kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn
semestr : II( studia niestacjonarne)
prowadząca zajęcia:
opracował:
Ćwiczenie nr 6
Temat: Identyfikacja roztworów związków nieorganicznych
Teoria
Cel ćwiczenia
Wykonanie i przebieg ćwiczenia
Wnioski
Mieszanina to substancja składająca się z dwóch lub więcej składników, w dowolnym stosunku ilościowym, które po zmieszaniu nadal wykazują swoje właściwości. Przykładem mieszaniny jest;, słodzona herbata, woda morska, zaprawa murarska, sól zmieszana z piaskiem.
Mieszaniny mogą być : jednorodne i niejednorodne
Mieszanina jednorodna (homogeniczna) - ma jednakowe właściwości w całej rozciągłości. Mieszaniny jednorodne (homogeniczne) noszą nazwę roztworów.
Mieszaniny niejednorodne (heterogeniczne) - składają się z części o różnych właściwościach, w których można gołym okiem lub za pomocą lupy czy mikroskopu rozróżnić przynajmniej jeden składnik. Przykładem takiej mieszaniny jest zaprawa murarska (piasek zmieszany z wodą, wapnem i cementem).
Mieszaniny można stosunkowo łatwo rozdzielić wykorzystując metody mechaniczne lub fizyczne takie jak: filtracja, ekstrakcja, sedymentacja, destylacja, krystalizacja.
Związek chemiczny to połączenie wiązaniem chemicznym co najmniej dwóch atomów pierwiastków chemicznych. W przeciwieństwie do mieszaniny posiadającej właściwości składników wchodzących w jej skład, związek chemiczny jest substancją jednorodną posiadającą własne, charakterystyczne właściwości fizyczne i chemiczne, różne od właściwości substancji z których powstał. Większość związków chemicznych jest mieszaniną cząsteczek zbudowanych z różnych odmian izotopowych pierwiastków tworzących te związki. Tradycyjnie dzieli się je na związki organiczne i nieorganiczne.
pH roztworu jest to ujemny logarytm dziesiętny stężenia jonów H+ w roztworze:
pH = - log [H+]
Roztwory wodne wszystkich substancji mogą mieć odczyn kwaśny, obojętny lub zasadowy. Jednak takie określanie charakteru roztworu jest mało miarodajne, ponieważ nie ma w nim zawartych informacji dotyczących dokładnego stężenia jonów H+ lub OH- w badanym roztworze.
Obok pH roztworu istnieje jeszcze jedna wielkość, która jest nazywana pOH roztworu. Analogicznie do pojęcia pH, pOH jest ujemnym logarytmem dziesiętnym stężenia molowego jonów OH- w roztworze:
pOH = -log[OH-]
Pomiędzy tymi wielkościami zachodzi ważna zależność:
pH + pOH = 14
Oznacza to, że skala pH mieści się w przedziale od 0 do 14 - skala Soerensena:
Odczyn pH od 0 - 6 to odczyn kwaśny, ponieważ [H+] > [OH-]
Odczyn pH równy 7 to odczyn obojętny, ponieważ [H+] = [OH-]
Odczyn pH od 8-14 to odczyn zasadowy, ponieważ [H+] < [OH-]
Reakcje podwójnej wymiany są to takie procesy chemiczne w których zachodzi wymiana składników pomiędzy cząsteczkami reagujących substratów, w wyniku czego otrzymuje się związki chemiczne inne niż te, z których powstały.
AB+CD=AD+CB
AB i CD – substraty
AD I CB – produkty
Reakcje podwójnej wymiany zachodzą bez zmiany stopnia utlenienia reagentów – reakcje jonowe
Hydroliza soli, to rozkład substancji pod wpływem wody. Hydrolizie ulegają sole słabych kwasów i mocnych zasad, sole mocnych kwasów i słabych zasad oraz sole słabych kwasów i słabych zasad. Hydrolizie nie ulegają sole mocnych kwasów i mocnych zasad.
Po dysocjacji takiego związku jony soli pochodzące od słabego kwasu lub słabej zasady reagują z cząsteczkami wody, dzięki czemu następuje odtworzenie niezdysocjowanego słabego kwasu lub zasady, a w roztworze pojawia się nadmiar jonów OH- lub H3O+ (roztwór soli przybiera odczyn zasadowy lub kwaśny).
