Wychowanie i kształcenie przedzawodowe
Wychowanie i kształcenie przedzawodowe, to rodzaj oddziaływania pedagogicznego w okresie przedszkolnym i szkolnym, poprzedzającym systematyczne kształcenie prozawodowe i zawodowe. W okresie tym chodzi nade wszystko o zbliżenie dzieci i młodzieży do pracy człowieka, kształtowanie wiedzy o pracy oraz pozytywnego do niej stosunku, jak również o zbliżenie do świata technik. [Z.Wiatrowski]
Zadania wychowania i kształcenia przedzawodowego:
- Wychowanie przez pracę, (szczególnie w domu rodzinnym, przedszkolu,w szkole);
- Kształcenie ogólnotechniczne;
- Preorientacja, orientacja i poradnictwo zawodowe;
- Działalność zawodoznawcza.
Cele edukacji przedzawodowej w raporcie UNESCO
- Uczyć się, w jaki sposób nie niszczyć Ziemi;
- Uczyć się, by zrozumieć to, co człowiek czyni, kim jest, kim chciałby się stać;
- Uczyć się, by zrozumieć to, co osiąga człowiek dzięki swej pracy;
- Uczyć się przystosowania do zmian technicznych;
- Rozwijać i wspierać różne formy aktywności twórczej uczniów;
- Czynić uczniów ludźmi dociekliwymi, krytycznymi, a także zdolnymi do zrozumienia możliwych wyborów i ich następstw.
Cele kształcenia przedzawodowego, wynikające z zaleceń UNESCO: [S.M. Kwiatkowski. 2001]
Kształcenie właściwych postaw ucznia wobec pracy;
Kształtowanie elementów kultury pracy;
Zdobycie przez uczniów samowiedzy o własnych predyspozycjach;
Kształtowanie zainteresowań'
Rozwijanie umiejętności samokształcenia;
Przygotowanie do wyboru zawodu
Wychowanie przez pracę to zamierzony i celowo zorganizowany rodzaj działalności wychowawczej, którego cechę szczególną stanowi wykorzystywanie pracy w procesach oddziaływania na jednostkę i dokonywanie zmian w jej osobowości.[Z. Wiatrowski]
W procesie wychowywania przez pracę wyróżnia się następujące rodzaje czynności dominujące w danym okresie kształcenia i realizowane przez dane środowisko wychowawcze:
- czynności samoobsługowe,
- czynności porządkowe,
- czynności usługowe z myślą o innych,
- czynności wytwórcze,
- czynności badawcze i twórcze,
- czynności organizacyjne.
Wychowanie przez pracę realizowane poprzez każde środowisko wychowawcze ma na celu:
Doprowadzenie wychowanków do zdobycia wiedzy o istocie pracy, rozumienia jej roli w życiu każdego człowieka, przekonania iż praca stanowi nieodłączną potrzebę i konieczność każdej sprawnej jednostki w społeczeństwie,
Kształtowanie podstawowych umiejętności praktycznych, motywacji i szacunku do pracy własnej, innych i jej wytworów poprzez włączanie dzieci i młodzieży w nurt codziennej pracy ludzkiej,
Kształtowanie odpowiednich postaw m.in. takich jak: pracowitość, systematyczność, uczciwość, rzetelność, odpowiedzialność, pomysłowość, warunkujących optymalny układ i relacje w środowisku,
Kształtowanie kultury pracy.
Wychowanie przez pracę jest sprawą aktualną w każdym okresie życia człowieka. Stąd też w procesie wychowania przez pracę możemy mówić o:
wychowaniu przez pracę w rodzinie.
wychowaniu przez pracę w przedszkolu
wychowaniu przez pracę w szkole
wychowaniu przez pracę w placówkach opiekuńczo –wychowawczych
wychowaniu przez pracę w organizacjach młodzieżowych.
Wychowanie przez pracę w rodzinie
Charakter, częstotliwość i natężenie prac wykonywanych przez dzieci zależne jest od typu, charakteru i struktury rodziny. Inaczej wygląda to w rodzinie chłopskiej, gdzie dzieci w sposób naturalny w pełni uczestniczą w pracach gospodarstwa rolnego, lub rodzinie rzemieślniczej, w której dzieci opanowują tajniki zawodu, aby przejąć warsztat i kontynuować tradycje rodzinne, a inaczej w rodzinie robotniczej gdzie niejednokrotnie do obowiązków dzieci należą jedynie drobne prace porządkowe (wyniesienie śmieci, posprzątanie mieszkania), zrobienie zakupów.
Odmiennie na ogół wygląda wychowanie przez pracę w rodzinach inteligenckich i zamożnych.
