Uniwersytet Zielonogórski

Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Architektura i Urbanistyka

KONCEPCJA OSIEDLA DOMKÓW JEDNORODZINNYCH NISKOENERGETYCZNYCH

w Zielonej Górze

Przedmiot: Architektura i Urbanistyka Zeroenergetyczna

Prowadzący: dr hab. inż. arch. prof. UZ Janina Kopietz-Unger

Prowadzący: mgr inż. arch. Justyna Juchimiuk

Student: inż. arch. Marta Majka

Marta MAJKA¹

Janina KOPIETZ- UNGER²

Justyna JUCHIMIUK³

KONCEPCJA OSIEDLA DOMKÓW JEDNORODZINNYCH NISKOENERGETYCZNYCH

W pracy zamieszczony jest opis przeprowadzonej inwentaryzacji, niezbędnej do stworzenia koncepcji osiedla domków jednorodzinnych niskoenergetycznych. Inwentaryzacja zawiera informacje na temat Zielonej Góry oraz dzielnicy Jędrzychów, gdzie znajduje się teren objęty opracowaniem. Ponadto opisuje ulice, które go okalają: Jędrzychowską, Janusza Groszkowskiego, Aleksandra Czekanowskiego oraz Alfreda Nobla.

Dalsza część pracy opisuje komunikację, sąsiedztwo terenu, stan zainwestowania, czynniki wpływające na mikroklimat oraz zieleń. Przedstawione są również wypisy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Zielona Góra.

Kolejno, szczegółowo opisano koncepcję- osiedle jako całość oraz poszczególne budynki wraz z towarzyszącymi im rozwiązaniami, które sprawiają, że można określić je mianem niskoenergetycznych. Najważniejsze z nich to: zwarta bryła, nie posiadająca zbędnych załamań, prowadzących do powstawania mostków termicznych; odpowiednie zorientowanie obiektu, pozwalające na jak największe pozyskiwanie promieni słonecznych; strefa buforowa, w formie ogrodu zimowego; przegrody zewnętrzne oraz okna o jak najmniejszym współczynniku przenikania ciepła; stolarka drzwiowa z potrójnie uszczelnioną konstrukcją; dobrze zaizolowany dach; kolektory słoneczne zamontowane na dachu, pochłaniające promieniowanie słoneczne za pomocą absorbera umieszczonego w jego wnętrzu; zastosowanie wentylacji mechanicznej z rekuperacją, a więc odzyskiem ciepła oraz zamontowanie pompy ciepła.

This paper is a description of the inventory carried out, which is necessary to create the concept of low-energy residential houses. The inventory provides information on the Zielona Góra and Jędrzychów district where the area covered by the development. Moreover describes the streets that surrounded him: Jędrzychowska, Janusza Groszkowskiego, Aleksandra Czekanowskiego and Alfreda Nobla.

The rest of the work describes the communication, proximity to land, the state investment, factors affecting the microclimate and green. The excerpts are from the local plan and study of conditions and directions of spatial Zielona Góra.

Subsequently, the concept described in detail indicated to the further development-housing as a whole and individual buildings with accompanying solutions that make it possible to determine them as low energy. The most important of these are: a compact block, having no unnecessary breakdowns, leading to the formation of thermal bridges; proper object orientation, allowing for the greatest acquisition of direct sunlight a buffer zone in the form of a winter garden; building envelope and windows with minimal heat transfer coefficient; joinery door, triple-sealed construction, well insulated roof, solar panels installed on the roof, absorbing solar radiation through the absorber placed in the interior, the use of mechanical

inż. arch.

² dr inż. arch. prof. UZ

³ mgr. inż. arch.

ventilation with recuperation, so installing heat recovery and heat pump.

I. OPIS LITERACKI

Teren objęty koncepcją osiedla domków jednorodzinnych niskoenergetycznych znajduję się w Zielonej Górze, w dzielnicy Jędrzychów przy ulicach Janusza Groszkowskiego, Aleksandra Czekanowskiego, Alfreda Nobla i Jędrzychowskiej.

