WYKŁAD 8 19.11.2009
Promocja usług Gastronomicznych
Promocja- jest to oddziaływanie na odbiorców produktów danej firmy, polega na przekazywaniu im informacji, które mają w odpowiednim stopniu zwiększyć wiedzę na temat towarów firmy i samej firmy w celu stworzenia dla nich preferencji na rynku (Sznajder).
-jest to taki sposób komunikowania się firmy z otoczeniem, który w efekcie ma się przyczynić do zwiększenia popytu na towary sprzedawane przez daną firmę (Sztucki 1995).
Mieszanka promocyjna (promotion mix):
-reklama,
-promocja (aktywizacja) sprzedaży,
-sprzedaż bezpośrednia (osobista),
-sponsoring,
-public relations.
Formy promocji:
-reklama,
-sponsoring- finansowanie, wspomaganie różnych dziedzin życia dla realizacji celów propagandowych, czyli uzyskania i utrwalenia dobrej opinii o sponsorze,
-promocja bezpośrednia (marketing bezpośredni, wykorzystanie listów, telefonów, poczty elektronicznej, Internetu i innych nieosobistych narzędzi kontaktu, w celu bezpośredniego komunikowania się z określonymi grupami klientów),
-propaganda marketingowa (PR), której zadaniem jest stworzenie atrakcyjnego wizerunku firmy i pozyskanie zaufania opinii publicznej,
-promocja osobista- prezentowanie oferty firmy i aktywizowanie sprzedaży podczas osobistych kontaktów z nabywcami,
-promocja sprzedaży, zwanej także promocją uzupełniającą, dodatkową lub specjalną.
Grupa |
Środki |
Reklama |
-prasowa (płatne moduły reklamowe, artykuły reklamowe), -telewizyjna (filmy i spoty reklamowe), -radiowa (spoty dźwiękowe, audycje płatne), -w środkach transportu (plakaty, autobusy, tramwaje), -zewnętrzna (bilboardy), -w otoczeniu (instalacje plastyczne w centrach miast). |
Public Relations |
-artykuły prasowe wywiady radiowe, telewizyjne i prasowe, -targi i wystawy, -wydarzenia promocyjne (events), -sponsoring. |
Promocja sprzedaży |
-warsztaty robocze, -targi i wystawy, -rabaty, próbki produktów, -merchandising, -e-marketing. |
Sprzedaż osobista |
-bezpośredni kontakt z klientem, -telemarketing. |
Marketing bezpośredni |
-interaktywny sposób komunikowania się z pojedynczym klientem. |
Najpopularniejsze formy promocji usług gastronomicznych
-zniżka na wybrany asortyment,
-darmowe napoje w nieograniczonej ilości za dopłatą,
-niższe ceny w określonych godzinach,
-obniżka cen przy zamówieniach grupowych,
-niższa cena przy kolejnej wizycie/ za okazaniem rachunku,
-danie dnia oferowane w atrakcyjnej cenie.
Cele promocji:
1.Wprowadzenie nowej usługi:
-jakie ma cechy, czy zapewnia satysfakcje nabywcom?
-dla kogo jest przeznaczona?
-kto decyduje o korzystaniu z usługi?
-od czego głównie zależy skorzystanie z usługi?
-kim są adresaci?
2. Pozyskiwanie nowych nabywców:
-na jakie usługi?
-w jakich segmentach rynku?
-jakich wymagają cech usługi?
-od czego głównie zależy pozyskiwanie nowych nabywców?
-jakie argumenty i motywy mają istotne znaczenie?
-jaki jest najlepszy sposób prezentacji produktu?
3. Podtrzymywanie dotychczasowego poziomu sprzedaży usług:
-jaką stosować promocję przypominającą o walorach usługi?
4. Uzyskiwanie przewagi konkurencyjnej:
-jak promować wizerunek i markę produktu?
-czy stosować promocję porównawczą?
