Wzór sprawozdania!
Wydział:IMiRrok: II mgrSemestr: III |
Obciążenie psychiczne pracą. Monotonia. Monotypia. Krzywa pracy. | Data wykonania Ćwiczenia 21.04.20015 r. |
---|---|---|
Grupa dziekańska : P2, K Wykonujący ćwiczenie: Kaproń Damian (P2) Marcin Pasławski (K) |
Zespół nr ...... „Aparat poleceń”podtemat zadania zespołu wykonującego |
Ocena: .................. |
Monotonia, która jest wynikiem napływu tych samych informacji, może być powodem znacznej uciążliwości psychicznej. Jest ona źródłem niedociążenia emocjonalnego spowodowanego brakiem lub jednostajnością bodźców i powtarzalnością działań, a w konsekwencji niezmiennością sytuacji. Skutkiem monotonii wykonywanych czynności jest nie tylko spadek wydajności pracy, ale także wzrost liczby popełnianych błędów.
Monotypia, jest rezultatem dużej liczby powtórzeń tych samych czynności, przez które następuje zmęczenie mięśni.
Krzywa pracy jest to wykres przedstawiający wydajność pracy. Dzięki krzywej pracy możemy zaobserwować różne charakterystyczne etapy, takie jak nauka, równowaga pracy oraz zmęczenie, które zmniejsza wydajność i jest efektem monotonii oraz monotypii.
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z zagadnieniami związanymi z tworzeniem i analizą „krzywych pracy”, zwrócenie uwagi na takie zjawiska jak monotonii i monotypii które występują w czynnościach stale się powtarzających, np. pracy, codziennych zadaniach domowych. Ćwiczenie ma za zadanie ocenić zachowanie się badanego w prostej sytuacji zadaniowej.
Kolejnym powodem prowadzenia ćwiczenia było sprawdzenie szybkości i sprawności rozumienia i wykonywania prostych czynności. Od badanego wymagano spostrzegawczości, koncentracji, umiejętności logicznego myślenia, zapamiętywanie kolejnych ruchów oraz odporności na stres.
Po przez zachowanie się badanego, można stwierdzić strategię jaką przyjął w związku z zadaniem, jego zachowanie w stresie, nastawienie do zadania, agresywności, nastawieniu lękowym czy dojrzałości emocjonalnej.
Przyrządem biorącym udział w badaniu była skrzynka poleceń. Jest to metalowa skrzynka, zawieszona na ścianie w zasięgu wzroku i rąk badanego. W skrzynkę wmontowane są różne proste mechanizmy takie jak zasuwy, klapy, zamki.
Skrzynka skonstruowana jest tak, że działa tylko przez ściśle określony jeden schemat wykonywania czynności. Każda zmiana w wykonywaniu czynności nad nią, popełnione błędy, nie przestrzeganiu kolejności poleceń, blokuję dalszą możliwość kontynuowania zadania. W tedy należy zacząć polecenie, lub całe zadanie od nowa. Po każdym udanym zadaniu, ze skrzynki pojawiają się czytelne instrukcję do następnych poleceń.
Wykonanie ćwiczenia. Dokładny sposób wykonania.
Ćwiczenie polega na wykonaniu wszystkich poleceń ukazujących się na skrzynce poleceń. Badany nie może wcześniej wykonywać prób, najlepiej jak by wcześniej nie miał styczności z tym urządzeniem.
Ćwiczenie zaczyna się od naciśnięcia przycisku start. W tedy też zaczyna się pomiar czasu wykonywania zadania. Po naciśnięciu przycisku, zaczynają działać mechanizmy w odpowiedniej kolejności, które pokazują treść następnego polecenia. Zadanie kończy się po spełnieniu wszystkich poleceń w odpowiedniej kolejności i zamknięciu ostatniej klapy nr 3 i doprowadzenia przyrządu do stanu wyjściowego. W tedy też kończy się pomiar czasu zadania.
Ćwiczenie w naszym wypadku składało się z 50 cykli, które robiła jedna osoba. Natomiast druga osoba mierzyła czas i prowadziła obserwacje badanego.
