STASZCZYK

STRATEGIA BEZPIECZEŃSTWA WEWNĘTRZNEGO 08.10.2013 (org)

1. Analiza pojęcia strategia.

2. Planowanie strategiczne, analiza strategiczna, cele, decyzje.

3. Wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania polskiej strategii bezpieczeństwa.

4. Polskie strategie bezpieczeństwa.

5. Startegie bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej.

6. Strategia bezpieczeństwa wybranych państw.

7. Znaczenie strategicznej koncepcji NATO dla bezpieczeństwa narodowego.

15.10.2013

STRATEGIA – DEFINICJE

STRATEGIA – kategoria dotycząca sprawnego działania każdego produktu (państwo, społeczeństwo) i odnosząca się do najbardziej generalnych sposobów tego działania. Strategia to teoria (nauka) i praktyka (sztuka) kierowania danym podmiotem przez najwyższego decydenta, która dotyczy ustanowienia celów podmiotów oraz generalnych sposobów (metod) ich osiągania.

TERMIN STRATEGIA – wywodzi się od greckiego słowa STRATEGOS, którym to terminem określano naczelnego dowódcę wojskowego odpowiedzialnego za przygotowanie i prowadzenie wojny. Dlatego strategię odnoszono wyłącznie do spraw militarnych – sposobu użycia sił zbrojnych w wojnie (strategia wojskowa). Na początku XX wieku pojęcie strategii poszerzono i pojawiła się strategia wojenna, rozumiana jako sposób użycia całych zasobów (wojskowych i cywilnych) danego podmiotu (państwa koalicji) dla celów wojny. W drugiej połowie XX w. pojawił się termin STRATEGIA OBRONNA, który miał jeszcze szertsze znaczenie. Oznaczał sposób użycia wszystkich zasobów podmiotu do zapobiegania i rozstrzygania konfliktów i kryzysów polityczno – militarnych.

DECYDENT – jednostka lub grupa osób, organ.

TERMIN STRATEGIA – na przełomie XX i XXI w. następuje kolejne poszerzenie strategii i ukształtowanie się pojęcia strategii bezpieczeństwa (narodowego i międzynarodowego odnoszącego się do sposobów użycia wszelkich zasobów podmiotu) do zapobiegania i rozstrzegania konfliktów i kryzysów (militarnych i niemilitarnych). Ze względu na podmiot startegii można wyodrębnić:

1. Strategie indywidualne (personalne)

2. Strategie grupowe

3. Strategie narodowe (państwowe)

4. Strategie międzynarodowe (regionalne, globalne)

Z uwagi na dziedziny działalności podmiotu wyodrębniamy:

1. Strategie polityczną

2. Strategie Ekonomiczną

3. Startegie społeczną

4. Strategie bezpieczeństwa

5. Strategie obrony

STRATEGIA BEPIECZEŃSTWA – to teoria i praktyka (nauka i sztuka) kierowania sprawami bezpieczeństwa danego podmiotu przez najwyższego decydenta (indywidualny lub zbiorowy) z uwzględnieniem ustalenia celów bezpieczeństwa oraz sposobów ich osiągania. Do podstawowych instrumentów strategii zalicza się:

1. Dyplomacje (polityczny)

2. Potencjał informacyjny, ekonomiczny, militarny

Bezpieczeństwo miękkie – nie ma w sobie militarnego

Bezpieczeństwa twarde – bezpieczeństwo militarne

22.10.2013

29.10.2013

STRATEGIA DEFINICJE

STRATEGICZNE PLANOWANIE KONCEPCYJNE – planowanie koncepcyjne (oracowywanie strategii) – to cykl strategiczny, który obejmuje 4 fazy :

1. Samoidentyfikacja strategiczne – diagnozowanie państwa jako podmiotu bezpieczeństwa oraz definiowanie interesów narodowych i celów strategicznych w dziedzinie bezpieczeństwa.

2. Ocena środowiska bezpieczeństwa – zewnętrzne i wewnętrzne warunki bezpieczeństwa

3. Sformułowanie koncepcji dzialan strategicznych – sposób osiągania celów strategicznych w danym środowisku.

4. Sformułowanie koncepcji przygotowań strategicznych – sposób utrzymywania i transformacji systemu bezpieczeństwa narodowego stosownie do przyszłościowych potrzeb operacyjnych.

PODSTAWOWE KATEGORIE STRATEGII BEZPIECZEŃSTWA :

1. INTERESY PODMIOTU – to wyraz jego tożsamości wychowanych wartości , historycznego dorobku, tradycji i bieżących potrzeb oraz dążeń i aspracji przyszłościowych. Można wyróżnić interesy żywotne ( dotyczące istnienia podmiotu, przetrwania w danych warunkach) i pożądane ( związane z jakością istnienia podmiotu). Interesy żywotne odzwierciedlają wartości zero – jedynkowe i są niestopniowalne i nienegocjowalne. Interesy stanowią punkt wyjścia dla określenia celów strategicznych w dziedzinie bezpieczeństwa. Cele strategiczne to zoperacjonalizowane interesy, czyli interesy odpowiadające danym warunkom ujętym w określonym czasie i miejscu z uwzględnieniem zewnętrznych i wewnętrznych potrzeb. Cele odnoszą się do konkretnych warunków w danym okresie historycznym istnieniu podmiotu i są osiąganie przez podmiot poprzez prowadzenie polityki bezpieczeństwa. Uszczegółowieniem celów strategicznych są cele polityczne odnoszące się do konkretnego działania w ramach strategii postępowania podmiotu w dziedzinie bezpieczeństwa.