Rynek promocji i jego główni uczestnicy:
1. Przedsiębiorstwa usługowe,
2. Agenci promocji lub reklamy,
3. Media.
Kampania promocyjna
Elementy brane pod uwagę podczas przygotowywania kampanii promocyjnej:
-mission- wybór celu,
-market- adresaci,
-money- budżet,
-message- dobór treści,
-media- wybór mediów,
-measurement- pomiar skuteczności.
Wielkość i struktura wydatków na promocję zależy od:
-fazy cyklu życia usługi,
-udziału w rynku,
-konkurencji,
-ceny różnych form promocji i środków przekazu oraz częstotliwość ich oddziaływania.
Najpopularniejsze formy reklamy usług gastronomicznych:
-reklama zewnętrzna w tym przede wszystkim bilboardy, podświetlone kasetony, plakaty, neony, markizy i szyldy z logo firmy, specjalne stojaki przed lokalem,
-reklama wydawnicza np. ulotki z podaną w ciekawy sposób ofertą firmy i jej specyfiką,
-reklamy internetowe,
-reklama prasowa,
-reklama radiowa.
Wykład 9 26.11.2009
Produkt na rynku gastronomicznym
Usługa gastronomiczna jako produkt
-produkt rozpatruje się przez sumę postrzeganych i oczekiwanych przez konsumentów korzyści,
-usługa to produkt będący czynnością,
-szczególne cechy usługi gastronomicznej.
8 cech usługi gastronomicznej jako produktu gastronomicznego
-niematerialny charakter,
-jednoczesność wytwarzania i konsumpcji,
-nietrwałość,
-niemożność przechowania- wyjątkowość,
-zróżnicowanie w zależności od rodzaju lokalu, kategorii, specjalizacji itd.
-różnorodność w aspekcie piramidy potrzeb Maslowa,
-trudność standaryzacji:
-zmienność cech fizyko-chemicznych surowców,
-duży udział pracy manualnej w procesie gastronomicznym,
-duża wewnętrzna zmienność zwłaszcza oferty potraw i napojów.
Podstawowe komponenty produktu w gastronomii
-asortyment potraw i napojów oraz oferta usług rozrywkowych,
-usługa dla konsumenta (styl usługi, dostępność, wiarygodność, standard, elastyczność usług dodatkowych),
-warunki i atmosfera konsumpcji ( wielkość, aranżacja i wyposażenie sali),
-architektura lokalu (styl architektoniczny, dojazd, parking, aranżacja bliskiego otoczenia).
Struktura usługi gastronomicznej jako produktu
Rdzeń produktu- zaspokojenie głodu i pragnienia, doznania sensoryczne, społeczne, estetyczne, uczestnictwo w imprezie rozrywkowej.
Produkt podstawowy (rzeczywisty)- sposób i sprawność obsługi, jakość, cena, standardowe wyposażenie, atmosfera, marka, wygląd i zachowanie personelu.
Produkt poszerzony- certyfikaty, rezerwacja, dostępność, dostawy do domu, sprzedaż na wynos, catering, reklamacje, kredytowanie, sposób płatności.
Produkt potencjalny- dostęp do Internetu, oferta dla klientów z dziećmi.
Formuła marketingu- mix dla sektora usług (5P):
-Product,
-Price,
-Place,
-Promotion,
-People.
Formuła marketingu- mix w usługach hospitality
People- w lokalu gastronomicznym są zatrudnieni ludzie- goście oceniają ich po sposobie bycia, po wyglądzie, serdeczności przyjęcia, fachowości obsługi. Personel pracujący na Sali jest wizytówką. Wyjątkowość personelu może być podstawą budowania unikalności oferty.
Kreatywność niezbędna w tworzeniu produktów
-jak Cię widzą- od tego zależy postrzeganie produktu gastronomicznego przez klientów,
-kreatywność w ofercie menu,
-sprzedaż sugestywna (suggestive selling).
