Politechnika Lubelska | Laboratorium Teorii Pola Ćw. nr 7 |
---|---|
Nazwisko i imię: Maciasz Michał |
Semestr: IV |
Temat ćwiczenia: Modelowanie pól płaskich na papierze elektroprzewodzącym. |
Data wykonania: 01.04.2014 |
Cel ćwiczenia:
Zapoznanie się z kształtem pól i ich właściwościami dla różnych kształtów przewodnika.
2) Wykonanie ćwiczenia:
Modelowanie pól płaskich na papierze elektroprzewodzącym.
Uzyskane wykresy linii ekwipotencjalnych są narysowane na załączonych kartkach papieru kancelaryjnego. Pomiary wykonano dla napięcia U=10V
Dane:
R=1190 Ω;
h=0,132 mm
Wartości prądu przy badaniu poszczególnych pól:
Układ walcowy ( metoda zadania odwrotnego ) I=3,3mA;
2.Układ walców współosiowych I=29mA;
a) Wykonuję potrzebne obliczenia do wykreślenia natężenie pola elektrycznego oraz potencjału w funkcji odległości od osi symetrii układu E=f(r) oraz V=f(r).
Dla policzenia wartości natężenia pola elektrycznego korzystam ze wzoru:
r [mm] | 107 | 91 | 74 | 60 | 47 | 37 | 30 | 24 | 19 | 15 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Δr[mm] | 0 | 16 | 17 | 14 | 13 | 10 | 7 | 6 | 5 | 4 |
U [V] | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
ΔU [V] | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
E [V/m] | 0 | 62,5 | 58,82 | 71,43 | 76,92 | 100 | 142,86 | 166,67 | 200 | 250 |
$$E = \frac{\mathbf{\text{ΔU}}}{\mathbf{\text{Δr}}} = \frac{1}{16*10^{- 3}} = 62,5\ V/m$$
Wykres zależności natężenia pola elektrycznego od długości promienia.
Wykres zależności napięcia od długości promienia.
Wyznaczam wykres gęstości prądu w funkcji promienia J=f(r)
;
SK- pole powierzchni walca o promieniu rK i wysokości h.
h=0132 mm
I=27 mA
r [mm] | J [A/m] |
---|---|
107 | 304,4012 |
91 | 357,9223 |
74 | 440,1477 |
60 | 542,8489 |
47 | 692,9986 |
37 | 880,2955 |
30 | 1085,698 |
24 | 1357,122 |
19 | 1714,26 |
15 | 2171,395 |
Rezystancja przejścia: Rp=U/I=10/0,029=344,8[Ω]
Obliczam pojemność kondensatora:
d=11mm=0,011[m]
a=22mm=0,022[m]
h=1,32⋅10-4 [m]
Sprawdzenie prawdziwości zależności: Rp⋅C=ρ⋅ε
Rp⋅C=344,8⋅3,67⋅10-15=1,27⋅10-12[Ω]
ρ⋅ε=0,157⋅8,85⋅10-12=1,39⋅10-12[Ω]
Układ przewodnika o zmiennym przekroju I=2,7mA;
Na rys. nr 2 załączam rozkład linii ekwipotencjalnych dla tego przewodnika.
l1=0,12m s1=l1⋅h=0,12⋅0,132⋅10-3=1,584⋅10-5m2
l2=0,05m s2=l2⋅h=0,05⋅0,132⋅10-3=6,6⋅10-6m2
l3=0,12m s3=l3⋅h=0,12⋅0,132⋅10-3=1,584⋅10-5m2
Rezystancja przejścia wyznaczona doświadczalnie:
$$R_{p} = \rho*\left( \frac{l_{1}}{s_{1}} + \frac{l_{2}}{s_{2}} + \frac{l_{3}}{s_{3}} \right) = 0,157*\left( \frac{0,12}{{1,583*10}^{- 5}} + \frac{0,05}{{6,6*10}^{- 6}} + \frac{0,12}{{1,158*10}^{- 5}} \right) = 3568\Omega$$
Rezystancja przejścia obliczona analitycznie:
Pomiary tych samych układów przy wykorzystaniu programu komputerowego QUICK FIELD.
