest dopiero na końcu, stanowi ostatnią dolną linię, poprzedzony jest informacją o wszystkich przychodach i poniesionych kosztach, widzimy te elementy

- INFORMACJA DODATKOWA – informacje dodatkowe uzupełniające do pozostałych elementów sprawozdania, bilans to mało dla inwestora, on musi mieć dokładniejsze informacje o poszczególnych elementach

- RACHUNEK PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH

- ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM

+ sprawozdanie finansowe musi prowadzić każda osoba prawna, która prowadzi działalność gospodarczą, osoba fizyczna prowadzi rachunkowość wtedy, kiedy jej przychody przekroczą określony w ustawie pułap. (ewidencja VAT np. dla urzędu skarbowego, czyli dla celów podatkowych)

  1. BILANS

AKTYWA : dzielą się na trwałe i obrotowe; podział dokonywany jest ze względu na okres posiadania, użytkowania

  1. Trwałe (okres użytkowania, posiadania dłuższy niż 1 rok) wyjątek : należności z tytułu dostaw i usług

  1. Wartości niematerialne i prawne - są wykorzystywane gospodarczo, odróżniają się od innych aktywów tym, że nie mają postaci fizycznej

np. licencje, patenty, prawa autorskie, know-how, prace rozwojowe)

2. Rzeczowe aktywa trwałe - są wykorzystywane gospodarczo

- środki trwałe - jednostka gospodarcza wykorzystuje je w prowadzeniu działalności

np. grunty, budynki, maszyny, urządzenia, środki transportu

- środki trwałe w budowie

np. maszyny w remoncie lub wymagające montażu, nie są kompletne, zdatne do użytkowania

3. Należności długoterminowe – kwoty, które jednostce winne są osoby trzecie , których okres wymagalności wynosi ponad 1 rok (bez należności z tytułu dostaw i usług)

4. Inwestycje długoterminowe - nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej, są zakupywane dla korzyści ekonomicznych np. korzyść ze zbycia (bezpośrednia korzyść) a nie z użytkowania (pośrednia korzyść)

np. zakupione papiery wartościowe; zakupione praw autorskich w celu odsprzedaży, z których jednostka nie chce sama skorzystać; nieruchomości przeznaczone pod wynajem, grunty przeznaczone pod dzierżawę lub sprzedaż

!!! wszystkie aktywa są korzyściami, nie tylko inwestycje !!!

B. Obrotowe

1. Zapasy:

- materiały - składniki pochodzące z zakupu zużywane całkowicie, jednorazowo, w momencie ich wydania

- półprodukty i produkty w toku - składniki, które poddano obróbce i zakończono

jakąś fazę produkcji i są np. w magazynie

* produkcja w toku - składniki, które są aktualnie w trakcie obróbki produkcyjnej,

procesu produkcji

- produkty gotowe - składniki, które przeszły wszyskie fazy produkcji i są przeznaczone

do sprzedaży

- towary – składniki aktywów, których nie oddaje się do procesu produkcji, zakupiony

i oddany do sprzedaży

2. Należności krótkoterminowe

- z tytułu dostaw i usług = sprzedaż z odroczonym terminem płatności;

- od pracowników z tytułu pobranych zaliczek, niedoborów i szkód;
- z tytułu podatków nadpłaconych

- roszczenia sporne =należności dochodzone na drodze sądowej (np. kiedy ktoś zwleka

z zapłatą)

3. inwestycje krótkoterminowe

- pożyczki dla innych podmiotów; bony skarbowe; akcje i obligacje do 1 roku

- środki pieniężne: w kasie i na rachunku bankowym

- inne środki pieniężne: czeki obce, weksle obce

PASYWA:

A. kapitał własny

1. podstawowy - wniesiony podczas założenia firmy, podstawa do powołania jednostki

gospodarczej

2. zapasowy

3. rezerwowy

4. wynik finansowy – zysk wielkość dodatnia, strata wielkość ujemna

B. kapitał obcy/ zobowiązania – kwoty, które jednostka jest winna osobom trzecim

1. długoterminowe - termin spłaty jest dłuższy niż 1 rok

np. pożyczki, kredyty bankowe

2. krótkoterminowe - termin spłaty poniżej 1 roku

- pożyczki i kredyty

- z tyt. dostaw i usług

- z tyt. podatków

- z tyt. Wynagrodzeń

!!!! Aktywa zawsze muszą się równać pasywom.!!!!

KONTA KSIĘGOWE

Konta bilansowe: aktywne, pasywne i aktywno-pasywne

KONTA AKTYWNE

Np. rachunek bankowy, materiały, środki trwałe

Dt ct

Sp.

Obroty obroty

Sk. Dt charakter salda końcowego wynika ze strony,

Suma końcowa która miała większe obroty,

KONTA PASYWNE
np. zobowiązania z tytułu wynagrodzeń, kredyt bankowy

Konta wynikowe :

- konta kosztów

- konta przychodów

  1. KOSZTY – działają jak aktywne, lecz nie mają sald.

np. konto "umorzenie środków trwałych" zostało wyodrębnione z konta "środki trwałe" w

wyniku podziału pionowego tego konta, jest to konto KORYGUJĄCE

korespondencja

konta wynikowe: ----------------------------------> konta bilansowe

amortyzacja -----------------------> umorzenie środków trwałych

1. Otrzymano fakturę za zużytą w rodukcji energię (100zł)

zużycie materiałów i energii ---------> zobowiązania wobec dostawców
2. Wydano do zużycia w produkcji materiały o wartości 30 zł.

zużycie materiałów i energii ---------> materiały

usługi obce --------------------------------> kasa np. zakup znaczków

2. PRZYCHODY

WYCENA MATERIAŁÓW

Mogą wtedy powstać nieprawidłowości między ceną rzeczywistą, a ceną stałą. Te różnice, to ODCHYLENIA OD CEN EWIDENCYJNYCH

Zadanie . Wycenić rozchód materiałów i ustalić ich stan końcowy na dzień 7 marca wykorzystując 3 znane metody przy następujących założeniach :
1) 2 marca przychód 30 sztuk po 2 zł / szt
2) 5 marca przychód 150 sztuk po 3 zł / szt 830 zł (całość)
3) 6 marca przychód 80 sztuk po 4 zł / szt
4) 7 marca był rozchód 100 sztuk

Rozchód 7.03 Stan na 7.03

Cp = 830/ 260 (il. Sztuk) = 3,19 160 szt (zostało)x 3,19 = 510,4 zł
Cena przeciętna 3,19 x 100 = 319 zł

FIFO 80x4 + 20x3 = 380 zł 130x3 +30x2 = 450 zł

LIFO 30x2 + 70x3 = 270 zł 80x2 + 80x4 = 460 zł

EWIDENCJA KOSZTÓW
KOSZT - jest poniesiony po to, aby uzyskać korzyści
- jest to zużycie zasobów poniesione na określony cel, jest wyrażony wartościowo, w

określonym czasie

Możliwości w zakresie ewidencji kosztów:

1. Układ rodzajowy

2. Układ funkcjonalny / kalkulacyjny

1. Układ rodzajowy - podstawą jest treść ekonomiczna

amortyzacja - koszt zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych

zużycie materiałów i energii - zużyte materiały na cele produkcyjne, administracyjne

usługi obce: usługi transportowe, telekomunikacyjne, pocztowe, remontowe, bankowe (opłata za prowadzenie rachunku bankowego) , prowadzenie rachunkowości, utrzymanie czystości, ochrona, usługi najmu i dzierżawy

podatki i opłaty: podatki o charakterze kosztowym czyli zaliczane są do kosztów działalności
podstawowej np. od nieruchomości, opłaty administracyjne

wynagrodzenia – koszt powstający w wyniku naliczenia wynagrodzeń

ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia - zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, fundusz pracy,

badania lekarskie, szkolenia pracowników

pozostałe koszty rodzajowe – delegacje, ubezpieczenia majątkowe

CECHY UKLADU RODZAJOWEGO

2. Układ kalkulacyjny

produkcja podstawowa - koszty bezpośrednio związane z produkcją konkretnego wyrobu gotowego

koszty wydziałowe -koszty, które powstają w związku z działalnością podstawową produkcji, ale których się nie da lub których się nie opłaca dzielić pomiędzy wyroby gotowe, są to koszty pośrednie produkcji

koszty działalności pomocniczej - wydziały produkcji pomocniczej, to nie są te wydziały, w których odbywa się produkcja, służy np. usprawnieniu działalności prowadzonej przez jednostkę gospodarczą, nie zawsze te wydziały pomocnicze występują

koszty zarządu - koszty ponoszone przez administrację czyli związane z administrowaniem, zarządzaniem i utrzymaniem jednostki jako całości

koszty zakupu (materiałów)

koszty sprzedaży – jeśli umówimy się, że my poniesiemy te koszty

Jak można ewidencjonować:
- w układzie rodzajowym –korespondencja z kontami aktywów i zobowiązań

- w układzie funkcjonalnym –korespondencja z kontami aktywów i zobowiązań, ale nie ma tutaj przełożenia 1:1

- w obu

PODWÓJNE KSIĘGOWANIE - w dwóch układach jednocześnie

*konto "rozliczenie kosztów" powstało w wyniku podziału pionowego wszystkich kont kosztów rodzajowych

PD przeczytać jaka jest zależność wartościowa pomiędzy kontami księgowanymi w układzie rodzajowym w układzie kalkulacyjnym, chodzi o to, czy jeśli w danym miesiącu księgujemy koszty i księgujemy je najpierw w układzie rodzajowym, to czy potem dokładnie ta sama kwota kosztów trafia w tym samym miesiącu do układu kalkulacyjnego

RACHUNKOWOŚĆ ĆWICZENIA 2

Cechy układu rodzajowego:

- ujmuje koszty według rodzaju, podstawą jest treść ekonomiczna

- ujmowane są koszty proste, czyli takie, których nie da się podzielić na bardziej elementarne

- jest to ewidencja prosta, nie bardzo skomplikowana

- informacje płynące z tego układu, muszą być przedstawione w sprawozdaniu finansowym

- koszty te przedstawiane są w porównawczym rachunku zysku i strat lub w informacji dodatkowej

- informacje o kosztach rodzajowych są przekazywane też do GUSu dla celów statystycznych, aby porównać koszty różnych jednostek, niezależnie od branży

- koszty zapisywane są w danym okresie sprawozdawczym, gdy powstały; niezależnie od okresu, którego dotyczą (wystąpią dopiero w przyszłości)

Np. prenumeraty, ubezpieczenia, abonament, czynsze (zaliczki),

- ujmuje koszty działalności operacyjnej zaś nie ujmuje kosztów operacji finansowych, pozostałych kosztów operacyjnych oraz strat nadzwyczajnych

Cechy układu funkcjonalnego:

- uwzględnia strukturę organizacyjna przedsiębiorstwa

- koszty ujmowane są według miejsc ich powstania

- na podstawie ewidencji w tym układzie można określić koszty wytworzenia danego produktu

- koszty zapisywane są w okresie, którego dotyczą; nie wtedy kiedy powstały ZASADA WSPÓŁMIERNOŚCI KOSZTÓW I PRZYCHODÓW

Np. Zapłacenie czynszu za lokal za pół roku z góry; w grudniu 2013 za rok 2014

*** KOSZT POŚREDNI PRODUKCJI – powstał w procesie produkcji; jego poniesienie było niezbędne jednak nie można jednoznacznie określić gdzie powstał lub to się nie opłaca.

Odzież ochronna to zawsze ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia nie zależnie czy własne czy od pracodawcy

Zużycie własnych narzędzi, odzieży itp. Pracowników to zawsze pozostałe koszty

Rozliczenia kosztów dokonuje się tylko w układzie funkcjonalnym

Rozlicza się koszty: produkcji podstawowej, działalności pomocniczej, wydziałowe, zakupu. Dokonuje się tego na koniec miesiąca

Kosztów zarządu i sprzedaży nie rozlicza się. Trafiają one od razu na Wynik Finansowy. Jest to obliczane na koniec roku

ZADANIE 4

AD. 6 - ROZLICZENIE KOSZTOW WYDZIAŁU POMOCNICZEGO

Co musimy wiedzieć o wydziale pomocniczym ?

- wiemy komu świadczył usługi: dla wydziału sprzedaży i dla zarządu

- wiemy ogólnie w jakich ilościach świadczył usługi: 100 km

- wiemy w jakich proporcjach świadczył usługi: 80km dla wydziału sprzedaży i 20 km dla zarządu

- wiemy jakie poniósł koszty: 600zł

I. Jako pierwszy należy obliczyć koszt jednostkowy

Koszt jednostkowy liczy się aby:

- wiedzieć jak zwiększą się koszty gdy wzrośnie ilość przejechanych kilometrów

- czy wydział jest opłacalny; czy w każdym miesięcy koszty są takie same

- kontrola poniesionych kosztów (podstawowe zadanie rachunkowości)

*** można to pominąć jeśli miesiąc w miesiąc ponoszony koszty i jego proporcje były takie same

II. liczymy wartość świadczeń przekazanych poszczególnym odbiorcom

III. sprawdzamy czy suma tych kosztów zgadza się z ogólnymi kosztami działalności pomocniczej

AD. 7 - ROZLICZENIE KOSZTÓW WYDZIAŁOWYCH

Dokonuje się za pomocą proporcji.

  1. Liczymy wskaźnik narzutów kosztów wydziałowych (zawsze jest w %)

  2. Obliczamy narzuty dla poszczególnych wyrobów (X i Y)

  3. Sprawdzenie:

    1. Czy koszt wytworzenia wyrobów X i Y jest równy produkcji podstawowej

    2. Czy suma narzutów na X i Y są równe kosztom wytworzenia

  4. Pokazać ile wynosi koszt wytworzenia wyrobu X i Y

AD. 8 - KOSZT WYTWORZENIA – ROZLICZENIE PRODUKCJI PODSTAWOWEJ: Przyjęto do magazynu wyroby gotowe X i Y wycenione według kosztu rzeczywistego. Produkcja w toku nie występuje

  1. Otwieramy konto wyroby gotowe

  2. Przeksięgowujemy wartości z kont analitycznych wyrób X i Y na konto wyroby gotowe

Zadanie 9.1

Ad. 10. – KOSZTY ZAKUPU

  1. Obliczamy wskaźnik narzutów kosztów (stosunek kosztów do zużytych materiałów)

  2. Liczymy narzuty na materiały w poszczególnych działach

  3. Sprawdzenie:

    1. suma poszczególnych narzutów musi być równa kosztom zakupu

    2. podstawy naliczania narzutów: suma materiałów z poszczególnych narzutów musi być równa ogólnej liczbie materiałów

RACHUNKOWOŚĆ ĆWICZENIA 3

PREZENTACJA NR 1

Zasady rachunkowości – true and fair, memoriałowa, współmierności, kontynuacji
działania, ciągłości, istotności

Ogólnie zasady rachunkowości można określić, jako zbiór obowiązujących reguł, procedur i norm, które znajdują zastosowanie w praktyce w celu dostarczenia informacji pełnych, rzetelnych, jasnych i użytecznych o sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa oraz jego działalności gospodarczej i osiąganych wynikach finansowych.
Wszystkie zasady rachunkowości można podzielić na 3 grupy :
- uniwersalne
-podstawowe – nadrzędne
- szczegółowe – podrzędne

Zasady uniwersalne są powszechnie stosowane w rachunkowości we wszystkich krajach niezależnie od ustroju politycznego i systemu gospodarczego.
Do uniwersalnych zasad podstawowych stosowanych w rachunkowości zalicza się:

- zasadę dwustronnego zapisu każdej operacji gospodarczej

- zasadę periodyzacji, czyli okresowych sprawozdań finansowych

Zasada dwustronnego zapisu wynika z dwoistego rozpatrywania majątku podmiotu gospodarczego – według form (postaci) występowania majątku i według źródeł finansowania (pochodzenia) tego majątku, a w konsekwencji z dwoistego znaczenia każdego zdarzenia gospodarczego zaliczanego do operacji gospodarczych. Jest to jedna z najstarszych zasad stosowanych w rachunkowości.
Zasada periodyzacji polega na podzieleniu działalności gospodarczej każdego podmiotu gospodarczego na pewne stałe powtarzające się odcinki czasu np. miesiąc, kwartał, rok. Odcinki te nazywają się okresami obliczeniowymi, obrachunkowymi lub sprawozdawczymi. Między początkiem każdego okresu sprawozdawczego a jego końcem ujmuje się każdą operację gospodarczą chronologicznie i systematycznie na odpowiednich kontach, a na zakończenie sporządza się sprawozdania, którymi są bilans majątkowy, rachunek zysków i strat oraz inne sprawozdania w zależności od potrzeb i obowiązujących norm prawnych. Typowymi okresami sprawozdawczymi są poszczególne miesiące i rok kalendarzowy, który trwa zazwyczaj od 1 stycznia do 31 grudnia.

NADRZĘDNE zasady rachunkowości określone są w ustawie o rachunkowości, wpierają dostosowanie polskiego prawa o rachunkowości do prawa obowiązującego w Unii Europejskie.
Zasady te służą każdemu przedsiębiorstwu do prowadzenia polityki rachunkowości, a znalazły odbicie w założeniach koncepcyjnych Międzynarodowych Standardów Rachunkowości.
Główną zasadą rachunkowości jest :

- prawdziwego i rzetelnego obrazu

Z tą podstawową zasadą łączy się zasada:

- przewagi treści nad formą

Pozostałe zasady nadrzędne to :

- memoriału
- kontynuacji działania
- ciągłości
- współmierności
- istotności
- ostrożności (ostrożnej wyceny)

PRAWDZIWEGO I RZETELNEGO OBRAZU (true and fair) - polega ona na tym, że rachunkowość musi odzwierciedlać rzetelny, a więc rzeczywisty i wiarygodny obraz stanu majątkowego konkretnego podmiotu gospodarczego, poprzez zastosowanie prawidłowej ewidencji operacji gospodarczych oraz odpowiednią sprawozdawczość. Zasada ta wymaga, aby w rachunkowości każdego przedsiębiorstwa obok takich sprawozdań jak bilans i rachunek zysków i strat, były sporządzane dodatkowe sprawozdania wyjaśniające np. stan płynności finansowej danego podmiotu gospodarczego. Dzięki tej zasadzie obraz majątku, wyniku finansowego i sytuacji finansowej jednostki jest prawidłowy. Zasada ta jest nadrzędną, główną zasadą rachunkowości, wszystkie inne zasady są jej podporządkowane.

