Politechnika Gdańska Rok akademicki 2011/2012
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Konstrukcji Betonowych i Technologii betonu
Laboratorium z przedmiotu
Konstrukcje Betonowe
Studenci gr. 1, sem. VI, kierunek Budownictwo
tu trzeba wpisac cala grupe, nie mam takiej listy wiec z pamięci nie robie
Badane elementy to belki żelbetowe o wymiarach 200x10x18 cm. Belki zostały tak zazbrojone, aby uzyskać kolejno zniszczenie poprzez zginanie (sygnalizowane), zmiażdżenie (niesygnalizowane) oraz poprzez ścinanie.
Tak jak na rysunku powyżej
Do wykonania belki wykorzystano beton klasy C30/37 według receptury Laboratorium Konstrukcji Betonowych.
Zbrojenie belki nr 1:
zbrojenie dolne: stal klasy A – IIIN, 2Ø10
zbrojenie górne: stal klasy A – IIIN, 2Ø6
zbrojenie pionowe: stal klasy A – IIIN, 18 Ø6
Zbrojenie belki nr 2:
zbrojenie dolne: stal klasy A – IIIN, 2Ø20
zbrojenie górne: stal klasy A – IIIN, 2Ø6
zbrojenie pionowe: stal klasy A – IIIN 18Ø6
Zbrojenie belki nr 3:
zbrojenie dolne: stal klasy A – IIIN, 2Ø20
zbrojenie górne: stal klasy A – IIIN, 2Ø6
zbrojenie pionowe: stal klasy A – IIIN 12Ø6
Stanowisko badawcze stanowi prasa hydrauliczna, z której siła poprzez szynę stalową jest przekazywana na belkę w postaci dwóch sił skupionych zgodnie z rysunkami 1 i 2.
Podczas badania wytrzymałości belki na zginanie zbadano dwa schematy:
-zniszczenie sygnalizowane
-zniszczenie niesygnalizowane
Rys.1 Schemat przekazywania obciążęnia na belkę
Dla badania wytrzymałości belki na ścinanie zwiększono rozstaw sił skupionych, które działały na belkę, by były bliżej podpór.
Rys.2 Schemat przekazania siły z prasy na belkę podczas badania na ścinanie
Siła niszcząca wyniosła F=42 kN co odpowiada momentowi zginającemu M= 29,4 kNm
Siła niszcząca wyniosła F=32 kN co odpowiada momentowi zginającemu M= 22,4 kNm
Siła niszcząca wyniosła F=56 kN co odpowiada momentowi zginającemu M= 22,4 kNm
Do pomiarów odkształceń zbrojenia wykorzystano tensometry elektrooporowe, które wykorzystują zmianę oporności metalowych drutów, wywołaną zmianą ich długości.
Przed przyklejeniem tensometrów do badanego elementu, odpowiednio przygotowano jego powierzchnię – była ona gładka, odtłuszczona, wysuszona i pozbawiona wszelkich nalotów rdzy.
Tensometry zamocowano za pomocą specjalnego kleju tensometrycznego, a następnie dzięki odpowiednim przewodom połączono z przetwornikiem oraz z komputerem rejestrującym odczyty.
Pomierzone wartości odczytuje się z komputera (wyrażają one naprężenia). Następnie znając naprężenia σ oraz moduł sprężystości stali E = 200GPa obliczono odkształcenia w stali ε ze wzoru :
$\varepsilon = \frac{\sigma}{E}\lbrack - \rbrack$
lp. | siła P | P/Pu | Baza pomiarowa 1 | Baza pomiarowa 2 |
---|---|---|---|---|
σ |
ε |
|||
1 | 0 | 0 | 0,1 | 0,0000005 |
2 | 2,5 | 0,06 | -17 | -0,000085 |
3 | 10 | 0,24 | -108,2 | -0,000541 |
4 | 15 | 0,36 | -169 | -0,000845 |
5 | 20 | 0,48 | -220 | -0,0011 |
6 | 30 | 0,71 | -320,3 | -0,001602 |
7 | 35 | 0,83 | -390,3 | -0,001952 |
8 | 42 | 1 | -2560,1 | -0,012801 |
Oś pozioma ‘wytężenie’ pionowa ‘odkształcenie’
lp. | siła P | P/Pu | Baza pomiarowa 1 | Baza pomiarowa 2 |
---|---|---|---|---|
σ |
ε |
|||
1 | 0 | 0,000 | 0,9 | 0,0000045 |
2 | 2,5 | 0,143 | -20,6 | -0,0001030 |
3 | 5 | 0,286 | -125,2 | -0,0006260 |
4 | 10 | 0,571 | -282,9 | -0,0014145 |
5 | 15 | 0,857 | -438,9 | -0,0021945 |
6 | 17,5 | 1,000 | -17,1 | -0,0000855 |
lp.
