Ćw 1. Reakcje jonowe
1. Wzór kwasu solnego i wodorotlenku niklu(II)
2. Były dwie sole i trzeba było dokonać wymiany podwójnej i dobrać współczynniki stechiometryczne.

Ćw. 2: Pomiar pH oraz hydroliza soli.
1. Jakie substancje chemiczne określa pH?
2. Wyznacz reakcję hydrolizy soli ZnSo4. (cząsteczkową oraz jonową).
3. Wartość Ph w roztworach zasadowych
4. Równanie jonowe i cząsteczkowe hydrolizy (CH3COO)2Ni

Ćw.3 Emulsje:
1.Podać po 1 przykładzie emulsji typu O/W i W/O.
2.Wyjaśnić co to jest emulgator.
3. Co to jest emulsja.
4. Czy surfaktant ma wpływ na napięcie powierzchniowe i dlaczego?
5. 5 przykładów emulsji w życiu codziennym.
6. Co to jest (definicja) W/O?

Ćw.4 Analiza jakościowa roztworów:
1. Czy analiza jakościowa roztworów jest stosowana w technice samochodowej. Uzasadnij.
2. Napisz równania z kationem Pb2+
3. Wymienić reakcje jakie są stosowane do analizy jakościowej roztworu.
4. Podać reakcje charakterystyczne dla kationu Fe(3+).
5. Podać 3 przykłady zastosowania analizy jakościowej.
6. Spośród wymienionych kationów i anionów wybrać te, które reagują z anionem i napisać przynajmniej jedno równanie. (podanych jest parę związków, trzeba z nich wybrać te które mieliśmy w zagadnieniach i napisać jedno równanie wytrącania się osadu)

Ćw.5 Ilościowe oznaczanie barwnika metodą spektrofotometryczną:
1.Podać definicje stężenia procentowego i molowego oraz podać w jakich jednostkach wyraża się te stężenia
2.Podać metody analizy ilościowej

Ćw.6 Oznaczenie twardości wody:

Ćw. 7 Korozja elektrochemiczna
1. W układzie Fe/Zn co przereaguje pierwsze i dlaczego
2. Co to są inhibitory korozji i gdzie się je stosuje

Ćw.4 Analiza jakościowa roztworów:

1.Reakcja charakterystyczna(analityczna) reakcja chemiczna umożliwiająca łatwą identyfikację określonego indywiduum chemicznego (atomu, jonu, grupy funkcyjnej, grupy związków chemicznych). Reakcje charakterystyczne prowadzą zwykle do zmiany barwy roztworu lub jego zmętnienia.

Reakcje charakterystyczne na jony nieorganiczne stanową podstawę analizy jakościowej związków nieorganicznych. Swojego rodzaju reakcjami charakterystycznymi są też zmiany barwy chemicznych wskaźników pH. W chemii organicznej reakcje charakterystyczne są często nazywane „próbami”. Stanowią one prostą metodę ustalania czy związek zawiera określoną grupę funkcyjną.

2.Zastosowania analizy jakościowej:

Analiza chemiczna jest szeroko stosowana w różnych dziedzinach nauki i gospodarce – służy do badania wód, powietrza, gleby, nawozów (ochrona środowiska, racjonalna gospodarka w rolnictwie i leśnictwie), diagnostyki lekarskiej, kontroli procesów technologicznych i oceny jakości produktów w przemyśle chemicznym, farmakologicznym, półprzewodników, metalurgicznym, spożywczym i górniczym.

3.Osady – związki trudno rozpuszczalne.

Osad - stała, dająca się łatwo oddzielić mechanicznie część ciekłej mieszaniny niejednorodnej, nietworząca trwałego układu koloidalnego. Proces celowego generowania osadu z roztworu nazywa się wytrącaniem albo strącaniem.

Osady powstają w roztworach, w których zaszła reakcja chemiczna prowadząca do powstania nierozpuszczalnego produktu (ściślej, produktu nierozpuszczalnego w mieszaninie poreakcyjnej). W równaniach reakcji osad wypadający z roztworu oznacza się przy pomocy skierowanej do dołu strzałki ().

Osad może się też wytrącić z roztworu na skutek odparowywania rozpuszczalnika lub ochłodzenia roztworu. We wszystkich tych przypadkach bezpośrednią przyczyną pojawienia się osadu jest powstanie odpowiednich warunków do krystalizacji jednego ze składników roztworu na skutek nagłego pojawienia się w roztworze większego stężenia związku chemicznego niż wynosi jego rozpuszczalność.

4.Równania reakcji analitycznych:

WTF???

Ćw.5 Ilościowe oznaczanie barwnika metodą spektrofotometryczną:

1. Stężenie molowe

Stężenie molowe jest równe stosunkowi liczby moli n substancji rozpuszczonej

do objętości roztworu, jednostka mol/l, mol – podstawowa jednostka liczebności materii.

Jeden mol jest to liczność materii układu, zawierającego liczbę cząstek równą liczbie atomów zawartych w dokładnie 0,012 kilograma izotopu węgla ¹²C. W jednym molu znajduje się (6,02214129 ± 0,00000027) ×10²³ cząstek. Liczba ta jest nazywana liczbą Avogadra.

Mol jest jednostką bezwymiarową, podobnie jak inne jednostki miary liczności jak np. tuzin, mendel, kopa czy gros. Jednak, w przeciwieństwie do jednostek typu „tuzin”, użycie mola, ze względu na jego wielkość, jest ograniczone do zliczania obiektów mikroskopowych.

