STRONY 25-28
Te pytania są ponoć z jakichś testów PZWL.
Podwyższony poziom alfa-fetoproteiny w surowicy ciężarnej w stosunku do normy współistnieje z następującymi nieprawidłowościami u płodu:
Znalazłam w necie takie pytanie wzraz z poniższymi odpowiedziami
a. zespół Downa-trisomia 21 -obniżone
b. zespół Edwardsa -trisomia 18 -obniżone
c. IUGR -podwyższone
d. wad cewy nerwowej -podwyższone
e. zespołem Pierre'a Robina –podwyższone???
Obniżony poziom AFP: (wg Bręborowicza)
trisomie
zespół Turnera
ciąża obumarła
zaśniad groniasty
Podwyższony poziom AFP: (zebrane, nie znalazłam w Bręborowiczu)
wady rozwojowe OUN
stany zagrozenia w przebiegu ciężkiej immunuzacji Rh
cukrzyca
IUGR (wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu płodu)
wady rozwojowe-zarośnie przełyku
zespół nerczycowy
zaburzenia drożności jelit
ciąża mnoga
ciąża obumarła
Przeciwwskazaniem do wykonania cięcia cesarskiego jest:
Nie ma czegoś takiego nigdzie… przeciwwskazaniem jest brak wskazań (dobry stan zdrowia matki i dziecka i prawidłowo przebiegający poród naturalny) oraz martwy płód.
Wskazania:
Wyróżniamy trzy grupy wskazań do prewencyjnego cięcia cesarskiego:
1. Wskazania prewencyjne bez objawów zagrożenia płodu, do których należą: ryzyko anamnestyczne, zaburzenia mechanizmu porodowego oraz czynnościowe.
2. Wskazania prewencyjne z objawami rozpoczynającego się zagrożenia płodu przewlekłe, podostre i ostre.
3. Bezzwłoczne cięcie cesarskie (wskazania życiowe) z powodu ciężkiego zagrożenia płodu rozpoznanego na podstawie zmian w zapisie KTG i objawów kwasicy.
W znakomitej większości współczesnych opracowań dominują następujące wskazania, stanowiąc łącznie przyczynę 85% wykonywanych operacji: • objawy zagrożenia płodu; • niepostępujący poród; • nieprawidłowe położenie płodu - miednicowe lub poprzeczne; • nieudana próba porodu po uprzednim cięciu cesarskim; • łożysko przodujące i przedwczesne oddzielenie łożyska. Metody ukończenia porodu w ciąży wielopłodowej posiadają
Wielowodzie związane jest najczęściej z następującą patologią u matki:
Znalezione pytanie testowe:
a. nadciśnienie tętnicze
b. cukrzyca
c. astma
d. zarośnięcie przełyku
e. dysgenezja nerek
Wielowodzie rozpoznaje się, gdy ilość płynu w III trymestrze ciąży wynosi ponad 2000 ml albo gdy wskaźnik AFI (wskaźnik płynu owodniowego) wynosi >20. (małowodzie <5)
W 50% jest ono idiopatyczne i występuje głównie w I trymestrze ciąży, w następnych 50% przyczynami wielowodzia są wady płodu i schorzenia matki, np. atrezja przełyku lub innego odcinka przewodu pokarmowego, wady ośrodkowego układu nerwowego powodujące brak odruchu połykania, zaburzenia układu moczowo-płciowego, cukrzyca matki, konflikt serologiczny itp.
Profilaktyka wad otwartych cewy nerwowej, u kobiety, która już raz urodziła dziecko z wadą cewy nerwowej polega na:
a. podawaniu 0,4 mg kwasu foliowego na 4 tygodnie przed planowaną ciążą i stosowaniu do 12 tygodnia ciąży
b. podawaniu 0,4 mg kwasu foliowego na 8 tygodni przed planowaną ciążą i stosowaniu do 12 tygodnia ciąży
c. podawaniu 4 mg kwasu foliowego na 4 tygodnie przed planowaną ciążą i stosowaniu do 12 tygodnia ciąży
d. podawaniu 4 mg kwasu foliowego na 8 tygodnie przed planowaną ciążą i stosowaniu do 12 tygodnia ciąży
e. podawaniu 8 mg kwasu foliowego na 4 tygodnie przed planowaną ciążą i stosowaniu do 12 tygodnia ciąży
Wymiar międzykolcowy powinien wynosić:
Odległośc między kolcami biodrowymi przednimi 25-26cm
Zespół TTTS nie wystąpi w przypadku:
a. ciąży bliźniaczej jednokosmówkowej, jednoowodniowej
b. ciąży bliźniaczej jednokosmówkowej, dwuowodniowej
c. ciąży bliźniaczej dwukosmówkowej, dwuowodniowej
d. ciąży trojaczej dwukosmówkowej, dwuowodniowej
e. ciąży trojaczej dwukosmókowej, trzyodowniowej
TTTS- zespół przetoczenia krwi między płodami
Wysokość dna macicy w 24 tygodniu ciąży znajduje się:
2-3 palce powyżej pępka
Do lekarza zgłosiła się 25 letnia pacjentka, regularnie miesiączkująca co 28 dni, która przed dwoma tygodniami z powodu podejrzenia ciąży wykonała test ciążowy - wynik dodatni,
w dniu dzisiejszym plamienie z dróg płciowych, niewielkie pobolewanie w dole brzucha. Wiek ciąży wyliczony z ostatniej miesiączki 8 hbd. Lekarz wykonał badanie USG TV. W jamie macicy uwidocznioniono pojedynczy zarodek o wymiarze CRL 15 mm co odpowiada 7 Hbd. Nie uwidoczniono akcji serca płodu. Prawidłowym postępowaniem będzie:
a. należy wykonać w trybie pilnym wyłyżeczkowanie jamy macicy ze względu na ryzyko powikłań zakrzepowo zatorowych
b. należy pozostawić pacjentkę w szpitalu w celu obserwacji ze względu na duże ryzyko masywnego krwawienia
c. należy badanie powtórzyć za ok. 7 dni
d. należy uspokoić pacjentkę, że w tym okresie ciąży FHR może nie być widoczny, a ciąża rozwija się prawidłowo
e. należy oznaczyć stężenie betaHCG w surowicy i w zależności od poziomu decydować o dalszym postępowaniu.