ZASADA PRZEWAGI TREŚCI NAD FORMĄ – Zasada ta łaczy się z zasadą prawdziwego i rzetelnego obrazu. Polega ona na prezentowaniu zgromadzonej w rachunkowości informacji zgodnie z rzeczywistością, nawet kiedy jest to sprzeczne z wymogami formalnymi. Inaczej mówiąc, operacje gospodarcze muszą być ujmowane i rozliczane zgodnie z ich charakterem i rzeczywistością ekonomiczną.

ZASADA MEMORIAŁU – realizacja jej polega na ujmowaniu wszystkich operacji gospodarczych, dotyczących danego przedsiębiorstwa zarówno w zakresie przychodów, jak i kosztów, w momencie ich wystąpienia, a nie w momencie zapłaty, niezależnie od ruchu środków pieniężnych. W efekcie należy wykazywać przychody jednostki niezależnie od tego, czy należności z ich tytułu zostały spłacone, a koszty - bez względu na to, czy zobowiązania z ich tytułu zostały spłacone.

Przestrzeganie tej zasady zapewnia kompletność obrazu oraz pozwala na uniknięcie subiektywizmu w decyzjach dotyczących momentu wystąpienia zmian majątkowych wywołanych działalnością gospodarczą przedsiębiorstwa. Wynik finansowy ustalany jest w oparciu o zasadę memoriału, dlatego często nazywany jest również wynikiem memoriałowym.

Zasadą przeciwstawną do tej zasady jest zasada kasowa. Jest to historycznie wcześniejsza zasada. Według niej rejestruje się i rozlicza wpływy i rozchody środków pieniężnych, jako elementy wyniku jednostki. Rachunek przepływów pieniężnych sporządzony jest na podstawie tej zasady stąd też jego inna nazwa „wynik pieniężny”.

ZASADA WSPÓŁMIERNOŚCI łączy się z zasadą memoriałową. Dotyczy ona prawidłowego ustalenia wyniku finansowego, a w efekcie również majątku jednostki. Zgodnie z tą zasadą elementami (przychodami, kosztami) wyniku finansowego danego okresu mogą być tylko te przychody i koszty, które dotyczą danego okresu, a więc są współmierne. Należy uwzględnić przychody danego okresu i koszty związane z uzyskaniem tych przychodów oraz koszty dotyczące tego okresu (będące funkcją czasu), a więc koszty współmierne do uwzględnionych przychodów. Stosowanie tej zasady napotyka trudności przy rozliczaniu i ewidencjonowaniu kosztów pośrednich oraz powoduje powstanie rozliczeń międzyokresowych kosztów i przychodów.

ZASADA KONTYNUACJI DZIAŁANIA – opiera się na założeniu, że podmiot, w którym prowadzi się rachunkowość, będzie kontynuował swoją działalność w najbliższej przyszłości (co najmniej jednego roku) i że nie przewiduje się jego likwidacji. Ważne jest również to, że jednostka musi prowadzić tę działalność w niezmienionym istotnie zakresie. Przestrzeganie tej zasady ma wpływ na wycenę majątku przedsiębiorstwa i jego ujęcie w bilansie.

ZASADA CIĄGŁOŚCI polega na stosowaniu w danym przedsiębiorstwie w sposób ciągły jednakowych i tych samych zasad grupowania operacji gospodarczych, wyceny aktywów i pasywów, dokonywania odpisów amortyzacyjnych, ustalania wyniku finansowego. Realizacja tej zasady ma wpływ na porównywalność oraz przejrzystość informacji zawartych w sprawozdaniach finansowych w poszczególnych okresach sprawozdawczych (kolejnych latach). Stosowanie tej zasady powoduje, że każdy bilans końcowy (sporządzany na koniec roku sprawozdawczego) jest jednoznacznie bilansem początkowym dla nowego okresu sprawozdawczego.

ZASADA ISTOTNOŚCI –polega na tym, że rozwiązania przyjęte w rachunkowości prezentują informacje, które mają ważne znaczenie dla podjęcia decyzji. Informacje te należy ujmować kompletnie i kompleksowo. Zasada ta jest głównie realizowana w rachunkowości zarządczej. Przed informację istotną (ważną) należy rozumieć taką informację, której pominięcie lub zniekształcenie może wpłynąć ujemnie na decyzje podejmowane przez odbiorców informacji (np. dyrekcje przedsiębiorstw, zarządy spółek lub potencjalnych inwestorów). Dopuszczane są uproszczenia w ewidencji, ale nie mogą one spowodować zniekształcenia w istotny sposób majątku i wyniku finansowego jednostki.

ZASADA OSTROŻNOŚCI (OSTROŻNEJ WYCENY) - polega na zachowaniu rozwagi przy wycenie poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa, tak, aby ich wartość prezentowana na dany dzień (tzw. dzień bilansowy) nie była zawyżona, a wynik finansowy nie został zniekształcony. Zgodnie z tą zasadą należy zastosować ostrożny, raczej „pesymistyczny” punkt widzenia na zasoby i źródła ich finansowania w jednostce. Składniki aktywów należy wycenić ostrożnie, a więc po niższej wartości. Natomiast zobowiązania, czyli szeroko rozumiane długi jednostki, należy przedstawić w wartości wyższej. Przestrzeganie tej zasady nie dopuszcza do wystąpienia „inflacyjnych” zysków w przedsiębiorstwie i dekapitalizacji jego majątku.

PREZENTACJA NR 2:

Podstawy prawne rachunkowości. Zakres rachunkowości według Ustawy o Rachunkowości.

Ustawowy zakres rachunkowości

PREZENTACJA NR 3.
Zasady rachunkowości (na osobnych kartkach)


PREZENTACJA NR 4

KSIĘGI RACHUNKOWE - elementy i ich charakterystyka, ogólne zasady zapisów

Księgi rachunkowe

Elementy ksiąg rachunkowych:

Dziennik

Konta księgi głównej

KSIĘGI POMOCNICZE

- środków trwałych,
- rozrachunków z kontrahentami,
- rozrachunków z pracownikami (w szczególności jako imienną ewidencję wynagrodzeń pracowników, zapewniającą uzyskanie informacji z całego okresu zatrudnienia),
- operacji sprzedaży (kolejno numerowane własne faktury i inne dowody, ze szczegółowością niezbędną na cele podatkowe),
- operacji zakupu (obce faktury i inne dowody),
- operacji gotówkowych w przypadku prowadzenia kasy,
- kosztów i innych istotnych dla jednostki składników aktywów

ZESTAWIENIE OBROTÓW I SALD KONT KSIĘGI GŁÓWNEJ

- sprawdzenie czy wszystkie księgowania były przeprowadzone zgodnie z zasadą podwójnego zapisu i wykrycie ewentualnych błędów naruszających tę zasadę,
- uzgodnienie obrotów kont księgi głównej z obrotami dziennika
- uzyskanie danych, w postaci trwałego zapisu, o kosztach, przychodach i stanach składników majątkowych za wybrany okres (miesiąc i narastająco od początku roku) i na dany dzień,
- przygotowanie danych do sporządzenia bilansu końcowego,

- symbole lub nazwy kont,
- salda kont na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obroty za okres sprawozdawczy i narastająco od początku roku obrotowego oraz salda na koniec danego okresu sprawozdawczego,
- sumę sald na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, sumę obrotów za okres sprawozdawczy i narastająco od początku roku obrotowego oraz sumę sald na koniec okresu sprawozdawczego.

ZESTAWIENIE SALD KONT KSIĄG POMOCNICZYCH

INWENTARZ

ZASADAY ZAPISÓW

  1. Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe, które stwierdzają zajście konkretnej operacji gospodarczej, zwane „dowodami źródłowymi”.

  2. Zapisy w księgach głównych są dokonane w sposób trwały, ręcznie lub maszynowo, bez zostawienia miejsc do ewentualnych poprawek, bądź zmian.

  3. Zapis powinien zawierać co najmniej:
    - Datę dokonania operacji gospodarczej,
    - Określenie rodzaju oraz numeru indentyfikacyjnego dowodu księgowego,
    - Zrozumiały tekst, skrót lub kod opisu operacji,
    - Kwotę i datę zapisu,
    - Oznaczenie kont, których dotyczy.

KSIĘGI RACHUNKOWE POWINNY BYĆ PROWADZONE:

Księgi rachunkowe, prowadzone są zgodnie z zasadą memoriału. Polega ona na ujęciu przez jednostkę wszystkich osiągniętych, przypadających na jej rzecz, przychodów i obciążających ją kosztów, związane z tymi przychodami, dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty. Oznacza to ujęcie w księgach rachunkowych, a w następstwie w sprawozdaniu finansowym ogółu operacji gospodarczych związanych z danym rokiem obrotowym, niezależnie od terminu ich zapłaty.

Gdy księgi rachunkowe są prowadzone za pomocą komputera, istotą jest :

PREZENTACJA NR 5
Księgi rachunkowe

Księgi rachunkowe prowadzone są na podstawie dowodów księgowych i ujmują zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym.

Prowadzi się je w siedzibie jednostki. Mogą być prowadzone poza siedzibą jednostki, w przypadku powierzenia ich prowadzenia jednostce do tego uprawnionej. W takiej sytuacji kierownik jednostki jest obowiązany:

Cechy i zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych

Księgi rachunkowe prowadzone są w języku polskim i walucie polskiej na podstawie dowodów księgowych (np. polecenie księgowania, lista płac, wyciąg z rachunku bankowego, przyjęcie materiałów itd.).

Księgi rachunkowe powinny być prowadzone:

Ustawa o rachunkowości przewiduje szereg wymogów ogólnych dotyczących prowadzenia ksiąg rachunkowych m.in. powinny być one:

Dokumentacja księgowa jest niezbędna w dokumentowaniu zdarzeń gospodarczych występujących w danym podmiocie.

Zapisy księgowe

Zapis w księgach rachunkowych powinien być pełny tzn. nie wskazane jest pozostawianie wolnych miejsc, a także powinien być trwały tzn. żeby nie uległ zniszczeniu np.: wymazaniu.

Zapis księgowy powinien zawierać:

Otwarcie ksiąg rachunkowych

Księgi rachunkowe otwiera się:

Zamknięcie ksiąg rachunkowych

Księgi rachunkowe zamyka się :

Elementy składowe ksiąg rachunkowych


PREZENTACJA NR 6

Dowody księgowe

DOKUMENT A DOWÓD KSIĘGOWY

Zdarzenie gospodarcze

Nie jest operacją gospodarczą jest operacją gospodarczą

Dokument księgowy dowód księgowy

Ewidencja księgowa


DOWÓD KSIĘGOWY

FUNKCJE DOWODÓW KSIĘGOWYCH

CECHY FORMALNE DOWODU KSIĘGOWEGO

przebieg operacji gospodarczej,

określone w UoR z zapisami w księdze rachunkowej,

KLASYFIKACJA DOWODÓW KSIĘGOWYCH

  1. według podstawy sporządzanai dokumentów

    1. pierwotne (źródłowe)

    2. wtórne (zbiorcze)

  2. w zależności od jednostek wystawiających dokumenty

    1. własne

    2. obce

  3. ze względu na przenzaczenie

    1. zewnętrzne

    2. wewnętrzne

  4. w zależności od rodzaju przedmiotu ewidencji księgowej

    1. kasowe

    2. bankowe

    3. magazynowe

    4. płacowe

    5. zakupu sprzedaży

Kryterium klasyfikacji dokumentów  GRUPY DOKUMENTÓW
1)według podstawy sporządzania dokumentów

-pierwotne (źródłowe), wystawione na podstawie zaistniałych operacji gospodarczych, np.: asygnaty kasowe(KP, KW), karty pracy, dokumenty magazynowe (Pz, Rw, Pw, Wz), itp.

-wtórne (zbiorcze), wystawione na podstawie dokumentów pierwotnych, np.: raporty kasowe, listy płac, rozdzielniki zużycia materiałów, itp.
2)w zależności od jednostek wystawiających dokumenty

-własne, wystawione przez komórki organizacyjne jednostki gospodarczej, np.: faktury VAT lub rachunki sprzedaży, asygnaty kasowe, listy płac, polecenia księgowania, noty odsetkowe wystawione odbiorcom, itp.

-obce, wystawione przez komórki organizacyjne innych jednostek, np.: faktury VAT lub rachunki zakupu, noty odsetkowe otrzymane od dostawcy, wyciągi bankowe, itp.
3)ze względu na przeznaczenie dokumenty własne dzielimy na:

-zewnętrzne, wystawione dla obcych jednostek, np.: faktury VAT lub rachunki sprzedaży, noty odsetkowe,

-wewnętrzne, wystawione na potrzeby własne jednostki, np.: polecenia księgowania, karty pracy, listy płac, dokumenty magazynowe, itp.
4)w zależności od rodzaju przedmiotu ewidencji księgowej

-kasowe, tj.: asygnaty kasowe, raporty kasowe, wnioski o zaliczkę;

-bankowe, tj.: wyciągi bankowe, polecenia przelewu, czeki rozrachunkowe;

-magazynowe, tj.: Pz, Pw, Rw, Wz, Mm, Zw;

-płacowe, tj.: karty pracy, listy płac;

-zakupu, tj.: faktury VAT lub rachunki;

-sprzedaży, tj.: faktury VAT lub rachunki;

Dowody księgowe zewnętrzne dotyczą zawsze transakcji z kontrahentami, a dzieli się je na:

(np. weksle obce, faktura VAT zakupu)

(np. czek rozrachunkowy, faktura VAT sprzedaży, protokoły reklamacyjne sprzedaży)

Dowody księgowe wewnętrzne to dokumenty wystawione dla określonych komórek organizacyjnych w ramach tej samej jednostki gospodarczej, dotyczące operacji wewnątrz jednostki

(PZ- przyjęcie zewnętrzne, WZ- wydanie zewnętrzne, PT-przekazanie środka trwałego, Arkusz spisu z natury, LP- lista płac)

Podstawą zapisów w księgach rachunkowych mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe:

SPORZĄDZANIE DOWODÓW KSIĘGOWYCH

WYSTAWIANIE DOWODÓW KSIĘGOWYCH

BŁĘDY W DOWODACH KSIĘGOWYCH

!!! Niedopuszczalne jest dokonywanie w dowodach księgowych wymazywania i przeróbek!!!

KONTROLA DOWODÓW KSIĘGOWYCH

PREZENTACJA NR 7

Inwentaryzacja

 1. Jednostki przeprowadzają na ostatni dzień każdego roku obrotowego inwentaryzację:

1) aktywów pieniężnych (z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych), papierów wartościowych w postaci materialnej, rzeczowych składników aktywów obrotowych, środków trwałych oraz nieruchomości zaliczonych do inwestycji, z zastrzeżeniem pkt 3, a także maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie – drogą spisu ich ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic;

2) aktywów finansowych zgromadzonych na rachunkach bankowych lub przechowywanych przez inne jednostki, w tym papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, należności, w tym udzielonych pożyczek, z zastrzeżeniem pkt 3, oraz powierzonych kontrahentom własnych składników aktywów – drogą otrzymania od banków i uzyskania od kontrahentów potwierdzeń prawidłowości wykazanego w księgach rachunkowych jednostki stanu tych aktywów oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic;

3) środków trwałych, do których dostęp jest znacznie utrudniony, gruntów oraz praw zakwalifikowanych do nieruchomości, należności spornych i wątpliwych, a w bankach również należności zagrożonych, należności i zobowiązań wobec osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych, z tytułów publicznoprawnych, a także aktywów i pasywów niewymienionych w pkt 1 i 2 oraz wymienionych w pkt 1 i 2, jeżeli przeprowadzenie ich spisu z natury lub uzgodnienie z przyczyn uzasadnionych nie było możliwe – drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników.

Spis z natury

Inwentaryzowane składniki:

• aktywa pieniężne (środki pieniężne w kasie PLN i w kasie walutowej, czeki)

• papiery wartościowe w postaci materialnej (obligacje, bony skarbowe, akcje, udziały innych jednostek)

• rzeczowe aktywa obrotowe (towary, materiały, produkty, półprodukty, produkcja w toku)

• środki trwałe, nieruchomości inwestycyjne

• środki trwałe w budowie (urządzenia, maszyny)

2. Inwentaryzacją drogą spisu z natury obejmuje się również znajdujące się w jednostce składniki aktywów, będące własnością innych jednostek, powierzone jej do sprzedaży, przechowania, przetwarzania lub używania, powiadamiając te jednostki o wynikach spisu. Obowiązek ten nie dotyczy jednostek świadczących usługi pocztowe, transportowe, spedycyjne i składowania.

Potwierdzenie sald

Inwentaryzowane składniki:

• środki pieniężne na rachunku bankowym

• aktywa finansowe przechowywane w innych jednostkach (m.in. papiery wartościowe w formie zdematerializowanej)

• należności

• pożyczki udzielone

• własne składniki majątku powierzone kontrahentom

Porównanie danych z dokumentami źródłowymi

Inwentaryzowane składniki:

• środki trwałe, do których dostęp jest utrudniony

• grunty

• prawa zakwalifikowane do nieruchomości

• należności sporne i wątpliwe

• należności i zobowiązania wobec osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych

• należności i zobowiązania z tytułów publicznoprawnych

3. Termin i częstotliwość inwentaryzacji, określone w ust. 1, uważa się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację:

1) składników aktywów – z wyłączeniem aktywów pieniężnych, papierów wartościowych, produktów w toku produkcji oraz materiałów, towarów i produktów gotowych, określonych w art. 17 ust. 2 pkt 4 – rozpoczęto nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia następnego roku, ustalenie zaś stanu nastąpiło przez dopisanie lub odpisanie od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda – przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być ustalony po dniu bilansowym;

2) zapasów materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się w strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową – przeprowadzono raz w ciągu 2 lat;

3) nieruchomości zaliczonych do środków trwałych oraz inwestycji, jak też znajdujących się na terenie strzeżonym innych środków trwałych oraz maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie – przeprowadzono raz w ciągu 4 lat;

4) zapasów towarów i materiałów (opakowań) objętych ewidencją wartościową w punktach obrotu detalicznego jednostki – przeprowadzono raz w roku;

5) zapasów drewna w jednostkach prowadzących gospodarkę leśną – przeprowadzono raz w roku.

