Homoseksualizm - podstawowe informacje.
Homoseksualizm (A. Jaczewski) - zjawisko psychiczne, polegające na odczuwaniu pociągu płciowego w kierunku osób własnej płci.
Warto zaznaczyć, że odczuwanie „pociągu płciowego” oznacza zarówno dążenie do intymnego związku uczuciowego z osobą tej samej płci jak i odczuwanie pożądania seksualnego wobec osób tej samej płci.
Jak nazywać osoby homoseksualne?
Kobiety homoseksualne nazywane są lesbijkami, natomiast mężczyźni homoseksualni gejami (ang. gay).
Ile jest osób homoseksualnych?
Według różnych badań, odsetek osób homoseksualnych w różnych społeczeństwach jest podobny. Jakkolwiek orientację homoseksualną ujawnia 3-5% społeczeństwa (czyli w Polsce około 2 milionów osób), to kontakty homoseksualne okresowe czy jednorazowe, podejmowane z ciekawości, bądź jako forma zastępcza uprawia większa część ludnośći. Z badań przeprowadzonych w latach 70. wynika, że 1/3 populacji miała kontakty homoseksualne. Badania przeprowadzone przez H. Alzate wśród studentów Uniwersytetu Columbia w USA (1989) wykazały, że kontakty homoseksualne miało 19,4% studentów oraz 8,2% studentek.
Jakie są prawdopodobne przyczyny homoseksualizmu?
Mechanizmy tworzenia się orientacji seksualnej nie są proste i jasne. Pomimo wielu przeprowadzonych badań, nie udało się jednoznacznie ustalić przyczyn powstawania orientacji seksualnej. Prawdopodobnie proces ten jest wynikiem kompilacji co najmniej kilku przyczyn.
Należą do nich;
uwarunkowania genetyczne, homoseksualne doświadczenia w okresie dojrzewania, wpływ hormonów matki na dziecko w okresie okołoporodowym, wpływ środowiska wychowawczego i rówieśniczego, relacje rodzinne, w szczególności z rodzicami.
Czy orientację seksualną można sobie wybrać?
Nie są znane dokładne przyczyny tworzenia się orientacji homoseksualnej. Tworzy się ona w sposób nieświadomy, bez wpływu jednostki. Podobnie jak osoba heteroseksualna nie wybiera sobie swojej orientacji seksualnej, nie czyni tego także osoba homoseksualna. Dlatego też nie można mówić o ‘modzie’ na homoseksualizm i wybieraniu orientacji seksualnej.
Czy z homoseksualizmu można się „wyleczyć”?
Nie są znane przyczyny tworzenia się orientacji seksualnej, dlatego też nie istnieje możliwość prowadzenia takiej terapii. Nie notuje się przypadków trwałej zmiany orientacji homoseksualnej na heteroseksualną w trakcie terapii.
Dlaczego homoseksualizm stanowi ważną kwestię społeczną?
Po pierwsze, dlatego, że lesbijki i geje stanowią dużą część mieszkańców Polski. Po drugie, dlatego, że kwestia homoseksualizmu budzi znaczne emocje społeczne, często bardzo niechętne. Ludzie homoseksualni są często odrzucani i prześladowani, doświadczają dyskryminacji z powodu swojej orientacji seksualnej. Brak tolerancji, wiedzy oraz panujące przesądy powodują, że wiele osób homoseksualnych czuje się bardzo nieszczęśliwych. Z lęku przed reakcją otoczenia ukrywają oni swoją orientację seksualną, co owocuje często złymi kontaktami z bliskimi, zaburzeniami psychicznymi oraz niemożnością samorealizacji.
Co to jest homofobia?
Homofobia, czyli lęk przed homoseksualnością, który najczęściej przeradza się w agresję i paniczną walkę z wszelkimi przejawami zachowań seksualnych. Jest zjawiskiem spotykanym na całym świecie. Ofiarami homofobii padają osoby, które często są tylko podejrzane o homoseksualne skłonności. Ich autorami zaś są najczęściej osoby, które same chcą wyprzeć się swojej innej niż heteroseksualna seksualności. Homofobia prowadzi do dyskryminacji w życiu codziennym, w prawie, a często jest też wyrażana w postaci tak drastycznych jak gwałty czy morderstwa.
Najpopularniejsze MITY na temat homoseksualizmu.
Homoseksualizm nie jest normalny. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w 1991 roku oświadczyła, że „homoseksualizm nie może być rozpatrywany jako zaburzenie”. Oznacza to, że nie jest on chorobą i nie stanowi on odstępstwa od normy. Wszystkie trzy znane nauce orientacje seksualne: homoseksualizm, biseksualizm i heteroseksualizm są traktowane na równi.
Homoseksualiści uwodzą dzieci.
Popęd homoseksualny, podobnie jak heteroseksualny, skierowany jest do osób dorosłych. Oznacza to, że lesbijki i geje poszukują dojrzałych partnerów, z którymi mogą tworzyć trwały związek. Nie należy mylić homoseksualizmu z pedofilią (czyli odczuwaniem satysfakcji seksualnej ze stosunków z dziećmi). Problem pedofilii dotyczy zarówno heteroseksualistów jak i homoseksualistów, a ich odsetek w obu grupach jest relatywnie podobny.
Homoseksualiści są zniewieściali.
Taki obraz osób homoseksualnych został wykreowany przez media, pokazujące mężczyzn, przebranych za kobiety, jako typowych przedstawicieli środowisk homoseksualnych. Są to tak zwane drag-queens (czyli aktorzy - parodyści) przebrani wyłącznie w celach satyrycznych. Nie należy mylić także osób homoseksualnych z transwestytami, czyli osobami odczuwającymi przyjemność seksualną z przebierania się w ubrania zwyczajowo zakładane przez płeć przeciwną.
Wśród homoseksualistów jest dużo osób wykazujących dewiacje.
Według badań odsetek osób wykazujących dewiacje zarówno w grupie mężczyzn homoseksualnych jak i heteroseksualnych jest podobny. Wśród kobiet zarówno hetero jak i homoseksualnych dewiacje praktycznie nie zdarzają się.
Większość homoseksualistów jest zakażona HIV.
W początkowym okresie epidemii AIDS choroba ta dotyczyła mężczyzn homoseksualnych. Jednak od ponad 4 lat obserwuje się znaczny wzrost zakażeń podczas stosunków heteroseksualnych. Dominującą formą zakażeń HIV w Polsce jest dożylne przyjmowanie narkotyków.
żródłó: http://homoseksualizm.webpark.pl/