Wyniki.
Poniższa tabela przedstawia 50 cykli robienia zadania oraz czas jaki badany osiągnął w danym cyklu.
l. cykli | Czas [s] | l. cykli | Czas [s] | l. cykli | Czas [s] | l. cykli | Czas [s] | l. cykli | Czas [s] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 306 | 11 | 64 | 21 | 48 | 31 | 41 | 41 | 44 |
2 | 132 | 12 | 51 | 22 | 42 | 32 | 38 | 42 | 48 |
3 | 95 | 13 | 50 | 23 | 48 | 33 | 40 | 43 | 38 |
4 | 107 | 14 | 45 | 24 | 60 | 34 | 45 | 44 | 48 |
5 | 72 | 15 | 50 | 25 | 55 | 35 | 37 | 45 | 35 |
6 | 65 | 16 | 37 | 26 | 46 | 36 | 45 | 46 | 36 |
7 | 80 | 17 | 52 | 27 | 35 | 37 | 34 | 47 | 37 |
8 | 60 | 18 | 54 | 28 | 55 | 38 | 33 | 48 | 40 |
9 | 63 | 19 | 58 | 29 | 39 | 39 | 36 | 49 | 38 |
10 | 62 | 20 | 45 | 30 | 52 | 40 | 42 | 50 | 39 |
Poniższy wykres przedstawia krzywą pracy, jaką udało się stworzyć na podstawie danych z tabeli, podczas wykonywania ćwiczenia.
Poniższa tabela przedstawia zaobserwowane zachowania badanego.
Lp. | zachowania | Tak | Nie |
---|---|---|---|
1 | Od razu rozumie instrukcję | Nie | |
2 | Przed przystąpieniem do działania przygląda się urządzeniu | Nie | |
3 | Prosi o dodatkowe informacje | Nie | |
4 | Nie przejawia podczas pracy reakcji emocjonalnych | Nie | |
5 | Przejawia agresję wobec urządzenia | Nie | |
6 | Przejawia agresją wobec zadania | Nie | |
7 | Jest zaciekawiony zadaniem | Tak | |
8 | Jest znudzony | Tak | |
9 | Niecierpliwi się | Nie | |
10 | Robi przerwy w pracy | Tak | |
11 | Prosi o pomoc | Nie | |
12 | Zwraca się o akceptację wykonywanych czynności | Nie | |
13 | Stwierdza swoją nieudolność | Nie | |
14 | Zależy mu na poprawnym wykonaniu zadania | Tak | |
15 | Odnosi się do zadania lekceważąco | Nie | |
16 | Rezygnuje z wykonania zadania | Nie | |
17 | Po popełnieniu błędu, chce siłą pokonać opór urządzenia | Nie |
Analiza wyników.
Jak widać na krzywej pracy występują tylko dwa charakterystyczne etapy, nauki i równowagi roboczej. Etap pracy trwa pierwsze 5 cykli, a przez resztę ćwiczenia trwa etap równowagi roboczej. Badany nie miał wcześniejszej styczności z urządzeniem więc etap nauki jest normalnym etapem przy wykonywaniu nowego zadania.
Brak etapu zmęczenia można tłumaczyć na wiele sposobów. Czas trwania ćwiczenia mógł być za krótki, lub robienie krótkich przerw mogło mieć wpływ na brak zmęczenia badanego. Po kilku cyklach badany nauczył się poleceń na pamięć i to skutkowało szybkimi czasami zakończenia zadania. Kolejną przyczyną brak etapu zmęczenia była próba zrobienia zadania w jak najkrótszym czasie, co mobilizowało badanego do szybkiego zakończenia zadania.
Po zachowaniu badanego, można stwierdzić, że podszedł do zdania nieco lekceważąco nie przyglądając się dokładnie urządzeniu przed zadaniem. Mogło to być przyczyną nierozumienia poleceń przy początkowych cyklach i wynikało dłuższym czasem ukończenia zadania. Mobilizacja w formie ukończenia jak najszybciej zadania, sprawiła, że badany nie nudził się ćwiczeniem i nie rezygnował z niego.