Termin inwentaryzacji Składniki majątku
Raz w ciągu dwóch lat Zapasy materiałów, towarów, produktów gotowych i półproduktów znajdujących się na strzeżonych składowiskach i objętych ewidencją ilościowo-wartościową
Raz w ciągu czterech lat Nieruchomości inwestycyjne lub zaliczone do środków trwałych oraz inne środki trwałe, maszyny, urządzenia wchodzące w skład środków trwałych w budowie, jeżeli znajdują się na terenie strzeżonym
Raz w roku

Zapasy materiałów, towarów (opakowania), które są objęte ewidencją wartościową w punktach detalicznych jednostki.

Zapasy drewna w jednostkach prowadzących gospodarkę leśną
W przypadku pozostałych składników majątku termin inwentaryzacji na dzień bilansowy uznaje się za zachowany, jeżeli inwentaryzacja jest przeprowadzona w innym okresie niż 1 października roku obrotowego - 1 stycznia 2014 r.

5. Można odstąpić od przeprowadzenia inwentaryzacji:

1) w przypadku ogłoszenia upadłości z możliwością zawarcia układu, jeżeli zgodnie z art. 12 ust. 3 pkt 3 jednostka nie zamyka ksiąg rachunkowych;

2) w przypadku połączenia lub podziału jednostek, z wyjątkiem spółek kapitałowych, jeżeli strony w drodze umowy pisemnej odstąpią od przeprowadzenia inwentaryzacji;

3) w przypadku zawieszenia działalności, jeżeli zgodnie z art. 12 ust. 3b jednostka nie zamyka ksiąg rachunkowych.

1. Przeprowadzenie i wyniki inwentaryzacji należy odpowiednio udokumentować i powiązać z zapisami ksiąg rachunkowych.

2. Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy wyjaśnić i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji.

-

PREZENTACJA NR 8

ZAKRES SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO - OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA ELEMENTÓW SPRAWOZDANIA

Zakres sprawozdania finansowego w powiązaniu z rodzajem jednostki

  1. Bilans,

rachunek zysków i strat, wszystkie jednostki prowadzące księgi rachunkowe

informacje dodatkowe

  1. Zestawienie zmian w kapitale własnym, jednostki szczególne, których sprawozdanie podlega

rachunek przepływów pienięznych obowiązkowi badania

  1. Sprawozdanie z działalności jednoski spółki kapitałowe, towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych,

spółdzielnie, przedsiębiorstwa państwowe

ZAKRES PODSTAWOWY

Podstawowy zakres sprawozdania dla wszystkich jednostek prowadzących księgi rachunkowe obejmuje:

Od 1 stycznia 2002 r. informacja dodatkowa została rozbita na dwa elementy:

Dla wybranych jednostek roczne sprawozdanie obejmuje następujące dodatkowe elementy:

Szerszy zakres sprawozdań dotyczy jednostek podlegających obowiązkowi badania
i ogłaszania sprawozdania finansowego, takich jak:

Do rocznego sprawozdania dołącza się w formie opisu:

jeśli taki obowiązek wynika z ustawy lub odrębnych przepisów.

Dotyczy to:

w których sprawozdanie to sporządza i podpisuje kierownik jednostki.

BILANS

RACHUNEK ZYSKÓW I STRAT

INFORMACJA DODATKOWA

ZESTAWIENIE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM

RACHUNEK PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI JEDNOSTKI


PREZENTACJA NR 9

Ogólne informacje na temat badania sprawozdań finansowych.
Zasady ogłaszania sprawozdań.

Badanie sprawozdania finansowego a rewizja finansowa

Kogo dotyczy badanie sprawozdania finansowego?

2) roczne sprawozdania finansowe – kontynuujących swoją działalność:

a) banków, zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji,
b) spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych czyli tzw. SKOK’ów,
c) jednostek, które działają na podstawie przepisów o obrocie papierami wartościowymi oraz

przepisów o funduszach inwestycyjnych,
d) jednostek działających na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy

emerytalnych,

e) spółek akcyjnych,

f) i pozostałych jednostek, które w poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono

sprawozdania finansowe, spełniły co najmniej dwa z  następujących warunków:

- średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej 50 osób,
- suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego wyniosła równowartość 2,5 mln euro,
- przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok

obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5 mln euro.

Cel badania sprawozdania finansowego

Wybór biegłego rewidenta

Badanie sprawozdań finansowych musi odbywać się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa:

1) Ustawą o Rachunkowości (rozdział 7),

2) Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości,

3) Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej,

4) Ustawą o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz nadzorze publicznym,

5) Krajowymi standardami rewizji finansowej, wydanymi przez Krajową Radę Biegłych Rewidentów w Polsce,

6) Aktualnymi ustawami podatkowymi,

7) I innymi przepisami prawa.

Przebieg badania sprawozdania finansowego

ETAP 1)

Badanie wstępne przeprowadzone przed

zamknięciem ksiąg rachunkowych. Obejmuje:

- kontrolę prawnych podstaw działalności,

- udział w inwentaryzacji i ocenę jej prawidłowości,

- analizę i ocenę organizacji rachunkowości, kontroli wewnętrznej, systemu informatycznego,

- badanie wybranych pozycji aktywów i pasywów oraz przychodów i kosztów.

ETAP 2)

Badanie zasadnicze, po przedłożeniu przez jednostkę

Pełnego sprawozdania finansowego. Obejmuje:

- sprawdzenie prawidłowości wyceny aktywów i pasywów oraz wyniku finansowego,

- badanie prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa,

- ocenę sytuacji ekonomiczno-finansowej w oparciu o analizę wskaźnikową, sprawdzenie prawidłowości sporządzenia rachunku przepływów pieniężnych i zmian w kapitale własnym,

- sprawdzenie poprawności sporządzenia wprowadzenia do sprawozdania finansowego oraz dodatkowych informacji i objaśnień do sprawozdania finansowego,

- sprawdzenie prawidłowości sprawozdania z działalności.

ETAP 3)

Opracowanie opinii niezależnego biegłego rewidenta o prawidłowości i rzetelności sprawozdania finansowego,

raportu uzupełniającego z przebiegu badania wraz z analizą sytuacji finansowej jednostki.

ETAP 4)

Weryfikacja przez biegłego rewidenta rezultatów prac przeprowadzonych podczas badania sprawozdania

finansowego.

ETAP 5) Przekazanie klientowi w terminie wynikającym z umowy opinii i raportu (po weryfikacji) z badania

sprawozdania finansowego oraz w razie zaistnienia potrzeby pisma poufnego do Zarządu.

Opinia biegłego rewidenta

- wyrazić opinię pozytywną,

- wyrazić opinię negatywną,

- wyrazić zastrzeżenia co do badanego sprawozdania finansowego,

- odmówić wyrażenia opinii.

a) czy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych,

b) czy zostało sporządzone zgodnie z określonymi ustawą zasadami rachunkowości,

c) czy jego treść i forma są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, statutem lub umową,

d) czy przedstawia jasno i rzetelnie wszystkie istotne dla danej jednostki informacje.

Raport powinien zawierać:

1) ogólną charakterystykę jednostki,

2) stwierdzenie uzyskania od jednostki żądanych informacji, wyjaśnień i oświadczeń;

3) ocenę prawidłowości stosowanego systemu rachunkowości;

4) przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki, ze wskazaniem na zjawiska, które w porównaniu z  poprzednimi okresami sprawozdawczymi w istotny sposób wpływają negatywnie na tę sytuację, a zwłaszcza zagrażają kontynuowaniu działalności przez jednostkę.

Publikacja i ogłoszenie sprawozdania finansowego

PREZENTACJA NR 10

ARCHIWIZACJA DOKUMENTÓW KSIĘGOWYCH

Archiwizacja dokumentów księgowych

Cel przechowywania i ochrony zbiorów dokumentów księgowych:

gospodarczych i ich zapisów w ewidencji księgowej,

Obowiązek archiwizowania, podstawowe zasady przechowywania i ochrony zbiorów

dokumentów księgowych sensu largo, kategorie przechowywanych dokumentów oraz czas ich

przechowywania reguluje Ustawa o rachunkowości.

Zasady przechowywania dokumentów i dowodów księgowych:

a) Dowody księgowe i dokumenty inwentaryzacyjne :

b) Bilans i rachunek wyników oraz inne sprawozdania finansowe:

1) Nazwę przedsiębiorstwa i komórki organizacyjnej prowadzącej księgi rachunkowe

jednostki;

2) Znak kancelaryjny teczki, składający się z symbolu komórki organizacyjnej i symbolu

hasła określającego rodzaj akt umieszczonych w teczce;

3) Okres, którego teczka dotyczy (rok i miesiąc);

4) Określenie kategorii akt (kategoria A – akta przeznaczone do trwałego przechowywania, obejmujące roczne sprawozdania finansowe; kategoria B – akta pozostałe) i liczbę określającą termin przechowywania akt;

5) Pierwszy i ostatni numer dowodów (kart) w teczce;

6) Termin, po upływie którego akta mają być przeznaczone do archiwum państwowego

lub na makulaturę.

Kategorie akt i terminy ich przechowywania:

  1. Kategoria A

  1. Kategoria B

Termin przechowywania dokumentów

1) Zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe – przechowywanie trwałe,

2) Księgi rachunkowe – 5 lat,

3) Karty wynagrodzeń pracowników lub też ich odpowiedniki – przez okres wymaganego dostępu do tych informacji, wynikający z przepisów emerytalnych, rentowych i podatkowych, nie krócej jednak niż 5 lat,

4) Dokumenty inwentaryzacyjne – 5 lat,

5) Dowody księgowe dotyczące wpływów ze sprzedaży detalicznej – do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, nie krócej jednak niż do dnia rozliczenia osób, którym powierzono składniki aktywów objęte sprzedażą detaliczną ,

6) Dokumentacja przyjętego sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych – przez okres nie krótszy niż 5 lat od upływu jej ważności,

7) Dokumenty dotyczące rękojmi i reklamacji – 1 rok po terminie upływu rękojmi lub rozliczeniu reklamacji,

8) Dowody księgowe dotyczące środków trwałych w budowie, pożyczek, kredytów oraz umów handlowych, roszczeń dochodzonych w postępowaniu cywilnym lub objętych postępowaniem karnym albo podatkowym – przez 5 lat od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym operacje, transakcje i postępowanie zostały ostatecznie zakończone, spłacone, rozliczone lub przedawnione ,

9) Pozostałe dowody księgowe i dokumenty – 5 lat.

Udostępnianie akt:

1. Wydanie poszczególnych dowodów księgowych oraz teczek może nastąpić jedynie za pokwitowaniem, na podstawie pisemnego zezwolenia kierownika jednostki lub osoby przez niego upoważnionej.

2. Udostępnianie zbiorów lub ich części osobie trzeciej poza siedzibę zarządu (oddziału) jednostki- wymagają pisemnej zgody kierownika jednostki oraz pozostawienia w jednostce potwierdzonego spisu przejętych dokumentów, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej (uprawnienia organów kontroli, sądów, policji i prokuratury).

3. W przypadku wypożyczenia dokumentacji kontrolę zwrotu ułatwiają rewersy wystawione w dwóch egzemplarzach. Oryginał rewersu należy włożyć na miejsce brakujących dokumentów teczce, natomiast kopię przechowuje się według terminów zwrotu akt księgowych. Wraz z oddaniem dokumentów zarówno kopię jak i oryginał rewersu można wycofać z akt.

4. Rewers powinien zawierać takie dane jak: numer dowodu lub teczki, nazwisko osoby wypożyczającej, miejsce pracy osoby wypożyczającej, data zwrotu, podpis osoby wypożyczającej.

5. W przypadku zniszczenia lub zaginięcia dowodów, teczek, ksiąg rachunkowych, lub sprawozdań finansowych, kierownik przedsiębiorstwa lub instytucji powinien natychmiast sporządzić odpowiedni protokół. Ponadto, jeśli zachodzi podejrzenie przestępstwa, jest on zobowiązany zawiadomić organa powołane do ścigania przestępstw.

DOPISANE

PREZENTACJA 2 - Podstawy prawne rachunkowości. Zakres rachunkowości według Ustawy o Rachunkowości.

PREZENTACJA 3 Zasady rachunkowości

PREZENTACJA 4 KSIĘGI RACHUNKOWE - elementy i ich charakterystyka, ogólne zasady zapisów

PREZENTACJA 5 Księgi rachunkowe

PREZENTACJA 6 Dowody księgowe

PREZENTACJA 7 Inwentaryzacja

PREZENTACJA 8 Zakres sprawozdania finansowego – ogólna charakterystyka elementów sprawozdania

PREZNETACJA 9 Ogólne informacje na temat badania sprawozdań finansowych.
Zasady ogłaszania sprawozdań.

PREZENTACJA 10 Archiwizacja dokumentów księgowych

za tydzień – wynik finansowy i jego segmenty ,
rozliczenia międzyokresowe kosztów, 9.6 – 9.8 zapoznać się.

Ćwiczenia 4

ROZLICZENIA MIĘDZY OKRESOWE KOSZTÓW

  1. Podatek od nieruchomości

  2. Składki na ubezpieczenia majątkowe

  3. Opłaty za użytkowanie gruntu, dzierżawę, czynsz (*** mogą być długoterminowe)

  4. Prenumeraty

  5. Koszty remontów środków trwałych o wyższej wartości wykorzystywanych w działalności produkcyjnej (*** robi się to, ponieważ ten remont podnosi koszt produktu)

  1. Na rzecz jednostki zostały wykonane świadczenia będące dostawami niefakturowanymi, ale w postaci usług lub energii, które jeszcze nie zostały przez dostawce zafakturowane

  1. Tworzenie rezerw (przyszłych zobowiązań) w ciężar kosztów produkcji podstawowej

b – dla pracowników)

  1. Naprawy gwarancyjne

    • Np. firma sprzedaje produkt i daje dwu letnią gwarancje, w tym okresie w momencie zepsucia, firma ma obowiązek naprawić ten produkt)

PRZYKŁAD 1

Jeśli jednostka gospodarcza rozlicza koszty w sposób czynny to jak to ujmuje na kontach.

Jednostka otrzymała fakturę za remont maszyny 100.000 +23% Vat. Koszt postanowiono rozliczyć na

10 miesięcy.

  1. Otwieramy RÓŻNE KONTA:

  1. Rozrachunki z dostawcami: 123.000

  1. Księgujemy koszty w UKŁADZIE RODZAJOWYM

  1. Vat naliczony: 23.000

  2. Usługi obce: 100.000 wniosek:, jeśli jednostka gospodarcza otrzymuje dokument potwierdzający poniesiony koszt (mp. Fakturę) to wtedy niezależnie

    1. ROZLICZAMY KOSZT:

      1. Przenosimy koszty na konto „Rozliczenie kosztów”

    2. ROZLICZAMY KOSZT W CZASIE

  1. Przepisujemy operacje na konto „Rozrachunki między okresowe kosztów”

(strona debet)

  1. Dokonujemy odpisów

    1. W każdym miesiącu odpisujemy 10.000

    2. Zapisujemy operacje w UKŁADZIE FUNKCJONALNYM na koncie „koszty wydziałowe”

  1. 1.2.

2.1 2.2. 3.1. 3.2.

PRZYKŁAD 2

Wykorzystaliśmy energie elektryczna na potrzeby zarządu, za którą nie mamy faktury. Trzeba określić wynik finansowy na zasadzie współmierności kosztów i przychodów. Oszacowaliśmy wartość tej energii na wartość 1000 złotych. - rozliczamy koszty w sposób bierny

  1. Otwieramy konto w UKŁDZIE FUNKCJONALNYM

  1. Obciążamy konto „koszty zarządu”

    1. Rozliczamy koszty w czasie

  2. Przenosimy koszt na konto RMK

*** Tylko, gdy dostaniemy fakturę dokonujemy następujących operacji:

  1. Otwieramy RÓŻNE KONTA:

    1. „rozrachunki z dostawcami”

  2. Księgujemy w UKŁADZIE RODZAJOWYM

    1. Konto „zużycie materiałów i energii”

    2. „Vat naliczony”

  1. Rozliczenie kosztów:

    1. Konto RMK koresponduje z kontem „Rozliczenie kosztów”

2.1. 2.2.

1.2. 1.1.

ZAD. 9.6./ 217

  1. Mamy fakturę, więc powstają zobowiązania konto „rozrachunki z dostawcami” i „usługi obce”, „Vat naliczony

    1. Ponieważ nastąpiła zapłata zmniejsza nam się rachunek bieżący oraz zobowiązania

  2. Rozliczamy ten koszt w czasie; jest to operacja czynna i zapisujemy ja na stronie Dt konta „RMK”

  3. Księgujemy operację, konta „Rozrachunki z dostawcami”, „usługi obce”, „Vat naliczony”

  4. Rozliczamy koszt w czasie; jest to operacja bierna, bo tworzono wcześniej rezerwę oraz czynna, ponieważ rezerwa ta nie pokryła całości i koszt remontu będzie rozliczony w przyszłości

  5. Wszystkie operacje zostają rozliczone w czasie

    1. W czerwcu rozliczamy całe 80 zł bo jest to rozliczenie za I półrocze i należy je zapłacić na jego koniec tj. w czerwcu

    2. Rozliczamy do końca roku, pozostało nam 7 miesięcy: 210 : 7 = 30 zł – kwota do zapłaty w czerwcu

    3. Rozliczamy do końca roku: 245 : 7 = 35

    4. Koszt remontu: 5300

- rezerwa: 2500 – ta część już została zaliczona do kosztów

= nierozliczony koszt 2800 – jest to czynna część, którą należy rozliczyć do końca roku

2800 : 7 = 400

  1. Są to bierne rozliczenia kosztów, więc zaczynamy od układu kalkulacyjnego „koszty sprzedaży” i przenosimy go na RMK na stronę Ct

  1. Zamykamy konto RMK

    1. Zliczamy obroty strony Dt i Ct

    2. Liczymy saldo końcowe strony Dt (CZYNNE): Sp + op. Zwiększające – operacje zmniejszające

    3. Liczymy saldo końcowe strony Ct (BIERNE): Sp + op. Zwiększające – operacje zmniejszające

    4. Ustalamy sumę końcową

ZAD. 9.8. / 219

*** nie ma tutaj osobnej operacji do rozliczenia kosztów w czasie dlatego ewidencjonujemy w obu układach jednocześnie

  1. Księgujemy operacje w układzie rodzajowym

    1. Przenosimy koszt do rozliczenia: jest to operacja CZYNNA ponieważ płacimy z góry

    2. Rozliczamy koszt w czasie na 11 miesięcy: 49500 : 11 = 4500, księgujemy operacje w układzie funkcjonalnym

  2. Księgujemy w układzie rodzajowym

!!! Nie ma rozliczenia w czasie ponieważ mamy luty a prenumerata jest dopiero od II kwartału, pierwsze rozliczenie nastąpi w kwietniu !!!