Wyznaczanie różnych wielkości polowych dla kabla koncentrycznego:
Rozkład linii ekwipotencjalnych oraz mapa i wektory natężenia pola elektrycznego:
Pole elektrostatyczne
Rozkład linii ekwipotencjalnych
Mapa natężenia pola elektrycznego
Rozkład linii ekwipotencjalnych i natężenia pola elektrycznego
Sprawdzenie prawa Gaussa przy całkowaniu po powierzchniach brył po polach które pokazane są na powyższym rysunku:
Q1 = 6, 863 * 10−13C
Q2 = 2, 789 * 10−10C
Wykres zależności potencjału od promienia dla kabla koncentrycznego
Wykres zależności natężenia pola elektrycznego od promienia dla kabla koncentrycznego.
Pojemność kabla koncentrycznego na jednostkę długości wynosi:
Napięcie U=10V
-dla powierzchni 1:$\ \ C = \frac{q}{U} = \frac{6,863*10^{- 13}C}{10V} = 0,00683\frac{\text{pF}}{m}$
-dla powierzchni 2: $C = \frac{q}{U} = \frac{2,789*10^{- 10}C}{10V} = 27,89\frac{\text{pF}}{m}$
Pole przepływowe w układzie walcowym
Rozkład linii ekwipotencjalnych
Mapa natężenia pola elektrycznego
Rozkład linii ekwipotencjalnych i mapa natężenia pola elektrycznego
Mapa i obraz wektorów gęstości prądu
Rozkład gęstości prądu wzdłuż promienia
Wykres zależności potencjału od odległości w układzie walcowym
Sprawdzenie I prawa Kirchoffa
po powierzchni 1: I = 0, 064218A
Obliczamy wartość prądu płynącego między elektrodami całkując po powierzchni 2.
I = 203, 71A dla grubości papieru = 1m
$$\frac{1m}{0,132\text{mm}} = 7575,8$$
$I = \frac{203,71A}{7575,8} = 0,02689\text{A\ \ }$dla grubości papieru = 0,132mm
Rezystancja przejścia (na jednostkę długości) na podstawie obliczonego prądu i wartości napięcia między elektrodami U=10V.
$$R = \frac{U}{I} = \frac{10V}{203,71A} = 0,049\Omega$$
Sprawdzenie zależności: RC=ερ
R = 0.049
$C2 = 27,89\frac{\text{pF}}{m}$ – dla powierzchni 2
$$= 8.855*10^{- 12}\frac{\text{\ F}}{m}$$
=0.157 * m
RC=
$$0,049\Omega*27,89pF = 8,855*10^{- 12}\frac{F}{m}*0,157\Omega*m$$
1, 3666 * 10−12 ≈ 1, 389 * 10−12– równość jest spełniona
Wyznaczenie linii sił pola w układzie walcowym metodą zadania odwrotnego
Rozkład linii ekwipotencjalnych
Pole przepływowe w przewodzie o zmiennym przekroju
Rozkład linii ekwipotencjalnych
Mapa natężenia pola elektrycznego
Rozkład linii ekwipotencjalnych i mapa natężenia pola elektrycznego
Rozkład wektora gęstości prądu i jego składowych wzdłuż prostej 1
Rozkład wektora gęstości prądu i jego składowych wzdłuż prostej 2
Sprawdzenie II prawa Kirchhoffa
Obliczając całkę wzdłuż krzywej zamkniętej 4
dU = − 0, 014136 V
Wartość prądu w przewodzie całkując po krawędzi powierzchni 3
I = 15, 631 A dla grubości papieru =1m
$I = \frac{15,631}{7575,8} = 0,00206A$ dla grubości papieru =0,132mm
Wartość uzyskana analogowo = 0, 0026A
Wnioski:
Porównując wyniki uzyskane w programie QuickField oraz pomiarze rzeczywistym możemy zauważyć, że linie ekwipotencjalne wyznaczone podczas pomiarów z użyciem sondy i pantografu są niemal identyczne z liniami wyznaczonym na komputerze.
Podczas symulacji komputerowej mogliśmy też stwierdzić słuszność prawa Gaussa, I i II prawa Kirchhoffa. Otrzymane wyniki w przybliżeniu odzwierciedlały te prawa, błąd był bardzo niewielki i z dość dużą dokładnością można było stwierdzić zgodność teorii z praktyką.