ZAKŁAD RADIOKOMUNIKACJI ITK LABORATORIUM ANTEN |
---|
Grupa E6B1S1 Podgrupa: B |
SPRAWOZDANIE |
TEMAT: BADANIE ANTENY Z REFLEKTOREM PARABOLICZNYM |
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia laboratoryjnego było zapoznanie się z budową, parametrami oraz metodyki pomiarów podstawowych charakterystyk anten z reflektorem parabolicznym.
Schemat stanowiska pomiarowego do badania charakterystyk anten z reflektorem parabolicznym:
2. Obliczenia:
Wymiar A [cm] | Wymiar B [cm] | |
---|---|---|
Antena nadawcza | 76 | 30 |
Antena odbiorcza | 148 | 30 |
Głębokość reflektora | 35 | |
f [Mhz] | 2900 | |
R [m] | 4,15 |
a) kryterium fazowe (różnica faz pola )
gdzie :
D1- maksymalny poprzeczny rozmiar anteny nadawczej
D2- maksymalny poprzeczny rozmiar anteny odbiorczej
λ -długość fali
R - odległość między antenami
- sprawdzenie warunku
- warunek nie został spełniony
b) kryterium amplitudowe (błąd gęstości mocy 15%)
gdzie :
D1- maksymalny poprzeczny rozmiar anteny nadawczej
D2- maksymalny poprzeczny rozmiar anteny odbiorczej
R - odległość między antenami
- sprawdzenie warunku
c) braku przeszkód w granicach I strefy propagacyjnej Fresnela
gdzie :
RF1 max - promień pierwszej strefy Fresnela
λ - długość fali
R - odległość między antenami
- sprawdzenie warunku
3. Wyznaczenie ogniskowej reflektora i kąta aperturowego badanej anteny:
a) Ogniskową reflektora badanej anteny parabolicznej wyznaczamy ze wzoru:
Dane:
y = 76 [cm]
x = 35 [cm]
Do wyznaczania kąta aperturowego korzystaliśmy ze wzoru:
Oznaczenia:
y – połowa wysokości anteny
x – głębokość ogniskowej
f – ogniskowa
F - ognisko
ψ − kąt rozwarcia apertury
4. Wyznaczenie rozwartości użytecznej wiązki na poziomie zerowym i połowy mocy.
Wyznaczenie parametrów:
Oznaczenia:
λ - długość fali
A0 - największy wymiar apertury anteny odbiorczej: ,
B0 - drugi wymiar apertury anteny odbiorczej:
a) Rozkład równomierny:
- rozwartość wiązki głównej na poziomie zerowym:
- rozwartość wiązki głównej na poziomie połowy mocy:
b) Rozkład cos(Πx/A0):
- rozwartość wiązki głównej na poziomie zerowym:
- rozwartość wiązki głównej na poziomie połowy mocy:
c) Rozkład cos2(Πx/A0):
- rozwartość wiązki głównej na poziomie zerowym:
- rozwartość wiązki głównej na poziomie połowy mocy:
Parametry poszczególnych rozkładów.
Parametr Rozkład |
Szerokość wiązki głównej |
Szerokość wiązki na poziomie zerowym |
---|---|---|
2Θ-3dB [ 0 ] | 2Θ0 [ 0 ] | |
Pomiary | d = 0,36 m | 9,5 |
d = | 4,6 | |
d = 0,42 m | 4,8 | |
Obliczenia | równomierny | 3,29 |
cos(Πx/A0) | 4,00 | |
cos2(Πx/A0) | 4,77 |
Tabele pomiarowe:
Tabela 1
Odległość | 36 |
---|---|
Kąt [stopnie] | Kąt - KątIMAX |
30 | 23 |
29 | 22 |
28 | 21 |
27 | 20 |
26 | 19 |
25 | 18 |
24 | 17 |
23 | 16 |
22 | 15 |
21 | 14 |
20 | 13 |
19 | 12 |
18 | 11 |
17 | 10 |
16 | 9 |
15 | 8 |
14 | 7 |
13 | 6 |
12 | 5 |
11 | 4 |
10 | 3 |
9 | 2 |
8 | 1 |
7 | 0 |
6 | 359 |
5 | 358 |
4 | 357 |
3 | 356 |
2 | 355 |
1 | 354 |
0 | 353 |
359 | 352 |
358 | 351 |
357 | 350 |
356 | 349 |
355 | 348 |
354 | 347 |
353 | 346 |
352 | 345 |
351 | 344 |
350 | 343 |
349 | 342 |
348 | 341 |
347 | 340 |
346 | 339 |
345 | 338 |
344 | 337 |
343 | 336 |
342 | 335 |
341 | 334 |
340 | 333 |
339 | 332 |
338 | 331 |
337 | 330 |
336 | 329 |
335 | 328 |
334 | 327 |
333 | 326 |
332 | 325 |
331 | 324 |
330 | 323 |
Tabela 2
Odległość | 39 |
---|---|
Kąt [stopnie] | Kąt - KątIMAX |
30 | 21 |
29 | 20 |
28 | 19 |
27 | 18 |
26 | 17 |
25 | 16 |
24 | 15 |
23 | 14 |
22 | 13 |
21 | 12 |
20 | 11 |
19 | 10 |
18 | 9 |
17 | 8 |
16 | 7 |
15 | 6 |
14 | 5 |
