Psychologia
Pojęcie emocji
Stan poruszenia umysłu. Jest to proces psychiczny, które poznaniu i czynnościom podmiotu nadają jakość oraz określają znaczenie, jakie mają dla niego będące źródłem emocji przedmioty, zjawiska, inni ludzie, a także własna osoba, czyli wartościują stymulację. Emocja charakteryzuje się krótkotrwałością w przeciwieństwie do uczucia, które trwa długo.
Cechy emocji:
Znak emocji; ich dodatni(pozytywny) bądź ujemny((negatywny) charakter
Natężenie emocji; wiąże się z poziomem nasilenia tego procesu, na zachowanie, tok myśli
Treść emocji; określa znaczenie bodźca i usposabia do konkretnego zachowania (np.lęk do ucieczki, a gniew do zachowań agresywnych)
Źródła procesów emocjonalnych:
Nasze wnętrze, jak się czujemy od strony fizycznej czyli np. to że jesteśmy podenerwowani wynika np. z odczuwania bólu
Inni ludzie i ich emocje, dodatkowo jeżeli jesteśmy podatni na towarzystwo innych
Używki(alkohol, narkotyki), wywołują one emocje sztuczne, wywołane przy pomocy „czegoś”
Wszelkie sytuacje społeczne, w których się znajdujemy
Charakterystyka poszczególnych emocji
Istnieje pięć podstawowych emocji:
Radość; radość i zadowolenie są to emocje pozytywne, które różnią się między sobą stopniem intensywności. Radość trwa krócej niż zadowolenie, ale jest intensywniejsza. Radość i zadowolenie przeżywamy kiedy osiągnęliśmy coś niezamierzonego, również wtedy kiedy mamy na coś wpływ, ale tego nie oczekiwaliśmy. U dzieci kształtuje się w wieku poniemowlęcym do 2 roku życia oraz w okresie przedszkolnym. U podstaw tego zadowolenia leży duma, my modelujemy ją u dzieci, mówią, że mogą być z siebie dumne po wykonaniu jakiegoś zadania
Strach; najczęściej pojawia się kiedy czegoś się boimy. Na przykład egzaminu czy przykrych zdarzeń. Strach kończy się kiedy dane, nieprzyjemne dla nas wydarzenie mija. Zupełnie czymś innym jest lęk, ponieważ jest bezpostaciowy. Przeżywamy niepokój, mamy wrażenie, że lęk nas paraliżuje i nie wiemy dlaczego tak się dzieje. Przykładem chorobowym może być nerwica. Osoba, która cierpi na tę przypadłość nie potrafi np. jak normalny człowiek wyjść z domu, strach ja paraliżuje, uniemożliwia oddalenie niepokoju by zrealizować jakieś zadanie
Smutek; znana pani psycholog mówi, ze nie dajemy sobie przyzwolenia na przeżywanie smutku, tylko od razu obniżenie nastroju określamy jako depresję. Smutek przestaje być emocja normalna kiedy ciągnie się tygodniami i dodatkowo się pogłębia. Jednak też nie do końca, gdyż trzeba to rozpatrzeć w kontekście sytuacji życiowych np. żałoba po stracie kogoś bliskiego jest w tym momencie stanem normalnym
Gniew; mamy prawo do przypisywania sobie sytuacji gniewu, irytacji czy złości. Najbardziej irytuje nas w tej emocji to, że ja bądź ktoś czegoś nie dopełnia. Gniew pojawia się często kiedy my innych ludzi mierzymy nasza własną miarą. Kiedy przestajemy sobie z nim radzić pojawia się agresja np. pod postacią słów czy czynów- chcemy komuś zrobić krzywdę. Sytuacja nie radzenia sobie z gniewem jest również sytuacja kiedy nie reagujemy, a wręcz to siebie zaczynamy obwiniać i stygmatyzować w danej sytuacji
Wstręt; najczęściej przeżywamy go w stosunku do różnego rodzaju wydzielin pochodzących z procesów fizjologicznych, krwi, ran, cięć, zszyć po operacjach, nieboszczyków czy śmierci