FIZYKOTERAPIA 25.09.2011r

Mgr Anna Borowiec – Macner

1. Podział fizjoterapii:

1. Fizykoterapia

2. Kinezyterapia – leczenie ruchem

3. Masaż.

1. Podział medycyny fizykalnej:

1. Fizykoterapia – dział lecznictwa, w którym wykorzystuje się występujące w przyrodzie naturalne czynniki fizyczne i czynniki wytworzone przez różne urządzenia.

2. Fizjoprofilaktyka – dział w którym naturalne i wytworzone sztucznie czynniki fizyczne wykorzystuje się do zaspokojenia potrzeb organizmu bądź zwieksza jego odporność.

3. Fizykalne metody diagnostyczne – polegają na rejestracji pewnych zjawisk zachodzących w organizmie bądź na badaniu reakcji organizmu na bodźce fizyczne.

1. Podział właściwości czynników fizycznych

• Naturalny – czynniki biosfery tj. nasłonecznienie, wilgotność, ruchy powietrza, temperatura, elektryczność

Sztuczny – wytworony przez odpowiednie generatory

• Ze względu na właściwości:

1. Czynniki termiczne – bodźcem dla organizmy jest energia cieplna, która może być przekazywana drogą przewodzenia, przenoszenia i promieniowania lub wytworzona w tkankach pod wpływem przepływu prądu o wielkiej częstotliwości - oddziaływania na nie pól elektrycznych, magnetycznych i elektromagnetycznych lub pod wpływem ultradźwięków.

2. Czynnik fotochemiczny – zależy od reakcji fotochemicznych zachodzących w tkankach pod wpływem promieniowania UV.

3. Czynniki elektrokinetyczne – są wynikiem oddziaływania różnego rodzaju prądów impulsowych, które powodują pobudzenie tk. Nerwowej i mięśniowej czyli Skórcz mięśnia.

4. Czynniki elektrochemiczne – są wynikiem przepływu przez tkanki stałego prądu elektrycznego ponieważ protoplazma komórek i płyn pozakomórkowy stanowią roztwór elektrolitów. Przepływ prądu powoduje przemieszczenie jonów i zmiany w ich stężeniu. Czynnik ten stanowi istotę jonoforezy, która polega na wprowadzeniu do tkanek siłami prądu stałego jonów działających leczniczo.

5. Czynniki mechaniczne – związane z oddziaływaniem mechanicznym gdzie występuje: ciśnienie hydrostatyczne wody, stężenie wody, nacieranie, masaż.

6. Czynniki kinetyczne – oddziaływają na organizm w trakcie wykonywania ćwiczeń ruchowych.

1. Mechanizmy działania Bodźców fizykoterapeutycznych na organizm człowieka

Ponieważ fizykoterapia stanowi zbiór metod lecznia bodźcowego, który opiera się na reakcjach tkanek na bodźce, wyróżniamy następujące reakcje:

1. Szybkie – powolne

2. Natychmiastową – z opóźnieniem

3. W miejscu działania – w miejscu odległym

4. Miejscową – ogólną

Reakcja na bodziec – odczyn – zależy od

- nateżenia bodźca,

- czasu oddziaływania bodźca

- właściwości tkanek

- właściwości osobniczych

Bodziec musi być tak dobrany aby powodował reakcję korzystną.

Bodziec o małym natężeniu i krótkim działaniu wywołuje odczyn minimalny lub żadny.

Przekrocznie granicy zdolności przystosowania się tkanek do bodźca zewnętrznego powoduje jego odrzucenie – progowa granica tolerancji tkanek.

1. Rodzaje odczynów:

• Progowy – najmniejszy stwierdzony odczyn

• Normalny – u zdrowych tkanek wykazujących prawidłowe czynności, reakcja jest określona i można ją przewidzieć.

• Paradoksalny – w tkankach zmienionych chorobowo lub przy zaburzeniach mechanizmów ustrojowych, może nastąpić skutek odmienny od spodziewanego.

• Odwracalny – ustepuje po upływie pewnego czasu

• Nieodwracalny – powstaje w wyniku uszkodzenia tkanek

• Miejscowy – w miejscu działania bodźca

• Ogólny – występuje w całym organizmie, bądź w niektórych jego układach na skutek działania bodźca bądź na drodze odruchowej.

1. Łuk odruchowy – Receptory, które znajdują się w skórze odbieraja bodźce ze środowiska zewnętrznego. Bodźce zostaję przekazane drogą czuciową (włókna aferentne) do Ośrodkowego układu nerwowego, który wysyła impuls drogą ruchową (włóknami eferentnymi) do efektora umiejscowionego w mięśniu, skórze lub innym narządzie wewnętrznym. -

Receptor OUN Efektor