Tętno powinno się pojawić do 6 (7 w zależności od źródła) tygodnia ciąży. Na takim granicznym etapie tętna może nie być i należy wykonać badanie kontrolne w celu stwierdzenia czy ciąża się rozwija czy nie.
Stwierdzenie fałszywe dotyczące Choroby von Willebranda:
a. w trakcie ciąży następuje nasilenie objawów choroby
b. w lekkich postaciach można leczyć w okresie okołoporodowym desmopresyną
c. w leczeniu stosuje się czynnik VIII i rekombinowany czynnik VIIa
d. w badaniach laboratoryjnych stwierdza się wydłużony czas kaolinowo-kefalinowy
e. w okresie połogu konieczny jest szczególny nadzór nad pacjentką z ChvW.
Choroba ta dziedziczona jest autosomalnie dominująco, niezależnie od płci. Związana jest z brakiem lub nieprawidłowym funkcjonowaniem podjednostki czynnika VIII - czynnika von Willebranda (vWF). Jest on obecny na komórkach sródbłonka w osoczu, megakariocytach i ziarnistościach dojrzałych płytek. Pełni funkcję kofaktora przylegania płytek krwi do kolagenu podśródbłonkowego. Niedobór vWF upośledza pierwotny mechanizm hemostazy. Obserwuje się podskórne wylewy, krwawienia z błon śluzowych, przedłużające się i obfite krwawienia miesiączkowe, wylewy do stawów oraz krwawienie po zabiegach operacyjnych. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się przedłużony czas kaolinowo-kefalinowy (APTT) i obniżone stężenie czynnika VIII. Ze względu na adaptacyjny wzrost stężenia czynnika VIII w ciąży objawy skazy krwotocznej mogą zanikać. Pojawiają się ponownie po porodzie, dlatego w tym okresie konieczny jest stały nadzór nad położnicą. Profilaktyka obejmuje zapewnienie hemostazy okołoporodowej, prenatalną diagnostykę oraz planowanie rozwiązania i opiekę nad noworodkiem. W profilaktyce i leczeniu krwawienia stosuje się uzupełnianie czynnika VIII, desmopresynę i rekombinowany czynnik VIla.
Najczęstszą przyczyną wewnątrzmacicznego obumarcia płodu w I trymestrze są:
W I trymestrze ciąży najczęstszą przyczyną obumarcia płodu są nieprawidłowości chromosomalne u płodu. Błędy gametogenezy matczynej powodują 25% zgonów płodu, ojcowskiej - 5%, a błędy w podziale zygoty - około 10%.
Wg. klasyfikacja FDA, lek którego badania na zwierzętach nie wykazały ryzyka dla płodu , lecz nie potwierdzono tego u kobiet w ciąży zarówno w I trymestrze, jak i w późniejszych zalicza się do grupy:
do grupy B
Największa ilość płynu owodniowego występuje w:
a. 20 tygodniu ciąży
b. 30 tygodniu ciąży
c. 36 tygodniu ciąży
d. 38 tygodniu ciąży
e. 40 tygodniu ciąży
Metodami oceny dobrostanu płodu są wszystkie z wyjątkiem:
- profil biofizyczny w USG
- badanie KTG
- amnioskopia
- ocena stężenia beta-HCG w odniesieniu do wieku ciąży
- badanie przepływów w tętnicy pępowinowej
Hormonalna terapia zastępcza jest wskazana u wszystkich kobiet po menopauzie, u których nie występują przeciwwskazania, gdyż w dużych badaniach klinicznych udowodniono korzystny wpływ HTZ na częstość występowania incydentów sercowo naczyniowych:
a. oba zdania prawdziwe i pozostają ze sobą w związku loginczym
b. oba zdania prawdziwe lecz nie pozostają ze sobą w związku logicznym
c. pierwsze zdanie prawdziwe, drugie zdanie fałszywe
d. pierwsze zdanie fałszywe, drugie zdanie prawdziwe
e. oba zdania fałszywe
Poród drogami natury nie jest możliwy w przypadku położenia płodu:
a. podłużnego główkowego
b. podłużnego miednicowego
c. poprzecznego
d. skośnego główkowego
e. skośnego miednicowego
Po porodzie poprzez cięcie cesarskie Rh dodatnich bliźniaków u matki Rh ujemnej w celu profilaktyki konfliktu w układzie Rh - jeśli nie istnieją przeciwwskazania - należy zastosować następującą ilość immunoglobuliny antyD:
a. 50j
b. 150j.
c. 300j.
d. 450j.
e. 600j.
