11 . DOBÓR MATERIAŁÓW I PROJEKTOWANIE NAWIERZCHNI DROGOWYCH

Metody wymiarowania nawierzchni drogowych można podzielić na dwie grupy:

• metody empiryczne

• metody mechanistyczne (teoretyczno-empiryczne).

Metody empiryczne podają wzory lub wykresy do bezpośredniego obliczania całkowitej grubości konstrukcji jezdni, wykorzystując głównie umowne badania nośności lub klasyfikacji gruntów podłoża. Są one najodpowiedniejsze dla tych obszarów, na których badano regionalne warunki klimatyczne, specyfikę ruchu, podłoża itp.

Metody mechanistyczne oparte są na analizie konstrukcji nawierzchni wykorzystującej podstawy mechaniki, włączając w to analizę obciążenia ruchem, charakterystykę właściwości mechanicznych materiałów drogowych i podłoża gruntowego, stanu naprężeń i odkształceń w warstwach konstrukcji nawierzchni, a przede wszystkim na ocenie trwałości zmęczeniowej warstw konstrukcji. Wiążą one ze sobą osiągnięcia teoretyczne z wynikami obszernych badań doświadczalnych właściwości mechanicznych materiałów i nawierzchni drogowych.

Metody empiryczne oparte są na doświadczeniach z eksploatowanych dróg, z odcinków doświadczalnych i z torów próbnych. Nawierzchnie projektowane są w oparciu o wzory, nomogramy albo programy komputerowe oparte na wcześniejszych doświadczeniach.

Mieszanki mineralno – asfaltowe i materiały do nich powinny być dobierane do nawierzchni drogi w zależności od jej funkcji, kategorii ruchu, szczególnych warunków obciążenia ruchem, warunków klimatycznych, właściwości przeciwpoślizgowych, hałasu otoczenia kół i ewentualnych wymagań specjalnego zamawiającego.

PROJEKTOWANIE WARSTWY ULEPSZONEGO PODŁOŻA I DOLNYCH WARSTW KONSTRUKCJI

1. Układy warstw:

1. Wymagana nośność – nośność na powierzchni dolnych warstw konstrukcji nawierzchni określa wartość wtórnego modułu odkształcenia E₂, wyznaczonego z badania płytą pod naciskiem statycznym. Wymaganie w zakresie nośności na powierzchni najwyższej spośród dolnych warstw konstrukcji nawierzchni jest uzależnione od kategorii ruchu:

1. Warstwa ulepszonego podłoża

Materiały: mieszanki niezwiązane, grunty stabilizowane spoiwem hydraulicznym lub wapnem, gruntów niewysadzinowych.

Warstwa powinna być wykonana na całej szerokości korpusu ziemnego.

1. Warstwa mrozoochronna

Materiały: mieszanki niezwiązane, mieszanki związane spoiwami hydraulicznymi, gruntów stabilizowanych spoiwem hydraulicznym lub wapnem, gruntów niewysadzinowych

1. Podbudowa pomocnicza

Materiały: mieszanki niezwiązane, mieszanki związane spoiwami hydraulicznymi i grunty stabilizowane spoiwami hydraulicznymi

1. Warstwa odsączająca

Należy zastosować na podłożach z gruntów wątpliwych i wysadzinowych, jeżeli zwierciadło wody gruntowej znajduje się bliżej niż 1,5m od spodu konstrukcji nawierzchni. Minimalna grubość wynosi 15cm dla KR-1,KR-2 i 20cm dla pozostałych.

1. Warstwa odcinająca

W przypadku, gdy na podłożu gruntowym z gruntu wątpliwego lub wysadzinowego jest ułożona warstwa z materiału ziarnistego to należy zabezpieczyć te warstwę przed wnikaniem drobnych cząsteczek przez wykonanie warstwy odcinającej. Wykonuje się ją z geotekstylii (geowłóknina lub geotkanina separacyjna)

Ania dalsza część projektowania jest w Katalogu od strony 66. Nie przepisywałam katalogu bo chyba nie ma to sensu ;P