Uklad odpornosciowy czlowieka

Poszczególne etapy przebiegu infekcji wirusem HIV:

1) Etap początkowy:

- ogólne bóle ciała ( zwłaszcza mięśni i stawów);

- Wzrost temperatury ciała (od 37oC wzwyż);

- Wzmożonona potliwość ciała;

Poza tym do objawów można zaliczyć:

- powiększenie węzłów;

- pojawienie się zaczerwienień czy drobnych krostek;

- nawet zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;

Stan taki utrzymuje się od kilku do kilkudziesięciu dni.

2) Etap utajony choroby, czyli nosicielstwa wirusa HIV:

3) AIDS (Aquired Immune Deficiency Syndrom):

Zespoły związane z AIDS (ARC):

Charakteryzuje się on przedłużającym się, ogólnym powiększeniem węzłów chłonnych. Stwierdza się go w przypadku, gdy średnica węzłów chłonnych (w co najmniej dwóch miejscach poza pachwinami) przekracza 1 cm, a stan ten utrzymuje się ponad 90 dni. Węzłami, które ulegają powiększeniu w największej liczbie wypadków (85%) to węzły karkowe oraz około uszne. Ponad to występują nawracające infekcje przewodu pokarmowego, skóry oraz górnych i dolnych dróg oddechowych.

U ok. 10-30% osób z objawami PGL po mniej więcej 5 latach dochodzi do rozwinięcia się objawów AIDS. Aby określić dokładnie etap, w jakim znajduje się choroba zazwyczaj zaleca się wykonanie badań histologicznych powiększonych węzłów.

Pojawia się on, gdy u osoby HIV pozytywnej pojawiają się i będą się utrzymywały co najmniej dwa z poniższych objawów:

- masa ciała może ulec redukcji o ok. 10%;

- poczucie ogólnego zmęczenia (zarówno psychicznego jak i fizycznego);

- "puchnięcie" węzłów chłonnych;

- wzmożona potliwość, zwłaszcza w nocy;

- pojawianie się od czasu do czasu dość wysokiej gorączki (powyżej 38°C);

- biegunka - okresowa lub stała;

U 10-35% nosicieli poprzedza on wystąpienie pełno objawowego AIDS, które rozwija się w przeciągu trzech kolejnych lat. Spadek odporności skutkuje zwiększoną podatnością na choroby bakteryjne oraz infekcje grzybicze, które u osób zdrowych nie są tak częste. Pojawiają się również zmiany na tle nowotworowym.

Osoby, które wkroczyły w ten etap choroby cierpią na zaburzenia ze strony wielu układów organizmu. Poniżej zostaną przedstawione niektóre z nich:

Objawy ze strony skóry oraz błon śluzowych

Zalicza się do nich:

Objawy ze strony układu oddechowego:

Zaliczamy tu m.in.:

Wybrane objawy ze strony układu pokarmowego:

Niektóre objawy ze strony układu nerwowego:

Jednak podstawową przyczyną śmierci osób cierpiących z powodu AIDS jest utrata zdolności ich organizmu do obrony przeciw patogenom, która prowadzi do rozwijania się ciężkich w przebiegu zakażeń.

Cykl życiowy włośnia spiralnego

Do zarażenia dochodzi przez zjedzenie zarażonego mięsa. Standardowe gotowanie mięsa nie chroni przed zarażeniem. Nie jest możliwe zarażenie od chorej osoby. Larwy włośnia nie osiągają u człowieka dojrzałości i lokalizują się w mięśniach, gdzie ulegają otorbieniu (powstają cysty) i zwapnieniu.

Cykl życiowy owsika ;)

Owsik dostaje się do organizmu człowieka przez połknięcie lub wdychanie jaj. Z jamy ustnej jajo przedostaje się do jelita grubego. grubego. Robaki dojrzewają po 2-4 tygodniach, a żyją Samica, która wędruje nocą, składa ok. 8000-12000 jaj w lepkiej wydzielinie w okolicy odbytu , a także w przypadku kobiet niekiedy w przedniej części pochwy. Jaja są składane poza organizmem człowieka, aby zapewnić odpowiednią wilgotność oraz temperaturę 30-36 stopni Celsjusza. Chorzy dotykając palcami okolic krocza i bielizny osobistej zbierają na swoje ręce jajeczka; znajdują się one również w pościeli, co zagraża personelowi medycznemu. Jeżeli są przestrzegane zasady higieny, cykl życiowy nie zamknie się.