Nazwa lokalu i skojarzenia- kategoria geograficzna personalna, kulinarna, lokalizacyjna, marketingowa, inna…
Wrażenia wizualne
-własne logo- dodaje lokalowi splendoru, menu, elementy wystroju wnętrza, serwetki, podkładki, materiały marketingowe,
-wystrój i aranżacja- wiodący motyw wnętrza, okna, toalety, architektura, ogródek,
-atmosfera i estetyka sali, atmosfera relaksu, muzyka, zapach.
Aromamarketing
Jest sztuką kształtowania emocjonalnego obrazu otoczenia przez wykorzystanie zapachów do skutecznego oddziaływania na reakcje, zachowania i decyzje konsumenta,
-w sprzedaży kompozycje zapachowe, urządzenia dozujące,
-możliwość zaprojektowania unikatowego zapachu, rodzaj miejsca, branży, segmentu konsumenta, pory roku.
4 kategorie zapachów:
1. Wspierające sprzedaż:
-pionierska w tym zakresie sieć World Cafe w Polsce- 40% wzrost obrotów,
-zapach uwzględnia specyfikę lokalu i komponuje się/ panuje nad kuchennymi zapachami,
2. Ożywiające i pobudzające pozytywne nastroje,
3. Uspokajające i harmonizujące,
4. Polepszające koncentrację.
Kompletna obsługa gości:
-pomysł na kelnera (ubiór),
-kultura osobista: uśmiech, nienaganna czystość, uprzejmość,
-witanie gości już od wejścia, serdeczność i rodzinność,
-sprawna obsługa, języki obce,
-elastyczność w zaspokajaniu potrzeb klientów,
-znajomość menu i składu potraw,
-drukowanie na życzenie przepisu na danie,
-dogodne warunki płatności- rachunki, karty płatnicze,
-pomysł na podanie rachunku,
-dobry kelner- wzrost wartości rachunku średnio o minimum 15% od klienta, lojalność klienta i polecanie lokalu innym.
W gastronomii nie ma rzeczy nieprzewidywalnych.
Karta menu
-układ, przejrzystość i design karty menu,
-projekt zharmonizowany z nazwą i aranżacją lokalu, nazwa może sugerować ofertę,
-rozmiary- swoboda jednoczesnego korzystania przez wszystkie osoby przy stole,
-aktualizowanie karty- ewentualne braki sygnalizować podając kartę,
-wizytówka lokalu- zniszczono wymieniać.
*Wielkość oferty zależy od wielkości lokalu- niewskazana przesada.
Specjalizacja w rozsądnej liczbie potraw:
-buduje wizerunek lokalu,
-pozwala ,,wyłowić'' z rynku lojalnych klientów
*Nazwa potrawy w najmniejszej liczbie słów, powinna objaśniać skład i sposób przygotowania
Odrobina finezji jest wskazana
Małe co nieco.
Czekadełka (startery),
*podane po przyjęciu zamówienia:
-skrócić czekanie,
-zaspokoić pierwszy głód,
-pobudzić apetyt,
*zgodnie z rodzajem kuchni, sezonowo zmienne.
,,Digestive'' po zakończeniu posiłku:
-częstuje szef lokalu,
-dobra nalewka ziołowa, wspomaga trawienie,
-nawiązuje do polskiej tradycji ,,strzemiennego''.
7 zasad udanego pobytu w lokalu
1.Menu- skromność jest najlepszą przyjaciółką dobrego smaku,
2.gust- lokal o miłym, harmonijnym wystroju to większa szansa na smaczne jedzenie,
3.tłok- tu warto jeść!
4.Bez ograniczeń- wizyta w restauracji to przygoda, miej odwagę próbować nieznanych potraw, to też satysfakcja dla personelu,
5.bez stresu- w restauracji jesteś gościem masz prawo czuć się wyjątkowo i swobodnie,
6.zmień kelnera- posiłkom służy dobra obsługa,
7.zapach- jeżeli wchodząc do restauracji poczujesz zapach starego tłuszczu, idź do innej.
