ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY
Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa
Zakład Opakowalnictwa i Biopolimerów
SPRAWOZDANIE Z
ĆWICZENIA 12
Węglowodory
Wykonała grupa 1:
Monika Kozioł
Weronika Andryszak
SPRZĘT
1.1 Mieszadło magnetyczne
1.2 Rurki szklane
1.3 Probówki z korkiem i szklana rurką
1.4 2 Naczyńka wagowe
1.5 Statyw z uchwytami i łapami
1.6 Kolbki stożkowe
1.7 Probówki
1.8 Zapałki
ODCZYNNIKI
2.1. Roztwór KMnO4
2.2. Węglik wapnia – karbid – CaC2
2.3. Heptan
2.4. Rozpuszczalnik – n-ksylen
2.5. Kwas siarkowy VI
2.6. Alkohol etylowy – C2H5OH
SPRAWOZDANIE
Ćwiczenie 1. Zachowanie się przykładowych węglowodorów wobec nadmanganianu VII potasu.
Do próbówki nr 1 wlałyśmy 1 cm3 heptanu, do próbówki nr 2 wlałyśmy 1 cm3 rozpuszczalnika (n-ksylen). Następnie do obu tych probówek dodałyśmy po cm3 rozcieńczonego roztworu manganianu VII potasu. Po zmieszaniu w probówce nr 1 powstał 3 warstwy barwy. Na dnie barwa czarna, po środku różowo- fioletowa, u góry jasny róż, konsystencja: na dnie mieszanina gęsta, góra - leista. W probówce nr 2 powstały dwie warstwy barwy, na dnie barwa czarna, u góry barwa różowa, Konsystencja: leista. Następnie do każdej z probówek dodałyśmy po 3 krople rozcieńczonego kwasu siarkowego VI. Obie probówki wymieszałyśmy. Po 20 minutach nic się nie zmieniło.
Ćwiczenie 2. Otrzymywanie etynu (acetylenu) i badanie jego właściwości
Do probówki nr 1 wrzuciłyśmy jeden kawałek węglika wapnia, wlałyśmy 2 cm3 mieszaniny wody z alkoholem etylowym (w stosunku 1:1). Następnie probówkę zatkałyśmy korkiem. Do próbówki nr 2 należy wlałyśmy 1 cm3 rozcieńczonego roztworu manganianu VII potasu. Wylot rurki umieściłyśmy w próbówce nr 2. Roztwór zaczął buzować. Następnie papierkiem wskaźnikowym badamy odczyn roztworu poreakcyjnego. Kolor papierka zielony pH roztworu: zasadowe.
Równanie reakcji otrzymywania acetylenu:
Ćwiczenie 3. Badanie rozpuszczalności i właściwości węglowodorów
Przygotowałyśmy 3 zlewki. W kolbce przygotowałyśmy roztwór wody z płynem do mycia naczyń. Do każdej zlewki należy wlałyśmy po 5 cm3 heptanu. Do zlewki nr 1 dodałyśmy 20 cm3 wody destylowanej. Roztwór zrobił się tak jakby tłusty (pływające tzw. oczka). Zapach intensywny jakby kleju typu „super glue”. Substancja: leista. Do zlewki nr 2 dodałyśmy 5 cm3 rozpuszczalnika. Intensywny zapach rozpuszczalnika, roztwór nie zmienił barwy, ani nie zgęstniał. Do zlewki nr 3 dodałyśmy 20 cm3 roztworu wody z płynem do naczyń. Po 5 minutach każdą ze zlewek umieściłyśmy na mieszadle magnetycznym i mieszałyśmy przez 2 minuty. Zlewki odstawiłyśmy na 5 minut. W zlewkach nr 1 i 2 nic się nie zmieniło. W zlewce nr 3 powstała piana dno roztworu mętne.