Toner (proszek) jest skomplikowaną substancją chemiczną, która musi spełnić wiele różnorodnych wymagań. W wielkim uproszczeniu jest on mieszaniną cząstek transportujących ładunki elektrostatyczne (żelazo) i cząstek czerniących papier (sadza).
Bęben światłoczuły (OPC drum) jest centralnym elementem kartridża laserowego. Stanowi jakby jego oś i wykonuje główną pracę, również mechaniczną. Na wydrukowanie jednej strony potrzeba często aż 9 pełnych obrotów bębna. Jego uszkodzenia są zazwyczaj mechanicznej natury i powstają na skutek zużycia w wyniku kontaktu z innymi elementami, a zwłaszcza z listwą czyszcząca (Wiperblade).
Elektroda ładująca - ładuje elektrostatycznie powierzchnie bębna światłoczułego (Primary Charge Roller). Zazwyczaj jest ona poza kartridżem
Laser sterowany mikroprocesorem drukarki naświetla w zaprogramowanych miejscach naładowaną elektrostatycznie powierzchnię światłoczułą bębna, powodując zmianę ładunku. W efekcie powstaje obraz strony na bębnie – wstępnie tylko w formie elektrostatycznej.
Wałek magnetyczny (Mag Roller) – przejmuje toner ze zbiornika, oraz nadaje mu odpowiedni ładunek elektrostatyczny, dzięki czemu przylega on do odpowiednich (odwrotnie naładowanych przez laser) miejsc na bębnie światłoczułym. Na styku pomiędzy zbiornikiem toneru a wałkiem magnetycznym znajduje się listwa podająca (Doctorblade) zakończona często wymienną końcówką – charger link. Od niej zależy ilość tonera podawanego na wałek magnetyczny oraz jego równomierne rozprowadzanie.
Schemat pracy kartridża z tonerem w drukarce laserowej
Proces drukowania:
Na początku wałek porusza się równoległe do obracającego się bębna wewnątrz drukarki. Wałek ładujący przekazuje ładunek elektryczny do bębna, który jest światłoczuły. Proszek toneru jest bardzo czuły na ładunek elektryczny i ten ładunek odpycha toner od bębna światłoczułego.
Bęben światłoczuły stale się obraca, co prowadzi do jego kontaktu z promieniem lasera. Promieniem lasera steruje mikroprocesorowy mózg drukarki, który włącza i wyłącza promień, co powoduje, że omiata on powierzchnię światłoczułą. Obszar oświetlany promieniem lasera rozładowuje się, więc toner przylega tylko do wskazanych miejsc bębna światłoczułego.
Kolejny etap pracy bębna światłoczułego to kontakt z kolejnym wałkiem - jest to wałek toneru, który równomiernie rozprowadza toner po powierzchni światłoczułej. Te obszary bębna, na które padł promień lasera, przyciągają toner, a pozostałe go odpychają. W efekcie teraz bęben przenosi obraz strony, ale nie został on jeszcze przekazany na papier.
W miarę jak bęben światłoczuły obraca się, wchodzi w kontakt z wałkiem podającym - jednocześnie papier z tacy jest podawany pomiędzy te dwie powierzchnie. Wałek podający ładuje papier niewielkim ładunkiem, żeby toner, który pozostał na bębnie światłoczułym, przylgnął teraz do papieru.
Następnie papier przechodzi przez kolejne dwa wałki. Górny wałek, który znajduje się po tej samej stronie papieru, co toner, jest nazywany wałkiem zespalającym. Jest on podgrzewany przez drukarkę, żeby toner częściowo stopić i przykleić do kartki na stałe. Równolegle druki wałek dociska papier do wałka zespalającego.
Dwa wałki obracają się, a papier jest przeciągany między nimi i wychodzi na zewnątrz urządzenia, na tacę odbierająca kartki.
Teraz bęben światłoczuły przekazał już obraz na kartkę, więc musi zostać oczyszczony, zanim cały proces będzie mógł zostać powtórzony. Bęben, obracając się dalej, przechodzi pod czyszczącą szczotką lub skrobiącym ostrzem, które usuwa zagubione cząstki tonera.
W końcu bęben światłoczuły kończy cykl pracy i powraca do wałka ładującego. Jeśli ma być wydrukowana następna strona proces się powtórzy.
Kolorowe drukarki laserowe działają według tej samej zasady, z tym, że używają czterech kolorów toneru zamiast jednego. W drukarce kolorowej bęben światłoczuły wykonuje cztery pełne przebiegi, aby przekazać na papier każdy z czterech podstawowych kolorów, zanim kartka papieru zostanie przekazana do wałka zespalającego.
