Podstawowymi paszami stosowanymi w żywieniu koni są: siano, zielonki pastwiskowe, kiszonki, ziarno owsa, dobrej jakości słoma, marchew, buraki i ewentualnie ziemniaki parowane.
Oprócz owca możemy podawać jęczmień, kukurydzę i żyto w formie ześrutowanej lub gniecionej (1-3kg).
Bardzo dobrą paszą o działaniu dietetycznym są: otręby pszenne i żytnie, śruty poekstrakcyjne, makuchy i siemię lniane.
Dla koni wyścigowych oraz będących w okresie rekonwalescencji przygotowuje się MESZ (ang. Mash) = owiec zalany gorącym rozgotowanym siemieniem lnianym i wymieszanym z otrębami pszennymi.
W dawkach dla koni zaleca się stosowanie przemysłowych mieszanek paszowych, są one relatywnie drogie, ale niezbędne da koni wyścigowych a także zwierząt hodowlanych w okresie ich rozwoju i intensywnego użytkowania.
Na rynku są preparaty mineralno-witaminowe i ziołowe dla koni > są to zestawy o ukierunkowanym działaniu, jak: wzmocnienie rogu kopytowego, sierści, stawów i ścięgien, poprawienie ogólnej odporności oraz na stres.
Podstawą żywienia w okresie letnim dla wszystkich koni powinno być pastwisko, które dostarcza bardzo dobrej paszy i równocześnie hartuje organizm, daje możliwość naturalnej pielęgnacji skóry poprzez kąpiel na deszczu i tarzanie się, a przede wszystkim pozwala na ruch niezbędny w utrzymaniu tej grupy zwierząt.
Dobre pastwisko pokrywa zapotrzebowanie na wszystkie składniki pokarmowe w odniesieniu do klaczy karmiących i koni lekko pracujących.
Klaczom w drugiej połowie ciąży, koniom roboczym i sportowym w treningu trzeba podawać dodatkowo pasze treściwe w zależności od ich masy ciała i rodzaju pracy.
Dawka dzienna powinna być tak zestawiona, aby zawarta w niej sucha masa nie przekraczała 2,5-3% masy ciała konia, gdyż wtedy zapewni uczucie sytości i nie przeciąży przewodu pokarmowego.
Koń w porównaniu z innymi zwierzętami roślinożernymi ma stosunkowo krótki przewód pokarmowy o niezbyt dużej pojemności i specyficznej budowie, która przy nieumiejętnym żywieniu bywa powodem występowania kolej i skrętów jelit, kończących się niejednokrotnie zejściem śmiertelnym.
Żywienie ogierów rozpłodowych
Nie może prowadzić do ich zapasienia, gdyż odbija się to niekorzystnie na jakości nasienia i obniża popęd płciowy.
Dzienna dawka powinna składać się z 5-8 kg owsa, podobnej ilości siana, 6-10 kg zielonki oraz dodatków pasz wysokobiałkowych i dodatków mineralno-witaminowych, najlepiej w postaci przemysłowych mieszanek pasz.
Żywienie klaczy źrebnych i karmiących
Podstawą żywienia klaczy źrebnych i karmiących jest pastwisko, a w zimie siano i owies.
Powinny też otrzymywać dodatek pasz mlekopędnych (marchew, buraki, otręby).
W drugiej połowie ciąży należy zwiększyć wartość dawki pokarmowej o dodatek na rozwój płodu, poczynając od kilku a w ostatnim miesiącu dochodząc do 20% dodatku energetycznego.
W ostatnich trzech miesiącach źrebności należy z dawki wykluczyć pasze ciężko strawne i wzdymające.
Największe potrzeby pokarmowe klaczy występują w pierwszej połowie laktacji.
Źrebięta
Źrebięta zaczynają interesować się paszami stałymi w drugim tygodniu życia.
Regularne dokarmianie źrebiąt dobrym sianek i gniecionym owsem rozpoczyna się w 4-5 tygodniu, a następnie wprowadza się marchew i zielonki.
Prawidłowo żywione źrebięta w 2-5 miesiącu życia przyrastają około 1000g na dobę – rasy gorącokrwiste, a 1700g na dobę – rasy zimnokrwiste.
Żywienie młodych koni
Podstawą żywienia młodych koni w lecie jest pastwisko z udziałem roślin motylkowych i niewielka ilość paszy treściwej.
Na noc podaje im się siano.
W zimie zamiast zielonki stosuje się: siano, okopowe, owies lub przemysłowe mieszanki treściwe.
Pamiętać należy o dodatkach witaminowo-mineralnych (lizawki).
Żywienie koni roboczych
Uzależnione jest od ich masy ciała i rodzaju wykonywanej pracy.
Dawka pokarmowa dla koni roboczych zimnokrwistych wykonujących pracę ciężką wynosi:
4-8 kg owsa.
5-6 kg siana.
4-6 kg słomy.
Konie używane w lekkim zaprzęgu powinny być żywione podobnie jak klacze źrebne.
Żywienie koni wierzchowych, sportowych, wyścigowych
Wymaga indywidualnego dawkowania, ponieważ ich zapotrzebowanie na składniki pokarmowe zależy od masy ciała, fazy treningu, ilości startów, a także od cech osobniczych zwierzęcia.
Konie te potrzebują najwyższej jakości pasz, dostosowania pór karmienia do godzin treningów i startów oraz odpowiedniego podziału dziennej dawki pokarmowej.
Koń sportowy zjada dziennie 4-6 kg owsa (intensywne nawet do 12 kg), 4-5 kg siana.
Wieczorek zaleca się podawanie kilku kg marchwi, a w okresie bardzo intensywnych starów nawet do 1 kg cukru.