Kreatywność w ofercie menu:
-stałe pozycje, w tym specjalność lokalu i sezonowe potrawy, rozsądne optimum,
-menu dla dzieci,
-menu dla gości o specjalnych wymaganiach,
-menu uzupełniające- dla dań specjalnych lub sezonowych, miękkie innowacje- np. zniżki dla studentów, deser gratis w niedziele.
Sprzedaż sugestywna:
-e-mailing do stałych klientów oraz dobra strona internetowa,
-sugerowanie zakupu/ zamówienia dodatkowych produktów, na ogół związanych z głównym zakupem,
-technika wzrostu sprzedaży (up- selling),
-nie naciskać (czy zauważył/a pan/i w ofercie nową zupę?),
-typowe w lokalach Fast-food,
-współpraca personelu zamiast rywalizacji i dobra organizacja pracy w firmie,
-show sprzedażowy.
Nowe propozycje w ofercie lokali
Segment FCR/QCR
Oczekiwania konsumenta
Smaczna, dobrej jakości i zdrowa żywność ale brak czasu na jedzenie.
Fast- food+ casual restaurants= Fast Casual Restaurants (FCRs)
Fast= Quick (QCRs)
,,Szybko i na co dzień''
Cechy QCRs:
-posiłki o wyższym standardzie, bardziej wyszukane niż w QSRs: świeże surowce,
-szybka, ale troskliwa obsługa,
-zapłata przy ladzie: mniejsze zatrudnienie i koszty,
-umiarkowane ceny- o około 30% niższe niż w tradycyjnych restauracjach,
-wyróżniające się wnętrze i miła dość kameralna atmosfera.
Mono menu:
-wiele odmian tej samej potrawy: pierogi, naleśniki, zupy, kanapki, pizza,
-dostępność ekonomiczna, egalitaryzm lokalu,
-paradoks: oferta w gastronomii o pozornie ograniczonym menu jest skierowana do bardzo szerokiego grona odbiorców,
-szybki rozwój na zasadzie franczyzny.
Brunch= breakfast + lunch
-w weekendy, wolne dni, między porą późnego śniadania i wczesnego obiadu,
-bardziej relaksacyjny, nieformalny, wyjątkowy, dla fanów kultury
-pomysł na wolny dzień, zaopiekowanie dzieci,
-ożywia restaurację w martwej porze,
-dobra zryczałtowana cena, mniejsza dla dzieci,
-zróżnicowanie menu: śniadanie- obiad- desery,
-zasiadany bufet,
-zamknięta oferta zimne i gorące potrawy,
-napoje bezalkoholowe, chłodzące, soki, wino musujące,
-tematyczne brunche.
Śniadania:
-stymulatorem jest rozwój kafeterii expresso, herbaciarni z propozycjami śniadaniowymi,
-smaki śniadaniowe: czekolada, jabłka, truskawka, wiśnia, malina banan, cytryna,
-wyraźnie rosnący trend w dużych miastach w Polsce,
-w USA w okresie 2003-07 wzrost rynku w dużym stopniu spowodowany rosnąca sprzedażą śniadań i posiłków przekąskowych.
Bar/ bufet deserów
-UE 15: krem karmelowy, carpaccio z owoców,
-Polska: tiramisu, lody,creme brulee, powrót do kompotów, legumin z owoców i warzyw sezonowych,
-wariacje czekoladowe,
-desery typu Light.
Przekąski, mini- kęsy:
-sushi, carpaccio, naleśniki, sajgonki, zawijanki, rożki, paszteciki,
-trend kompatybilny z kulinarną przygodą i przyjemnością (potrzeby hedonistyczne).
WYKŁAD 10 03.12.2009
Slajdy na chomiku…
WYKŁAD 11 10.12.2009
Unikalna propozycja sprzedaży
Koncepcja marketingu: razem z głównym produktem, sprzedaż dodatkowych korzyści podnoszą jej wartość, wyróżniają.
