KOMENTARZ

„Środowisko sedymentacji próbki 210-A”

Metoda badania wielkości ziarn – metoda przesiewania ziarn na zestawie sit. Wyniki analiz uziarnienia przedstawiają histogramy, odpowiednio dla przedziałów wielkości: 0,25 ; 0,5 ; 1,0 phi.

Histogram 0,25 phi charakteryzuje się symetrycznym rozkładem słupków frakcji w danej próbie, jest monomodalny i moda wynosi 0,125 phi.

Histogram 0,25 phi charakteryzuje się symetrycznym rozkładem słupków frakcji w danej próbie, jest monomodalny i moda wynosi 0,125 phi.

Histogram 0,50 phi jest dodatnioskośny, monomodalny i moda wynosi 0 phi.

Histogram 1,0 phi jest ujemno skośny, monomodalny i moda wynosi 0,25 phi.

Wyniki analiz przedstawia, także krzywa kumulacyjna. Mediana wynosi 0,09 phi.

Na podstawie odczytów danych percentyli obliczono parametry rozkładu wielkości ziarn: Mz= 0,127; δ=0,24; S_k=-0,054; K_G=0,86

Na podstawie wartości K_G: rozkład leptokurtyczny (stromy).

Uwzględniając Mz przypisano ziarna do frakcji głównej i podstawowej: piasek gruboziarnisty. NA podstawie δ określono stopień wysortowania osadu: bardzo dobrze wysortowane ziarna.

Omawiana przeze mnie próbka 210-A cechuje się następującymi parametrami: graficzna średnia średnica równa 0,127 phi , graficzne standardowe odchylenie=0,24 , skośność= -0,054. Posługując się wyżej wymienionymi parametrami, a także wykresami zależności: graficznej skośności od graficznej średniej średnicy(„Zarys Sedymentologii” ryc.3-5 str.92), graficznej średniej średnicy od graficznego standardowego odchylenia(„Zarys Sedymentologii” ryc.3-6 , a także ryc.3-7 str.93), spróbuję określić środowisko sedymentacji omawianej próbki.

Wg. ryc. 3-5 jest to środowisko plaży na wybrzeżu oceanu. Wg. kolejnej ryciny (ryc. 3-6) jest to również środowisko plażowe. Natomiast wg. ryc. 3-7 zachodzi dyskusja pomiędzy środowiskiem rzecznym, a wydmowym. Kierując się pierwszymi dwoma wykresami mogę stwierdzić, że najbardziej prawdopodobne jest pochodzenie próbki ze środowiska plażowego.