Stopień hydrolizy β zdefiniowany jest jako stosunek liczby zhydrolizowanych cząsteczek soli do liczby wszystkich rozpuszczonych cząsteczek soli. Stała hydrolizy soli mocnej zasady i słabego kwasu Kh jest równa: Kh=Kw/Kk, stała hydrolizy soli słabej zasady i mocnego kwasu jest równa: Kh=Kw/Kz, stała hydrolizy soli słabej zasady i słabego kwasu jest równa: Kh=Kw/Kz·Kk, gdzie: Kw - iloczyn jonowy wody, Kk - stała dysocjacji słabego kwasu, Kz - stała dysocjacji słabej zasady (teoria Brönsteda kwasów i zasad).
Celem ćwiczenia jest identyfikacja trzech nieznanych związków chemicznych, przy pomocy tabeli porównawczej charakteryzującej produkty reakcji(osad, gaz)powstające w wyniku zmieszania odpowiednich roztworów i zestawem siedmiu następujących związków :
HCl – chlorowodór
HNO3 – kwas azotowy
NaCl – chlorek sodu
BaCl2 –chlorek baru
KJ – jodek potasu
AgNO3 – azotan srebra
NaOH – wodorotlenek sodu
Przygotowani przyrządów do przeprowadzenia reakcji(ustawienie próbówek w stojaku)
Ustalenie kolejności mieszania substancji zgodnie z kolejnością w tabeli porównawczej
Do pustej próbówki wlanie kilku kropel substancji nr 1, następnie dodanie kilku kropel
HCl - zaobserwowano wytrącenie białego osadu
Do kolejnej pustej próbówki wlanie kilku kropel substancji nr 1, następnie dodanie kilku kropel kolejnego związku, powtarzając tą czynność, otrzymano następujące rezultaty:
HNO3 - brak reakcji
NaCl - zaobserwowano wytrącenie białego osadu
BaCl2 - zaobserwowano wytrącenie białego osadu
KJ - zaobserwowano wytrącenie żółtego osadu
AgNO3 - brak reakcji
NaOH - zaobserwowano wytrącenie czarnego osadu
Przygotowani przyrządów do przeprowadzenia reakcji(mycie próbówek, następnie ustawienie ich w stojaku)
Ustalenie kolejności mieszania substancji zgodnie z kolejnością w tabeli porównawczej
Do pustej próbówki wlanie kilku kropel substancji nr 2, następnie dodanie kilku kropel
HCl - brak reakcji
Do kolejnej pustej próbówki wlanie kilku kropel substancji nr 2, następnie dodanie kilku kropel kolejnego związku, powtarzając tą czynność, otrzymano następujące rezultaty:
HNO3 - brak reakcji
NaCl - brak reakcji
BaCl2 - brak reakcji
KJ - brak reakcji
AgNO3 - zaobserwowano wytrącenie białego osadu
NaOH - brak reakcji
Przygotowani przyrządów do przeprowadzenia reakcji(mycie próbówek, następnie ustawienie ich w stojaku)
Ustalenie kolejności mieszania substancji zgodnie z kolejnością w tabeli porównawczej
Do pustej próbówki wlanie kilku kropel substancji nr 2, następnie dodanie kilku kropel
HCl - brak reakcji
Do kolejnej pustej próbówki wlanie kilku kropel substancji nr 2, następnie dodanie kilku kropel kolejnego związku, powtarzając tą czynność, otrzymano następujące rezultaty:
HNO3 - brak reakcji
NaCl - brak reakcji
BaCl2 - brak reakcji
KJ - brak reakcji
AgNO3 - zaobserwowano wytrącenie żółtego osadu
NaOH - brak reakcji
Zestawienie wyników przeprowadzonego doświadczenia z tabelą porównawczą pozwala zidentyfikować substancje :
próbówka nr 1 jako AgNO3 - azotan srebra
próbówka nr 2 nie uzyskała jednoznacznej identyfikacji. W celu określenia
substancji należałoby rozszerzyć doświadczenie o większą liczbę związków chemicznych, które pozwolą zidentyfikować daną substancję.
próbówka nr 3 jako KJ – jodek potasu