Etnografia- rodzaj pisarstwa, wyrażeniem rzeczy na papierze. Prawdziwy etnograf powinie pojechać w terem, wrucić z informacjmi o żyjących tam ludziach i sprawić aby stały się one dostępne dla zawodowej społeczności w formie praktycznej. Etnografowie sądzą ze wierzy im się ze względu na estetyczność opisu.

Dobre teksty antropologiczne to teksty proste i bezpretensjonalne, nie zachęcające do uwarznego krytyczno-literackiego czytania.

Zgromadzenie uporządkowanej formie dużej liczby wysoce specyficznych kulturowych świadectw jest sposobem poszukiwania obrazu prawdy w tekście.

Antropologowie przekonują odbiorcę do swej prawdy poprzez ich zdolność do nakładania na nas poważnego traktowania tego co mówią z niejszym stopniu wiąrzes się z działaniem rzeczywistej czy pozornej elegancji pojęciowej miż z ich umiejętnością przekonania nas ze to co mówią jest rezultatem rzeczywistego przeniknięci innej formy życia.

Właściwości dobrego opisu:

• Polega na twierdzeniach nie możliwych do skorygowania

• Silnie umiejscowiona natura opisu etnograficznego

• Nadanie temu co zostało powiedziane jakość

Krytyka pisarstwa antropologicznego powinna opierać się na gruncie podobnego zaangarzowaniaw owo pisarstwa, a nie na podstawnie z góry przyjętych opinij na teamat tego jak powinno wyglądać aby można było mu nadać status nauki.

Autor w antropologij- to osoba która mówi a więc nie „JA” tylko „ON” „ONA”

Trudności w sposobie ujawnienie się funkcji autora w tekście (kwestia sygnowania)

• Kolizja między konsekwencjami przedstawienia w tekstach nasyconych autorem i tych w tych autora usunięto.

• Trudność w konstruowaniu opisów z powodu problematyczności badań terenowych

• Znalezienia miejsca dla siebie w obrębie tekstu który powinie odzwierciedlać jednocześnie intymne spojrzenie i chłodne oszacowanie

Czym jest dzieło które autoryzuje autor (kwestja dyskursu)

• Zmniejszenie dystansu między antropologiem a innym

• Zburzenie dystansu pomiędzy ja a inny

Dwa spopoby umiejscownienia siebie w tekście

1. Model powieściowy-naukowa obawa o bezstronność i niedostateczne oderwania

2. Model medytacji filozoficznej – ludzka obawa o nie dostatecze zaangarzoanie

Antropologa różnicuje się według kategorji:

1. Levi Strauss- wysuw własną literackość przy każdej okazji. Nie bezpośrednie odniesienie do rzeczywistości kutkurowej .

2. Evans-Pridchard- poszukiwać przygód poruszający się z wyuczoną swobodą w obrembie imperialistycznego świata. Pisze teksty zagadkowe które stanowią przedmiot sporów

3. Malinowski – pisze w duchu nie tylko tam byłem leczy byłem jednym z nich. Stworzył z pisania formę odkrywana siebie samego.

4. Benedict- A o niej to pierdolo i pierdoli o tej chryzaniemie i mieczu i chuj z tego jest

Mniana zafascynowania z badań terenowych na zafascynowanie pisaniem wiąze się z tym ze lepiej zrozumieć tę trudność oaz tym że musimy nuczyć się czytać bardziej wyostrzonym okiem.