Budowanie poziomu produktu potencjalnego
Założenia:
-stwórz propozycję dla klienta ,,kup ten produkt- otrzymasz wyjątkowe korzyści'',
-tego nie oferuje lub nie może oferować konkurencja,
-propozycja na tyle obiecująca aby zmusić do zakupu.
USP: przykład wykorzystania koncepcji:
-Dominos pozza dostarcza ci świeżą gorącą pizze w 30 minut albo szybciej, jeśli nie dostaniesz to dostaniesz ją gratis,
-M&M's mleczna czekolada, która rozpływa się w ustach, a nie w dłoniach,
-chłopskie jadło
-ryba Fubu.
USP restauracja Dals le Nor
-konsumpcja w całkowitej ciemności,
-niewidomi kelnerzy,
-w Londynie, Kolonii, Frankfurcie, Berlinie, Finlandii, Montrealu, Nowym Jorku, Los Angeles, Warszawie.
Cele:
-wsparcie fundacji dla niewidomych,
-wykazanie konsumentom wpływu doznań wzrokowych na fizyczną możliwość zjedzenia posiłku i zadowolenia.
Kultura kulinarna jako czynnik sukcesu lokalu gastronomicznego
Etnodietetyka
-klasyfikacja,
-wartość odżywcza żywności,
-zwyczaje dotyczące jej spożycia
Z uwzględnieniem różnic narodowościowych i regionalnych oraz aspektów higieniczno- zdrowotnych.
Kuchnie etniczne:
-rosnąca popularność: włoska, francuska, meksykańska, japońska, tajska, karaibska, środkowowschodnia,
-spadek popularności kuchni ,,starego świata'': niemiecka, grecka, skandynawska,
-regionalizacja kuchni narodowych: chińska, polska,
-rozwój segmentu kuchni związanych z religią,
-wzrost kuchni koszernej (15% rocznie)- postrzegana jako bezpieczniejsza zdrowotnie,
-wprowadzając egzotyczną/ obcą nazwę do menu trzeba opisać potrawę,
Czynniki atrakcyjności kuchni śródziemnomorskiej:
-wyróżniające się naturalne i smaczne produkty,
-mnogość warzyw i owoców, ryb i owoców morza,
-różnorodność potraw,
-szybkie i łatwe przygotowanie,
-można mieszać z dietą zachodnią,
-mnogość kolorów i aromatów,
-zadowala wszystkie zmysły.
Kuchnia Fusion:
-łączy tradycje kulinarne całego świata: orientu, śródziemnomorskie i rodzime,
-eksperymenty i swoboda kulinarna,
-różnorodność i bogactwo,
-samoistne kuchnie fusion: śródziemnomorska, latynoska, panazjatycka.
Sztuka kulinarna
1.Potrawy i dania:
-wyjątkowe owoce i warzywa,
-ryby i owoce morza,
-desery,
-przystawki, przekąski w nowym stylu.
2.Techniki kulinarne:
-inspiracja kuchniami etnicznymi,
-intrygujący smak i zapach,
-odwrócenie zasad doboru składników,
-mocno i wyraziście.
Wyjątkowe owoce i warzywa:
-inspirująca grupa surowców- wzrost wykorzystania:
-ilość,
-różnorodność gatunkowa i odmianowa,
-egzotyczne i mało znane owoce i warzywa,
-dodatek do potraw, które tradycyjnie nie kojarzą się z tymi surowcami.
Ryby i owoce morza:
-szybkie przyrządzanie,
-rozmaitość smaków, form, kształtów, kolorów, wielkości,
-trend etniczny i zdrowej diety,
-lojalność i rosnący segment młodych konsumentów, dobrze wykształconych i o wysokich dochodach,
-brak specjalistów czynnikiem limitującym popyt.
