PROSTYTUCJA

Wg Solona prostytutka to osoba oddająca się za zapłatę każdemu. Prostytutka to „osoba, której jedynym lub podstawowym źródłem utrzymania jest zysk czerpany z zaspokajania seksualnego przygodnych partnerów” (Radecki). Zgodnie z definicją Jasińskiej prostytucja musi spełniać trzy kryteria: świadczenie usług seksualnych za zapłatę, bez zaangażowania uczuciowego i w zasadzie bez wyboru.

Prostytucja w Polsce nie jest karalna. Karalne natomiast są wszelkie formy namowy do uprawiania prostytucji i czerpanie z niej korzyści przez osoby trzecie. Na świecie obowiązują cztery systemy regulacji prawnej prostytucji:

- prohibicjonizm – charakteryzuje się całkowitym zakazem uprawiania prostytucji, która jest przestępstwem zagrożonym określoną karą. Prohibicjonizm obecnie obowiązuje w krajach z prawem koranicznym (Iran, Jemen, Arabia Saudyjska), Szwecji. Ciekawostką jest to, że w Szwecji jest zakaz kupowania usług seksualnych i karani są klienci, a nie prostytutki. Przeciwko prohibicjonizmowi przemawiają takie argumenty jak: nieskuteczność (trudno ustalić jasne kryteria uprawiania prostytucji); niesprawiedliwość (karze podlega najczęściej prostytutka); nieskuteczność prewencji (która nie zmniejsza prostytucji, tylko stygmatyzuje prostytutki utrudniając ich resocjalizację); spychanie problemu do podziemia.

- reglamentaryzm – podstawowym założeniem jest legalizacja prostytucji jako zła koniecznego przy jednoczesnym poddaniu jej kontroli administracyjnej. Prostytucja staje się zawodem, ponieważ ustalone są prawne zasady jej funkcjonowania, przepisy porządkowe oraz zasady nadzoru. Nadzór sprawowała policja, do obowiązków której należy rejestrowanie prostytutek oraz sprawdzanie ważności badań lekarskich. Umieszczenie prostytutek w domach publicznych.

- neoreglamentaryzm – nadzór nad prostytutkami w odróżnieniu od poprzedniego systemu sprawują służby sanitarne. Prostytutki muszą legitymować się odpowiednimi książeczkami z aktualnymi wynikami badań lekarskich, ich działalność jest bardziej samodzielna, obowiązuje zakaz prowadzenia domów publicznych. System ten obowiązywał w Polsce międzywojennej i po wojnie.

- abolicjonizm – charakteryzuje się rezygnacją z karania osób uprawiających prostytucję na rzecz zapobiegania tej patologii. Podstawowe założenia systemu to: zwalczanie zjawiska, a nie niektórych elementów; działania chroniące osoby z grup wysokiego ryzyka przed wchodzeniem w proceder; działania resocjalizacyjne wobec prostytutek; podnoszenie świadomości społecznej o szkodliwych skutkach prostytucji i w zakresie higieny osobistej; minimalizowanie szkodliwych skutków prostytucji.

Proces wchodzenia w prostytucję:

- pierwszy rok to okres naturalnej selekcji – zawód wiąże się ze specyficznymi warunkami bardzo obciążającymi psychicznie, a nie każdy to wytrzymuje.

- kolejne trzy lata to okres „doskonalenia”, wypracowanie własnych metod pracy,

- kilka lat stabilizacji w zawodzie

- po 10 latach większość prostytutek myśli o zakończeniu kariery.

Typologia prostytutek wg B. Hołysta:

- call girls – dziewczyny na tel., kobiety młode, wykształcone, znające języki, specjalizują się w zagranicznych gościach i biznesmenach. Najczęściej nie są znane policji;

- kobiety oferujące usługi w hotelach i nocnych klubach – prostytucja jest głównym źródłem utrzymania, nawiązują kontakt w tańcu, dosiadają się do stolików, czasem są polecane przez pracowników klubu. Usługi świadczą w wynajętych pokojach czy pomieszczeniach gospodarczych, najczęściej nie popełniają przestępstw.

- prostytutki uliczne – zwykle otoczone sutenerami, w tej grupie najczęściej są osoby uzależnione, nosicielki HIV, mają swoje miejsca pracy zwane pigalakami.

- prostytutki działające w agencjach towarzyskich i salonach erotycznych – często są to cudzoziemki, są uzależnione od opiekunów.

- prostytutki trudniące się nierządem okazjonalnie, np. uczennice, z okazji świąt czy wakacji.

Czynniki predysponujące do wchodzenia w prostytucję to:

- niski status społeczny rodziny

- brak więzi emocjonalnej w rodzinie

- chaos organizacyjny

- wadliwe metody wychowawcze

- wzrost patologii w rodzinie

- częste zmiany środowiska wychowawczego

- niepowodzenia szkolne

- wczesna inicjacja seksualna

- doświadczenie wykorzystania seksualnego w dzieciństwie.

Prostytucja homoseksualna. Tylko połowa mężczyzn uprawiających prostytucję homoseksualną deklaruje taką orientacją.