|
siła P
|
P/Pu
|
Baza pomiarowa 1
|
Baza pomiarowa 2
|
---|---|---|---|---|
σ |
ε |
|||
1 | 0 | 0,00 | 0,2 | 0,000001 |
2 | 10 | 0,18 | -75,9 | -0,00038 |
3 | 20 | 0,36 | -129,5 | -0,00065 |
4 | 30 | 0,54 | -173,2 | -0,00087 |
5 | 40 | 0,71 | -220,5 | -0,0011 |
6 | 45 | 0,80 | -245,1 | -0,00123 |
7 | 56 | 1,00 | -155,6 | -0,00078 |
Oś pozioma ‘wytężenie’ pionowa ‘odkształcenie’
Do badania jednostkowych odkształceń powierzchni betonu użyliśmy ekstensometru elektronicznego (zniszczenie sygnalizowane oraz niesygnalizowane) oraz zegarowego (zniszczenie przez ścianie). Długość bazy pomiarowej urządzenia wynosi . Baza pomiarowa wyznacza odległość pomiędzy zagłębieniami w reperach trwale zamocowanych w badanym elemencie. Po każdym zwiększeniu obciążenia w zagłębienia te wkładaliśmy stożkowe ostrza ekstensometru zaczynając od ruchomego. Ostrza połączone są ze sobą za pomocą specjalnie ukształtowanego pręta. Z jednej strony stożkowe ostrze nóżki jest połączone z prętem w sposób nieprzesuwny z drugiej za pomocą łożyska przesuwnego. Od strony łożyska wbudowany jest czujnik. Odkształcenie badanego elementu powoduje zmianę odległości miedzy ostrzami, co możemy odczytać na wyświetlaczu elektronicznym ora zegarowym. Urządzenie jest bardzo czułe, toteż zgodnie z zaleceniami prowadzącego laboratoria, przed każdym pomiarem zerowaliśmy ekstensometr. Pomocna była tu stalowa sztabka (wzorzec) z wgłębieniami odległymi od siebie o odcinek równy bazie pomiarowej ekstensometru. Po umieszczeniu ostrzy we wgłębieniach wzorca należało wcisnąć przycisk zerujący urządzenie, znajdujący się przy wyświetlaczu elektronicznym. Postępowanie takie zapewniało stały punkt odniesienia i co za tym idzie dokładny pomiar.
W badanych belkach repery były umieszczone górnej części elementu co pokazano na poniższym schemacie.
Odkształcenia wyznaczono według wzoru:
εi = (ui−u0) * k
Gdzie:
ui - i-ty odczyt
u - odczyt zerowy (przed przyłożeniem obc.)
k - stała ekstensometru (przyjęto k=1,62 *10-5)
Siła niszcząca: 2*18 kN
Belka nr 1 - zniszczenie sygnalizowane |
---|
Lp |
0 |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
Komentarz: Na wykresie pominięto pierwszy odczyt pomiarowy z uwagi na bardzo dużą rozbieżności w porównaniu do reszty pomiarów.
Wykres zależności wytężenia od odkształcenia.
Siła niszcząca: 2*46,5 kN
Belka nr 2 - zniszczenie niesygnalizowane |
---|
Lp |
0 |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
Wykres zależności wytężenia od odkształcenia.
Belka trzecia (zniszczenie przez ścinanie)
Siła niszcząca: 2*61 kN
Belka nr 3 - zniszczenie przez ścinanie |
---|
Lp |
0 |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
Wykres zależności wytężenia od odkształcenia.