  1. Nie ma faktury więc koszt ujmujemy w układzie funkcjonalnym i rozliczamy koszt w czasie w sposób bierny

!!! Dopiero gdy dostaniemy fakturę rozliczymy ten koszt w czasie i przeniesiemy go do układu rodzajowego !!!

  1. Analogiczna do operacji 1

  2. Ustalamy salda końcowe konta RMK

***Gdybyśmy teraz chcieli sporządzić bilans to:

ĆWICZENIA 5

Zadanie 9.7 / 218 str.

początek : otwieramy konta : rachunek bieżący, RMK, wpisujemy stany początkowe
1 operacja : od bieżącego miesiąca czyli od marca,
* skoro otrzymaliśmy fakturę to ujmujemy zobowiązanie na koncie: „Rozrachunki z dostawcami”,
* dalej „Usługi obce”, „Vat naliczony” i jeśli ujęliśmy koszt na jakimkolwiek koncie rodzajowym, to następny krok :
* ewidencja na „Rozliczenie kosztów” ,
* „RMK” po stronie Debet : 50 000zł – rozliczenia czynne, ale koszt rozliczono, więc 50 000 : 10 miesięcy = 5000,
bo ten koszt nie dotyczy tylko marca.
1b) Księgujemy 5000 zł po stronie Credit na „RMK” jakorozliczenia czynne
* księgujemu na koncie „Produkcja pomocnicza”
2 operacja : Ubezpieczenia składników majątkowych księgujemy na „Pozostałe koszty”
* po stronie Credit : „Rachunek bankowy”(bo zapłacono przelewem),
* Rozliczenie kosztów”,
* ten koszt nie dotyczy marca, więc ujmujemy go na koncie „RMK” czynnie, a więc po stronie Debet.
3 operacja : żeby zaksięgować na koncie rodzajowym musiałabym mieć FAKTURĘ, nie mam jej, ale zużyłam w marcu energię, więc dla zachowania zasady współmierności musiałam oszacować te koszty. Są to świadczenia niezafakturowane : księgujemy na „RMK” biernie (po stronie Credit), strona kredytowa zawsze koresponduje z układem kalkulacyjnym, więc :
* „koszty wydziałowe” – dalej nie księgujemy
4 operacja: księgujemy w układzie rodzajowym : „Wynagrodzenia” (20 000zł) , prawie zawsze koresponduje ono z :
*„Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń” to są zobowi ązania, więc po stronie Credit, dalej „Rozliczenie kosztów”,
4a) „Produkcja podstawowa” 12 000zł,
4b) „Koszty sprzedaży” 6000zł
4c) „Koszty zakupu” 2000 zł.

5 operacja : rezerwy na naprawy gwarancyjne są dla nas „kosztami sprzedaży”,
* w „RMK” wpisujemy je biernie, po stronie Credit.
6 operacja : otrzymano fakturę, więc są to „Rozrachunki z dostawcami”,
* „Usługi obce” i „Vat naliczony”,
* „Rozliczenia kosztów”, oraz
* „RMK” dlatego, że stworzylismy na te naprawy gwarancyjne rezerwy, zapis na RMK będzie więc na stronie Debet, dlatego, że koresponduje z „Rozliczeniem kosztów” – po stronie Credit w RMK są zawsze ujmowane poniesione koszty! Ponieśliśmy koszty napraw gwarancyjnych 12 000 zł, na tę okolicznośc tworzona była rezerwa, pokryła ona całość napraw ( w marcu mamy rezerwę 15 000zł + 3500zł = 18500zł), zatem ta kwota ma formę rozliczeń biernych w takim znaczeniu, że wykorzystujemy określoną rezerwę.
Jeśli byłoby 19000 zł, to trzeba byłoby jeszcze 500 zł odnieść do kosztów sprzedaży.
7 operacja : składka została zapłacona w styczniu, i na początku marca została do rozliczenia na kwotę 30000zł, na 10 miesięcy to jest 3000zł:
* „RMK” strona Credit, jeżeli ta składka była już opłacona, ton ona w styczniu musiała już się znaleźć w układzie rodzajowym, więc nie możemy ponownie tego zaksięgować, księgujemy więc w kalkulacyjnym :
*„Produkcja pomocnicza”
+ 8 operacja – otrzymano fakturę za energię elektryczną zużytą w marcu w tym korekta wielkości szacunkowych ,
skoro otrzymałam fakturę za energię, to powoduje ona powstanie zobowiązań, więc :
* „Rozrachunki z dostawcami”,
*„Zużycie materiałów i energii”, „Vat naliczony”,
* później „Rozliczenie kosztów”,
to energia zużyta w marcu, a w kwietniu dostajemy fakturę, więc ten koszt musi być przedmiotem rozliczenia kosztów, więc :
* „RMK” po stronie Debetowej – to rozliczenia bierne (bo ta energia potwierdzona fakturą była juz przedmiotem ewidencji na RMK, bo tylko wykorzystujemy kwotę, którą już zaksięgowaliśmy).
!!! Oszacowaliśmy, że wartość zużytej energii to 8000zł, ale na fakturze widać, że zużyliśmy mniej, więc trzeba skorygować te wielkości – zmniejszamy koszty wydziałowe – STORNO CZERWONE (to rozliczenie bierne).
* Trzeba też zmniejszyć „RMK” po stronie Credit.
+ 9 operacja - utworzenie rezerwy na naprawy gwarancyjne,
* „RMK” strona Credit rozliczenia bierne,
* „koszty sprzedaży”

!!!! Musimy jeszcze rozliczyć kwoty w kwietniu ! ZATEM :
+ 10 operacja – Rozliczenie kosztów dzierżawy budynków (dot. Operacji 1.) –
*„RMK” po stronie Credit, rozliczenia czynne,
* zwiększenie „Produkcji pomocniczej”
+ 11 operacja – Rozliczenie kosztów ubezpieczenia majątkowego (dot. Operacji 2.) na okres 3 miesięcy, więc na kwiecień przypada 1000zł.
* Na „RMK” czynne, po stronie Credit,
* na funkcjonalnym „Koszty wydziałowe”
+ 12 operacja – Rozliczenie składki OC z salda początkowego , 30000zł :10 miesięcy = 3000zł , odnosimy do kosztów:
*„Produkcja pomocnicza” oraz
* „RMK” czynne po stronie Credit.
Rozliczamy konto „RMK”,

ROZLICZENIA MIĘDZYOKRESOWE PRZYCHODÓW

1) Jeżeli dostaliśmy wpływy z góry na cały rok, a jesteśmy firmą, która wydaje, publikuje czasopisma; czyli są to środki otrzymane na poczet świadczeń, które będą wykonane w przyszłych okresach sprawozdawczych; a więc z jednej strony u tego przedsiębiorstwa wydawniczenia mamy rozliczenia międzyokresowe przychodów, a z drugiej u jednostki gospodarczej, która opłaciła tę prenumeratę, mamy w tym momencie rozliczenia międzyokresowe kosztów.

2) Ujemna wartość firmy (kojarzymy z wartościami niematerialnymi i prawnymi) – jesteśmy firmą A, chcemy mieć w aktywach lub pasywach „wartość firmy”, musimy kupić jedną, całą jednostkę, czyli np. firmę B, płacimy za nią, ta firma B ma swój majątek, swoją strukturę organizacyjną, ma firmę. Majątek tej frmy wynosi 1000 jednostek, właściciele mogą sprzedać nie za 1000 jednostek, ale np. za więcej, gdy my przewidujemy , że ona przyniesie duże przychody (gdy firma jest znana, nie będziemy płacić za koszty reklamy, lub gdy chcemy wyeliminować firmę). Zgadzamy się zapłacić za firmę 1500 jednostek. Środki trwałe wtedy mogą być np. 500, wyroby gotowe 500, i 500 zł które zostało jest DODATNIĄ WARTOŚCIĄ FIRMY – pokazana w aktywach

- Może być sytuacja, gdy zapłacimy 700, gdy np. firma upada, nie jest w dobrej kondycji, i właściciele stwierdzili, że lepiej dostać 700 jednostek niż dalej prowadzić majątek. Powiedzmy, że 700 jednostek to tylko majątek trwały. Więc nasze składniki zwiększają się o 1000zł, płacimy za to z rachunku 700 zł, powstaje wartość firmy UJEMNA w kwocie 300 zł i ta wartośc będzie ujęta jako Rozliczenia międzyokresowe przychodów!

3) Przyjęte darowizny w postaci składników, które w przyszłości będą podlegały amortyzacji. Jednostka gospodarcza wtedy będzie używać ten środek w działalności, dalej będzie go amortyzować (to jest koszt), równolegle do amortyzacji trzeba będzie rozliczać ten przychód.

4) Środki pieniężne otrzymane na sfinansowanie nabycia lub wytworzenia środków trwałych np. jakieś dotacje proekologiczne (oczyszczalnie ścieków, jakieś ekologiczne kominy itp.) „Rachunek bieżący” i „RMP”, trzeba będzie rozliczyć tę dotację i zaliczyć ją do przychodów, będzie ona zaliczona dopiero wtedy, gdy zostanie przyjęty ten środek do użytkowania i dokonujemy odpisów amortyzacyjnych i znów równolegle będziemy tę amortyzację rozliczać.

5) Należności z tytułu odszkodowań czy też kar (pozostałe przychody operacyjne bądź zyski nadzwyczajne) -> zgodnie z zasadą ostrożnej wyceny, odnosimy tylko PEWNE przychody operacyjne bądź zyski nadzwyczajne, jeśli ktoś nie zapłaci , to te przychody są umorzone, uznawane jako nieściągalne, a fakt umorzenia zaksięgujemy jako zmniejszenie kategorii bilansu.

Jeżeli do końca roku zostaną nierozliczone kwoty przychodów w czasie, to wtedy RMK może wykorzystać tylko saldo kredytowe, będzie to wykazywane w pasywach.

AKTYWA PIENIĘŻNE
- krajowe środki płatnicze, waluty obce i dewizy

1) krajowe środki płatnicze – waluta polska,
2) waluty obce – znaki pieniężne, które nie obowiązują w danym kraju np. Euro, Dolar...
3) dewizy – mają funkcje środka płatniczego

Jeżeli jednostka gospodarcza wykorzystuje środki pieniężne to one moga być przechowywane :

a) W KASIE – rozliczenia, obroty gotówkowe, z kontem „Kasa” – nie ma dużego znaczenia,
-obrót gotówkowy jest limitowany, czyli zwykle nie jest to forma rozliczeń dominująca , chyba, że jest to drobny handel detaliczny. Są limity w zakresie obrotu gotówkowego , dotyczą rozrachunków z kontrahentami (chodzi o kontrahentów, którzy tez prowadzą działalnośc gospodarczą), te ograniczenia wynikają z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, to ograniczenie polega na limitowaniu kwoty, której można przekazac czy przyjąc gotówką (max 15 000 Euro)

- dla całego miesiąca mamy w związku z tym jednakową kwotę.

- wystawiliśmy fakturę kontrahentowi X na kwotę 70 000 zł, równowartość tych 15000 to 60000zł, ten kontrahent nie może przynieść w walizce 60000 a resztę przelać na rachunek! Bo chodzi o wartość JEDNEJ TRANSAKCJI.

- czy oprócz rozliczeń z kontrahentami sa tez inne płatności, które trzeba wyonywać w sposób bezgotówkowy? Składkki ubezpieczeń społecznych i podatki, co wynika z ordynacji podatkowej i ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. -> jest to wygodniejsze , Urząd skarboiwy nie jest też przystosowany do przechowywania takich ilości pieniędzy

b) NA RACHUNKU BANKOWYM , obroty bezgotówkowe, z kontami:
- rachunek bieżący
- rachunek pomocniczy
- rachunek lokat terminowych
- rachunek dewizowy
- inne rachunki bankowe

Jeżeli jednostka gospodarcza posiada rachunek bankowy to może stosować formy rozliczeń :
a) wypłata środków z rachunku bankowego do kasy - idziemy do banku i składamy dyspozycje, możemy
mieć też czek gotówkowy lub idziemy do bankowmatu i wyciągamy pieniądze.
b) z kasy do banku można wpłacić gotówkę korzystając z wpłatomatu bądź zanieść do banku

Jeżeli chcemy wykonywać transkacje bezgotówkowe, to mogą to być transakcje :
a) polecenie przelewu – z inicjatywą zapłaty wychodzić dłużnik, on musi złożyć dyspozycję
b) polecenie zapłaty – to werzyciel jest inicjatorem zapłaty (musi być umowa między bankami, musi być
porozumienie pisemne między dłużnikiem a wierzycielem)

Jeżeli mamy rachunek to możemy mieć do niego też:
a) czeki : podobnie jak polecenie przelewu, będąc winnym pieniądze, dajemy mu kartkę papieru, podaje numer
rachunku jeśli to czek rozrachunkowy, i bank przelewa na jego rachunek tę kwotę. Z punktu widzenia
wierzyciela to mniej wygodna forma, bo musi wykonać jeszcze czynności.
b) czek potwierdzony – wiadomo, że ten czek będzie w ciągu 30 dni zrealizowany, bank potwierdza czek czyli
przybija pieczątkę, znaczy to, że środki są zablokowane na specjalnym rachunku, na potrzeby realizacji tego
konkretnego czeku, te pieniądze są zarezerwowane lub
c) akredytywa – zarezerwowanie środków, taka sytuacja, gdy jest dwóch kontrahentów, i jeden ma świadczyć
usługi na rzecz drugiego, ale jest brak zaufania, i jeden chce się zabezpieczyć, wtedy pośredniczy bank, i on na
podstawie umowy zablokuje środki, jeżeli umowa wykonana – to środki zostaną przelane. Podobne jak czek
potwierdzony, ale wszystko odbywa się bezgotówkowy

ĆWICZENIA 6

Zad 1.2

  1. Nie mamy dokumentu WB (wyciąg bankowy) więc musimy zaksięgować ta operację z wykorzystaniem konta „środki pieniężne w drodze”

  2. Mamy dowód KP (kasa przyjmie) więc musimy zaksięgować zwiększenie stanu na koncie „kasa”

  1. Mamy dowód KW (kasa wypłaci) więc zmniejszamy stan konta „kasa” , będą to również „inne rozrachunki z pracownikami”

  2. Zakupione znaczki przeznaczamy od razu do zużycia konto „zużycie materiałów i energii”

  3. Wypłacono pracownikom ekwiwalent na podstawie listy ekwiwalentów, który działa podobnie do listy płac.

    1. Aby doszło do wypłaty środków musiało dojść wcześniej do następujących czynności:

      1. Pracownikowi należy się jakiś ekwiwalent (miał dostać od pracodawcy herbatę bo tak ma w umowie a nie dostał)

      2. Zostaje sporządzona lista ekwiwalentów, którą należy zaksięgować

      3. Regulacja świadczeń wynikających z listy

      4. Wypłata ekwiwalentów

    2. Te czynności powodują powstanie następujących operacji (które miały miejsce w przeszłości):

      1. Powstanie zobowiązania wobec pracownika

      2. Powstanie kosztów „ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia” w korespondencji z kontem „inne rozrachunki z pracownikami”

    3. Te przeszłe operacje spowodowały powstanie kredytowego salda początkowego konta „inne rozrachunki z pracownikami”

    4. Operacja podana w zadaniu polega tylko na wypłaceniu ekwiwalentów, które wcześniej już zostały naliczone:

      1. Zmniejszenie stanu konta „kasa”

      2. Zmniejszenie zobowiązań wobec pracowników na koncie „inne rozrachunki z pracownikami”

  4. Mamy saldo początkowe na koncie „wynagrodzenia” co oznacza, że już wcześniej ustalono koszt z tytułu zawartych umów z pracownikami

    1. Zmniejszenie stanu konta „kasa” oraz zmniejszenie zobowiązań wobec pracowników z tytułu wynagrodzeń

    1. Przekazano darowiznę więc jakieś aktywa muszą się zmniejszyć - w tym wypadku „kasa” bo mamy dowód KW

    2. Każda darowizna niezależnie od formy zaliczana jest do „pozostałych kosztów operacyjnych”

  6. Zmniejszamy zobowiązania wobec dostawców co księgujemy na koncie „rozrachunki z dostawcami” oraz zmniejszamy stan konta „kasa”

    1. Mamy dowód KP więc trzeba zwiększyć stan konta „kasa”

    2. Przyjęto gotówkę tytułem zapłaty za dostawę – oznacza to, że nasz odbiorca zapłacił za wykonaną dostawę, dostaliśmy gotówkę następuje spłata należności, zmniejszamy tan konta „rozrachunki z odbiorcami” strona Ct

    1. Zwiększamy stan konta „ kasa”

    2. Zmniejszamy należności na koncie „inne rozrachunki z pracownikami”

    1. Działania inwentaryzacyjne

      1. Stwierdzono powstania niedoboru

      2. Ustalenie przyczyn wystąpienia takiej sytuacji i ustalenie okoliczności i osoby odpowiedzialnej za ten niedobór

!!! poza przyczynami losowymi (napad, pożar) odpowiedzialność za niedobór spada

na kasjera lub inna osobę odpowiedzialną za stan gotówki w kasie

!!! uznaje się, że w kasie nie występują tzw. niedobory niezawinione

  1. Rozliczenie stwierdzonych niedoborów

  1. W sytuacji podanej w zadaniu mamy tylko podpunkt „i” – stwierdzony niedobór więc:

    1. Zmniejszamy stan konta „kasa”

    2. Księgujemy brakującą kwotę na koncie „rozliczenie niedoborów i szkód”

  1. Przekazano gotówkę do banku

    1. Zmniejszamy stan konta „kasa”

    2. Żeby obciążyć konto „rachunek bankowy” = zaksięgować operacje po stronie Dt, musimy mieć dowód WB, a skoro go nie mamy to musimy zapisać operacje na koncie „środki pieniężne w drodze”

  2. Zamykamy konto „kasa”

PD uzupełnić załącznik do zadania RAPORT KASOWY

Zad. 1.7.