2. ŚRODOWISKO BEZPIECZEŃSTWA - to zewnętrzne i wewnętrzne militarne i niemilitarne ( polityczne, ekonomiczne, społeczne, kulturowe, informacyjne itd. ) warunki bezpieczeństwa , warunki realizacji interesów danego podmiotu w dziedzinie bezpieczeństwa i osiąganiu ustalonych przezeń celów w tym zakresie

3. SZANSE – to okoliczności sprzyjające realizacji interesów oraz osiąganiu celów, mają zazwyczaj charakter szybko przemijający.

4. WYZWANIA – to dylematy przed jakimi stoi podmiot w rozstrzyganiu spraw bezpieczeństwa.

5. RYZYKA – to niepewności związane z własnym działaniem , jego skutkami, to niebezpieczeństwo niepożądanych skutków własnego działania.

05.11.2013

PODSTAWOWE KATEGORIE BEZPIECZEŃSTWA:

1. ZAGROŻENIA – to pośrednie lub bezpośrednie destrukcyjne oddziaływanie na podmiot. Rozróżnia się zagrożenia potencjalne i realne, subiektywne i obiektywne, zewnętrzne i wewnętrzne, militarne i niemilitarne ( polit. , ekon. , społeczne, informaycjne, ekol., itp. ), kryzysowe i wojenne intencjonalne i przypadkowe. W opisie zagrożeń intencjonalnych wyodrębnia się 4 elementy:

- aktor

- jego intencje

- możliwości

- czas na reakcję.

Poziom zagrożenia wzrasta wraz z narastaniem wrogości przeciwnika, rozwojem jego możliwości oraz skracaniem się czasu na reakcję.

1. KRYZYSY LUB KONFLIKTY – to przykłady zagrożeń realnych. Kryzys to szczególny stan wewnętrzny podmiotu , odbiegający od stanu normalnego, niezakłóconego. Konflikt to szczególny ( konfrontacyjny ) typ relacji podmiotu z innym podmiotem.

2. KONCEPCJE STRATEGICZNE – to zasady i sposóby osiągania celów strategicznych w danych warunkach z uwzględnieniem konkretnych szans, wyzwań, ryzyk i zagrożeń. Koncepcja strategiczna zawiera ogólne zasady i myśl przewodnią postępowania podmiotu w dziedzinie bezpieczeństwa oraz strategiczne działania etapowe lub dziedzinowe, czyli cele polityczne dla władz państwa i cele operacyjne dla sił i środkó. W strategiach bezpieczeństwa podmiotu wyodrębnia się 3 rodzaje działań strategicznych – 3 składowe koncepcje bezpieczeństwa: działania stablizacyjne, reagowanie kryzysowe, działania obronne ( wojenne )

3. DZIAŁANIA STABILIZACYJNE – jest to utrzymywanie stabilności środowiska bezpieczeństwa i składa się na nie monitorowanie warunków bezp. I prognozowanie ich rozwoju, podejmowanie działań neutralizujących lub eliminujących źródła potencjalnych zagrożeń, promowanie stabilności, utrzymywanie i doskonalenie systemów bezpieczeństwa, odstraszanie ( groźba różnorodnych opcji użycia siły )

4. REAGOWANIE KRYZYSOWE – jego istotą jest skuteczne radzenie sobie z kryzysem w celu jego opanowania przy jednoczesnym wyeliminowaniu ( zredukowaniu ) potencjalnych źródeł odnowienia się kryzysu w przyszłości. Reagowanie kryzysowe jest efektem rozprzestrzeniania się zagrożeń kryzysowych o charakterze międzynarodowym i wewnętrznym, militarnym i pozamilitarnym ( cywilnym ) np. lokalne konflikty etniczne, religijne, terroryzm, zorganizowana przestępczość.

5. DZIAŁANIA OBRONNE ( wojenne ) – to najbardziej klasyczny rodzaj działań strategicznych w dziedzienie bezpieczeństwa, występują gdy dochodzi do bezpośredniej agresji zewnętrznej na dany podmiot i są skutkiem fiaska działań prewencyjnych i antykryzysowych istota działań obronnych jest odparcie agresji i doprowadzenie do sytuacji uniemożliwiającej jej wznowienie przez agresora w przyszłości. Działania obronne obejmują działania zbrojne ( operacje obronne i zaczepne na własnym terytorium oraz operacje ekspedycyjne ) oraz działania poza zbrojne (aktywne oddziaływanie na przeciwnika środkami niemilitarnymi, czyli dyplomatycznymi, ekonomicznymi , informacyjnymi itp. ) mającym na celu osłabienie jego potencjału wojennego oraz podtrzymanie własnego potencjału obronnego.

