SKUTECZNA PROFILAKTYKA

Posiadanie psa to nie tylko przyjemność płynąca z kontaktu ze zwierzęciem, ale również obowiązki. Niezmiernie ważnym elementem profilaktyki zdrowotnej jest dbanie o prawidłowe i regularne szczepienia zwierzęcia zgodnie z programem szczepień dostosowanym indywidualnie do wieku i potrzeb danego zwierzęcia. Naturalnie każde zwierzę po ukończeniu 3 m-cy musi zostać (zgodnie z polskim prawem) zaszczepione przeciw wściekliźnie, bo taki jest wymóg ustawowy, ale wścieklizna to nie jedyna choroba, która czyha na młode organizmy naszych czworonogich podopiecznych. Niestety wiele chorób okresu szczenięcego (np. nosówka, parwowiroza, choroba Rubartha) charakteryzuje się ciężkim przebiegiem i bardzo często kończy się śmiercią zwierzęcia. Ze względu na dużą zjadliwość patogenów z ww. chorób World Small Animal Veterinary Association (WSAVA) jako zalecane, konieczne i podstawowe (bez względu na kraj zamieszkania zwierzęcia) wymienia szczepienia przeciw tym chorobom. Oprócz ww. zalecanych szczepień (koniecznych) zgodnie z wytycznymi WSAVA lekarz weterynarii może polecić nam zaszczepienie swojego podopiecznego na jeszcze inne choroby (szczepienia dodatkowe): parainfluenzę, adenowirozę, zapalenie tchawicy i oskrzeli, zespół kaszlu kennelowego, grzybicę skórną, herpeswirozę. Program szczepień i dobór szczepionki proponuje lekarz weterynarii prowadzący zwierzę.

Co to jest szczepionka?

Szczepionka to preparat przygotowany w warunkach fabrycznych, pochodzenia biologicznego, zawierający martwe drobnoustroje chorobotwórcze (lub fragmenty ich struktury) lub żywe (o osłabionej zdolności do zakażania) drobnoustroje chorobotwórcze, stosowany w celu czynnego uodpornienia organizmu przeciwko chorobom wywoływanym przez dany patogen.

Jak działa szczepionka?

Po podaniu szczepionki organizm reaguje tak, jakby został zakażony drobnoustrojem chorobotwórczym (ale bez dawania objawów choroby). Dzięki temu w układzie odpornościowym powstają przeciwciała i komórki "pamięci immunologicznej", które przy kolejnym kontakcie z tym zarazkiem chorobotwórczym szybciej rozpoznają "wroga" i niszczą go, zapobiegając rozwojowi choroby. Szczepionka wywołuje zatem sztuczną odporność czynną, podobną do naturalnej odporności, którą uzyskuje psi organizm po przebytym zakażeniu lub chorobie.

Przygotowanie do szczepienia
Do szczepienia kwalifikują się tylko zwierzęta zdrowe, zatem dbamy o to aby do lekarza trafiło zwierzę w doskonałej kondycji zdrowotnej. Do szczepień kwalifikuje się szczenię nie młodsze, niż 6 tygodniowe oraz każdy nieszczepiony czworonóg powyżej tego pułapu wiekowego. Ciąża jest przeciwwskazaniem do wykonania szczepień ochronnych (z pominięciem szczepienia na herpeswirus). Choroby przewlekłe (np. choroba wątroby) nie są przeciwwskazaniem do przeprowadzenia szczepień. Przed szczepieniem lekarz powinien przeprowadzić ogólne badanie potwierdzające brak oznak chorobowych. Na tydzień przed szczepieniem zwierzę powinno być odrobaczone (nie dotyczy to zwierząt odrobaczanych regularnie przez cały rok).

Przykładowy kalendarz szczepień podstawowych dla szczeniąt powyżej 6 tygodnia życia
wczesne
standardowe
późne

Po szczepieniu

Jeśli szczepienie dotyczy szczenięcia i znajduje się ono w trakcie przeprowadzania serii szczepień podstawowych należy pamiętać o zachowaniu bezpiecznej kwarantanny do momentu zakończenia programu szczepień i uzyskania pełnej odporności, co następuje mniej więcej w ciągu 10-14 dni od podania ostatniej z serii szczepionek. W przypadku corocznego doszczepiania szczególną uwagę należy zwrócić na zwierzę w ciągu pierwszych 7 dni po szczepieniu. Po szczepieniu mogą wystąpić różne niepożądane reakcje alergiczne (skórne, oddechowe, ze strony układu pokarmowego), zwierzę może się źle czuć, odmawiać jedzenia, być osłabione. Jeśli ten stan utrzymuje się zbyt długo, należy zasięgnąć opinii lekarskiej.

W skrócie

Wścieklizna jest śmiertelną chorobą, której się nie leczy. Śmierć następuje w około tydzień od wystąpienia objawów. Choroba ta jest również zaraźliwa dla człowieka. Dlatego psy podlegają ustawowemu obowiązkowi szczepienia, bo choroba ta jest zwalczana z urzędu, a każdy właściciel psa nie ma innego wyjścia, jak zaszczepić swoje zwierzę na ta chorobę.

Nosówka to zakaźna choroba wirusowa, niebezpieczna szczególnie dla młodych psów, przenoszona drogą kropelkową lub przez kontakt bezpośredni. Może zaatakować układ pokarmowy, nerwowy, oddechowy. Nieleczona cechuje się wysoką śmiertelnością.

Parwowiroza wywołuje krwotoczne zapalenie żołądka i jelit. Źródłem zakażenia są chore zwierzęta i ich kał. Objawy to brak łaknienia, ogólne osłabienie i krwawa biegunka. Zakażenie jest bardzo niebezpieczne dla szczenięcia.

Kaszel kenelowy to wirusowe zapalenie dróg oddechowych, bez powikłań przebiega stosunkowo łagodnie, jednak możliwe komplikacje grożą niewydolnością układu oddechowego.

Wirusowe zapalenie wątroby (choroba Rubartha) może doprowadzić do uszkodzenia wątroby, czego powikłaniem jest niebieskie oko u psa. Zarażenie następuje podczas kontaktu z chorym psem, lub z nosicielem wirusa. Ostra postać choroby jest śmiertelna w ponad 90% przypadków. Dla zapobiegania stosuje się najczęściej szczepionkę łączoną, zapobiegającą również pozostałym chorobom zakaźnym.

Leptospiroze wywołują bakterie z rodziny leptospira. Atakuje najczęściej nerki i wątrobę. Pomimo skuteczności leczenia, trwale uszkadza zaatakowane narządy. Może się także przenieść na człowieka, zwłaszcza przez kontakt z psim moczem. Szczepionka nie chroni jednak psa przed wszystkimi rodzajami choroby, jedynie przed tymi najpopularniejszymi.