Desery…
Przystawki:
-małe kęski (palcami),
-każdy pomysł dobry: owoce morza, sery, krążki warzyw i owoców, kawałki ryb i mięs marynowane, smażone,
-tradycyjne dania kuchni japońskiej, chińskiej, latynoskiej,
-carpaccio: z warzyw, owoców, ryb, mięs.
Intrygujący smak i zapach:
-potrzeby hedoniczne,
-smakowitość zasadniczym atrybutem w sensorycznym odbiorze potraw,
-zioła i przyprawy pozwalają angażować wszystkie smaki.
Przyprawy- trend zdrowej diety:
-ograniczenie dodatku soli,
-zioła wzmacniające smak- ograniczenie dodatku tłuszczu,
-korzystny wpływ na organizm,
-ułatwiające trawienie (mięta, imbir),
-pomagające unieszkodliwić wolne rodniki, zawartość związków przeciwutleniających,
-utrwalanie żywności (gorący klimat), czosnek, cebula, oregano, ziele angielskie, tymianek, cynamon, estragon, kmin, ostre papryki, liście curry,
-spowalnianie rozwoju escherichia coli: goździki, cynamon, oregano i szałwia.
Marketingowo największy potencjał wzrostu w gastronomii:
-trawa (palczatka) cytrynowa lub cytryna indyjska,
-anyż gwiazdkowaty ( budian),
-lawenda,
-estragon.
TOP 10 2007 zapachów w gastronomii i w domu wg McCormick'a:
-goździki i zielone jabłko,
-tymianek i mandarynka,
-pieprz telli cherry i owoce jagodowe,
-sól morska i wędzona herbata,
-lawenda i miód,
-krystalizowany imbir i słone pistacje,
-kminek i morela,
-opiekana gorczyca,
…
Odwrócenie zasad doboru składników:
-główne dania ze słodkimi brązowymi przyprawami/ ekstraktami: cynamon, gałka muszkatołowa, wanilia, czekolada,
-w deserach i słodyczach ostre przyprawy,
-wszędzie konserwowane.
Mocno i wyraziście:
-preferencje smakowe- intensywne ostre smaki:
-zmiana stylu i intensywności życia,
-rozwój turystyki,
-inspiracja kuchniami etnicznymi,
-wzmacniacze smaku,
-techniki wzmacniania odczuć sensorycznych.
Wzmacniacze smaku:
Produkty na potrzeby gastronomii:
-ekstrakty zapachów,
-substancje zapachowe i aromaty do wszystkich grup surowców i potraw,
-zioła i przyprawy,
-koncentraty soków owocowych.
Smak Umami (pikantny):
-smak kwasu glutaminowego,
- naturalny w produktach o wysokiej zawartości białka:
-mięso wołowe,
-mleko (parmezan i ementaler),
-ryby, krewetki, przegrzebki,
-warzywa (groch, soja, seler, pomidory, zielone szparagi, zielony groszek),
-kukurydza,
-grejpfrut,
-orzechy włoskie,
-profesor Kikunae Ikeda,
-charakterystyczny dla kuchni azjatyckiej, naturalny w przyprawach.
Naturalne produkty żywnościowe- wzmacniacze smaku:
-czosnek,
-cebula,
-chrzan,
-octy zapachowe,
-sery niebieskie,
-oleje i oliwy zapachowe,
-tłuszcz.