Ciemiączko tylne znajduje się w miejscu połączenia szwów:
a. strzałkowego i węgłowego
b. strzałkowego i wieńcowego
c. węgłowego i wieńcowego
d. czołowego i wieńcowego
e. czołowego i węgłowego
Prawidłową sekwencją wymiarów obwodu główki noworodka jest:
Obwod 33-38,
wymiar podpotyliczno ciemieniowy 32,
czolowo potyliczny 34,
brodkowo potyliczny 35, nie wie czy o to chodzi w pytaniu
Do szpitala zgłosiła się 32 letnia pacjentka, przed ciąża miesiączkująca regularnie co 30dni, C I, P I, 42 hbd +3 dni. Przebieg ciąży fizjologiczny. W badaniu USG płód w położeniu główkowym lewym. Test biofizyczny płodu 8/8. Prawidłowa ilość płynu owodniowego. Badanie wewnętrzne: Część pochwowa uformowana, zbita, od kości krzyżowej, ujście zewnętrzne przepuszcza opuszkę. Główka lekko przyparta do wchodu. Prawidłowym postępowaniem będzie:
a. wykonane badania KTG i w przypadku prawidłowego zapisu powtórzenie za 3 dni
b. wykonanie badania USG poszerzonego o badanie przepływów w tętnicy pępowinowej, w przypadku wyniku prawidłowego badanie KTG codziennie
c. indukcja porodu przy użyciu oksytocyny
d. założenie żelu z prostaglandyną do sklepień pochwy
e. amniotomia w celu indukcji porodu
Najczęstszą przyczyną masywnego krwawienia w IV okresie porodu jest:
a. pęknięcie macicy
b. atonia macicy
c. wydalenie niekompletnego popłodu
d. pęknięcie szyjki macicy
e. rozerwanie pochwy
Oscylacja zawężona w badaniu kardiotokograficznym rozpoznajemy gdy amplituda wynosi:
a. 0-5 u./min
b. 5-10 u./min
c. 10-15 u./min
d. 15-20 u./min
e. 20-25 u./min
Noworodek, w 1 minucie: HR 90, oddechy regularne, skóra sina, wiotki, i reagujący grymasem na cewnik w skali Apgar otrzyma:
a. 4
b. 5
c. 6
d. 7
e. 8
Do lekarza ginekologa zgłosiła się 34 letnia pacjentka, otyła, z wyraźnym zarostem na twarzy, z powodu niemożności zajścia w ciążę. Pacjentka miesiączkuje, chociaż miesiączki występują co 40 - 60 dni. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem będzie:
a. zespół feminizująych jąder
b. przedwczesne wygaśnięcie czynności jajników
c. zespół policystycznych jajników
d. niedobór 5-alfa-reduktazy
e. zespół Turnera
Wskaż twierdzenie fałszywe dotyczące zespołu Morrisa:
a. w niektórych przypadkach płodność może być zachowana
b. charakterystyczny jest brak owłosienia łonowego i pachowego
c. często rozpoznanie może być postawione w trakcie diagnostyki z powodu pierwotnego braku miesiączki
d. postać kompletna charakteryzuje się żeńskim fenotypem
e. kariotyp zawsze 46XY
Całkowity brak wrażliwości na androgeny- zespół Morrisa, zespół feminizujących jąder. Leży u podłoża 10% przypadków pierwotnego braku miesiączki. Przyczyną braku wrażliwości na androgeny jest defekt cytoplazmatycznego receptora dla testosteronu dziedziczony w sposób recesywny sprzężony z chromosomem X. Ten defekt leży u podłoża braku wykształcenia struktur pochodzących z przewodów Wolffa. Pod wpływem hormonu antymiillerowskiego dochodzi do zaniku przewodów Miillera. U chorych stwierdza się kariotyp 46XY, fenotyp żeński z obecnością krótkiej, ślepo zakończonej pochwy, brak macicy i jajowodów. Jądra są prawidłowo wykształcone, często występują w obrębie kanałów pachwinowych. Gruczoły sutkowe są dobrze wykształcone; bardzo charakterystyczny jest brak owłosienia łonowego i pachowego. Stężenie testosteronu w surowicy jest typowe dla płci męskiej, a stężenie LH jest często podwyższone. W leczeniu stosuje się profilaktyczne usunięcie gonad, które powinno być wykonane w wieku 16-18 lat. Ryzyko wystąpienia nowotworów złośliwych w obrębie gonad (dysgerminoma, gonadoblastoma) przed 25. rokiem życia jest małe - w skali całego życia wynosi 5-10%. Po operacji obowiązuje stosowanie hormonalnej terapii zastępczej.
