Płytki ceramiczne

Płytki ceramiczne przez wiele lat kojarzone były jedynie z wykończeniem łazienek i kuchni. Jednak ostatnie kilka lat przyniosło bardzo szybki rozwój w tym temacie - na rynku pojawiła się bardzo bogata oferta zarówno producentów krajowych jak i zagranicznych. Duży wybór płytek ściennych i podłogowych - w bardzo interesującej kolorystyce, fakturze i wzornictwie powoduje, że materiał ten coraz częściej stosowany jest do wykańczania nie tylko łazienek i kuchni, ale także salonów, korytarzy, tarasów i innych elementów budynku.

Płytki ceramiczne produkowane są z mieszaniny glin, krzemionki, topników oraz barwników. Mieszanka ta jest odpowiednio przygotowywana, formowana, a następnie wypalana w temperaturze 1000 - 1300°C. Płytki ceramiczne są materiałem niepalnym, ogniotrwałym, wytrzymałym i twardym.

Przy wyborze glazury ściennej należy zwrócić uwagę na następujące cechy fizyczne i chemiczne płytek:

• nasiąkliwość - im płytka jest bardziej porowata, tym jest bardziej nasiąkliwa, a tym samym mniej odporna na zaplamienie,

• wytrzymałość na nacisk i zginanie - im płytka jest grubsza, tym większa jest jej wytrzymałość,

• odporność na zadrapania i zarysowania - im wyższa twardość płytki, tym odporność jest wyższa,

• odporność na działanie środków chemicznych domowego użytku,

• odporność płytki na skoki temperatury, mrozoodporność.

Przy wyborze płytek podłogowych należy wziąć pod uwagę wyżej wymienione czynniki, ale przede wszystkim należy kierować się klasą ścieralności i twardością materiału.

Klasa ścieralności (PEI) - w celu jej określenia wykonywane są badania, podczas których płytki poddawane są działaniu pewnej ilości ruchów obrotowych imitujących użytkowanie. W handlu dostępne są płytki podłogowe w pięciu klasach ścieralności:

KLASA l - płytki o tej klasie można używać tylko w pomieszczeniach, gdzie używa się obuwia domowego -łazienki, sypialnie, płytki te nie są odporne na zarysowania.

KLASA II - płytek tych można używać w pomieszczeniach jak w klasie l, są trochę bardziej odporne na zarysowania.

KLASA III - płytki te posiadają już w miarę dobrą odporność na ścieranie, można stosować je we wszystkich pomieszczeniach mieszkalnych (nie użyteczności publicznej), jedynie strefa przy drzwiach wejściowych powinna być wykonana z płytek o wyższej klasie.

KLASA IV - płytki o tej klasie można stosować we wszystkich budynkach mieszkalnych, biurach, a także obiektach użyteczności publicznej (z wyłączeniem miejsc o szczególnym natężeniu ruchu).

KLASA V - w przypadku tych płytek nie ma już żadnych ograniczeń co do miejsca zastosowania, są na tyle odporne na ścieranie, że mogą być używane zarówno w budynkach mieszkalnych jak i w urzędach i supermarketach.

Twardość wg skali Mohsa - stopień twardości jest odnoszony do konkretnego minerału. Materiał o twardości 2 można zarysować paznokciem, materiał o twardości 5 - ostrym narzędziem.

Przy wyborze płytek podłogowych należy kierować się zarówno klasą ścieralności jak i twardością materiału.

Foto: POLCOLORIT

Stopień twardości wg skali Mohsa MINERAŁ
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10

• Korytarze, przedpokoje, kuchnie w budynkach mieszkalnych -powinny być w nich użyte płytki o ścieralności klasy IV i twardości w skali Mohsa min. 6.

• Łazienki, sypialnie w budynkach mieszkalnych - zalecana jest min. klasa III płytek, twardość w skali Mohsa min. 5.

• Hole w budynkach mieszkalnych, obiekty użyteczności publicznej -np. apteki, restauracje, urzędy - poleca się płytki podłogowe o ścieralności co najmniej klasy IV i twardości w skali Mohsa >6.

Foto: POLCOLORIT

Coraz bardziej popularne są płytki gresowe - w handlu dostępne są kolekcje ścienne i podłogowe.

Gres jest materiałem o wytrzymałości porównywalnej z granitem, nie chłonie wilgoci, jest mrozoodporny, posiada bardzo wysoką odporność na ścieranie i zarysowanie, wpływ czynników chemicznych i zmiany temperatury. Cechy te sprawiają, że płytki gresowe znajdują bardzo szerokie za-stosowanie -wykłada się nimi posadzki w pomieszczeniach produkcyjnych, magazynowych, sklepowych, ogólnie rzecz biorąc w pomieszczeniach o dużej intensywności ruchu. Coraz częściej przez inwestorów prywatnych stosowane są płytki gresowe polerowane - do wykładania ścian i posa-dzek pomieszczeń ekskluzywnych i reprezentacyjnych.

Foto: CERAMIKA Gres

Przy wyborze i zakupie płytek ceramicznych, zarówno ściennych jak i podłogowych, należy zwrócić uwagę na następujące sprawy:

• Im większe pomieszczenie, tym lepiej wyglądają płytki o większych rozmiarach - duże hole wyłożone takimi płytkami stają się bardziej eleganckie. Dotyczy to również dużych łazienek. Pomieszczenia małe - np. łazienki lepiej wyglądają w jasnych kolorach, glazura nie powinna być położona do samego sufitu - zmniejsza to optycznie wnętrze. Do małych łazienek nadają się płytki o wymiarach 15x15 lub 20x20, mogą być zestawiane w różne układy kolorystyczne.

• Wszystkie płytki danego rodzaju powinny pochodzić z tej samej partii produkcji - inaczej mogą różnić się nieznacznie odcieniem koloru.

• Przy obliczaniu ilości potrzebnych płytek należy wziąć pod uwagę, że część trzeba będzie dociąć, a część może być uszkodzona, kilka warto zostawić na przyszłe naprawy. Jeżeli przewiduje się układanie płytek prosto (krawędzie równoległe do ścian) - należy kupić 10-15% więcej niż wynika to z obliczeń. Jeżeli płytki układane będą ukośnie to wystarczy 10%.

• Należy zwrócić uwagę na gatunek, w którym kupujemy płytki - w gatunku II i III (handlowym) mogą one mieć znaczne odchylenia w wymiarach, mogą różnić się odcieniem barwy.

Za pomocą spoin można ukryć pewne różnice wymiarowe płytek. Ilość wadliwych płytek jest uzależniona od ich gatunku:

• w gatunku l - ilość wadliwych płytek nie może być większa niż 5%, a więc na 100 płytek jedynie 5 sztuk może nie być zgodne z normą,

• w gatunku II i III - ilość ta może być już zdecydowanie większa.

Praktyczne rady - przed ułożeniem płytek na ścianie warto przejrzeć całą partię i dobrać w ten sposób, aby na jednej ścianie bądź po-sadzce znalazły się płytki o tym samym odcie-niu. W przypadku płytek wzorzystych (ze zmiennym nadrukiem) najlepiej je porozkła-dać, ocenić intensywność barwy i wzoru, i po-mieszać tak, aby nie stworzyły się regularne pasy o różnym wyglądzie.