Techniki wzmacniania odczuć sensorycznych:
Stymulowany czynnik |
|
Jakość |
Składniki i produkty świeże, właściwy i wyraźny kolor, pełna gama zapachowa |
Wygląd |
Dobór naczyń stołowych, aranżacja posiłku i dekoracja potraw |
Prezentacja |
Żywność na centralnym miejscu talerza, prosty wzór, mocne kolory |
Kontrast |
Konsystencji, kształtu, koloru, wielkości porcji i jej składników |
Pobudzenie głodu |
Zostaw pokrywkę, skórkę ,,pierzynkę'' z liści, śmietany |
Maksymalizacja odczuć sensorycznych |
Zapach, dotyk, powąchaj potrawę w obecności gościa, zachęć go do powąchania i dotknięcia jej |
Pobudzenie pamięci sensorycznej |
Aromatyczne produkty i przyprawy podtrzymują przyjemne odczucia |
Odpowiednia temperatura |
Pobudza termoreceptory, unikaj ekstremów |
Wzmacnianie żucia |
Odłamywanie kawałków, łatwiej zjeść, uwalnianie molekuł zapachowych, zaangażowanie zmysłu słuchu |
Na co trzeba zwrócić uwagę w biznesie żywieniowym:
-powrót tradycyjnych receptur,
-trend symplifikowania,
-gotowanie w niskich temperaturach,
-tradycyjne techniki dbające o jakość,
-połączenie przyjemności i zdrowia,
-żywność organiczna,
-trzeba znaleźć właściwe proporcje między kosztem a jakością.
WYKŁAD 12 17.12.2009
Kalkulacja cen w gastronomii
Część I Opłacalność gastronomii
*zasada gospodarności:
Przy danym nakładzie środków należy otrzymać max stopień realizacji celów, albo też postępować tak, aby przy danym stopniu realizacji celu użyć minimalnego nakładu środków.
*zasada przedsiębiorczości:
Maksymalnie twórcze podejście do zasobów przedsiębiorstwa w celu wykorzystania wszystkich szans.
*zasada rentowności:
Zwrot swoich nakładów na swoją działalność po sprzedaży swojego produktu lub usług.
*zasada rachunku ekonomicznego:
Sposób mierzenia nakładów i efektów działalności gospodarczej, który sprzyja podejmowaniu optymalnych decyzji.
Ekonomiczna efektywność gospodarowania- odnoszenie uzyskiwanych z działalności gospodarczej efektów do ponoszonych w związku z tą działalnością nakładów.
Nakłady a efekty
Nakłady >efektów- działalność nieopłacalna,
Nakłady <efektów- działalność opłacalna, ale w jakim stopniu…
Opłacalność: Duża / mała
Definicja kosztów:
-wyrażone w jednostkach pieniężnych, celowe zużycie rzeczowych składników majątku, wynagrodzenie za pracę, zakupy usług i inne nakłady czysto pieniężne występujące w pewnym okresie w związku z realizacją normalnej działalności jednostki gospodarczej,
-wydanie artykułów higieniczno- porządkowych,
-otrzymane rachunki za usługę transportową,
- zapłacone odsetki od kredytu na działalność bieżąca.
Koszty wg rodzajów-1
Koszty wg najprostszych elementów, czyli rodzajów:
-amortyzacja- zużycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
-zużycie materiałów i energii- przykładowo należy ujmować zużycie artykułów żywnościowych, paliw, energii, materiałów na potrzeby utrzymania biura, środki czystości, koszty związane z utrzymaniem samochodów służbowych oraz pozostałych mediów, takich jak zużycie wody, gazu, odprowadzenie ścieków.
Koszty wg rodzajów-2
-usługi obce- koszty najmu (dzierżawy) obiektów, usługi remontowe, łączność, transportowe, konsultacyjne, serwisowe,
-podatki i opłaty- o charakterze publiczno prawnym, obciążające koszty zwykłej działalności. Należą tutaj między innymi podatek akcyzowy, podatek od nieruchomości, podatki i opłaty lokalne, cło, VAT naliczany nie podlegający odliczeniu oraz inne.
Koszty wg rodzajów-3
-wynagrodzenia- koszty wynagrodzeń oraz wartości w naturze bądź ich ekwiwalentów, naliczane zgodnie z obowiązującymi przepisami do wynagrodzeń z tytułu umów o pracę
i umów cywilno- prawnych, wypłacanych pracownikom i innym osobom fizycznym,
-ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia, koszty składek na ubezpieczenia społeczne oraz np. z tytułu: składek na fundusz pracy oraz fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych, a także naliczanych w ciężar kosztów odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, kosztów szkoleń pracowników,
-pozostałe koszty rodzajowe- inne koszty, np. koszty delegacji służbowych, reprezentacji i reklamy. Ubezpieczeń majątkowych, składek członkowskich.