03.12.2013

STRATEGIA BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO RP.

1. CELE I ZADANIA SEKTOROWE STRATEGII W DZIEDZINIE BEZPIECZEŃSTWA ZEWNĘTRZNEGO:

• Zwiększenie zdolności NATO do pełnienia jego podstawowej funkcji ( zbiorowej obrony)

• Pogłębienie procesów integracyjnych w ramach UE, przy zachowaniu zasady solidarności między państwami i w komponowanie w nie mechanizmów bezpieczeństwa (rozwój WPZiB), popieranie dalszego rozszerzenia UE

• Poparcie dla rozwoju wojskowych i cywilnych UE w zakresie reagowania kryzysowego

• Zapobieganie o dalszy rozwój współdziałaniu UE zachowaniem kompetencji państw członkowskich w dziedzinach bezpieczeństwa wewnętrznego ( sądownictwo, współpraca policyjna , polityka migracyjna, azylowa, ochrony granic, zwalczanie przestępczości i terroryzmu)

• Zabieganie o dalszy rozwój w duchu solidarnego i zrównoważonego partnerstwa stosunków z USA, które mają charakter strategiczny

• Utrwalenie obecności USA w Europie

• Rozwijanie współpracy z RFN

• Dążenie do rozwoju równoprawnych i partnerskich stosunków z Rosją , przy rozwiązywaniu trudnych problemów z przeszłości i teraźniejszości.

1. CELE I ZADANIA SEKTOROWE STRATEGII W DZIEDZINIE BEZPIECZEŃSTWA MILITARNEGO:

• Gotowość do obrony terytorium i niepodległości Polski oraz sojuszników

• Elimancje zagrożeń o charakterze militarnym

• Przeciwdziałanie niekorzystnym zmianom równowagi wojskowej w regionie

• Gotowość reagowania na sytuacje kryzysowe i konflikty lokalne mogące rozszerzyć się i przerodzić w wojnę

• Gotowość udziału Polski w obronie kolektywnej zgodnie z artykułem 5 –tym Traktatu Waszyngtońskiego.

• Wspieranie Polityki ONZ, NATO, UE w dziedzinie reagowania kryzysowego i w działaniach stabilizacyjnych.

• Uwzględnienie w planowaniu strategicznym zagrożeń o charakterze asymetrycznym

• Wykorzystanie zasobów logistycznych kraju oraz współpracy cywilno-wojskowej

• Wyposażenie sił zbrojnych w nowoczesny sprzęt.

1. CELE I ZADANIA SEKT. STR. W DZIEDZ. BEZPIECZEŃSTWA WEWNĘTRZNEGO :

• Utrzymanie zdolności do reagowania w przypadku występowania zagrożeń bezp. Publicznego, bezp. Powszechnego, zagrożeń związanych z ochroną porządku prawnego życia i zdrowia obywateli, majątku narodowego przed bezprawnymi działaniami oraz skutkami klęsk żywiołowych, katastrof naturalnych oraz awarii technicznych.

• Zwiększenie efektywności działania administracji publicznej.

• Podniesienie poziomu profesjonalizmu funkcjonaruszy służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo.

• Upowszechnienie wiedzy o zagrożeniach bezpieczeństwa wewnętrznego państwa.

• Wdrożenie systemu zarządzania kryzysowego.

• Budowa SYSTEMU OCHRONY LUDNOŚCI poprzez zapewnienie funkcjonowania SYSTEMU OSTRZEGANIA I ALARMOWANIA LUDNOŚCI oraz Zintegrowanego SYSTEMU RATOWNICZEGO

• Przeciwdziałanie wystąpieniu zagrożeń terrorystycznych

• Zapobieganie działaniom naruszającym porządek konstytucyjny oraz promujący totalitarne ideologie oraz nienawiść rasową i etniczną.

1. CELE I ZADANIA SEKT. STR. W DZIEDZ. BEZPIECZEŃSTWA OBYWATELSKIEGO :

• Usprawnienie funkcjonowania sądów i prokuratury

• Skrócenie postępowań sądowych i zagwarantowanie skutecznego wykonania orzeczeń sądowych

• Zagwarantowanie bezpieczeństwa obrotu gospodarczego poprzez uproszczenie procedur prawnych.

• Zagwarantowanie powszechności dostępu do instytucji i wymiaru sprawiedliwości.

1. CELE I ZADANIA SEKT. STR> W DZIEDZINIE BEZPIECZEŃSTWA SPOŁECZNEGO :

• Radykalne ograniczenie sfery ubóstwa i zmniejszenie obszarów wykluczenia społecznego

• wzrost realnych dochodów ludności i zmniejszenie bezrobocia

• zapobieganie nadmiernemu rozswarstwianiu społecznemu dla ładu społecznego ( załamanie poziomu bezp. Wewnętrznego ) np. wzrost przestępczości i zaburzenia ładu ( strajki, demonstracje)

• przeciwdziałanie niekorzystnym zmianom demograficznym oraz migracje obywateli młodego pokolenia.

• Budowa społeczeństwa opartego na wiedzy.