W przypadku nowotworu trofoblastu lekiem stosowanym w chemioterapii jest:
Metotreksat
Terapia raka endometrium w stopniu I lub II w pierwszej kolejności polega na:
a. radioterapii
b. brachyterapii
c. leczeniu operacyjnym
d. chemioterapii
e. hormonoterapii
Leczenia raka błony śluzowej trzonu macicy jest przede wszystkim operacyjne. Zakres zabiegu uzależniony jest od stopnia zaawansowania klinicznego. W I i II stopniu zaawansowania konieczne jest wykonanie całkowitego wycięcia macicy wraz z przydatkami i sklepieniami pochwy. W II stopniu należy rozważyć wykonanie usunięcia węzłów chłonnych miednicy mniejszej. Jeżeli diagnostyka przedoperacyjna wykaże zajęcie szyjki macicy przez naciek nowotworowy, należy rozważyć wykonanie radykalnego usunięcia macicy z limfadenektomią miedniczną. W takiej sytuacji poprawne jest również zastosowanie brachyterapii przedoperacyjnej z wykonaniem usunięcia macicy wraz z przydatkami i sklepieniami pochwy w następnej kolejności. Taki schemat leczenia kończy teleterapia. W wyższych stopniach zaawansowania klinicznego leczenie jest złożone i polega na wielokierunkowej terapii: chirurgicznej (usunięcie macicy z przydatkami i sklepieniem pochwy), chemioterapii, radioterapii i hormonoterapii. W terapii raka endometrium radioterapia jest metodą uzupełniającego leczenia, którą stosuje się po leczeniu operacyjnym, jeśli zachodzą wskazania do takiego postępowania. Radioterapię pooperacyjną stosuje się w sytuacji, gdy wynik histopatologiczny informuje o istnieniu komórek nowotworowych w usuniętych węzłach chłonnych miednicznych (decyzja o limfadenektomii miednicznej w I, II stopniu zaawansowania należy do operatora, podejmowana jest w sytuacji uzasadnionego podejrzenia obecności przerzutów w węzłach chłonnych), istnieniu nacieku w szyjce macicy lub przydatkach, obecności komórek nowotworowych w linii cięcia chirurgicznego. Radioterapię uzupełniającą stosuje się również, jeśli proces nowotworowy przechodzi poza macicę lub naciek przekracza l/Z grubości macicy (stopień zaawansowania Ib) oraz przy stopniu zróżnicowania nowotworu G3. Przy niskim stopniu zróżnicowania G3 zaleca się przeprowadzenie radioterapii uzupełniającej nawet u chorych z rakiem endometrium w stopniu zaawansowania la. W leczeniu operacyjnym raka błony śluzowej trzonu macicy przy rozpoznanym głębokim naciekaniu ściany macicy (stopień zaawansowania I c - ryc. 17.6) zaleca się wykonywanie śródoperacyjnego płukania jamy brzusznej. Jeżeli badanie histopatologiczne popłuczyn wykaże obecność komórek nowotworowych, zmienia stopień zaawansowania klinicznego nowotworu na lIla. Chemioterapię wykorzystuje się głównie do leczenia nawrotów choroby nowotworowej.
Po którym tygodniu ciąży zakażenie wirusem różyczki nie wiąże się ze zwiększonym prawdopodobieństwem wystąpienia wad u płodu:
a. 10
b. 14
c. 18
d. 22
e. 26
Ryzyko wystąpienia poważnych wad płodu jest największe w pierwszym trymestrze ciąży: wynosi ono około 90% przy zakażeniu do 11. tygodnia, 33% w 11.-12. tyg., 11% w 13.-14. tyg., po czym wzrasta znów do 24% w 15.-16. tyg. Po tym krytycznym okresie rozwój choroby u przyszłej matki nie zwiększa istotnie występowania wad u płodu, nawet pomimo stwierdzenia infekcji. Najdłużej utrzymuje się ryzyko wystąpienia zaburzeń słuchu.
Cięcie cesarskie jest wskazane u kobiet, u których w momencie porodu stwierdza się aktywne zmiany wywołane przez HSV, gdyż zapobiega to ciężkim infekcjom noworodka.
a. oba zdania prawdziwe i pozostają ze sobą w związku logicznym
b. oba zdania prawdziwe lecz nie pozostają ze sobą w związku logicznym
c. pierwsze zdanie prawdziwe, drugie zdanie fałszywe
d. pierwsze zdanie fałszywe, drugie zdanie prawdziwe
e. oba zdania fałszywe
W wyniku badania płynu owodniowego z dużym prawdopodobieństwem możemy wykluczyć następujące wady płodu:
a. otwarte wady cewy nerwowej
b. wentrikulomegalię
c. agenezję nerek
d. wady serca płodu
e. atrezję dróg żółciowych
Potwierdzającą metodą rozpoznania trisomii 21 u płodu jest:
a. amnioskopia
b. amniocenteza z badaniem genetycznym
c. test przezierności karku
d. test PAPPA
e. test potrójny
Czynnikiem, który nie wpływa na profil biofizyczny płodu jest:
a. odpłynięcie wód płodowych
b. hipoglikemia u matki
c. leki uspakajające przyjmowane przez matkę
d. sen dziecka
e. hiperglikemia u matki
Najlepszą metodą monitorowania skuteczności leczenia zaśniadu groniastego jest:
a. oznaczanie stężenia alfa-fetoproteiny
b. regularne badanie USG narządów miednicy mniejszej
c. oznaczanie poziomu beta-hCG
d. wykonanie tomografii komputerowej płuc oraz miednicy mniejszej
e. oznaczenie poziomu CA-125
Współczynnik Perla dla prezerwatywy wynosi:
Indeks Pearla wynosi 5-12.
Najwyższy współczynnik Perla ma następująca metoda antykoncepcyjna:
a. metoda kalendarzowa (14-50)
b. metoda termiczna ścisła (0,8-1,4)
c. metoda śluzowa (1-23)
d. metoda objawowo-termiczna (3-35)
e. krążek dopochwowy
Plastry antykoncepcyjne można przykleić w następujących miejscach ciała z wyjątkiem:
a. pośladki
b. ramiona
c. brzuch
d. plecy
e. piersi
Dopuszczona w Polsce antykoncepcja hormonalna po stosunku polega na podaniu:
a. gestatenów
b. antygestagenów
c. estrogenu
d. folikulotropiny
e. prolaktyny
W Polsce do zarażenia toksoplazmą w ciąży dochodzi najczęściej w wyniku:
a. kontaktu z zakażoną śliną kota
b. kontaktu z zakażonymi odchodami kota
c. kontaktu z zakażonym mięsem
d. kontaktu z zakażoną glebą
e. kontaktu z zakażonymi owocami
25 letnia kobieta, u której w wieku lat 15 stwierdzono cukrzycę typu I, u której w chwili obecnej stwierdzono nefropatię cukrzycową zostanie zakwalifikowana do klasy cukrzycy przedciążowej wg White:
a. B
b. C
c. D
d. F
e. H
Klasa A Wystarcza leczenie dietetyczne; dowolny czas trwania nietolerancji glukozy
Klasa B Wystąpienie cukrzycy po 20 rż. i/lub czas trwania cukrzycy do 10 lat
Klasa C Wystąpienie cukrzycy między 10 i 19 rż. i/lub czas trwania cukrzycy 10–19 lat
Klasa D Występowanie cukrzycy przed 10 rż. i/lub czas trwania cukrzycy > 20 lat i/lub obecna retinopatia prosta lub nadciśnienie tętnicze (niezależnie od nadciśnienia wywołanego ciążą)
Klasa R Retinopatia proliferacyjna lub wylewy do ciała szklistego
Klasa F Nefropatia; białkomocz dobowy > 0,5 g/d.