Układ odpornościowy człowieka

Odporność to niepodatność na niekorzystne czynniki zewnętrzne i działanie mikroorganizmów

ODPORNOŚĆ

WRODZONA NABYTA

(nieswoista) nie wymaga (swoista) uzyskana w życiu osobniczym

kontaktu z antygenem

We krwi człowieka występują białe ciałka krwi tzw. leukocyty, których główną rolą jest obrona organizmu.

Podział leukocytów:

  1. Granulocyty: neutrofile, bazofile, eozynofile

  2. Agranulocyty: limfocyty, monocyty ( dojrzałe monocyty to makrofagi)

Limfocyty: B, T

Odpowiedź immunologiczna jest to reakcja organizmu na wniknięcie antygenu

Typy odpowiedzi:

Gdy wnika do ciała antygen wówczas limfocyty B wydzielają przeciwciała, które łączą się z antygenem, taki rozpoznany i oznakowany antygen niszczą następnie limfocyty

Choroby zakaźne – grupa chorób ludzi i zwierząt będących następstwem zakażenia ustroju czynnikiem chorobotwórczym lub wynikiem obecności w organizmie toksyn drobnoustrojów

Rezerwuarem zarazków może być środowisko, nosiciel lub organizm chory.

Rodzaje zakażeń:

Czynniki patogenne odpowiedzialne za zatrucia pokarmowe: salmonella, wzwA, jad kiełbasiany, aflatoksyna, pełzak czerwonki

Czynniki patogenne: bakterie anginy, wirusy grypy

Postacie zakażenie krwi:

- SIRS – zespół uogólnionej reakcji zapalnej

- posocznica – układowa odpowiedź na infekcję ( rodzaje: posocznica pierwotna, wtórna, zespół septyczny- najcięższa postać posocznicy)

- MODS – zespół niewydolności wielonarządowej

Czynniki patogenne zakażenia krwi: bakterie dżumy, wzwC, malaria

PROCESY DEZYNFEKCJI I STERYLIZACJI

Dezynfekcja– postępowanie mające na celu maksymalne zmniejszenie liczby drobnoustrojów w odkażanym materiale. Dezynfekcja niszczy formy wegetatywne mikroorganizmów, a nie zawsze usuwa formy przetrwalnikowe. Zdezynfekowany materiał nie musi być jałowy. Dezynfekcja, w przeciwieństwie do antyseptyki dotyczy przedmiotów i powierzchni użytkowych.

Wyniki dezynfekcji zależą od trzech czynników:

* drobnoustroju – gatunek, liczba, aktywność fizjologiczna,

* środka dezynfekcyjnego – właściwości chemiczne i fizyczne, stężenie, czas działania,

* środowiska – temperatura, wilgotność, pH, obecność materii organicznej, poziom kationów Ca2+ i Mn2+ itp.

Do dezynfekcji stosuje się metody fizyczne i chemiczne.

Czynniki fizyczne używane do dezynfekcji:

* Para wodna - do dezynfekcji wcześniej oczyszczonego sprzętu, odzieży, unieszkodliwiania odpadów, używa się pary wodnej w temperaturze 100-105 °C pod zmniejszonym ciśnieniem (0,5 - 0,45 atm). Pary wodnej pod normalnym ciśnieniem używa się od odkażania m.in. wyposażenia sanitarnego.

* Promieniowanie - do odkażania używa się promieni UV o długości fali 256 nm, które niszczą drobnoustroje w powietrzu i na niezasłoniętych powierzchniach.

Czynniki chemiczne używane do dezynfekcji:

* czwartorzędowe sole amoniowe

* alkohole, np. alkohol etylowy, alkohol izopropylowy

* aldehydy, np. formaldehyd, aldehyd glutarowy

* związki fenolowe, np. krezol, rezorcynol

* biguanidy, np. chlorheksydyna

* związki metali ciężkich, np. srebra, miedzi, rtęci

* związki halogenowe, np. jodyna, chloramina, jodofory

* fiolet krystaliczny (barwnik), mleczan etakrydyny (Rivanol)

* utleniacze - nadtlenki, np. H2O2 lub nadmanganiany, np. nadmanganian potasu

* tenzydy, np. mydła

* kwasy i zasady.