  1. Otrzymano wyciąg z rachunku bankowego więc wiemy ze księgować będziemy na koncie „rachunek bieżący”

  1. Bank przyznał kredyt w rachunku bieżącym oznacza to, że

    1. Konto jest aktywno – pasywne – punktu widzenia rachunkowego

    2. Wyrazem tego jest, że może wystąpić saldo kredytowe

    3. Możemy wydać więcej niż mamy na rachunku

Co charakteryzuje kredyt w rachunku bieżącym (czym różni się od zwykłego kredytu):

  1. Kwota nie jest przelewana na konto w momencie zawarcia umowy gdy jednostka ma pieniądze na koncie to w ogóle nie wykorzystuje kredytu

  2. Odsetki są naliczone tylko od wykorzystanej kwoty

  3. W momencie gdy potrzebujemy pieniędzy nie musimy za każdym razem występować z wnioskiem o udzielenie kredytu

  4. Każdy wpływ środków na konto powoduje redukcje zadłużenia

Można stosować tutaj dwa konta (według uznania):

  1. Osobne konto „akredytywa”

  2. Jedno konto „inne rachunki bankowe”, gdzie poza akredytywa będą się wliczać tez czeki potwierdzone.

Księgujemy operacje:

  1. Zmniejszamy stan środków na koncie „rachunek bankowy” = blokujemy je na innym koncie

  2. Zwiększamy stan konta „inne rachunki bankowe”

  1. Zmniejszamy zobowiązania wobec dostawców

  2. Zmniejszają się należności od odbiorców

  3. Prowizja od dokonanych operacji jest kosztem zwykłej działalności operacyjnej (ponieważ mamy obowiązek posiadania rachunku i dokonywania przelewów) i będzie księgowane na koncie „usługi obce”

  1. spłacamy zobowiązania wobec dostawców i zmniejszamy stan konta „akredytywa”

  2. zwrot niewykorzystanej akredytywy oznacza przelanie tych środków ponownie na „rachunek bieżący”, dzieje się tak ponieważ zazwyczaj akredytywę otwiera się na większą kwotę niż przewiduje umowa z dostawcą

    1. Naliczone przez bank odsetki zaliczane są do „kosztów finansowych” i zmniejszają stan konta „rachunek bieżący”

    2. Wnosimy udziały = kupujemy udziały, oznacza to dla nas inwestycje (przeważnie są one długoterminowe) – konto „długoterminowe aktywa finansowe”

  2. Zamykamy konto rachunek bankowy – saldo końcowe Ct oznacza kredyt w rachunku bieżącym

Zad. 1.9.

Zadanie przedstawia, że środki pieniężne możemy mieć w innej formie np. weksli i czeków.

  1. Skoro dostajemy zapłatę za dostawę towarów to wcześniej musiały powstać należności od odbiorców.

  1. Przekazanie weksla do dyskonta oznacza, że bank wykupuje ten weksel od nas i go spienięża. Dokonując tego bank potrąca sobie jaką kwotę aby mieć zysk. Jest też tak dlatego iż kwota dyskonta należy nam się po jakimś czasie, a gdy oddajemy weksel do banku wcześniej to mamy prawo tylko do części naliczonych odsetek

    1. Zmniejszamy „inne środki pieniężne”

    2. Nie wiemy co się dzieje dalej z tym wekslem, nie mamy pewności czy dostaniemy tą kwotę więc księgujemy na koncie „środki pieniężne w drodze”

WEKSE DYSKONTOWANE – oddane do spieniężenia do banku

WEKSE INDOSOWANE – zastosowane do zapłaty za zobowiązania wobec dostawców

W tej operacji mamy do czynienia z dyskontowaniem więc otwieramy konto „weksle obce dyskontowane”

  1. Dopiero teraz mamy pewność, że dostajemy pieniądze za ten weksel

    1. Wartość nominalna – 28.880 – wiemy że mamy te pieniądze więc zmniejszamy konto „środki pieniężne w drodze”

    2. Pobrane dyskonto – 320 – potrącone przez bank odsetki „koszty finansowe”

    3. Wartość netto – 24 560 – jest to nasz faktyczny zysk z tego weksla zwiększamy stan konta ”rachunek bieżący”

  2. Zmniejszamy stan kasy i księgujemy koszty „zużycie materiałów i energii”

  3. Zmniejszamy stan konta „rozrachunki z odbiorcami” a czeki obce zaliczamy do „innych środków pieniężnych”

  4. Przenosimy środki na konto „środki pieniężne w drodze” bo nie wiemy czy będzie potwierdzenie tego czeku

  5. Ponownie przenosimy tę kwotę na konto „inne środki pieniężne” i wyjaśniamy tą sprawę

  1. Zmniejszamy należności i zwiększamy inne środki pieniężne

  2. Zmniejszamy stan konta „inne środki pieniężne” oraz zmniejszamy zobowiązania wobec dostawców

ROZRACHUNKI

NALEŻNOŚCI

ZOBOWIĄZANIA

Z czego wynikają rozrachunki z odbiorcami:

Z czego wynikają rozrachunki z dostawcami:

!!! nie można kupić produktu ponieważ on zawsze będzie dla nas materiałem, surowcem !!!

Jak można dzielić rozrachunki z dostawcami i odbiorcami

??? kiedy możemy mieć zobowiązanie wobec odbiorcy???

??? kiedy powstają należności wobec dostawcy??

Są sytuacje kiedy konto „rozrachunki z odbiorcmi” na poziomie syntetycznym trzeba będzie podzielić:

Dzieje się tak ponieważ rozrachunki z tymi kontrahentami dokonuje się w innej walucie. Jest inna wycena.

Zad. 2.2.

  1. Konta: „przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych”, „rozrachunki z odbioracami”, „VAT należny”

  2. Konta: „usługi obce”, „VAT naliczony”, „rozrachunki z dostawcami”

  3. Mamy wyciąg bankowy więc jednym z kont zawsze jest rachunek bankowy!

    1. Zwiększenie stanu konta „inne rozrachunki bankowe” – gdzie będą księgowane i akredytywa i czeki potwierdzone, przy zmniejszeniu „rachunku bieżącego”

    2. Zmniejszają się należności a zwiększa nasz stan na rachunku bankowym

    3. Zmniejszenie stanu naszego rachunku bankowego na rzecz spłaty zobowiązań

  4. Otrzymano fakturę za zakupione surowce więc musimy otworzyć konto „rozliczenie zakupu materiałów”

    1. Wartość materiałów– konto „rozliczenie zakupu materiałów”

    2. Podatek – „VAT naliczony”

    3. Suma faktury - zobowiązania wobec dostawcy

  5. Zwiększają się tutaj zobowiązania wobec dostawców i są to koszty finansowe

  6. Księgujemy otrzymanie weksla na kontach: „inne środki pieniężne”, „przychody finansowe” oraz zmniejszamy należności od odbiorców

  7. Zwiększenie konta „środki trwałe” oraz „VAT naliczony” oraz konto „pozostałe rozrachunki”, które stosuje się przy zakupie środków trwałych

    1. Zwiększają nam się „inne środki trwałe” a zmiejszają należności od odbiorców

  1. Trzeba ustalić o które materiały chodzi – możemy powiązać tą operację z operacją 4 gdzie otrzymaliśmy fakturę za zakupione materiały oznacz to, że ta operacja będzie odwrotna do 4

    1. Zmniejszamy wartość zakupionych materiałów

    2. Zmniejszamy „VAT naliczony”

    3. Zmniejszamy zobowiązania wobec dostawców w kwocie brutto

    1. Przedawnione należności oznaczają, że tych środków już nie odzyskamy więc należy zmniejszyć wartość tych należności na koncie „rozrachunki z odbiorcami i wpisać je w koszty (pozostałe operacyjne)

  1. Zwiększamy „inne środki pieniężne” oraz zmniejszamy należności od odbiorców

    1. Odpis aktualizujący należności oznacza ich zmniejszenie dlatego jest księgowanie po stronie Ct konta „odpisy aktualizujące należności”. Zabieg ten stosuje się, gdy jest duże prawdopodobieństwo, że nie otrzymamy tych należności, że będą nieściągalne (są przedawnione lub sporne). Należy to wpisać w „pozostałe koszty operacyjne”

ROZRACHUNKI WALUTOWE

W jaki sposób wycenia się należności wyrażone w walutach obcych:

Kiedy dokonujemy wyceny zobowiązań wyrażonych w walutach obcych:

Według jakich kursów wycenia (przelicza) się operacje:

Regulacja rozrachunków zależy od tego czy jednostka posiada rachunek walutowy czy nie:

Gdy mamy rachunek dewizowy to mamy własne waluty obce i wycenia rozchody z tego rachunku (spłata zobowiązań, pobranie środków) według kursu historycznego, a przez to, że kursy są zmienne trzeba wybrać

jedną z 3 metod:

Kiedy pojawiają się różnice kursowe:

Jakie są różnice kursowe:

Dla zobowiązań: spadek – dodatnie, wzrost - ujemne

Dla należności: wzrost – dodatnie, spadek dodatnie

Na następne zajęcia: „przygotować się do zajęć to pójdzie sprawnie”

ĆWICZENIA 7

zad. 2.6
1. a) Jeżeli jednostka sprzedała kontrahentowi produkty za 10tys Euro, to z punktu widzenia rozrachunków
powstają „rozrachunki z odbiorcami „(to są odbiorcy zagraniczni).
b) powstaje też należność związana ze sprzedażą produktów – równolegle powstają przychody.
Sprzedaż produktów dla odbiorcy zagranicznego zgodnie z fakturą.

2. a) powstają należności od odbiorcy.
Podstawą tej operacji jest wpływ 10 000 Euro, do wyceny tej operaccji stosujemy kurs kupna, a więc przeliczamy
tę kwotę stosując kurs 3,97 = 39700
 b) otwieramy konto „rachunek bankowy” , na ten rachunek wpływa kwota 39700.
c) zmniejszamy należności od odbiorcy zagranicznego.

3. Ale to nie wszystko! Mamy taką sytuację, że należało nam się 10 000 Euro, i je dostaliśmy, ale kwoty wynikające z
przeliczenia tej samej kwoty waluty są INNE! (zmieniły się one na skutek zmiany kursu walutowego) Trzeba
sprawdzić czy wystąpiły, a jeśli tak to w jakiej kwocie różnice kursowe.
Wystarczy porównać te 2 kwoty, które mamy na koncie „rozrachunków z odbiorcami” i te różnice kursowe mają
charakter ujemny (są niekorzystne dla jednostki).
a) Są to koszty finansowe – otwieramy konto.
1300 zł – kwota różnicy.
b) Z drugiej strony : ta kwota różnic kursowych musi spowodować zbilansowanie zapisów na stronie należności. Bo
bez tego mielibyśmy jakieś saldo – wyglądałoby to tak, że jakaś część należności nie została spłacona.

Otwieramy dodatkowe konto, bo tak robiliśmy na wykładzie „Rozrachunki z odbiorcami (Euro)”
Tutaj powinien być taki zapis : operacja równoległa do operacji pierwszej oraz drugiej.

zad 2.7
Jednostka uregulowała całość zobowiązań wobec dostawcy zagranicznego – musimy rozpocząć od wprowadzenia stanów początkowych. – Rozrachunki z dostawcami zagranicznymi.
Otwieramy konto syntetyczne (pozabilansowe), gdzie zapisy będą w walutach obcych - Rozrachunki z dostawcami (USD).

1. a) Spłata zobowiązań wobec dostawcy – wpłacamy 5000 USD – stosujemy kurs sprzedaży banku (bo bank nam
sprzedaje walutę) 5 000 USD x 2,90 = 14 500. Zobowiązania maleją.
b) Stan konta „Rachunek bankowy” również maleje.

Operacją towarzyszącą musi być operacja związana z różnicami kursowymi.
2. Pojawiają się różnice kursowe – mają one charakter dodatni – powstanie „ przychodów finansowych”.
(3 – 2,90 = 0,10) x 5000 = 500zł.


zad. 2.8.

Musimy wycenić nasze zobowiązania.
Skoro mamy podaną informację o kursach na dzień bilansowy,to będziemy musieli wycenić należności i zobowiązania nie spłacone na dzień bilansowy.
Będziemy też wyceniać wpływ należności i wpłaty zobowiązań.

Otworzyć konto saldem początkowym – Rozrachunki z dostawcami zagranicznymi.
Sprzedaż towarów po kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień transakcji – Rozrachunki z dostawcami zagranicznymi, Rozrachunki z odbiorcami zagranicznymi, Przychody ze sprzedaży towarów.

1. Powstanie należności wyrażonych w walucie obcej.
2. Wycena na dzień bilansowy zobowiązań wyrażonych w walucie obcej według średniego kursu NBP z dnia
bilansowego.
a) Zobowiązania : było ich 10 000 USD x 2,90zł = 29 000zł. – to oznacza, że na dzień bilansowy te zobowiązania mają
mieć wartość 29 000zł.
W księgach figuruje zobowiązanie w kwocie 31 000zł. (z dnia powstania zobowiązania jest ta kwota)
b) „Różnice kursowe” wynoszą 2 000zł (różnica kursowa dodatnia – przychody finansowe)

3. Wycena bilansowa należności według średniego kursu NBP z dnia bilansowego
a) Należności : 5 000 USD – po tym samym kursie (x2,90zł) = 14 500 zł, a mamy 15 300, więc 800 to różnice ujemne,
„koszty finansowe”.
W księgach mamy kwotę z dnia powstania 15 300zł.

Zamykamy konta rozrachunków.

Rok 200X + 1
Koszty , przychody zostały przeniesione na wynik finansowy, czyli absolutnie nie przenosimy tych wielkości na kolejny rok.

1. a) wpływ nalezności od odbiorcy : 5000 USD, przeliczamy po kursie bankowym KUPNA.
5000US x 2,88 = 14 400zł.
b) zmniejszamy „ Rozrachunki z odbiorcami zagranicznymi”, ta kwota wpływa na „rachunek bankowy”.
c) zmniejszamy należności na koncie pozabilansowym (o 5000 USD)

2. Ustalenie różnic kursowych
a) 14 400 porównujemy z 14 500, różnice kursowe to 100 zł, one są ujemne, bo kurs się zmniejszył. -> „Koszty
finansowe”.

3. a) Spłacono „zobowiązania wobec dostawcy”. 10 000 USD x 2,95 = 29 500
b) Likwidujemy zapis ewidencji pozabilansowej 10 000
c) Zmniejszamy zobowiązania o 29 500
d) Zmniejszamy stan środków na „rachunku bankowym”.


4. Ustalenie różnic kursowych.
a) Pomiędzy kwotą 29 500 a kwotą wynikającą z wyceny bilnasowej 29 000 = 500 zł, ujemne

(wydaliśmy na spłatę zobowiązań więcej niż wynikałoby z poprzedniej wyceny)

Zadanie 2.15

Zaczynamy od otwarcia kont.
Nadpłacony podatek jest dla nas należnością.
W sumie mamy 4500 zł z tytułu innych rozrachunków z tytułu podatków.

3. a) Jest to zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego. -> „Pozostałe rozrachunki z tytułu podatków”.
b) Dywidenda – jednostka gospodarcza musiała ją wcześniej zadeklarować i z niej pobierany jest podatek
dochodowy.
Zadeklarowaną dywidendę mamy na „rozrachunkach z akcjonariuszami” , ale odejmujemy podatek dochodowy
więc zmniejszamy tę kwotę o 1800zł.

4. a)” Pozostałe rozrachunki publiczno prawne”, zmniejszamy „rachunek bankowy”.
b) Zmniejszamy „rachunek bankowy”, „Pozostałe rozrachunki”.

5. a) „Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia” 4120zł
b) „Rozrachunki z ZUS”

6. a) Są to „rozrachunki z Urzędem Celnym”, a dokładniej zobowiązania wobec niego.
b) Cło jest elementem zwiększającym wartość materiałów, opłaty manipulacyjne są kosztem, ponieważ wynikają
one z zakupu materiałów, to możemy ująć tę kwotę jako rozliczenie „zakupu materiałów”.

7. a) „Pozostałe rozrachunki publiczno prawne”.

Jest to podatek dochodowy od osób prawnych, spotykamy się z tym przy wyniku finansowym (ostatni element
przenoszony na niego), więc na pewno nie mogą to być podatki i opłaty, bo jest to układ rodzajowy, który przy
metodzie porównawczej jest przenoszony w pierwszym segmencie
b) Mamy do tego osobne konto, które może się nazywać albo „podatek dochodowy” albo „obowiązkowe
obciążenia wyniku finansowego”. -> działa jak konto kosztów. (zmniejszenie korzyści ekonomicznych)


Zad. 2.21
Będziemy prowadzić konta analityczne do konta „Rozrachunki z pracownikami”

Rachunek za prace zlecone – ujęto w nim 2000zł, ona będzie podlegała ewidencji księgowej,
żeby ustalić , ile pracownik dostanie z 2000zł musimy policzyć kwotę podatku dochodowego,a żeby dojść do tego musimy ustalić koszty uzyskanych przychodów.