Klasa RF Kryteria klasy R i F
Klasa H Choroba niedokrwienna serca i kardiomiopatia cukrzycowa
Klasa T Stan po transplantacji nerki
Przeciwwskazaniami do znieczulenia zewnątrzoponowego u rodzącej są:
1. zaburzenia krzepnięcia krwi
2. brak akcji porodowej
3. poród przed 36hbd
4. zakażenie bakteryjne okolicy lędźwiowej
5. astma
a. 1, 3
b. 1, 2, 4
c. 5
d. 3, 4
e. wszystkie
Bezwzględne przeciwwskazania do wykonania CZZ:
• zaburzenia krzepnięcia krwi;
• wstrząs;
• bakteriemia, zakażenie w miejscu planowanego wkłucia;
• brak zgody rodzącej na CZZ.
Wskazaniami do cięcia cesarskiego w przypadku ciąży bliźniaczej są wszystkie z wyjątkiem:
a. ciąża jednoowodniowa
b. ciąża przed 32hbd
c. oba płody w położeniu główkowym
d. pierworódka pierwszy płód w położeniu główkowym, drugi w położeniu miednicowym
e. stan po cięciu cesarskim
duża różnica między masami ciał płodów (powyżej 20 proc.)
zespół TTTS
płody <1500g
ciąża bliźniacza jednokosmówkowa dwuowodniowa
Profil biofizyczny płodu obejmuje analizę następujących parametrów z wyjątkiem:
a. napięcie mięśniowe
b. ruchy płodu
c. przepływ w tętnicy pępowinowej
d. ilość płynu owodniowego
e. ruchy oddechowe płodu
Profil biofizyczny płodu (test Manninga, BPP) – zestaw nieinwazyjnych badań płodu określający stan płodu na podstawie pięciu parametrów biofizycznych:
czynności serca płodu (FHR)
napięcia mięśniowego płodu
ruchów płodu
ruchów oddechowych płodu
ilości płynu owodniowego
Kłykciny kończyste są wynikiem infekcji:
a. HPV (6,11,16,18)
b. HSV
c. HIV
d. CMV
e. MCV
W przypadku leczenia endometriozy analogami gonadoliberyn najistotniejszymi powikłaniami są/jest:
Do najpoważniejszych powikłań leczenia analogami GnRH należy utrata masy kostnej. Aby temu zapobiec, jak również złagodzić objawy uboczne (suchość pochwy, obniżenie libido, bezsenność, bóle głowy) stosuje się terapię add-back, tzn. niskie dawki estrogenów i progestagenów.
W trakcie cięcia cesarskiego w momencie łyżeczkowania jamy macicy operator podkłada serwetę w celu:
a. zmniejszenia krwawienia
b. zapobiegania uszkodzeniom tkanek przez łyżkę
c. zapobiegania wszczepom ednometriozy
d. dla lepszego poślizgu łyżki
e. w celu oceny kompletności wyłyżeczkowania
W poronieniu zagrażającym w pierwszym trymestrze leczenie polega na podawaniu:
a. progesteronu
b. estrogenów
c. beta-mimetyków
d. blokerów kanałów wapniowych
e. związków magnezu
Przedwczesne wygaśnięcie czynności jajników rozpoznaje się jeżeli wystąpi przed:
a. 25
b. 30
c. 35
d. 40
e. 45
U kobiety po menopauzie z rozpoznaniem dysplazji nabłonkowej szyjki macicy znacznego stopnia - CIN3 najwłaściwszym postępowaniem będzie:
a. elektrokonizacja
b. krioterapia
c. konizacja chirurgiczna
d. proste wycięcie macicy ze sklepieniami pochwy
e. brachyterapia
Najwłaściwszą metodą potwierdzenia dysplazji nabłonkowej szyjki macicy jest:
a. badanie cytologiczne
b. kolposkopia
c. badanie histologiczne czterech wycinków z ectocervix oraz wyskrobin z endocervix
d. badanie histologiczne wycinków pobranych pod kontrolą kolposkopu
e. elektrokonizacja i następnie badanie histologiczne
Rak szyjki macicy uznawany jest za chorobę przenoszoną drogą płciową, ponieważ zakażenie wirusem HPV prowadzi do stanu przedrakowego - dysplazji nabłonka szyjki.
a. oba zdania prawdziwe i pozostają ze sobą w związku logicznym
b. oba zdania prawdziwe lecz nie pozostają ze sobą w związku logicznym
c. pierwsze zdanie prawdziwe, drugie zdanie fałszywe
d. pierwsze zdanie fałszywe, drugie zdanie prawdziwe
e. oba zdania fałszywe
U kobiet w przedziale wieku 50-59 lat otyłość jest najistotniejszym czynnikiem ryzyka raka trzonu macicy ponieważ otyłość prowadzi do znacznego wzrostu produkcji progesteronu działającego proliferacyjnie na endometrium.
