Próbka reprezentatywna – Próbka pobrana, obrabiana i przechowywana w ten sposób, by jej skład chemiczny był możliwie najbardziej zbliżony do przeciętnego, średniego składu całkowitej ilości analizowanego materiału.

Odczyn gleby – Czyli stężenie jonów wodorowych w roztworze glebowym, wyraża się symbolem pH. Jeżeli pH 6,8-7,2 = odczyn obojętny, poniżej 6,8 = kwaśny, powyżej 7,2 = zasadowy. Odczyn gleby kształtowany jest na podstawie wzajemnego stosunku jonów wodorowych do wodorotlenowych (H do OH).

Na odczyn gleby wpływają:

- Działalność fizjologiczna organizmów glebowych, Warunki klimatyczne, Stosowanie kwaśnych nawozów mineralnych lub wapniowych, Kwaśne opady, Emisja pyłów CaO.

W Polsce przewaga gleb kwaśnych (80%), w tym 50% b. kwaśnych i silnie kwaśnych. Przyczyny to:

- Mały udział gleb wytworzonych ze skał wapiennych oraz utworów macierzystych zawierających CaCO3, Klimat Polski, W przeszłości cała powierzchnia była zajęta przez lasy i bory(zakwaszenie).

Kwasowość:

- Czynna – Pochodzi od wolnych jonów H+ znajdujących się aktualnie w roztworze.

- Potencjalna – Od jonów H+ i Al3+ znajdujących się w kompleksie sorpcyjnym. Ze wzgl. na siłę powiązania jonów decydujących o kwasowości, dzieli się ją na:

* wymienną - zależy od jonów bardziej ruchliwych, ujawnia się w wyniku działania na glebę roztworem soli obojętnej np. KCL. Pojawiają się w roztworze H+ i Al3+ słabiej związane z kompleksem sorpcyjnym

* hydrolityczną – zależy od jonów H+ i Al3+ silnie związanych z kompleksem sorpcyjnym, które są z niego wyparte dopiero przez kationy soli hydrolizujących zasadowo (np. octan sodu).

Metody oznaczania kwasowości:

- Kolorymetryczna (Hellinga) – k. czynna, odczynnik to czerwień metylowa, alkohol etylowy oraz 0,1nNaOH i H20, błękit bromotymolowy i potencjometryczna (elektrometryczna)

Zanieczyszczenia wody mogą mieć charakter:

- Fizyczny – Zmiana zabarwienia, mętność, zawiesiny, makroskopowe ciała stałe pochodzenia organicznego i nieorganicznego.

- Chemiczny – Pochodzenia organicznego to białka, tłuszcze i cukry. Znajdują się w ściekach komunalnych i gospodarczych. Nieorganiczne to kwasy, zasady, kationy metali ciężkich i niektóre aniony.

- Biologiczny – Spowodowane przez bakterie, wirusy, pierwotniaki, pasożyty, pleśnie i grzyby. Typowe dla przemysłu rolno- spożywczego oraz dla ścieków komunalnych.

Eutrofizacja – Gwałtowny rozwój roślin, a zwłaszcza glonów, które obumierając zużywają rozpuszczony w wodzie tlen. W miarę ubytku tlenu obumarła masa roślinna, zamiast ulegać mineralizacji, ulega rozkładowi beztlenowemu. W tych warunkach następuje redukcja węgla do metanu i etanu, azotu do amoniaku, a siarki do siarkowodoru.

Roztwory buforowe służą do utrzymania stosunkowo stałego odczynu roztworów. Stosuje się je do wielu przemysłowych procesów, wymagających utrzymywania w miarę stałego pH – np. przy produkcji barwników, leków syntetycznych oraz w procesach fermentacyjnych. Posiadają zdolność buforowania, tzn. przeciwstawiania się znacznym zmianom pH po dodaniu do nich niewielkich ilości mocnego kwasu lub mocnej zasady.