KSIĘGOWANIE :

  1. a. wynagrodzenie brutto - jest to koszt pracodawcy - konta „rozrachunki z tytułu wynagrodzeń” i

„wynagrodzenia”

Teraz będziemy księgować potracenia od tego wynagrodzenia zmniejszamy zobowiązania wobec

pracowników, konto „rozrachunki z tytułu wynagrodzeń” oraz:

e. składka na ubezpieczenia zdrowotne – 180 zł –płacone do ZUSu – konto „Rozrachunki z ZUS”

f. zaliczka na podatek dochodowy – 133 zł - płacona do Urzędu Skarbowego - konto „pozostałe rozrachunki

z tytułu podatków”

g. zmniejszamy „rachunek bankowy”

  1. a. wzrasta wartość „materiałów” oraz zmniejszamy należności od pracownika K na koncie syntetycznym „Inne rozrachunki z pracownikami” oraz na koncie analitycznym

b. zwiększenie w „kasie” oraz zmniejszenie należności od pracownika na koncie syntetycznym i analitycznym

  1. zmniejszenie należności od pracownika N w kwocie 200 zł (strona Ct) oraz powstanie zobowiązania w kwocie 60 zł (strona Ct ) w sumie można zapisać 260 zł bo nie zmieni to salda; Powstają w tym momencie również koszty które księgujemy na koncie „Pozostałe koszty”

Ujmujemy to też na koncie analitycznym „Pracownik N”

  1. Trzeba wyodrębnić tę kwotę w ewidencji syntetycznej przenosząc ją z „należności od odbiorców” na „należności dochodzone na drodze sądowej”

  2. Zmniejszenie się stanu „rachunku bieżącego” i powstanie kosztów, które nie należą do podstawowej działalności jednostki więc zapisujemy je na koncie „Pozostałe koszty operacyjne”

  3. Musimy urealnić wartość należności i wynik finansowy dlatego robimy odpis aktualizujący powstają koszty księgowane na „PKO” oraz „odpisy aktualizujące należności”, które jest kontem korygującym do konta „należności”

  4. Zmniejszamy stan konta „kasa” oraz zmniejszamy zobowiązania wobec pracowników na koncie „Inne rozrachunki z pracownikami”

Ujmujemy operacje na koncie analitycznym „Pracownik N”

  1. Zwiększeniu stanu „Kasy” oraz zmniejszenie należności od pracowników – konto „inne rozrachunki od pracowników”

Ujmujemy operacje na koncie analitycznym „Pracownik G”

  1. Zmniejszenie stanu „Kasy” oraz zwiększenie należności od pracowników

Ujęcie na koncie analitycznym „Pracownik D” (trzeba je otworzyć)

  1. Zwiększanie stanu konta „Kasa” oraz zmniejszenie należności od pracowników

Ujęcie w analityce „Pracownik J”

ZADANIE DODATKOWE:

Stan konta wyroby gotowe – 20.000 zł

Jednostka gospodarcza sprzedała odbiorcy X wyroby gotowe, których koszt wytworzenia wynosił 15.000 zł cena sprzedaży tych wyrobów to 20.000 zł. Odbiorca nie uregulował należności w terminie, okazało się, że został postawiony w stan likwidacji. W związku z tym dokonano aktualizacji należności. Po upływie kilku miesięcy na rachunek wpłynęła kwota 18.000 zł, resztę należności uznano za nieściągalną.

Operacje

  1. Sprzedaż wyrobów

    1. Rozchód sprzedanych wyrobów – 15.000

    2. Faktura za sprzedane produkty (bez podatku) – 20.000

*** po tej operacji Wynik Finansowy wyniósł by 5.000 zł

  1. Przeksięgowanie należności w związku ze zwłoką w zapłacie i postawieniem dłużnika w stan likwidacji

*** w tej chwili jednostka osiąga wynik ze sprzedaży: strata 15.000 zamiast zysku 5.000

  1. Zaksięgowanie odpisu aktualizującego wartości należności – 20.000 zł

*** wartość bilansowa należności : saldo konta należności od dłużników (20.000) i saldo końcowe odpisy

aktualizujące (20.000) należności wynoszą 0

*** wynik finansowy: przychody (20.000) – koszt wytworzenia (15.000) - pozostałe koszty operacyjne (20.000)

strata 15.000

  1. Wpływ należności od odbiorcy – 18.000

    1. Rozwiązanie odpisu aktualizującego

  2. Uznanie pozostałej części należności za nieściągalną – 2.000

*** Wynik finansowy: zysk 3.00 = przychody (20.000) – koszty wytworzenia (15.000) – pozostałe koszty operacyjne (20.000) + pozostałe przychody operacyjne (18.000)

Konta:

1a. „wyroby gotowe” i „koszt wytworzenia sprzedanych wyrobów gotowych”

1b. „rozrachunki z odbiorcami” i „przychody ze sprzedaży produktów gotowych”

2. z „rozrachunku z odbiorcami” na „Należności od dłużników postawionych w stan likwidacji”

3. „odpisy aktualizujące” oraz „pozostałe koszty operacyjne”

4. „rachunek bankowy” w korespondencji „ należności od dłużników”

4a. zmniejszenie „odpisów aktualizujących” i zwiększenie „pozostałych przychodów operacyjnych”

5. wyksięgowanie z „należności” i rozwiązanie „odpisów aktualizujących”

ĆWICZENIA 8

Zad. 2.28
Stan początkowy – Rozrachunki z odbiorcami.
Op. 1) Zaksięgowanie odsetek : Zwiększamy stan należności oraz przychody finansowe.
Op. 2) Odpis aktualizujący.

Op.3) Spłata zobowiązania przez dłużnika. Zaczynamy od zwykłej operacji : kontrahent zapłacił nam 8 000zł. -> zmniejszamy należności i zwiększamy rachunek bieżący/bankowy.
Op. 4.) Rozwiązanie odpisu. Odpisy aktualizujące należności oraz „Pozostałe przychody operacyjne” – to nie są „przychody finansowe”, ponieważ otrzymaliśmy częśc należności głównej a odpis dotyczacy należności główej tworzony był w księgach pozostałych kosztów operacyjnych : zasada współmierności kosztów i przychodów. Odpis roziwązuje się na zasadzie odwrotnej do jego tworzenia.
Op.5) Należności uznane za nieściągalne. Należności i odpisy aktualizujące należności.


WYCENA MATERIAŁÓW

Z kartek.
Zadanie 1.

1. Otrzymanie faktury za zakupione materiały

- wartość materiałów w cenie zakupu 2000 x 7zł = 14 000
- wartość VAT 14 000 x 8% = 1120
- koszty opakowań : 364
- wartość z VATem (23%) : 447,72 (koszty opakowań)
- suma faktury : 15 567, 72

2. Wyksięgowanie kosztów związanych z zakupem : 364zł
3. Przyjęcie materiałów do magazynu (dowód PZ) według cen zakupu : 14 000.
4. Wydanie materiałów do zużycia – wystawiono dowód RW według ceny zakupu.

a) 500 szt x 7 zł = 3500zł
b) 100szt x 7 zł = 700
c) 50 szt x 7 zł = 350 zł
= 4550
5. Rozliczenie kosztów zakupu. – to zawsze trzeba zrobić w związku z obrotem materiału!

ad1. Rozrachunki z dostawcami – zobowiązanie oraz „Rozliczenie Zakupu Materiałów” - otrzymaną fakturę za materiały ujmujemy po drugiej stronie „Rozliczenie zakupu Materiałów”. Jest to konto aktywno – pasywne, które może wykazywać 2 salda. (saldo debetowe jeśli otrzymaliśmy fakturę a nie mamy materiałów : materiały w drodze -> to DODAJE się do materiałów, odwrotnie : otrzymaliśmy materiały a nie otrzymaliśmy faktury, czyli są to dostawy niefakturowane : w bilansie powiększa zobowiązania - > dodajemy do zobowiązań dlatego, że oceniamy je jako przyszłe pewne zobowiązanie. )

ad2. Rozliczenie zakupu materiałów wyksięgujemy 364 zł, -> do układu rodzajowego : zużycie materiałów i energii. - > potem rozliczenie kosztów skoro był układ rodzajowy. - > układ kalkulacyjny „koszty zakupu”
ad3. „Materiały” i z „Rozliczenie zakupu materiałów przenosimy 14000zł na konto „Materiały”
ad4. z „Materiałów” po stronie credit i „zużycie materiałów i energii” – księgujemy 4550 zł na koncie „Rozliczenie kosztów” i „Produkcja podstawowa”, „Koszty wydziałowe” oraz „Koszty sprzedaży”.
ad5. Rozliczenie kosztów zakupu : musimy je rozliczyć wszystkie, trzeba je rozliczyć w proporcji do materiałów zużytych. Procedura : musimy policzyć wskaźnik, który wynika z proporcji, będzie liczony po cenie nabycia.
Musimy rozliczyć 364 zł kosztów do wartości zużytych materiałów = PONIESIONE W DANYM MIESIĄCU KOSZTY ZAKUPU PRZEZ ZUŻYTE W TYM MIESIĄCU MATERIAŁY.
364zł : 4 550 zł x 100 = 8 - koszty zakupu stanowią 8% wartości zużytych materiałów.
Liczymy narzut kosztów zakupu przypadających na poszczególne kierunki rozchodu, bo rozliczamy je tylko w układzie kalkulacyjnym.
I 3500 x 8%= 280zł
II 260 x 8% = 56zł
III 350 x 8% = 28zł
Z kosztów zakupu trzeba wyksięgować całą kwotę, i poszczególne kwoty na konta układu kalkulacyjnego.
Wartość bilansowa materiałów = „Materiały” + „Rozliczenie zakupu materiałów.” (ich salda) i ewentualnie odpisy aktualizujące wartość materiałów (obniża) = 9450 Sk Ct.
Mamy dwie możliwości w zakresie wyceny bilansowej materiałów, czyli cenę zakupu i cenę nabycia.
Kiedy można stosować do wyceny bilansowej cenę zakupu? (Bo cenę nabycia można stosować zawsze.)
to zależy :
1) od poziomu kosztów zakupu : czyli można stosować cenę zakupu wtedy, kiedy koszty zakupu są nieznaczne (np. 1,5%, 2% - my już nie powinniśmy tego stosować w powyższym zadaniu)
2) zapasy materiałów,a tym samym koszty związane z ich zakupem, w ciągu całego roku, muszą się utrzymywać na zbliżonym poziomie. Np. jeśli jednostka gospodarcza produkuje kompoty wiśniowe, to kupuje je w lipcu i w sierpniu, więc zapasy materiałów w tych miesiącach są znacznie wyższe, niż np. w listopadzie, gdzie tych wiśni nie ma.


Zadanie 2.
Gdyby nie było pierwszego zdania: Funkcjonuje konto Rozliczenia międzyokresowe kosztów zakupu, to wiadomo, że materiały , a przynajmniej część, jest wyceniona do bilansu na poziomie ceny nabycia – czyli w proporcji do zakupu i zużycia materiałów.
Do ewidencji bieżącej przychodów i rozchodów wykorzystujemy cenę zakupu. (konto materiały)
Najpierw otwieramy konta i wpisujemy salda początkowe. RMKZ – saldo debetowe.

Op 1) Otrzymaliśmy fakturę „Rozrachunki z dostawcami” po stronie Ct 124 476zł, następnie: „Rozliczenie zakupu materiałów” z faktury musi trafić kwota 101 200zł (Materiały + koszty transportu), otwieramy konto VAT naliczony. – 23 276zł .

W ramach pierwszej operacji trzeba również wyksięgować koszty zakupu. Koszt transportu zewnętrznego to „usługi obce” – konto „Rozliczenie kosztów” również. 11 200zł.
Do bilansu będziemy wyceniali materiały według cen nabycia – z konta „Rozliczenie kosztów”, koszty zakupu muszą zostać przeksięgowane na konto „Rozliczenia Międzyokresowe Kosztów Zakupu”.

Op 2) Teraz dostajemy materiały od innego dostawcy. „Materiały” po Dt, „Rozliczenie zakupu materiałów” po stronie Ct,
Op. 3) Materiały przyszły od dostawcy z operacji pierwszej. Na konto „Materiały” oraz „Rozliczenie zakupu materiałów”.
Op. 4) Dostawca z 2 operacji. Jak dostaliśmy fakturę to powstało zobowiązanie. Więc „Rozrachunki z dostawcami” i kwota 114 150 zł oraz „Rozliczenie zakupu materiałów”., „VAT naliczony” (dodajemy kwoty) : 9 150zł

Na konto „rozliczenie zakupu” trafi kwota 105 000zł, Z tej operacji musimy przenieść koszty (5000zł) na konto „Usługi obce” , później na konto –„Rozliczenie kosztów”, później „Rozliczenie międzyokresowe kosztów zakupu” : bo wycena bilansowa odbywa się według ceny nabycia i trzeba te koszty rozliczyć w czasie – jak będą one zużyte wtedy będziemy je rozliczać, na razie nie wiemy kiedy one będą zużyte.

Op. 5) Najpierw wyksięgowujemy rozchód w całości materiałów (300 000) – stan konta „Materiały” zmniejsza się o tyle, tę kwotę ujmujemy także na koncie „zużycie materiałów i energii”. Całą tę kwotę księgujemy również na „Rozliczenie kosztów”
5a) produkcja podstawowa – 150 000zł
5b) koszty wydziałowe – 50 000zł
5c) produkcja pomocnicza 70 000 zł
5d) Koszty zarządu – 20 000zł
5e) Koszty sprzedaży 10 000zł
Op. 6) Bedzie się różniło od zadania pierwszego tym, ze w pierwsyzm rozliczaliśmy wszystkie koszty w stosunku tylko do zużytych materiałów, a teraz rozliczamy koszty w stosunku do materiałów zarówno tych, które zostały zużyte jak i tych, które zostały w zapasie. Czyli rozliczamy koszty zakupu w stosunku do wszystkich materiałów, które posiadaliśmy przed ich rozchodem.
Do rozliczenia kosztów mamy (patrzymy na RMKZ) = 20 000zł
Wn = 20 000 / 400 000 (wszystkie materiały) = 5 %
Narzut A (prod. podstawowa) = 150 000 x 5% = 7500
Narzut B ( koszty wydziałowe) = 50 000 x 5% = 2500
Narzut C (koszty prod. pomocniczej) = 70 000 x 5% = 3500
Narzut D (koszty zarządu) = 20 000 x 5% = 1000zł
Narzut E (koszty sprzedaży) = 10 000 x 5% = 500
= 15 000zł. (czyli spośród 20 000 zł, rozliczyliśmy 15 000, co oznacza, że
nie rozliczamy 5 tysięcy, i to wypada na zapas na następny okres)
Zmniejszamy rozliczenie międzyokresowe kosztów zakupu o 15 000zł oraz podane elementy z ukłądu funkcjonalnego.
7) Wycena bilansowa materiałów
Sk. Materiały : 100 000
Sk. RMKZ : 5000 (bo jest wycena materiałów według ceny nabycia)
= 105 000

ZE ZBIORÓW
strona 84 / Zad 3.18
Treści operacji :
1) Otrzymano fakturę za zakupione materiały

- wartość materiałów w cenie zakupu 100kg x 200zł= 20 000 zł
- koszty opakowań bezzwrotnych : 100 zł
- koszty transportu : 500zł
- VAT : 4738 zł
- SUMA FAKTURY : 25 338 zł

2) Wyksięgowanie kosztów związanych z zakupem : 600zł
3) Przyjęcie materiałów do magazynu (dowód PZ) według cen zakupu : 100kg x 200zł = 20 000zł
4) Wydanie materiałów do zużycia zgodnie z dowodami RW wystawionymi według cen zakupu : 25 x 200 = 5 000

a) 15 x 200 = 3000
b) 4 x 200 = 800
c) 6 x 200 = 1200

5) Rozliczenie kosztów zakupu

Ad 1) „Rozrachunki z dostawcami” 25 338 i „ Rozliczenie zakupu materiałów” 20 600 + „Vat naliczony” 4738zł (oraz po stronie Dt „Rozliczenie zakupu materiałów”)
Op 2a) „Zużycie materiałów i energii” – 100 to wartość opakowań, „Rozliczenie kosztów” oraz „RMKZ”
2b) Otwieramy „usługi obce” (500zł), „Rozliczenie kosztów” i „RMKZ” ( bo jest to wycena w cenie nabycia)
Ad. 3) Otwieramy konto „Materiały”, „Rozliczenie zakupu materiałów” (20 000zł)
Ad. 4) „Materiały” zmniejszam o 5000zł, „zużycie materiałów i energii” – ALE TU SĄ „ŚRODKI TRWAŁE W BUDOWIE”, one nie są ksiegowane jako koszty działalności podstawowej – tutaj więc trafia kwota 3800zł, a 1200zł – środki trwałe w budowie. Teraz „rozliczenie kosztów” – też 3800zł. – to się rozkłada : „produkcja podstawowa” 3000 zł i „produkcja pomocnicza” 800zł.
Ad. 5)
Rozliczenie kosztów.
Wn = 600 / 20 000 = 3%
Na) 3000 x 3% = 90
Nb) 800 x 3 % = 24
Nc) 1200 x 3% = 36
= 150 zł – wyksięgowujemy z RMKZ

Wartość bilansowa :
Sk. Materiały : 15 000
Sk RMKZ : 450
= 15 450

3.21.
Operacje :
1. Otrzymanie faktury za materiały

- wartość materiałów / cena zakupu materiałów : 5000 x 3,20 = 16 000zł
- Koszty transportu : 1200zł
- VAT = 3956zł
- SUMA FAKTURY : 21 156

2. Wyksięgowanie kosztów związanych z zakupem : 1200zł
3. Przyjęto materiały do magazynu wystawiając dowód PZ według cen zakupu : 16 000zł
4. Wydanie materiałów do zużycia. Wystawiono dowód RW według rzeczywistych cen zakupu.