a. oba zdania prawdziwe i pozostają ze sobą w związku logicznym
b. oba zdania prawdziwe lecz nie pozostają ze sobą w związku logicznym
c. pierwsze zdanie prawdziwe, drugie zdanie fałszywe
d. pierwsze zdanie fałszywe, drugie zdanie prawdziwe
e. oba zdania fałszywe
Niedokrwistość w trakcie ciąży najczęściej związana jest z niedoborem:
a. kwasu foliowego
b. witaminy B6
c. żelaza
d. magnezu
e. cynku
W Polsce przerwanie ciąży jest dopuszczalne w przypadku:
1.ciąża jest skutkiem gwałtu
2.wady płodu uniemożliwiają jego przeżycie po porodzie
3.ciąża jest skutkiem czynu karalnego z kodeksu karnego
4.ze wskazań społecznych przed 12 tygodniem ciąży
5.ze wskazań zdrowotnych przed 12 tygodniem ciąży
a. 1, 2
b. 1, 2, 3, 5
c. 2, 5
d. 1, 3, 4
e. 1, 2, 3
Przyczynami wielowodzia mogą być:
1. zarośnięcie przełyku płodu
2. zastawka cewki tylnej
3. cukrzyca matki
4. wada serca płodu
5. agenezja nerek płodu
a. 1, 3, 5
b. 1, 3, 4
c. 2, 4, 5
d. 2, 5
c. wszystkie
Po porodzie macica osiąga poziom spojenia łonowego w:
a. 2 dobie
b. 5 dobie
c. 10 dobie
d. 15 dobie
e. 30 dobie
Przeciętny czas trwania porodu u wieloródki wynosi:
a. 4h
b. 6h
c. 8h
d. 12h
e. 16h
Wkładka wewnątrzmaciczna jako metoda antykoncepcyjna jest przeciwwskazana u:
a. kobiet otyłych
b. dziewic
c. kobiet po incydencie zakrzepicy żylnej
d. kobiet planujących w przyszłości zajść w ciążę
e. wieloródek
Owulacja zachodzi:
Owulacja zachodzi 10-12 godzin po piku LH i 14-24 godzin po piku estradiolu. Mechanizm owulacji jest niezwykle skomplikowany i zależny od wielu czynników:
• Początek wydzielania progesteronu powoduje destabilizację ściany pęcherzyka.
• Przed owulacją w ścianie pęcherzyka zachodzą zmiany degeneracyjne kolagenu, w wyniku czego staje się ona cienka i napięta.
• Dochodzi do gwałtownego wzrostu ciśnienia w płynie pęcherzykowym.
• FSH, LH i progesteron stymulują aktywność enzymów proteolitycznych.
• Gonadotropiny zwiększają uwalnianie histaminy, która może odpowiadać za owulację.
• Przed owulacją na skutek działania kwasu hialuronidowego dochodzi do oddzielenia się kompleksu oocyt-wzgórek jajonośny od pozostałych warstw komórek ziarnistych.
• Komórki ziarniste i tekalne produkują aktywator plazminogenu, a w płynie pęcherzykowym powstają kompleksy plazminy aktywujące kolagenazę, co doprowadza do pęknięcia ściany pęcherzyka.
• Przed owulacją gwałtownie wzrasta stężenie prostaglandyn w płynie pęcherzykowym; wpływają one na proces pękania pęcherzyka i wydalania kompleksu oocyt-wzgórek jajonośny.
Faza proliferacyjna cyklu endometrialnego obejmuje:
Faza proliferacyjna (wzrostowa) (G.-13. dzień cyklu) Faza proliferacyjna jest ściśle związana ze wzrostem pęcherzyków w jajniku i zależna od stężenia estrogenów. Z pozostałych po złuszczeniu elementów gruczołów warstwy podstawowej rozpoczyna się odnowa (proliferacja) nabłonka, który pokrywa ranę miesiączkową. Cienka na początku błona śluzowa w miarę trwania fazy folikularnej grubieje, dochodzi do zwiększenia liczby i objętości gruczołów oraz do zwiększenia unaczynienia błony śluzowej.
Faza sekrecyjna cyklu endometrialnego obejmuje:
Po wytworzeniu ciałka żółtego za kolejne przemiany zachodzące w endometrium odpowiada progesteron. Dochodzi do dalszego zwiększenia grubości błony śluzowej, gruczoły stają się szersze i mają faliste ukształtowanie, nabłonek gruczołowy grubieje. Tkanka łączna podścieliska jest obrzęknięta, a komórki gromadzą glikogen, lipidy i białka. Cały proces ma na celu przygotowanie do implantacji jaja płodowego. Jeżeli nie dochodzi do ciąży, to około 1-2 dni przed miesiączką rozpoczynają się zmiany degeneracyjne w endometrium. Cewy gruczołów zapadają się, pojawiają się nacieki leukocytów i wylewy krwawe; jest to tzw. okres niedokrwienia. Błona śluzowa macicy jest również źródłem wielu hormonów, czynników wzrostowych oraz cytokin. Produkuje m.in.: • lipidy: prostaglandyny, tromboksan, leukotrieny; • cytokiny: interleukiny (6, l alfa i l beta), interferon-gamma, TNF-alfa; • peptydy: relaksynę, endorfinę, endotelinę l, EGF, IGF, TGF, VEGF, integryny, fibronektynę.
Która z cech nie charakteryzuje zakażenia grzybiczego pochwy:
Główną dolegliwością pacjentek z grzybicą pochwy jest świąd. Objawy: bardzo charakterystyczne, białe, serowate upławy występujące niekiedy, szczególnie u ciężarnych, w ogromnych ilościach, poza ciążą mogą być skąpe lub nie występują wcale.