13 | 4 |
12 | 3 |
11 | 2 |
10 | 1 |
9 | 0 |
8 | 359 |
7 | 358 |
6 | 357 |
5 | 356 |
4 | 355 |
3 | 354 |
2 | 353 |
1 | 352 |
0 | 351 |
359 | 350 |
358 | 349 |
357 | 348 |
356 | 347 |
355 | 346 |
354 | 345 |
353 | 344 |
352 | 343 |
351 | 342 |
350 | 341 |
349 | 340 |
348 | 339 |
347 | 338 |
346 | 337 |
345 | 336 |
344 | 335 |
343 | 334 |
342 | 333 |
341 | 332 |
340 | 331 |
339 | 330 |
338 | 329 |
337 | 328 |
336 | 327 |
335 | 326 |
334 | 325 |
333 | 324 |
332 | 323 |
331 | 322 |
330 | 321 |
Tabela 3
Odległość | 42 |
---|---|
Kąt [stopnie] | Kąt - KątIMAX |
30 | 23 |
29 | 22 |
28 | 21 |
27 | 20 |
26 | 19 |
25 | 18 |
24 | 17 |
23 | 16 |
22 | 15 |
21 | 14 |
20 | 13 |
19 | 12 |
18 | 11 |
17 | 10 |
16 | 9 |
15 | 8 |
14 | 7 |
13 | 6 |
12 | 5 |
11 | 4 |
10 | 3 |
9 | 2 |
8 | 1 |
7 | 0 |
6 | 359 |
5 | 358 |
4 | 357 |
3 | 356 |
2 | 355 |
1 | 354 |
0 | 353 |
359 | 352 |
358 | 351 |
357 | 350 |
356 | 349 |
355 | 348 |
354 | 347 |
353 | 346 |
352 | 345 |
351 | 344 |
350 | 343 |
349 | 342 |
348 | 341 |
347 | 340 |
346 | 339 |
345 | 338 |
344 | 337 |
343 | 336 |
342 | 335 |
341 | 334 |
340 | 333 |
339 | 332 |
338 | 331 |
337 | 330 |
336 | 329 |
335 | 328 |
334 | 327 |
333 | 326 |
332 | 325 |
331 | 324 |
330 | 323 |
Wnioski:
Celem ćwiczenia laboratoryjnego było zapoznanie się z poszczególnymi parametrami anten z reflektorem parabolicznym. Układ pomiarowy został przedstawiony w punkcie 1. Pomiary zostały wykonane dla trzech odległości źródła oświetlającego od reflektora parabolicznego dla 34cm, oraz .
Następnie dokonaliśmy pomiarów gabarytów anteny odbiorczej i nadawczej oraz zmierzyliśmy odległość między nimi. Dzięki temu mogliśmy sprawdzić czy zostały spełnione warunki: strefy dalekiej, fali płaskiej (warunek amplitudy i warunek fazy) oraz pierwszej strefy Fresnela.
Na podstawie wymiarów geometrycznych anteny i długości fali sprawdziliśmy warunek strefy dalekiej. Warunek ten nie został spełniony, ponieważ kryterium fazowe nie zgadza się z założeniami, pomimo, że warunek amplitudy i pierwszej strefy Fresnela jest spełniony dla wykonanych pomiarów.
Z kryterium fazowego wynika, że minimalny promień strefy dalekiej dla badanej anteny wynosi 105,15m. Co nie zostało spełnione podczas pomiarów w laboratorium. Ze względu na to, że pomiary zostały przeprowadzone w strefie bliskiej, zmierzona charakterystyka anteny nie może być traktowana jako charakterystyka rzeczywista. Dla strefy dalekiej energia jest wyłącznie propagowana natomiast w strefie bliskiej następuje magazynowanie energii. Skutkiem jest to, że wektory: elektryczny i magnetyczny anteny nadawczej nie są w fazie.
Maksymalny promień pierwszej strefy Fresnela wyniósł 0,327m. Aby wykreślić charakterystyki dokonaliśmy ich unormowania w poziomie sygnału oraz w kącie obrotu.
Następnie wykreśliliśmy te charakterystyki we współrzędny prostokątnych i biegunowych oraz zaznaczyliśmy rozwartości użyteczne i rozwartości na poziomie zerowym.
Najlepszą kierunkowość miała antena gdy element oświetlający znajdował się w odległości 44cm. Wyliczyliśmy ogniskową teoretycznie i okazało się ze ogniskowa znajduje się w odległości 39,1cm od płaszczyzny anteny.
Analizując otrzymane wyniki możemy stwierdzisz, iż błędy pomiarowe wynikły z: niedokładności urządzeń pomiarowych, błędu odczytu ze skali miernika, niestabilności częstotliwości generatora zasilającego antenę nadawczą. Promieniowanie częstotliwości harmonicznych innych anten należących do inny podgrup wykonujących w tym samym czasie ćwiczenia także mogło mieć pływ na wyniki pomiarów.