Ad. 1. Rozchód = 2500 kg – mamy ten sam materiał ale po różnych cenach nabycia – musimy wybrac metodę wyceny rozchodu!!!
My wybieramy FIFO:
a) 2500zł x 2,75 = 6875
b) 2000 x 2,75 = 5500
c) 500 x 2,75 = 1375
Ogólna wartość zużytych materiałów : 13 750
5. Rozliczono kosztu zakupu
Rozliczamy je w cenie zakupu : oznacza to, że rozliczamy wszystkie koszty w stosunku do materiałów zużytych.
Wn = 1200 / 13 750 x 100 = 8,73%
Potem policzymy narzut na materiały (13 750zł)

Zad.
Stany wybranych kont są następujące :

materiały 30 000
RMKZ : 2500 (Dt)
RMZ : saldo Dt 1000, saldo Ct 2000

Oblicz wartość bilansową materiałów (Cena nabycia)
30000 + 2500 +1000 = 33.500
Salda CT RMZ to są zobowiązania.

ĆWICZENIA 9

2.16

POLECENIE: obliczyć i zaksięgować zaliczę na podatek od os. Fizycznych dla:

  1. Pracownika zatrudnionego w ramach umowy o prace, którego wynagrodzenie brutto wynosi 2.000 zł

  2. Pracownika zatrudnionego w ramach umowy – zlecenie, którego wynagrodzenie wynosi 1.500 zł

  3. Pracownika zatrudnionego w ramach umowy o dzieło, którego wynagrodzenie wynosi 3.000 zł a koszty uzyskania przychodu to 50%

UMOWA O PRACĘ

  1. Brutto 2.000

  2. Składni na ubezpieczenia społeczne 274,20 (13,71% *2.000)

    1. Emerytalne 195,20 (9,76%)

    2. Rentowe 30 (1,5%)

    3. Chorobowe 49 (2,45%)

  3. Podstawa składki zdrowotnej 1725,80 (2.000 – 274.20)

  4. Ubezpieczenia zdrowotne 155,32 (9% * 1725,8)

    1. Potrącona składka na ubezpieczenia zdrowotne 133,75 (7,25%)

  5. Koszty uzyskania przychodu 111,25 (stałe)

  6. Ulga podatkowa 46,33 (stałe)

  7. Podstawa podatkowa 1614.55 (1725.8 – 111.25)

  8. Podatek dochodowy należny 244.29 (18% * 1614,55 – 46.33)

  9. Zaliczka na podatek dochodowy 111 ( 244.29– 133.75) - zaokrąglamy

  10. Kwota do wypłaty 1456 (2.000 – 274,2 – 155,32 – 111)

UMOWA – ZLECENIE

  1. Brutto 1.500

  2. Koszty uzyskania przychodu 300 (20% * 1.500)

  3. Podstawa opodatkowania 1.200 (1.500 – 300)

  4. Podatek 216 (18% * 1.200)

  5. Ubezpieczenia zdrowotne 135

  6. Do potrącenia z zaliczki na podatek 116,25

  7. Zaliczka na podatek dochodowy 99,75 = 100 – zaokrąglamy do złotówek

  8. Wypłata 1265

UMOWA O DZIEŁO

  1. Brutto 3.000

  2. Koszty uzyskania przychodu 1.500 (50% * 3.000)

  3. Podstawa opodatkowania 1.500 (3.000 -1.500)

  4. Podatek 270 (18% * 1.500)

  5. Wypłata 2.730 (3.000 – 270)

ĆWICZENIA 10

Na następnym kolosie będzie na pewno:

- polityka rachunkowości wg. ustawy

- zakres sprawozdania finansowego

PD: zadanie 5.5, gdzie trzeba dopisać: kurs przyjęty w dokumencie odprawy celnej wynosi 2.8 zł za 1 USD

Na następne zajęcia: 5.23 + środki trwałe w budowę + wartości niematerialne i prawne

ŚRODKA TRWAŁE

Rzeczowe aktywa trwałe:

- środki trwałe

- środki trwałe w budowie

ŚRODKI TRWAŁE

Przykładowe składniki stanowiące środki trwałe:

ŚRODKI TRWAŁE W BUDOWIE

Kiedy dokonuje się wyceny środków trwałych (w ujęciu chronologicznym)

1. Wartość początkową środka trwałego ustala się na poziomie ceny nabycia i oznacza to, że pochodzi on z zakupu (wiemy jakie jest źródło pochodzenia)

- cena zakupu - kwota należna sprzedającemu bez podatków podlegającym odliczeniu

- cena nabycia - cena zakupu + koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składników

do użytkowania

- transportu

- załadunku

- wyładunku

- montażu

2. Wartość początkowa środka trwałego wytwarzanego we własnym na poziomie kosztów wytworzenia, które obejmują:

ZAD. 5.2

25.02.200X jednostka gospodarcza zakupiła maszynę produkcyjną za 80.000 zł. Ze względu na dokonanie płatności przed ustalonym terminem udzielono firmie 2% skonta (zapłacono 28.02.). Koszty transportu wyniosły 500 zł, a koszty montażu 1500 zł. Maszynę przyjęto do użytkowania 7.03

Ustalić wartość początkową maszyny.

ODP:

ZAD. 5.3

Jednostka gospodarcza wydała 3.000 zł na założenie klimatyzacji samochodu osobowego oraz 1.500 zł na naprawę jego silnika. Wartość samochodu przed dokonaniem wymienionych prac wynosiła 45.000 zł.

Należy określić wpływ operacji na wartość środka trwałego i wynik finansowy.

ODP:

- cena fakturowa netto 45.000

- ulepszenia (klimatyzacja) 3.000 zwiększa wartość początkową

- koszty naprawy (remont silnika) 1.500 nie wpływa na wartość śr. trwałego, ale obniża wynik finansowy

ZAD. 5.4

wydatki z zakupem i późniejszym posiadaniem oraz wykorzystaniem środka trwałego:

1. cena fakturowa netto 12.000

2. skonto 1.000

3. koszty dostarczenia nabytego środka 100

4. koszty montażu 300

5. koszty naprawy i konserwacji 400

6. wykorzystanie dodatkowych części zwiększających 600

zdolności wytwórcze środka

7. wykorzystane części zamienne 600

Określić wpływ operacji na wartość środka trwałego i wynik finansowy

ODP: 5 i 7 nie wpływają na wartość środka trwałego

wszystkie koszty obniżają wynik finansowy

Wartość początkowa środka wynosi 12.000 (12.000 – 1.000 + 100 + 300 + 600)

Zwiększenie wartości początkowej powodują:

  1. Ulepszenia

  2. Aktualizacja wyceny

ULEPSZENIA

AKTUALIZACJA WYCENY

Zmniejszenie wartości początkowej środka trwałego powodują:

  1. umorzenie (amortyzacja)

  2. odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

UMORZENIE

zachowanie zasady współmierności kosztów i przychodów

ODPISY Z TYTUŁU TRWAŁEJ UTRATY WARTOŚCI

AMORTYZACJA ŚRODKÓW TRWAŁYCH

Amortyzacja - to równowartość zużycia środków trwałych zaliczana do kosztów działalności.

Wysokość odpisów amortyzacyjnych jest uzależniona od trzech elementów:

Metody amortyzacji:

METODA LINIOWA

  1. Stawka amortyzacji

(dzielmy 100 przez okres użytkowania dający ekonomiczne korzyści)

  1. Kwota amortyzacji

(różnicę między wartością początkową a rezydualną mnożymy przez stawkę a następnie dzielimy przez 100)

METODA MALEJACEGO SALDA

(jeden minus pierwiastek t-stopnia z dzielenia wartości rezydualnej przez wartość początkową)

  1. Kwota amortyzacji

(wartość netto razy stawka amortyzacji)

METODA SUMY CYFR ROCZNYCH

t –okres, dla którego obliczana jest stawka amotyzacji

  1. Kwota amortyzacji

(różnicą między wartością początkową a rezydualna razy stawka amortyzacji)

Porównanie sytuacji finansowej i bilansowej podmiotu w zależności od wybranej metody i ich wpływ na wynik finansowy:

Co trzeba uwzględnić wybierając metodę amortyzacji:

WNIOSEK:

Czynniki wpływające na stawkę amortyzacji (trzeba je uwzględniać):

Kiedy wybieramy metodę amortyzacji:

Co korygujemy:

np. kiedyś popularne były samochody z silnikiem diesla bo olej napędowy był tańszy, przyszedł kryzys ceny ropy wzrosły co spowodowały spadek cen tych samochodów

Początek i koniec dokonywania odpisów:

*** ale można tego dokonać od pierwszego dnia miesiąca następującego po wprowadzeniu do użytkowania środka

*** jeżeli zaczynam amortyzacje od nowego miesiące to nie kończę jej w momencie rozchodu środka lecz z ostatnim dniem miesiąca, w którym ten środek trwały został sprzedany/zlikwidowany

Czy wszystkie środki się zużywają?

*** chyba że dokonuje się tam wydobycie składników metoda odkrywkową

SPOSOBY UPROSZCZEŃ

  1. amortyzowanie grupowo

    1. gdy jest to jeden rodzaj środków

    2. gdy środek nie ma dużej wartości

  2. odpis jednorazowy

  1. gdy jest to nisko cenny składnik majątkowy

  1. wpływa to na wynik finansowy

URZĄDZENIA ANALITYCZNE WYKORZYSTYWANE PRZY EWIDENCJI ŚRODKÓW TRWAŁYCH:

  1. karty analityczne - karta, którą posiada odrębnie każdy środek trwały; opisane są tam wartości, cechy, właściwości

  2. księga inwentarzowa - wykaz wszystkich środków trwałych prowadzonych w ujęciu chronologicznym

  3. tablice amortyzacyjne – pokazują wartość początkową i rezydualną, stawkę amortyzacji, rozkład dla danego środka

DOKUMENTY POTWIERDZAJĄCE OBRÓT ŚRODKÓW TRWALYCH:

  1. OT - przyjęcie środka trwałego (odpłatne)

  2. PT - przyjęcie środka trwałego na zasadach darowizny (nieodpłatne)

  3. LT - rozchód środka trwałego (sprzedaż, likwidacja)

EWIDENCJA KSIĘGOWA ŚRODKÓW TRWAŁYCH

(na podstawie zadania 5.16)

Co powoduje zmniejszenie ilościowo-wartościowe:

ZMIEJSZENIE ILOŚCI ŚRODKA TRWAŁEGO (operacje 1,5,6)

ŚT Umorzenie ŚT PKO

Sp. 100 80 80 80 Sp. 20

STWIERDZONE NIEDOBORY (operacje3,4,9)

LIKWIDACJA ŚRODKA TRWAŁEGO (operacje 5,6)

ĆWICZENIA 11

ŚRODKI TRWAŁE W BUDOWIE

5.32

  1. Te odsetki dotyczą budowy 1 i 2 (zaznaczyć sobie to jakoś żeby wiedzieć) – konto „koszty pośrednie”

  2. Zamiast konta „rozrachunki z dostawcami” otwieramy konto „pozostałe rozrachunki” ponieważ nie dotyczy to podstawowej działalności jednostki

  3. Zwiększamy wartość środków trwałych w budowie, wydajemy materiały z magazynu

*** ponieważ materiały trafiają od razu do użycia nie ma konta „zużycie materiałów i energii”

  1. Likwidacja starego magazynu: przenosimy umorzenie na środki trwałe w budowie, wartość netto trafia na środki trwałe (ponieważ likwidujemy jeden obiekt aby wybudować następny –nowy) + otwieramy nowe konto dla budowy nr 4 – „garaż”

  2. Zmniejsza się stan kasy i zwiększa ŚT w budowie + konto analityczne „garaż” (budowa 4)

  3. „pozostałe rozrachunki” , „ŚT w budowie”, „VAT naliczony” + konto analityczne (budowa 3)

  4. ---------------------------------------------- / / ------------------------- + konto analityczne „ŚT wymagające montażu: otwieramy nowe, takie konto ponieważ nie jest podane jaka jest to konkretna budowa, a drogą eliminacja ani w sklepie ani w magazynie ani w budynku biurowym czy garażu nic się nie produkuje

  5. Księgowanie spłaty zobowiązań

  6. (tak jak 6 i 7) + analityka „sklep”

  7. -------//-------- +analityka „garaże”

  8. Rozliczenie kosztów wspólnych

$Wn = \frac{koszty\ wspolne\ }{koszty\ bezposrednia}*100 = \ \frac{296}{7300 + 7500}*100$ =2%

Na1= 0,02 * 7300 = 146

Na2 = 0,02 * 7500 = 150

  1. Z konta „ŚT w budowie” przenosimy wartość 7446 na konto „ŚT”(ujęcie syntetyczne) + Wyksięgowanie z analityki „sklep”

  2. 8.000 – jest to cena sprzedaży i zaliczane jest to do „PPO”, księgujemy rozrachunki i VAT;

Sprzedano więc trzeba zaksięgować rozchód: wyksięgowanie z „ŚT w budowie” i konta analitycznego „magazyn” przenosimy wartość tego środka 9750 na konto „PKO”

  1. Środki trwałe w budowie, które nie przyniosły zamierzonego efektu księgujemy jako „PKO”

  2. Przeksięgowanie z „ŚT w budowie” i konta analitycznego „budynek biurowy” na konto „ŚT”

PD. Policzyć obroty na koncie ŚT w budowie oraz na kontach analitycznych i sprawdzić czy obroty na koncie syntetycznym i analitycznych są sobie równe

WARTOŚCI NIEMATERIALNE I PRAWNE

Koszty prac rozwojowych

Wartość firmy

Wycena wartości niematerialnych i prawnych
1. Ustalanie wartości początkowej

Tytuł wartości niematerialnej i prawnej Sposób pozyskania Wartość początkowa
Prawa majątkowe i prawa pokrewne Zakup Cena nabycia

Darowizna

Aport

 Wg ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu
Koszty prac rozwojowych Wytworzenie Koszt wytworzenia (rzeczywiście poniesione koszty)
Wartość firmy

Zakup jednostki,

Otrzymanie w formie aportu,

Odpłatne użytkowanie

 Różnica między ceną nabycia określonej jednostki lub zorganizowanej jej części a niższą od niej wartością godziwą przejętych aktywów netto

2. Umorzenie i amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych

Zasady amortyzacji są zasadniczo takie same jak w przypadku środków trwałych, z ograniczeniami:

3. Odpisy z tytułu trwałej utraty wartości

6.8

Materiały Zużycie mat. i energii Rozliczenie kosztów Prod. pomocnicza

Sp. 20.000 1.800 (1 1) 1.800 1.800 (1 1) 1.800 1.8000 (1a

4a) 800 2.500 (2 2) 2.500 2.500 (2a

1.500 (3

Koszty zarządu Rozrachunki z tyt. wynagrodzeń 800 (4

1a) 800 2.500 (2 93,75 (6

3a) 300

Wynagrodzenia Usługi obce Rozrachunki z dostawcami Vat naliczony

2) 2.500 3a) 1.500 1.845 (3 3a) 345

984 (4 4a) 184

WNIP PKO Amortyzacja Umorzeni WNiP

5) 4.500 5a) 1.000 6) 93,75 93,75 (6

Rozliczenie zakupu Rozlicznie międzyokresowe

pozostałych zasobów kosztów

3) 1.845 1.845 (3a 1a) 1.000 4.500 (5

4) 984 984 (4a 2a) 2.500 1.000 (5a

3) 1.200

4) 800

OPIS:

  1. Zmniejszamy „materiały” i zwiększamy „zużycie materiałów i energii”, robimy rozliczenie i księgujemy w układzie funkcjonalnym na koncie „produkcja pomocnicza” ponieważ ten dział zajmuję się pracami rozwojowymi

    1. Rozliczamy koszty prac rozwojowych z „produkcji pomocniczej” wyksięgowywujemy 1.800 i dzielimy to na 2 części

  1. Mamy tutaj tylko prace rozwojowe dlatego przenosimy to do „produkcji pomocniczej”

  2. Jest to usługa zewnętrzna, dlatego nie będziemy księgować tego jako „produkcja pomocnicza”

    1. Rozliczenie kosztów musimy podzielić na 2 części

  1. Jest to faktura za energię więc konto „zużycie materiałów i energii”

  2. Wyksięgowanie kwoty prac rozwojowych, które zakończyły się pozytywnie na „WNiP” pozostałą część, która nie zakończyła się sukcesem przenosimy na „PKO”

  3. Amortyzacje obliczamy metodą liniową i księgujemy GDZIEŚ (może „koszt własny sprzedaży”)

Sa = 100 / 4 = 25 %

Am = (25 * 4.500) / (12 * 100) = 93,75 zł

6.3

OPERACJE:

1. Przyjęcie prawa : 2.400

2. Dokonanie odpisu amortyzacyjnego za okres marzec-grudzień : 5.000

3. Wyksięgowanie przychodu za okres marzec – grudzień : 5.000

4. Odnotowanie przychodu związku ze sprzedażą

5. Wyksięgowanie:

a) wartość netto : 19.000

b) dotychczasowe umorzenie : 5.000

6. Rozliczenie RMP

POLICZENIE STAWKI AMORTYZACJI

OPIS:

  1. Zapisujemy to do RMP ponieważ jest to darowizna (tak jak przy środkach trwałych)

  2. Amortyzacja jest rozliczana miesięcznie, ale my na potrzeby zadania możemy zaksięgować to jednorazowo za wszystkie 10 miesięcy

  1. Przez te 10 miesięcy użytkowaliśmy to prawo więc mieliśmy z niego przychody

6. Dostaliśmy to prawo za darmo. Obecnie w przychodach mamy 27 tys., a w kosztach 19 tys., a w wyniku finansowym różnica powinna być tylko pomiędzy tą kwotą a tą sprzedaży. Mamy nie rozliczony RMP, a obiektu nie ma. Dlatego trzeba dokonać tej operacji.

Nieumorzoną cześć tej operacji daliśmy do kosztów i teraz ta sama kwota, która jest w kosztach musi trafić też do przychodów.

INWESTYCJE

ale zostały przez jednostkę pozyskane w celu osiągnięcia korzyści, o których mowa wyżej.

Korzyści czerpane z inwestycji mogą być dwojakiego rodzaju:

Podział inwestycji ze względu na czas trwania:

Podział inwestycji ze względu na ich przedmiot:

INWESTYCJE NIEFNANSOWE

Przedmiotem tych inwestycji są środki trwałe oraz wszystkie wartości niematerialne i prawne określone przez ustawę o rachunkowości (koncesje, licencje, prawa do znaków towarowych, patentów, wynalazków itd.), ale przeznaczone do odsprzedaży lub do pobierania pożytków. (przedmiot inwestycji ma charakter materialny)

INWESTYCJE FINANSOWE

Przedmiot tych inwestycji ma charakter niematerialny, jest to tzw. instrument finansowy. W tego typu inwestycjach korzyści pochodzą zarówno ze wzrostu wartości inwestycji, jak i z okresowych dochodów, jakie w okresie inwestowanie może przynosić instrument finansowy.