Pomiary ugięć belek żelbetowych zostały odczytywane za pomocą czujników zegarowych z dokładnością do 0,01mm. Przed obciążeniem zegary zostały wyzerowane. Dla wszystkich belek sposób dokonywania pomiarów był identyczny
Siła P [kN] | Ugięcie [mm] |
---|---|
2,5 | 0,58 |
10 | 2,57 |
15 | 4,12 |
20 | 5,44 |
30 | 8,56 |
35 | 10,86 |
Tytuł ‘ugięcia”
Siła P [kN] | Ugięcie [mm] |
---|---|
0 |
0 |
2,5 |
0,67 |
5 |
2,14 |
10 |
5,11 |
13 |
8,04 |
17,5 |
9 |
Belka trzecia (zniszczenie przez ścinanie)
Siła P [kN] | Ugięcie [mm] |
---|---|
10 | 1,89 |
20 | 3,48 |
30 | 5,18 |
40 | 7,23 |
45 | 8,37 |
Tytuł ‘ugięcia”
NIESTETY NIE MAM RYSUNKÓW ANI ZDJEC
KTO TO ROBIŁ ?
d = 18 − 2, 6 = 15, 4cm
ξeff, lim = 0, 467
xeff, lim = 0, 072 m
z = h − a1 − a2 = 0, 13 m
2 prety F10 → As1 = 1, 57cm2
MAs2 = As1fykz = 10 kNm
MRd = 10 kNm
Moment z badania:
M = 18, 5 kN × 0, 7 m = 12, 95 kNm
Jest większy od obliczonej nośności.
ξeff, lim = 0, 467
xeff, lim = 0, 073 m
Mbet = Ac, eff, limfck(d−xeff, lim) = 18, 18kNm
z = h − a1 − a2 = 0, 125 m
2 prety F6 → As2 = 0, 565cm2
MAs2 = As2fykz = 3, 46 kNm
MRd = 21, 64 kNm
Moment z badania:
M = 37 kN × 0, 7 m = 25, 9kNm
Jest większy od obliczonej nośności.
ξeff, lim = 0, 467
xeff, lim = 0, 07 m
Obliczenia nośności na zginanie:
Wartość momentu zginającego z badania:
Obliczenia nośności na ścinanie:
przyjęto k=2,00
Nośność belki na ścinanie wynosi:
Wartość maksymalnej pomierzonej siły:
W tabeli poniżej zestawiono wartości rzeczywiste sił niszczących oraz nośności obliczeniowe
Belka | Mrd | Mrzecz | % | Vrd | Vrzecz | % |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 27,363 | 29,4 | 6,928571 | - | - | - |
2 | 11,06 | 22,4 | 50,625 | - | - | - |
3 | 32,07 | 22,4 | 43,16964 | 35,64 | 56 | 36,35714 |
W belce tej wystąpił sygnalizowany charakter zniszczenia. Dowodem na to były wyraźnie pojawiające się kolejne rysy oraz narastające odkształcenia w stali. Jak widać rzeczywisty moment niszczący przekroczył nieznacznie nośnośc teoretyczną, co można uznać jako dowód poprawności wykonania obliczeń oraz stwierdzić, iż belka została zazbrojona adekwatnie do rodzaju zniszczenia.
W belce drugiej zniszczenie wystąpiło w sposób nagły, niesygnalizowany. Rysy były nieznaczne, pojawiły się dopiero przy większym obciążeniu. Rzeczywisty moment niszczący jest ponad dwukrotnie większy od obliczeniowego, co pokazuje, że belka tak zazbrojona jest w stanie przenieść więcej niż wynika z obliczeń, lecz jest to niebezpieczne, gdyż nic nas nie ostrzega przed momentem katastrofy.
Belka trzecia została tak skonstruowana, aby nastąpiło w niej zniszczenie poprzez ścinanie. Rysy pojawiały się w strefach przypodporowych i rozszerzały aż do momentu zniszczenia. Rzeczywista siła ścianająca niszcząca przekroczyła znacznie nośnośc obliczeniową, z kolei nośnośc na zginanie nie została wyczerpana, co pokazuje nam, że faktycznie nastąpiło zniszczenie przez ścinanie