Część II sposoby kalkulacji cen w gastronomii
Kalkulacja ceny wyrażona gastronomicznie:
-kalkulacja ceny gastronomicznej na wyroby ustala się metodą doliczeniową tj kosztów zużycia produktów żywnościowych, dorzuca się narzuty procentowe np. na zużycie przypraw oraz marżę gastronomiczną i podatek VAT.
-kalkulacja ceny gastronomicznej na towary sprzedawane w oryginalnych opakowaniach ustalana jest przez doliczenie narzutu marży gastronomicznej do ceny detalicznej netto oraz podatku VAT.
Marża gastronomiczna może być podzielona na:
-kwotową wyrażoną w złotych,
-procentową, czyli inaczej procent marży.
Marża gastronomiczna (w złotych)= cena zakupu* %marży gastronomicznej
Marża gastronomiczna- czynniki:
-standard lokalu i jakość świadczonych usług- im wyższy, tym wyższe można stosować marże
niezbędne na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem właściwego poziomu świadczonych usług,
-położenie lokalu- np. w restauracji przy reprezentacyjnych ulicach marże będą wyższe niż w lokalach w dzielnicach o mniejszym natężeniu ruchu,
-sytuacja rynkowa tj obecność konkurentów, czyli innych zakładów gastronomicznych oraz wielkości popytu. Przy dużym popycie i małej konkurencji marża może być wyższa, natomiast w sytuacji odwrotnej tj przy małym popycie i dużej konkurencji wysoka marża zniechęci klientów. Klienci skorzystają z tańszej oferty innych zakładów gastronomicznych,
-rodzaj posiłków i dań- potrawy popularne mogą mieć niższą marżę, potrawy wyszukane- wyższą,
-liczba klientów- wyższe marże można stosować w okresie zwiększonego popytu np. w miejscowościach wypoczynkowych w sezonie niższe marże- po sezonie w okresach mniejszego natężenia ruchu,
-wysokość kosztów funkcjonowania zakładu gastronomicznego (czynsz, opłaty stałe)-
wyższe koszty powodują konieczność stosowania wyższej marży,
-wysokość zainwestowanego kapitału przy zakładaniu zakładu gastronomicznego- wyższy kapitał wskazuje na wyższą marżę,
-dodatkowa działalność świadczona przez zakład gastronomiczny- prowadzenie działalności rozrywkowej pociąga wyższe koszty, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w wyższej marży.
Część III Próg rentowności w gastronomii
Analiza progu rentowności przedsiębiorstwa
(PR) to taka ilość produkcji (sprzedaży), przy której przychody ze sprzedaży równoważą koszty całkowite produkcji
Równanie progu rentowności:
S = Kc
S- przychody ze sprzedaży (obrót),
Kc- koszty całkowitej produkcji.
Po osiągnięciu wychodzimy na zero.
Przychody ze sprzedaży:
S = l * c
S- przychody ze sprzedaży,
l- wielkość produkcji (sprzedaży),
c- jednostkowa cena produktu.
Koszty stałe:
*te pozycje kosztów, których poziom nie zależy od wielkości produkcji:
-amortyzacja,
-koszty administracyjne,
-koszty zarządu,
-koszty podatków od nieruchomości,
-koszty ubezpieczeń.
Koszty zmienne:
*te pozycje kosztów, których poziom zależy od wielkości produkcji:
-koszty materiałów i surowców,
-koszty paliwa i energii na cele produkcji,
-koszty robocizny bezpośredniej.
Kz = l * jkz
L- liczba wyprodukowanych wyrobów,
Jkz- jednostkowe koszty zmienne
PRi- Próg rentowności w ujęciu ilościowym
l * c = Ks + l * jkz
l * c - l * jkz = Ks
l(c - jkz) = Ks
10