Człowiek wolny
Modlitwa
Duch święty obdarza nas łaskami i darami każdego dnia. On pomaga nam żyć tak, jak dzieciom bożym. On wlewa w nasze serca miłość Bożą, daje nam mądrość, rozum, radę, męstwo, umiejętność, pobożność i bojaźń Bożą. Duch Święty oświeca nas, otwiera serce na Bożą prawdę, abyśmy uwierzyli i poznali wolę Boga. Prośmy, aby umacniał nas w naszej wierze, pocieszał w cierpieniu oraz dał łaskę wytrwania w wierze do końca.
Dyskusja:
Jak dzisiaj świat rozumie wolność? Podaj przykłady.
Co współczesnemu człowiekowi pomaga rozwijać jego wolność, a co mu w tym przeszkadza?
Jak możesz „zagospodarować” swoja wolność?
W dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem... Nagle dał się słyszeć z nieba szum...wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im tez języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym” (Dz 2, 1-4)
(Ojcze Nasz, Zdrowaś Mario)
„Morze śpiewało pieśń o wolności, akompaniował wiatr, drzewa milkły z zachwytu. Morze i we mnie rodziło się poczucie wolności. Wolność zawsze kojarzyła mi się z czymś wielkim i niezbadanym, z czymś, co nie ma granic i kresu. Wiem, morze ma kres. Tylko, gdy się patrzy na nie, wydaje się niezmierzone i takie rozległe. Podobnie jest z wolnością”.
(J. Zającówna, „Brama na drodze”)
U początków dziejów Bóg stworzył świat. Ukoronował swe dzieło powołaniem człowieka do istnienia. „Zatem rzekł Bóg: uczyńmy człowieka na wyobrażenie nasze, według podobieństwa naszego...”, (Rdz 1,26). Dzięki temu stwórczemu aktowi woli Bożej zaistniał człowiek, który, choć ulepiony jest z prochu ziemi, nosi w sobie przecież Boże „tchnienie”, obraz i podobieństwo Boga.
Człowiek jest osobą. Ta prawda mówi o najwyższej godności człowieka i jego odrębności od świata zwierząt czy materii nieożywionej. Człowiek jest osoba, a więc jest niepowtarzalnym, jednostkowym stworzeniem. W swej sferze duchowej pozostaje on tajemnica i niemożliwą do zgłębienia prawdą. Drugiego człowieka tylko w części możemy poznać. Treścią osobowości człowieka jest także jego wolność. Człowiek jest stworzeniem wolnym, Które dzięki rozumowi ma możliwość rozeznania i wybrania właściwych dróg.
Słowo wolność jest w naszych czasach bardzo modne. W imię prawa do wolności toleruje się chuligańskie wybryki grup młodzieżowych, wolnością tłumaczy się dopuszczanie do publikacji niemoralnych filmów, książek czy programów, słowem „wolność” operują zarówno siły porządkowe, hippisi jak i Kościół.
Cóż, więc oznacza to słowo. Co ono Wyraża?
Potocznie przez wolność rozumie się spontaniczność ruchów, brak barier wymuszających od zewnątrz takie czy inne zachowania. Z takiego rozumienia wolności wyrastają zwroty np. wolne życie zwierząt czy też swobodne spadanie. W zastosowaniu do życia ludzkiego mówi się o wolności przekonań, prasy, religii itp., podkreślając konieczność braku zewnętrznego przymusu.
Święty Tomasz pisząc o wolności rozróżnia wolność od przymusu zewnętrznego i wolności od wewnętrznej konieczności, która płynie z popędu, z przyjętych przez człowieka założeń, poglądów czy opinii.
Przez swój wolny wybór człowiek realizuje swoje życie i ubogaca je wybranymi przez siebie treściami. Nie jest to proces łatwy. W swej wolności jedni ludzie dochodzą na szczyty świętości, heroizmu i bohaterstwa, a inni staczaj się na dno upodlenia.
Nie każdy wolny wybór człowieka rozwija i ubogaca życie ludzkie. W swej wolności może człowiek zatracić najpiękniejsze klejnoty ducha, może odwrócić się od świata dobra, zmarnować czas dany mu przez Boga. Cała mądrość człowieka polega na umiejętnym wyborze, na właściwym korzystaniu z wolnej woli. Bóg podsuwa człowiekowi sposób na korzystanie ze swej wolności, podając mu przykazania. Nie są one zniewoleniem człowieka, ale dobrą rada Boga, który jako Ojciec troszczy się o pełny rozwój swych dzieci. Wierzący ufają swemu Bogu, są przekonani o Jego miłości i dlatego wsłuchają się w Jego glos. Norwid szukając definicji wolności człowieka znalazł ja w zgodzie woli ludzkiej z wola Boga. Wolnym naprawdę jest tylko ten, kto rozpoznał wole Boga i żyje zgodnie z nią. Sprzeciwianie się jej doprowadza człowieka do duchowego niewolnictwa w nałogach, w materializmie, w bezmyślności, w grzechu.
Każdy wybór ogranicza wolność człowieka. Wybierając jedna możliwość rezygnujemy z tysiąca innych. W spotkaniu miłosnym oddanie części swej wolności drugiej osobie staje się Źródłem szczęścia i radości. Poznając dziewczynę i chłopaka, przebywając z nim, ograniczasz swoją wolność, ofiarujesz ją jemu czy jej. Tym samym, bowiem oddajesz jej swój czas, myśli, gesty, siebie. Pojawia się tez poczucie pewnego ograniczenia, bo przecież wiesz, że powinieneś być punktualnie u niej, powinieneś jej towarzyszyć w drodze do domu, odwiedzić ją, gdy zachoruje. W małżeństwie ten dobrowolny wybór i ofiarowanie swej wolności drugiej osobie, przy ołtarzu powstaje, bowiem nowa kategoria ”MY”, gdy już nie pytasz, „co mi wolno?”, ale „co nam wolno?”
Oddanie swej wolności drugiej osobie, która jest kochana. Nie wzbudza automatycznie u niej miłości. Ona nie musi przyjąć tego daru. Ona może odmówić. Bo przecież pozostaje wolną. Tylko pełna dobrowolność obojga partnerów, wzajemne obdarowanie się wolnością buduje prawdziwą miłość.