Rozpoznanie grzybicy pochwy możliwe jest najczęściej na pod stawie oceny wydzieliny pochwowej (białe, dające się oddzielić naloty na ścianach pochwy). Rozpoznanie potwierdzić można badaniem mikroskopowym wydzieliny lub jej hodowlą na podłożu Sabourauda.
Komórki jeżowy („clue cells”) w obrazie mikroskopowym są charakterystyczne dla:
bakteryjnych zakażeń pochwy, są to kom. nabłonka oblepione bakteriami.
Do drobnoustrojów przenoszonych droga płciową nie należy:
NALEŻĄ:
Choroby bakteryjne: kiła, rzeżączka, chlamydiozy (w tym zakażenia Ch. trachomatis), wrzód weneryczny, czerwonka bakteryjna, ziarniniak pachwinowy, Ureaplasma urealyticum, mykoplazma genitalium, Gardnerella vaginalis
Choroby wirusowe: AIDS, opryszczka genitaliów, opryszczka wargowa, WZW (HBV, HCV), kłykciny kończyste, HTLV 1 i 2, HPV
Choroby grzybicze: kandydoza
Choroby pasożytnicze: rzęsistkowica, świerzb, wszawica łonowa, ameboza
Wysiłkowe nietrzymanie moczu spowodowane jest przez:
• nadmierną ruchomość szyi pęcherza;
• niewydolność mechanizmu zwieraczowego.
Stany fizjologiczne związane z hiperprolaktynemią to:
ciąża
karmienie piersią
stres
sen
stymulacja brodawek sutkowych lub całego gruczołu mlekowego
stosunek płciowy
Następstwem klinicznym hiperprolaktynemii nie jest:
Następstwa:
• nieregularne, skąpe lub obfite miesiączki
• pierwotny lub wtórny brak miesiączki
• bóle głowy i zaburzenia widzenia (prolactinoma)
• przedwczesna regresja ciałka żółtego, zespół napięcia przedmiesiączkowego
• brak jajeczkowania
• niepłodność, spadek libido, dyspareunia
• mlekotok
• hirsutyzm
Przyczyną wtórnego braku miesiączki może być:
Wtórny brak miesiączki występuje u kobiet wcześniej prawidłowo miesiączkujących. Związany jest on z przyczynami obwodowymi, przy czym czynność hormonalna pozostaje niezmieniona. W przypadku zatrzymania miesiączki należy najpierw wykluczyć przyczyny fizjologiczne tj. ciążę i menopauzę. Następnie rozważa się między innymi następujące przyczyny braku miesiączki:
zespół Ashermana – spowodowany jest on zniszczeniem endometrium czego skutkiem są zrosty wewnątrzmaciczne zaburzenia hormonalne
pochodzenia podwzgórzowego tj. brak miesiączki związany ze spadkiem masy ciała (np.anoreksja), stresem, wysiłkiem fizycznym,
zespół Sheehana – poporodowa martwica przysadki
zespół policystycznych jajników (PCOS)
przedwczesne wygasanie czynności jajników
guzy jajnika czy nadnerczy wydzielające androgeny
hiperprolaktynemię
nadczynność i niedoczynność tarczycy
cukrzycę
Hiperprolaktynemia może wystąpić w przebiegu:
Stany patologiczne związane z hiperprolaktynemią to:
• gruczolaki przysadki: mikrogruczolaki « 10 mm); makrogruczolaki (> 10 mm); gruczolaki wydzielające ACTH i PRL (zespół Nelsona);
• zmiany organiczne w obrębie podwzgórza i szypuły przysadki (nowotworowe, zwyrodnieniowe, zapalne, naczyniowe);
• schorzenia innych gruczołów dokrewnych (niedoczynność tarczycy, choroba Cushinga, choroba Addisona);
• niewydolność nerek;
• marskość wątroby;
• ektopowa produkcja PRL (rak płuc, nerek, gonadoblastoma, prolactinoma w ścianie torbieli dermoidalnej);
Zespół Kallmanna to wrodzony izolowany niedobór:
GnRH
Objawy:
hipogonadyzm hipogonadotropowy
zaburzeń węchu
opóźnienie umysłowe
wady wrodzone serca, układu kostnego
Zespołem Sheehana określamy:
Poporodowa martwica przysadki z powodu krwotoku poporodowego. Podczas ciąży objętość przysadki zwiększa się prawie 2-krotnie, głównie z powodu przerostu komórek laktotropowych. Ten przerośnięty gruczoł jest wrażliwy na niedokrwienie. Kobiety z cukrzycą typu II są w dużo większym stopniu narażone na występowanie tego zaburzenia, prawdopodobnie z powodu nieprawidłowości w mikrokrążeniu. Zawał przysadki może towarzyszyć też takim zaburzeniom, jak guzy przysadki, limfocytarne zapalenie przysadki i niedokrwistość sierpowatokrwinkowa.
Objawem zespołu Sheehana nie jest:
Objawy zespołu Sheehana to objawy panhipopituitaryzmu, takie jak:
• brak laktacji poporodowej;
• inwolucja gruczołów sutkowych;
• utrata owłosienia łonowego i pachowego;
• brak powrotu cyklu miesiączkowego;
• depigmentacja skóry (obejmująca otoczkę brodawki sutkowej);
• objawy niewydolności gruczołu tarczowego i nadnerczy, które pojawiają się stopniowo.
Termin metrorrhagiae oznacza:
acykliczne, przedłużające się krwawienia.
Krwawienia występujące u młodocianych, trwające ponad 10 dni i niemające charakteru cyklicznego określa się mianem metrorrhagia iuvenilis. Mogą one trwać do 3 miesięcy, często są bardzo obfite ze skłonnością do nawrotów. Ciężkie przypadki mogą zagrażać życiu. Metrorrhagia climacterica rozpoznaje się wtedy, gdy krwawienie pojawia się 12 miesięcy po menopauzie; wymaga zawsze postępowania diagnostycznego, z badaniem histopatologicznym włącznie.