Przykłady inwestycji

Podział inwestycji finansowych

W trakcie okresu sprawozdawczego inwestycje niefinansowe wycenia się w cenie nabycia skorygowanej:

–         odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości,

–         odpisy amortyzacyjne nieruchomości i wartości niematerialnych i prawnych (wycena właściwa dla środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych),

–         zyski kapitałowe wynikające ze wzrostu wartości składników inwestycji wycenianych wg wartości godziwej (rynkowej),

–         sumę kosztów poniesionych na ulepszenie składników inwestycji w postaci nieruchomości (wycena właściwa dla środków trwałych),

–         wartość  wynikającą z odrębnych przepisów o aktualizacji wartości środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (wycena właściwa dla środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych).

Modele wyceny inwestycji

RODZAJ INWESTYCJI WYCENA NA DZIEŃ NABYCIA WYCENA NA DZIEŃ BILANSOWY
INWESTYCJE NIEFINANSOWE DŁUGOTERMINOWE

  • Cena nabycia

  • Cena nabycia minus odpisy z TUT

  • Cena rynkowa lub inaczej określona wartość godziwa
INWESTYCJE FINANSOWE DŁUGOTERMINOWE

  • Cena nabycia

  • Cena zakupu

  • Cena nabycia minus odpisy z TUT

  • Cena rynkowa lub inaczej określona wartość godziwa

  • Skorygowana cena nabycia
INWESTYCJE FINANSOWE KRÓTKOTERMINOWE

  • Cena nabycia

  • Cena zakupu

  • Cena nabycia nie wyższa od ceny rynkowej

  • Cena rynkowa lub inaczej określona wartość godziwa

  • skorygowana cena nabycia

Inwestycje długoterminowe:

Inwestycje ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich nabycia albo powstania, według ceny nabycia albo według ceny zakupu, jeżeli koszty przeprowadzenia i rozliczenia transakcji nie są istotne.


Na dzień bilansowy inwestycje o charakterze finansowym zaliczane do aktywów trwałych wycenia się według:


Skutki wyceny inwestycji długoterminowych (uor art.. 35 ust. 4)

Skutki przeszacowania inwestycji zaliczonych do aktywów trwałych innych niż wymienione w art.. 28 ust. 1 pkt. 1a, powodujące wzrost ich wartości do poziomu cen rynkowych, zwiększają kapitał (fundusz) z aktualizacji wyceny.

Inwestycje krótkoterminowe:

Na dzień bilansowy inwestycje krótkoterminowe wycenia się według

Jeżeli na dzień bilansowy cena rynkowa inwestycji jest wyższa, to wartość tej inwestycji na dzień bilansowy wykazuje się w cenie nabycia. W tym wypadku nie wystąpią odpisy aktualizujące jej wartość. W sytuacji gdyby okazało się, że wartość rynkowa jest niższa od ceny nabycia, to należałoby dokonać odpisu aktualizującego doprowadzającego wartość bilansową inwestycji do jej wartości rynkowej.
W przypadku stosowania innych metod wyceny, skutki obniżenia wartości inwestycji zalicza się do kosztów finansowych w pełnej wysokości, natomiast skutki wzrostu ich wartości zalicza się do przychodów finansowych w wysokości nie wyższej niż kwota uprzednio odpisana w koszty finansowe.


WNIOSKI:

WYCENA BILANSOWA AKTYWÓW FINANSOWYCH WIERZYTELNOŚCIOWYCH
(długoterminowych i krótkoterminowych)

Pożyczki, zgodnie z ustawą o rachunkowości, wycenia się według kwoty wymaganej zapłaty z zachowaniem ostrożności (oznacza to konieczność zwiększenia wartości nominalnej o naliczone odsetki i pomniejszenia jej o ewentualne odpisy aktualizujące) 

Odniesienie skutków wyceny – wynikowe

Pożyczki spłacane jednorazowo (na koniec trwania umowy) zaliczane są do:

 

Kwota pożyczki spłacanej ratalnie na dzień bilansowy zostaje podzielona na dwie części:

Akcje i udziały

Skutki wyceny odnosi się:

  1. Długoterminowe - zazwyczaj w kapitał

  2. Krótkoterminowe – zawsze na wynik finansowy

Zadanie 1

Stan środków na rachunku bankowym jednostki wynosi 50 000 zł. Jednostka zakupiła 300 akcji (traktowanych jako krótkoterminowa lokata) po 60 zł, ponosząc dodatkowe opłaty w kwocie 360 zł. Zobowiązanie za zakupione akcje zostało uregulowane przelewem bankowym. W następnym miesiącu dokonano sprzedaży 200 posiadanych akcji po cenie 65 zł/szt. Zapłacono prowizję (WB) w wysokości 2% przychodów. Środki za sprzedane akcje wpłynęły na rachunek bankowy.

Na podstawie powyższej treści ustalić treść oraz wartość poszczególnych operacji gospodarczych, następnie je zaksięgować. Wartość początkowa akcji ustalana jest na poziomie ceny zakupu.

OPERACJE:

  1. Zakup akcji:

    1. Cena akcji : 60zł * 300 =18.000

    2. Dodatkowe opłaty: 360

    3. Suma: 18.360

  2. Sprzedaż akcji – odnotowanie przychodów według ceny sprzedaży : 65zł * 200 = 13.000

  3. Zapłacenie prowizji : 260

  4. Wyksięgowanie akcji w związku ze sprzedażą według ceny zakupu : 60zł * 200 = 12.000

  5. Wpływ należności : 13.000

OPIS:

  1. Ponieważ mamy model CENY ZAKUPU, to akcje zawsze będziemy wyceniać po 60 zł, zaś wszelkie dodatkowe koszty to „koszty finansowe”

*** Operacja 2, 3, 5 są powiązane i zazwyczaj bywa tak iż od razu od ceny odlicza się prowizję na rachunek wpływa kwota pomniejszona o prowizję; następuje automatyczne potrącenie nie są to dwie osobne operacje

Zadanie 2

Stan środków na rachunku bankowym jednostki wynosi 75 000 zł. Jednostka zakupiła
1000 akcji (traktowanych jako długoterminowa lokata) po 20 zł, ponosząc dodatkowe opłaty w kwocie 400 zł. Zobowiązanie za zakupione akcje zostało uregulowane przelewem bankowym. Na koniec okresu sprawozdawczego zanotowano (trwałą) utratę wartości tych aktywów – cena rynkowa akcji wynosiła 18zł/szt. Następnie dokonano sprzedaży połowy posiadanych akcji po cenie
22 zł. Środki za sprzedane akcje wpłynęły na rachunek bankowy. Pozostałe akcje przeszacowano następnie do wartości 23 zł/szt.

Na podstawie powyższej treści ustalić treść oraz wartość poszczególnych operacji gospodarczych, następnie je zaksięgować. Zastosować możliwe warianty wyceny bilansowej. Wartość początkowa akcji ustalana jest na poziomie ceny nabycia.

Sposób 1 – wartość godziwa

OPERACJE:

  1. Zakup akcji: 20zł * 1000 + 400zł = 20.400

  2. Wycena akcji na dzień bilansowej : 2,4zł * 1000 = 2.400 (spadek)

  3. Wyksięgowanie akcji w związku ze sprzedażą zgodnie z ceną nabycia : 20,4zł * 500 = 10.200

  4. Wyksięgowanie odpisów akcji z aktualizacji wyceny : 2,4zł * 500 = 1.200

  5. Przypływ ze sprzedaży akcji wycenionych według ceny sprzedaży : 22zł * 500 = 11.000

  6. Przeszacowanie pozostałych akcji :

    1. Wzrost do ceny nabycia: (20,4 – 18) * 500 = 1.200

    2. Wzrost powyżej ceny nabycia (23 -20,4) * 500 = 1.300

OPIS:

  1. Na konto aktywa finansowe wprowadzamy cenę nabycia (całą kwotę)

  1. Dokonujemy korekty wartości = musimy obniżyć wartość jednej akcji: 20,4 – 18 =2,4 zł

*** gdyby teraz robić wycenę bilansową to sumujemy salda dwóch kont: „długoterminowe aktywa finansowe” i „aktualizacja ….”

  1. Robimy to po cenie nabycie a nie 18 zł (cena po aktualizacji) ponieważ musimy wyksięgować z konta „długoterminowe aktywa finansowe” a tam musimy zastosować ZAWSZE cenę nabycia bo taki mamy model wyceny. Zaliczamy to do „KF”

  2. Część tych aktywów znajduje się na aktualizacji i każdą sprzedaną akcję trzeba też wyksięgować stamtąd. Robimy to przez różnicę miedzy ceną nabycia a aktualna ceną (tj. 2,4 zł)

  1. Przychody ze sprzedaży zawsze będą zyskiem finansowym. My traktujemy sprzedaż i wpływ środków jako jedno dlatego od razu księgujemy je na „rachunku bankowym” ale możemy zrobić to przez „pozostałe rozrachunki”

*** gdyby teraz dokonać wyceny bilansowej to odejmujemy od salda konta „długoterminowe aktywa finansowe” saldo konta „aktualizacja…”

  1. Model WARTOŚCI GODZIWEJ sprawie, że każdą zmianę wartości trzeba odnotować. Mamy zanotować wzrost jednej akcji o 5 zł. Ale trzeba zrobić to dwu etapowo:

ĆWICZENIA 12

9.33

  1. Przyjęto do magazynu wyroby gotowe wycenione wg planowanego kosztu wytworzenia 1500

  2. Faktura za sprzedane wyroby gotowe

    1. Przychód ze sprzedaży 2400

    2. VAT należny 192

    3. Suma faktury 2692

  3. Wydano sprzedane produkty gotowe wycenione wg kosztu planowanego 1600

  4. Ustalono rzeczywisty koszt wytworzenia przyjętych wyrobów gotowych 1472

  5. Ustalono odchylenia od cen ewidencyjnych przyjętych do magazynu wyrobów gotowych

1500 – 1472 = 28 zł

  1. Ustalono odchylenia przypadające na sprzedane wyroby

  2. Ustalono i zaksięgowano wartość produkcji w toku

Kolejne operacje gospodarcze związane są z ustaleniem WF (różnią się w zależności od metody)

I WARIANT KALKULACYJNY

  1. PRZYCHODY ZE SPRZEDAŻY WYROBÓW GOTOWYCH

  2. KOSZT WYTWORZENIA SPRZEDANYCH WYROBÓW GOTOWYCH

  3. KOSZTY SPRZEDAŻY

  4. KOSZTY ZARZĄDU

  5. PPO

  6. PKO

  7. PF

  8. KF

  9. STRATY NADZWYCZAJNE

  10. Ustalono i zaksięgowano podatek dochodowy od osób prawnych 19% od wyniku brutto

19% x 442 = 83,98 ~ 84 zł

  1. Przeniesienie podatku na wynik finansowy

  1. Przeniesienie „kosztów rodzajowych” na „rozliczenie kosztów” zamknięcie tych kont

Policzenie obrotów konta „WF”; ustalenia salda końcowego i zamknięcie konta

II WARIANT PORÓWNAWCZY

8. PRZYCHODY ZE SPRZEDAŻY WYROBÓW GOTOWYCH

9. KOSZTY RODZAJOWE

Przeniesienie KOSZTÓW WŁASNYCH SPRZEDAŻY na „Rozliczenie kosztów”

10. KOSZT WYTWORZENIA SPRZEDANYCH WYROBÓW GOTOWYCH

11. KOSZTY ZARZĄDU

12. KOSZTY SPRZEDAŻY

Ustalenie obrotów konta „Rozliczenie kosztów” i salda; zamknięcie konta

KWS: 1968 KR: 3200

13. Przeniesienie salda konta „Rozliczeni kosztów” na WF

14. PPO

15. PKO

16. PF

17. KF

18. STRATY NADZWYCZAJNE

19. Ustalenie podatku dochodowego (tak jak w wariancie kalkulacyjnym)

20. Przeniesienie podatku na WF

Ustalenie obrotów i stanu końcowego konta „WF”

OPIS:

Sprawdzenie zmiany stanu produktów trzeba to zrobić zawsze w WARIANCIE PORÓWNAWCZYM

Sk. Sp. ∆ - delta (zmiana)

Produkty gotowe

+/- odchylenia

300

- 6 Ct

294

400

- 10 Ct

390

 -96
Produkcja w toku 1328 - + 1328

1232

Elementy kształtujące wynik w ujęciu statystycznym można robić to dodatkowo

WARIANT KALKULACYJNY

432

WARIANT PORÓWNAWCZY

432

9.36

OPERACJE

  1. Ujęcie kosztów rodzajowych 200.000

  2. Rozliczeni kosztów rodzajowych 200.000

  3. Rozliczenie kosztów w czasie w sposób czynny 5.500

  4. Utworzono rezerwę na naprawy gwarancyjne 2.000

  5. Przyjęto do magazynu wyroby gotowe wycenione wg rzeczywistego kosztu wytworzenia 150.000

  6. Wystawienie faktury za sprzedane wyroby:

    1. Przychód ze sprzedaży 170.000

    2. VAT należny 39.100

    3. Suma faktury 209.100

  7. Wydano sprzedane produkty gotowe zgodnie z dowodem WZ wycenionych wg rzeczywistego kosztu wytworzenia 130.000

  8. Otrzymano fakturę za naprawy gwarancyjne

    1. Wartość usługi 3.000

    2. VAT naliczony 690

    3. Suma faktury 3.690

  9. Ustalono i zaksięgowano wartość produkcji w toku

Statystycznie wariant kalkulacyjny (dla sprawdzenia)

11.000

Co wpływa na stan produktów:

Sk. Sp. ∆
WG 40.000 20.000 20.000
Produkcja w toku 23.000 7.500 15.500
RMK czynne 14.500 7.000 7.500
RMK bierne 4.000 5.000 1.000

44.000

*** na czerwono – wartości ujemne

9.20

  1. przyjęto do magazynu wyroby gotowe wycenione wg planowanego kosztu wytworzenia 1.000 x 31 = 31.000

  2. wystawiono fakturę za sprzedane produkty

    1. cena sprzedaży 700 x 50 = 35.000

    2. VAT należny 8050

    3. Suma faktury 43.050

  3. Wydano sprzedane produkty wycenione wg kosztu planowanego 700 x 31 = 21.700

  4. Faktura za usługi związane ze sprzedażą

    1. Koszty transportu 200

    2. VAT 46

    3. Suma faktury 246

  5. Ustalono i zaksięgowano rzeczywisty koszt wytworzenia przyjętych w maju produktów 1000 x 32,55 = 32.550

  6. Ustalono odchyleń dotyczących przyjętych w maju wyrobów gotowych (32.550 – 31.000 = 1.550 Dt)

  7. Ustalono odchylenia przypadające na sprzedane wyroby

  8. Ustalenie kwoty akcyzy należnej budżetowi

9.29

USTALENIE WYNIKU FINANSOWEGO METODĄ STATYSTYCZNĄ

+ Przychody ze sprzedaży wyrobów gotowych 800.000
+ Przychody ze sprzedaży materiałów 750.000
- Koszty wytworzenia sprzedanych wyrobów 620.000
- Wartości sprzedanych towarów i materiałów w cenie zakupu 500.000
= WYNIK BRUTTO ZE SPRZEDAŻY 430.00
-koszty sprzedaży 20.000
- koszty zarządu 15.000
= WYNIK ZE SPRZEDAŻY 395.000

+ PPO

(zwrot zasadzonych kosztów postepowania sądowego,

Otrzymane darowizny,

Odpisane zobowiązania przedawnione,

Otrzymane odszkodowanie za zniszczone materiały)

17.150

(2.000

14.000

1.000

150)

- PKO

(wartość zniszczonych materiałów przez pożar,

Ujawnione niedobory)

5.200

( 200

5.000)
= WYNIK Z DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ 406.950

+ PF

(otrzymane odsetki od nieterminowej regulacji zobowiązań)

 7.000

- KF

(zapłacone odsetki od kredytów bankowych)

 600
= WYNIK Z DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ 413.350
= WYNIK FINANSOWY BRUTTO 413.350
- podatek dochodowy 78.537
= WYNIK FINANSOWY NETTO 334.813

*** obecnie skutki szkód losowych zapisuje się do PKO a nie do strat nadzwyczajnych, a uzyskane odszkodowania do PPO)

Podział wyniku finansowego

Cechy podziału wyniku finansowego

Wygospodarowany zysk netto, pozostający do dyspozycji jednostki, może być przeznaczony na:

Pokrycie straty netto

9.41

OPERACJE:

  1. Przeniesienie WF do rozliczenia pod data zatwierdzenia sprawozdania finansowego 10.000

  2. Zwiększenie Kapitału zapasowego o najniższą dopuszczalną przez Kodeks spółek handlowych kwotę

(8% wyniku) 800

  1. Zwiększenie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych 1.200

    1. Przekazanie środków na rachunek funduszu socjalnego 1.200

  2. Wypłatę dywidendy dla akcjonariuszy 2.500

  3. Wypłatę nagród dla pracowników 3.000


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wszystkie cw rach wyn
wszystkie cw rach wyn
rach fin ćw,12
rach fin ćw ,10
rach fin ćw#,10
rach fin ćw,11
rach fin ćw ,11
rach fin ćw,12
rach fin ćw,12
MIKROBIOLOGIA wszystkie CW!
Rach fin 8
Rach fin 2
Rach fin 6
wszystkie cw poskart
zajęcia I rach fin
Sprawdzian cw rach pH, PWR, Inżynieria Środowiska, semestr 3, Chemia Wody
ChW ćw rach Jg, PWR, Inżynieria Środowiska, semestr 3, Chemia Wody
Rach.fin - zaliczenie z 16.03.2011[1], GWSH, 3 sem, Rachunkowość finansowa

więcej podobnych podstron