Warstwa 4: transportowa[edytuj | edytuj kod]
Warstwa transportowa segmentuje dane oraz składa je w tzw. strumień. Warstwa ta zapewnia całościowe połączenie między stacjami: źródłową oraz docelową, które obejmuje całą drogę transmisji. Następuje tutaj podział danych na części, które są kolejno indeksowane i wysyłane do docelowej stacji. Na poziomie tej warstwy do transmisji danych wykorzystuje się dwa protokoły TCP (ang. Transmission Control Protocol) oraz UDP (ang. User Datagram Protocol). W przypadku gdy do transmisji danych wykorzystany jest protokół TCP stacja docelowa po odebraniu segmentu wysyła potwierdzenie odbioru. W wyniku niedotarcia któregoś z segmentów stacja docelowa ma prawo zlecić ponowną jego wysyłkę (kontrola błędów transportu). W przeciwieństwie do protokołu TCP w protokole UDP nie stosuje się potwierdzeń. Protokół UDP z racji konieczności transmisji mniejszej ilości danych zazwyczaj jest szybszy od protokołu TCP, jednakże nie gwarantuje dostarczenia pakietu. Oba protokoły warstwy transportowej stosują kontrolę integralności pakietów, a pakiety zawierające błędy są odrzucane.
Router może korzystać z różnych protokołów routingu, które są zestawione w Warstwie Internetu stosu TCP/IP. Przykłady protokołów routingu IP:
RIP- wewnętrzny protokół routingu typu distance vector
IGRP- wewnętrzny protokół routingu typu distance vector stworzony przez firmę CISCO
OSPF- wewnętrzny protokół routingu typu link state
EIGRP- zaawansowany protokół routingu typu distance vector stworzony przez firmę CISCO
BGP- zewnętrzny protokół routingu typu distance vector
Routing jest to wyznaczanie trasy pomiędzy dwoma urządzeniami w sieci oraz wysyłanie tą trasą pakietów. Zadaniem routera jako węzłów pośrednich jest określenie najlepszej ścieżki oraz przesłanie nadanych pakietów do odbiorcy. Routery działają w trzeciej warstwie modelu OSI tj. w warstwie sieciowej. Jest to warstwa, która dysponuje informacjami na temat fizycznej topologii sieci. Jej zadaniem jest zapewnienie łączności między dwoma punktami jednocześnie uwzględniając węzły pośrednie.
Routing możemy podzielić według dwóch podstawowych kryteriów:
sposób znajdowania trasy (dynamiczny i statyczny)
zależności między innymi routerami (wewnętrzny i zewnętrzny)
statyczny – polega na zdefiniowaniu przez administratora sieci tzw. tablic routingu. Oznacza to, że każdy router wysyła pakiety na dany adres przez wcześniej ustaloną trasę.
dynamiczny – polega na znajdowaniu przez router na bieżąco optymalnej trasy. Oznacza to, że routery same orientują się w topologii sieci, w której pracują. Rozwiązanie to jest dobre m.in. gdy zmienia się topologia sieci np. poprzez dodanie nowych urządzeń jak i przy awariach.
wewnętrzny – działa wewnątrz jednego systemu autonomicznego.
zewnętrzny – działa pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi.
Budowa światłowodu • Płaszcz – Jest wykonany z tlenków krzemu – Ma mniejszy współczynnik załamania światła niż rdzeń – Promienie ulegają całkowitemu odbiciu wewnętrznemu na granicy rdzenia i płaszcza Wersja 1.1 40 / 60 Budowa światłowodu • Separator (bufor) – Zazwyczaj plastikowy – Chroni rdzeń i płaszcz przed uszkodzeniem • Element wzmacniający – Zapobiega rozciąganiu światłowodu podczas instalacji • Koszulka zewnętrzna – Chroni przed wytarcie
10.0.0.0 - 10.255.255.255 – dla sieci prywatnych dawniej z klasy A (maska: 255.0.0.0)
172.16.0.0 - 172.31.255.255 – dla sieci prywatnych dawniej z klasy B (maska: 255.240.0.0)
192.168.0.0 - 192.168.255.255 – dla sieci prywatnych dawniej z klasy C (maska: 255.255.0.0)