Termin hypermenorrhoea oznacza:
nadmiernie obfite miesiączki (utrata krwi ponad 100 ml); długość cykli miesiączkowych i czas trwania krwawienia są prawidłowe.
Zespołem Ashermana określa się:
Mianem zespołu Ashermana określa się zarosmęcie jamy macicy z wtórnym brakiem miesiączki lub występowaniem skąpych i bolesnych krwawień, do którego najczęściej dochodzi po wyłyżeczkowaniu macicy w połogu. O rozpoznaniu decyduje wywiad oraz badanie HSG lub histeroskopia. Leczenie polega na usunięciu zrostów w histeroskopii. Do odtworzonej jamy macicy na kilka miesięcy zakłada się wkładkę domaciczną.
Do charakterystycznych objawów klinicznych zespołu Turnera nie należy:
pierwotny brak miesiączki;
brak owłosienia lub skąpe owłosienie łonowe i pachowe;
brak rozwoju gruczołów sutkowych;
łącznotkankowe pasma w miejscu jajników;
zaburzenia somatyczne, z których najczęściej występują: niski wzrost, płetwiastość szyi, beczkowata klatka piersiowa, nieprawidłowe osadzenie oczu, koślawość łokci, defekty małżowiny usznej;
poza tym mogą wystąpić: koarktacja aorty, zaburzenia budowy nerek oraz nieprawidłowości w budowie układu kostnego.
Zespół policystycznych jajników charakteryzuje się:
morfologicznie drobnotorbielowatością gonad, przewlekłym brakiem owulacji, hiperandrogenizmem i niepłodnością, a często także otyłością. Cechą stale występującą w tym zespole jest zatrzymanie rozwoju pęcherzyka jajnikowego w fazie pęcherzyka antralnego bezpośrednio przed etapem selekcji. Konsekwencją braku selekcji pęcherzyka dominującego jest obecność w gonadzie dużej liczby pęcherzyków antralnych o średnicy 4-7 mm, których komórki tekalne (osłonki pęcherzyka) produkują w nadmiarze androgeny.
W zależności od stopnia nadmiaru androgenów oraz zaburzeń metabolicznych możliwy jest bardzo różnorodny obraz kliniczny tego zespołu. Zaburzenia cyklu miesiączkowego o charakterze oligomenorrhoea lub wtórnego braku miesiączki występują u około 90% pacjentek. Rzadko obserwowany jest pierwotny brak miesiączki - dotyczy on zaledwie 3-5% wszystkich pacjentek z amenorrhoea primaria. Hiperandrogenizacja ustroju kobiety występuje w postaci hirsutyzmu (u 90% chorych), trądziku lub cech wirylizacji, takich jak: zmiana sylwetki ciała, przerost łechtaczki, a w ciężkich przypadkach - obniżenie barwy głosu. Cykle owulacyjne występują u 12-40%, a niepłodność u 40--94% pacjentek. U blisko 50% stwierdza się otyłość wisceralną z podwyższonym wskaźnikiem taliaJbiodro (WHR) (> 0,85) i przebiegającą najczęściej z hiperinsulinemią. Typ budowy chorych jest zwykle żeński, w badaniu ginekologicznym stwierdza się przerośnięte, ciemno zabarwione wargi sromowe oraz powiększone, twarde jajniki.
Charakterystyczne dla zespołu policystycznych jajników jest:
J.w. -.-
Do wirylizujących nowotworów jajnika zaliczamy:
jądrzak, otoczkowiak, nowotwor z komurek lipidowych, gonadoblastoma
Do czynników ryzyka rozwoju raka szyjki macicy nie zaliczamy:
Etiologia tego nowotworu jest związana z zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego, szczególnie wywołanym typami o wysokim charakterze onkogennym, np. HPV 16, 18. Oprócz zakażenia HPV do czynników ryzyka rozwoju raka szyjki macicy zaliczamy:
• wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego;
• częstą zmianę partnerów płciowych;
• zakażenia pochwy spowodowane herpes simplex virus typu II, Chlamydia trachomatis, Cytomegalovirus, wirusem Epsteina- -Barr, przewlekłe zakażenia bakteryjne pochwy;
• długoletnie stosowanie doustnych, hormonalnych tabletek antykoncepcyjnych;
• palenie papierosów;
• dietę z niedoborem prowitaminy A i karotenoidów i witaminy C;
• niski status socjoekonorniczny;
• liczne ciąże i porody, szczególnie w młodym wieku.
Do wysokoonkogennych typów wirusa HPV zaliczamy:
HPV16 i HPV18
Które stwierdzenie dotyczące raka szyjki macicy jest nieprawidłowe:
Do czynników ryzyka raka błony śluzowej macicy nie zaliczamy:
ZALICZAMY:
nadwaga w przedziale wieku 50-59 lat,
nieródki w porównaniu z matkami jednego lub kilku dzieci,
póżna menopauza w wieku 52 lat lub powyżej w porównaniu z występującą w 49. roku życia,
cukryzca w wywiadzie,
napromieniowanie miednicy,
estrogeny egzogenne
Stanem przednowotworowym w przypadku raka błony śluzowej macicy jest:
Rozrost prosty i złożony bez atypii nie są stanami przednowotworowymi. Rozrost złożony z atypią jest stanem przednowotworowym. Ryzyko współistnienia raka błony śluzowej trzonu macicy z rozrostem złożonym z atypią wynosi 30-50%.