Sanityzacja – proces dążący do eliminacji możliwie dużej liczby mikroorganizmów na przedmiotach codziennego użytku, powierzchniach płaskich itp. w gospodarstwie domowym i miejscach publicznych. Sanityzację przeprowadza sie za pomocą zwykłych środków myjących. Proces ten nie daje gwarancji jałowości czyszczonego obiektu

Sterylizacja, wyjaławianie – jednostkowy proces technologiczny polegający na zniszczeniu wszystkich, zarówno wegetatywnych, jak i przetrwalnikowych form mikroorganizmów. Sterylizacji można dokonać mechanicznie, fizycznie, bądź chemicznie, najczęściej używa się metod fizycznych. Prawidłowo wysterylizowany materiał jest jałowy – nie zawiera żadnych żywych drobnoustrojów (także wirusów) oraz ich form przetrwalnikowych.

Wyróżnia się następujące metody wyjaławiania:

* Wyżarzanie lub spalanie

* Sterylizacja suchym gorącym powietrzem

* Sterylizacja nasyconą parą wodną pod ciśnieniem

* Sterylizacja przez sączenie

* Sterylizacja promieniowaniem

o jonizującym

o UV

o mikrofalowym

* Sterylizacja gazami

o tlenkiem etylenu

o formaldehydem

o ozonem

* Sterylizacja roztworami środków chemicznych

o aldehydu glutarowego

o kwasu nadoctowego

* Sterylizacja plazmowa

Wyżarzanie lub spalanie

Wyżarzanie przedmiotu poddawanego wyjaławianiu w płomieniu palnika powoduje spalenie komórek drobnoustrojów.

Sterylizacja suchym gorącym powietrzem

Suche gorące powietrze powoduje utlenianie, a co za tym idzie inaktywację i degradację składników komórkowych drobnoustrojów.

Wyjaławianie suchym gorącym powietrzem prowadzi się w sterylizatorach powietrznych, stanowiących zamknięte komory z termoregulacją, stosując temperatury 160-200 °C utrzymywane w czasie od dwóch godzin do kilkunastu minut.

Sterylizacja parą wodną pod ciśnieniem

Nasycona para wodna powoduje gwałtowną hydrolizę, denaturację i koagulację enzymów i struktur komórkowych. Wyjaławianie jest rezultatem zarówno wysokiej temperatury, jak i aktywności cząsteczek wody. Zwykle stosowane temperatury sięgają 108–134 °C, zaś czas wyjaławiania wynosi 15-30 minut.

Wyjaławianie parą wodną przeprowadza się w autoklawach (aparatach ciśnieniowych), wyposażonych w przyrządy do pomiaru temperatury i ciśnienia oraz odpowiednie elementy zabezpieczające (zawory).

Proces sterylizacji parą wodną składa się z następujących etapów:

* Czas nagrzewania – ciepło przenika wówczas w głąb materiału. Czas ten jest różny dla różnych obiektów, dlatego np. różne rodzaje pojemników należy wyjaławiać oddzielnie.

* Czas wyrównania temperatury – para wodna oddaje swoje ciepło utajone materiałowi aż do chwili, gdy temperatury wyrównają się i wymiana ciepła ustąpi.

* Czas wyjaławiania – właściwa sterylizacja, podczas której staramy się utrzymywać temperaturę przez stosowny okres. Zwykle dla bezpieczeństwa wydłuża się go o połowę.

* Czas schładzania autoklawu – czas od chwili przerwania ogrzewania do momentu, gdy manometr wskaże, że ciśnienie wewnątrz autoklawu jest równe atmosferycznemu.

Sączenie

Istotą wyjaławiania przez jest fizyczne usuwanie drobnoustrojów z roztworu lub gazu przez zatrzymanie ich na jałowym sączku membranowym (wykonanym z estrów nitrocelulozy) o średnicy porów mniejszej niż 0,2 μm. Sączki te to cienkie błony o grubości około 70-140 μm, mające kształt krążków lub arkuszy. Sączki o średnicy porów 0,22 mikrometra usuwają z roztworu grzyby, pierwotniaki, bakterie, ich przetrwalniki oraz wirusy. Natomiast sączki o średnicy porów 0,45 mikrometra zatrzymują tylko zanieczyszczenia mechaniczne i część bakterii.

Korzyści wynikające z tej metody są znaczące – nie zmienia się pH roztworu, nie rozpadają

Metodą sączenia wyjaławia się również powietrze – rolę filtra pełnią arkusze z włókien szklanych (filtry HEPA).

