Główne funkcje komputera:

1. Otrzymywanie informacji wejściowych;

2. Przechowywanie informacji wejściowych, wyjściowych, o procesach wykonanych na danych, systemu operacyjnego;

3. Wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych;

4. Ogólne automatyczne sterowanie komputerem;

5. Przekazywanie wyjściowych informacji;

Główne składniki komputera:

Jednostka wejściowa	Pamięć zewnętrzna	Jednostka sterowania
Jednostka wyjściowa	Pamięć główna	Jednostka arytmetyczno-logiczna
Otrzymywanie i wyprowadzanie informacji	Pamięć podręczna (cache)	Pamięć rejestrowa
	Pamięć	Procesor

Charakterystyka komputera:

1. Wydajność (liczba operacji dzielona przez określony czas);

2. Pojemność pamięci zewnętrznej;

3. Pojemność pamięci głównej;

4. Pojemność pamięci podręcznej (cache);

5. Formaty danych;

6. Przepustowość komputera z jednostkami zewnętrznymi;

7. Koszt;

8. Zużycie energii;

9. Waga i rozmiar;

10. Wpływ na środowisko;

Prawo Moore’a:

„Ilość tranzystorów na chipie wzrasta 2 razy na 1,5 roku”

!Ważne do 2004 r. Później był wolniejszy rozwój!

Typy komputerów:

1. Komputery osobiste;

2. Stacje robocze;

3. Systemy wieloterminalne;

4. Serwery;

5. Mainframes;

6. Klastrowe systemy komputerowe;

7. Superkomputery;

8. Mikrokontrolery;

9. Komputery specjalistyczne

Architektury komputera:

1. Architektura Von Neumanna - cechą charakterystyczną tej architektury jest to, że dane przechowywane są wspólnie z instrukcjami, co sprawia, że są kodowane w ten sam sposób.;

Główne osobliwości architektury von Neumanna:

1. Programowe sterowanie (Przez instrukcję rozkazów);

2. Informacje są dzielone na instrukcję i dane;

3. Program składa się z instrukcji;

4. Dane są zakodowane;

5. Dane i instrukcje są w kodzie binarnym;

6. Dane i instrukcje trzymane są w tej samej pamięci, odpowiedniej dla swoich adresów;

7. Pamięć ma swobodny dostęp do komórek;

8. Pamięć ma strukturę liniową;

1. Architektura Harvardzka - w odróżnieniu od architektury von Neumanna, pamięć danych programu jest oddzielona od pamięci rozkazów. Separacja pamięci danych od pamięci rozkazów sprawia, że architektura harwardzka jest obecnie powszechnie stosowana w mikrokomputerach jednoukładowych, w których dane programu są najczęściej zapisane w nieulotnej pamięci ROM (EPROM/EEPROM), natomiast dla danych tymczasowych wykorzystana jest pamięć RAM (wewnętrzna lub zewnętrzna).;

2. Architektura Princeton -

3. Architektura Harvardzka-Princeton –

4. Komputer Asocjatywny – Główną cechą jest to, że nie ma adresów w pamięci, a informacje szukane są po ID;

Przedrostki SI:

Kilo „k” – 10^3	Mili „m” - 10^−3
Mega „M” – 10^6	Mikro „µ” - 10^−6
Giga „G” – 10^9	Nano „n” - 10^−9
Tera „T” – 10^12	Piko „ p” - 10^−12
Peta „P” – 10^15	Femto „f” - 10^−15