Zarówno wysokie aspiracje, jak i posiadane zasoby materialne nie sprzyjają idei wychowywania przez pracę.
Bardziej korzystny jest również klimat wychowania przez pracę w rodzinach wielodzietnych, niż w rodzinach jedynaków.
Rodzina jest wymarzonym terenem wychowania przez pracę. Tymczasem właśnie w rodzinie kształtuje się niejednokrotnie wadliwy stosunek do pracy, zwłaszcza w odniesieniu do niektórych jej rodzajów.
Taką sytuację wywołuje z reguły niewłaściwa postawa rodziców wobec pracy ich własnych dzieci. Ich postawy zdaniem W. Rachalskiej można podzielić na dwie grupy:
1) niedopuszczanie do pracy;
2) przeciążenie dziecka pracą.
Właściwa postawa rodziców wobec pracy dziecka wymaga zrozumienia:
1) Konieczności i potrzeby pracy w życiu człowieka;
2) Faktu, że pracy trzeba się nauczyć;
3) Konieczności stopniowego włączania dziecka do pracy;
4) Roli rodziny w kształtowaniu stosunku do pracy i umiejętności pracy.
Podstawowych zadania rodziców w zakresie wychowania przez pracę
> W zakresie szeroko podjętego wychowania moralnego:
- kształtowanie pozytywnej postawy wobec pracy wyrażającej się w gotowości do podejmowania trudności,
- szacunku dla dobrej pracy własnej i innych ludzi;
> w zakresie wychowania umysłowego i kształcenia politechnicznego
- kształtowanie podstawowych umiejętności i nawyków niezbędnych w każdej dziedzinie pracy.
Wychowanie przez pracę w przedszkolu.
- Wychowanie przez pracę w przedszkolu jest uzupełnieniem wychowania rodzinnego.
- Dziecko uczestnicząc w różnych pracach poznaje rzeczywistość, poszerza swój zasób wiedzy, tworzy swój własny system pojęciowy i zaspokaja dziecięcą ciekawość.
Wychowywanie przez pracę dzieci w okresie przedszkolnym, aby przyniosło zamierzony efekt musi być działaniem systemowym, realizowanym przy zachowaniu ścisłej współpracy z rodzicami, rozpoczynającym się od czynności samoobsługowych, adekwatnym do możliwości wychowanków.
Typowe prace wykonywane przez dzieci w przedszkolu
Czynności samoobsługowe,
Czynności porządkowe i organizacyjne (dyżury)
Pomoc dzieciom młodszym,
Produkcja prostych zabawek dla siebie i innych,
Wytwarzanie podarunków dla najbliższych (np. laurki dla mamy),
Praca na działce przedszkolnej.
Wychowanie przez pracę w szkole ogólnokształcącej
W okresie wczesnoszkolnym wychowanie przez pracę przejawia się właściwie w dwóch formach:
- przyswajaniu wiedzy o pracy człowieka,
- wdrażaniu dzieci w nurt pracy.
W okresie wczesnoszkolnym dzieci wdrażane są do prac porządkowych i samoobsługowych. Dlatego też winno się już wyeliminować obsługę ucznia przez osoby dorosłe.
Inaczej wygląda wychowanie przez pracę w klasach starszych szkoły podstawowej, w gimnazjum, w szkole średniej. Istnieje wiele szkół, które wypracowały własne systemowe działania prac społecznie użytecznych na rzecz szkoły, środowiska.
Kształcenie ogólnotechniczne
Kształcenie ogólnotechniczne jest to zamierzony i celowo zorganizowany rodzaj działalności pedagogicznej, którego cechą szczególną stanowi wykorzystanie roli techniki w procesach oddziaływania na jednostkę, dokonywania zmian w jej osobowości i kształtowania kultury technicznej, warunkującej prawidłowe i swobodne uczestnictwo w świecie nasyconym techniką.
Kształcenie politechniczne w szkole podstawowej
Kształcenie ogólnotechniczne rozpoczyna się w Polsce już w szkole podstawowej na lekcjach techniki.
Kształcenie to stawia przed sobą konkretne sprecyzowane cele. Do nich należy wzbogacenie każdego człowieka w takie wartości, jak umiejętność myślenia technicznego, sprawnego posługiwania się urządzeniami technicznymi, a także rozwijanie zainteresowań techniką oraz kształtowanie poglądów na współczesne zjawiska społeczne i przyrodnicze.
Reforma szkolnictwa wprowadziła sześcioletnie szkoły podstawowe, trzyletnie gimnazja, wniosła też zmiany w szkolnictwie średnim. W większości gimnazjów nie było na początku lekcji techniki, a w szkole podstawowej wprowadzono po jednej godzinie techniki w klasie IV i V bez podziału na grupy.