Sterylizacja promieniowaniem

Ultrafiolet jest efektywną metodą sterylizacji powierzchni nieosłoniętych przez szkło lub papier.

Wyjaławianie polega na naświetlaniu materiału promieniowaniem ultrafioletowym. Promieniowanie to zmienia strukturę kwasów nukleinowych, dlatego najsilniej działa na formy wegetatywne drobnoustrojów. Używa się fal o długości 210–328 nm (najbardziej aktywne jest promieniowanie o długości fali 254 nm), emitowanych np. przez lampy rtęciowe

Źródłem tego promieniowania mogą być na przykład izotopy emitujace promieniowanie gamma – zwykle używa się izotopu kobaltu 60Co.

Wyjaławianie gazami

Stosujemy je w przemysłowej sterylizacji sprzętu jednorazowego i wszelkiego typu materiałów medycznych, szczególnie wykonanych z tworzyw sztucznych i wrażliwych na wysokie temperatury.

Do sterylizacji używany jest czysty tlenek etylenu lub jego mieszanina z dwutlenkiem węgla (w proporcji 1:9). Sterylizację prowadzi się w komorze gazoszczelnej w temperaturze 30-65 °C, przy wilgotności względnej 40-60%. Stężenie gazu nie powinno przekraczać 1200 mg/l.

Formaldehyd jest czynnikiem alkilującym, aktywnym względem form wegetatywnych i przetrwalników. Ma jednak ograniczone zastosowanie ze względu na toksyczność. Do wyjaławiania używa się sterylizatorów.

Sterylizacja roztworami środków chemicznych

Aldehyd glutarowy jest aktywny w stosunku do form wegetatywnych bakterii, wirusów, przetrwalników, i grzybów. Nie powoduje korozji metali i nie uszkadza wyrobów gumowych.

Do wyjaławiania stosowany jest przeważnie roztwór 2% o pH 7,5-8,5 (o największej aktywności w stosunku do przetrwalników), do którego dodaje się 0,3% wodorowęglanu sodu. Materiał zanurza się w nim na trzy godziny.

Kwas nadoctowy jest silnie utleniający, toksyczny i reaktywny. Wykazuje aktywność w stosunku do form wegetatywnych i przetrwalników. W roztworach wodnych łatwo rozkłada się do tlenu i kwasu octowego.

Do wyjaławiania stosuje się roztwory 0,1-0,5%.

Deratyzacja, odszczurzanie – zwalczanie za pomocą środków chemicznych, fizycznych lub biologicznych wszelkich szkodliwych gryzoni, najczęściej szczurów i myszy. Przeważnie zatrutym pokarmem lub za pomocą pułapek, rzadziej innymi metodami.

Dezynsekcja – tępienie szkodliwych owadów (zwłaszcza pasożytniczych jak muchy, komary, pchły, wszy i karaluchy), ich jaj i larw, ze względów sanitarnych i gospodarczych. W szerszym znaczeniu niszczenie stawonogów w ogóle.

Dezynsekcję można wykonać przez zastosowanie środków fizycznych (para, ogień, gorące powietrze, promieniowanie ultrafioletowe), mechanicznych (wyłapywanie, trzepanie, oczyszczanie), chemicznych (środki owadobójcze) i biologicznych (zwalczanie za pomocą innych organizmów żywych).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
HIV, a układ odpornościowy człowieka część I
HIV, a układ odpornościowy człowieka część I
Układ pokarmowy człowieka
Mineraly jak wspomagac uklad odpornosciowy
Układ krążenia człowieka (1), anatomia i fizjologia- IB UŚ
Budowa i funkcje układu odpornościowego człowieka, Szkoła, przydatne w szkole
UKŁAD ODPORNOŚCIOWY
sciaga biol UKLAD NERWOWY CZLOWIEKA, wypracowania z każdego przedmiotu oraz prezentacje komputerowe-
Układ krwionośny człowieka
Układ odpornościowy 1
Uklad pokarmowy czlowieka
6 Układ krązenia i układ odpornościowy
Układ rozrodczy człowieka, Ratownictwo Medyczne(1), biologia
LEKI DZIAŁAJĄCE NA UKŁAD ODPORNOŚCIOWY, Farmakologia(15)

więcej podobnych podstron