10. Scharakteryzować produkcję elementów prefabrykowanych betonowych metodą potokową.

Wyróżnia się trzy metody produkcji prefabrykatów:

− metoda stendowa,

− metoda potokowa,

− metoda taśmowa.

Składnikiem każdej z tych metod są następujące procesy:

− rozformowanie (wyjęcie prefabrykatu z formy po osiągnięciu tzw. wytrzymałości rozformowania),

− czyszczenie, składanie i pokrywanie formy preparatem antyadhezyjnym,

− układanie zbrojenia w formie i profili kształtujących obrzeża i otwory w elemencie,

− układanie mieszanki betonowej; przy ścianach wielowarstwowych z warstwą fakturową: układanie na dnie formy warstwy fakturowej, warstwy betonu, warstwy izolacji termicznej i górnej warstwy betonu,

− przyspieszenie dojrzewania betonu, poddanie prefabrykatu obróbce termicznej

• Istotą jest rozdzielenie procesu technologicznego na operacje lub grupy operacji i ich realizacja przez specjalistyczne brygady robocze na określonych stanowiskach produkcyjnych, na które przemieszczany jest przedmiot produkcji w takim samym lub zbliżonym rytmie

Metoda potokowa - ciąg przesuwających się podkładów ze stanowiska na stanowisko. Jest to tak zwany układ z wymuszeniem, tj. każda brygada musi wykonać swoją prace w swoim czasie, wynikającym z „postoju” podkładu na danym stanowisku. Podkłady z elementami układane są w komorze naparzalniczej. Zastosowanie np. produkcja kostki brukowej.

Schemat linii potokowej

Procesy:

rozformowywanie (R), czyszczenie (C), smarowanie (S), składanie (Sk), zbrojenie (Z), betonowanie (B), stanowiska rezerwowe (W), komory naparzalnicze, druga - aktualnie opróżniana, pierwsza - aktualnie napełniana.

Źródło: Józef Jasiczak - „Technologie budowlane II” 2003r.

W wytwarzane elementy są przemieszczane w stalowych formach za pomocą suwnic lub innych urządzeń podnośnych.

Każde stanowisko robocze jest wyposażone w maszyny i urządzenia mechaniczne - eliminuje się pracę ludzi ograniczając ją do prac kontrolnych.

Metodę potokowa stosuje się w wytwórniach stałych.

Jej zaletą jest znaczna możliwość zmian rodzaju wytwarzanych elementów.

Metodą potokowo-stacjonarną produkowane są zwykle mniejsze elementy betonowe.

Zalety:

• przejrzystość i jasność procesu produkcyjnego

• pełne wykorzystanie czasu pracy,

• krótki czas i niski koszt transportu,

• łatwość, wysoka sprawność i efektywność kontroli jakości,

• krótki cykl produkcyjny,

• zmniejszenie zapasów materiałów i półfabrykatów,

• zmniejszenie kosztów pracy

Wady:

• względnie zawężony zakres produkowanych wyrobów (każda zmiana=dostosowanie maszyn),

• uzależnienie produkcji od dyscypliny, rytmiczności i jakości pracy stanowisk roboczych,

• wysokie koszty zakupu i eksploatacji maszyn, automatów i robotów produkcyjnych

• awaria na jednym stanowisku blokuje całą produkcje

Źródło: Encyklopedia zarządzania: http://mfiles.pl – hasło: produkcja potokowa

„Inżynier budownictwa” Wielkowymiarowe prefabrykowane elementy z betonu, 2012-03-28