1. Stężenie procentowe

Stężenie procentowe to udział substancji chemicznych w mieszaninach i roztworach wyrażony w procentach.

1. Metody analizy ilościowej

Metody ilościowe - metody badawcze, w których określa się parametry liczbowe (w odpowiednich jednostkach), charakteryzujących badane zjawisko lub obiekt badań.

Niekiedy badania metodami ilościowymi poprzedzane są przez badania metodami jakościowymi.

• Miareczkowanie

• Chromatografia

• Metody wagowe

1. Absorbcja – pochłanianie/rozpraszanie strumienia promieniowania podczas przenikania przez ciecz/roztwór

Ćw. 2: Pomiar pH oraz hydroliza soli.
1. Jakie substancje chemiczne określa pH?

PH - ilościowa skala kwasowości i zasadowości roztworów wodnych związków chemicznych. 

Roztwory wodne kwasów i zasad.

2. Wyznacz reakcję hydrolizy soli ZnSo4. (cząsteczkową oraz jonową).
Cząsteczkowa:
ZnSO4 + 2H20 ---> Zn(OH)2 +H2SO4

Jonowa:
Zn^2+ + SO4^2- + 2H2O ---> Zn(OH)2 + 2H+ + SO4^2-

hydroliza kationowa, odczyn kwaśny, pH<7

3. Wartość Ph w roztworach zasadowych

Ph>7

4. Równanie jonowe i cząsteczkowe hydrolizy (CH3COO)2Ni

(CH3COO)2Ni + 2H2O -> Ni(OH)2 + H2(CH3COO)

(CH3COO)^2- + 2Ni^2+ + 2H2O -> Ni(OH)2 + 2H+ + (CH3COO)^2-

Ćw. 7 Korozja elektrochemiczna

Korozja elektrochemiczna – korozja metali spowodowana procesami elektrochemicznymi, zachodząca wskutek występowania różnych potencjałów na powierzchni korodującego obiektu, znajdującego się w środowisku elektrolitu (Z technicznego punktu widzenia, nazywa się też każde medium, zdolne do jonowego przewodzenia prądu elektrycznego – czyli zdolne do przekazywania jonowo ładunku między elektrodami. Zgodnie z tą definicją elektrolitem jest sam roztwór przewodzący prąd elektryczny.)

Mechanizm korozji elektrochemicznej wynika z podstawowych cech dwóch kontaktujących się ośrodków^{[1][2][3][4][5][6]}

• korodujący metal jest przewodnikiem elektryczności, przy czym jego powierzchnia nigdy nie jest całkowicie jednorodna (zróżnicowane potencjały standardowe

• woda, w której metal koroduje (w tym wilgoć gleby i gazów, np. w powietrza atmosferycznego), nie jest chemicznie czysta – jest roztworem różnych elektrolitów, czyli wykazuje przewodnictwo jonowe, zależne od stężenia i ruchliwości zawartych w nim jonów

W przypadku wystąpienia różnicy między potencjałami fragmentów powierzchni metalu powstają ogniwa galwaniczne, nazywane ogniwami korozyjnymi, w których:

• na fragmentach o niższym potencjale (anodach) zachodzą reakcje utleniania, np:

Me = Me⁺ + e^-

• na fragmentach o wyższym potencjale (katodach) zachodzą reakcje redukcji, np.:

H₂O + ½ O₂ + 2e– = 2 OH^–

2 H⁺ + 2 e^– = H₂↑

• elektrony przemieszczają się od anody w kierunku katody przez korodujący metal (przewodnictwo elektronowe, I rodzaju)

• aniony przenoszą odpowiednią ilość ujemnych ładunków w kierunku od katody do anody (przewodnictwo jonowe, elektrolityczne, II rodzaju)

• produkty reakcji elektrodowych mogą wchodzić w roztworze w reakcje wtórne, w których mogą powstawać nierozpuszczalne związki, tworzące warstwy o różnej szczelności, takie jak rdza na stopach żelaza lub patyna (śniedź) na stopach miedzi, np.:

Fe + ½ O₂ = FeO

Fe²⁺ + 2 H₂O = Fe(OH)₂ + 2 H⁺

Fe³⁺ + 3 OH^– = Fe(OH)₃

Fe(OH)₃ = FeO(OH) + H₂O

2 FeO(OH) = Fe₂O₃ + H₂O

4 Cu²⁺ + SO₄^2- + 6 OH^– = CuSO₄*3 Cu(OH)₂

Szereg napięciowy metali (inaczej szereg elektrochemiczny, szereg aktywności metali) to zestawienie pierwiastków chemicznych o właściwościach metalicznych, według ich potencjału standardowego E⁰. Punktem odniesienia dla tego zestawienia jest elektroda wodorowa, której potencjał standardowy przyjmuje się umownie za zero.

Praktyczne znaczenie szeregu napięciowego metali wynika z faktu, że metal bardziej aktywny wypiera (poza niektórymi wyjątkami) metal mniej aktywny z roztworu jego soli, zaś dobrą miarą aktywności chemicznej metali jest ich potencjał standardowy.

Szereg ważniejszych metali uporządkowany w kierunku wzrostu potencjału i zarazem spadku łatwości tworzenia kationów:

Li K Na Ca Mg Al Zn Cr Fe Cd Co Ni Sn Pb H Sb Bi Cu Ag Hg Pt Au

Szereg napięciowy

Li K Na Ca Mg Al Zn Cr Fe Cd Co Ni Sn Pb H Sb Bi Cu Ag Hg Pt Au