Zielona Góra zlokalizowana jest w zachodniej Polsce. Nazwa Zielona Góra najprawdopodobniej wywodzi się z istniejącej już dawniej osady. Wokół miasta rozciągają się morenowe, glacitektoniczne wzgórza o powierzchni 240km² w formie Wału Zielonogórskiego. W Zielonej Górze występuje klimat umiarkowany przejściowy, z przewagą wpływów oceanicznych. Do cech mikroklimatu, zwłaszcza obszarów wzgórz należą zmniejszone amplitudy dobowe i bardzo ciepłe noce. Ponadto obszar miasta charakteryzuje się mniejszą liczbą dni z przymrozkami niż obszary wokół miasta, położone niżej. Miasto otoczone jest zwartym pierścieniem lasów, stanowiących fragment tzw. Borów Zielonogórskich.

Zielona Góra leży na trasie drogi ekspresowej nr 3, która jest częścią międzynarodowej trasy E65 oraz na trasie linii kolejowej C-E 59, wchodzącej w skład transeuropejskich korytarzy transportowych TEN. W odległości 7 km od miasta znajduje się lotnisko sportowo- rekreacyjne w Przylepie, a w odległości 33 km- towarowo- pasażerskie w Babimoście. Przez miasto przechodzą drogi krajowe S3, DK 27, DK32 oraz wojewódzkie DW280, DW 281, DW 282 oraz DW283. W mieście występują także obwodnice oraz jedna stacja kolejowa. W odległości ok. 10 km od centrum miasta znajduje się port śródlądowy na rzece Odrze w Cigacicach. Miasto posiada rozwiniętą sieć transportu publicznego, w której skład wchodzi 36 lin linii autobusowych MZK Zielona Góra. Dzielnice i osiedla mieszkaniowe nie stanowią oficjalnego, prawnego podziału administracyjnego miasta.

Dzielnica Jędrzychów, w której znajduje się teren objęty opracowaniem, zlokalizowana jest w południowej części miasta, wokół ulicy Jędrzychowskiej. Dawniej była to wieś o niemieckiej nazwie Heinesdorf. W 1302 roku po raz pierwszy wymieniono jej nazwę, w dokumencie wystawionym przez Hermana von Bonsch. Jędrzychów został połączony z miastem jedną z pierwszych linii autobusowych w latach pięćdziesiątych, a włączony w granice Zielonej Góry w 1962 r.

Budowa nowych osiedli mieszkaniowych, która zmienia charakter wsi trwa od lat osiemdziesiątych. Na ich obszarze dominuje zabudowa jednorodzinna. Jest to więc dzielnica mieszkaniowa, dla której teren pod zabudowę powinien być bardzo dokładnie analizowany, ponieważ czas w niej spędzany jest najdłuższy w cyklu dobowym. To zobowiązuje projektanta do tego, aby mieszkańcy przebywali w jak najlepszych warunkach.

II. PROJEKT ZAGOSPODAROWANIA TERENU

1. DANE OGÓLNE

• Obiekt znajdujący się na działce to budynek jednorodzinny wolnostojący, dwukondygnacyjny przekryty stropodachem

• Budynek znajdujący się na działce przeznaczony jest dla czteroosobowej rodziny

• Wejścia do budynku zlokalizowane są na północy lub na wschodzie

• Przy obiekcie przewidziano podjazd mieszczący dwa pojazdy

• Przy każdym budynku wyznaczone jest miejsce na odpady

• Na południu każdego obiektu znajduje się ogród zimowy, pełniący funkcję strefy buforowej

• Obiekt znajduje się 20m od osi jezdni

• Działka wydzielona jest jedynie przez pas żywopłotu co zapobiega dezintegracji mieszkańców i daje szanse na polepszenie więzi społecznych

• Na terenie działki znajdują się drzewa, które pełnią rolę kompozycyjną i ochronną

• Obiekty sąsiednie znajdują się w znacznej odległości, dlatego nie wpływają na zacienienie oraz ograniczenie przewietrzania terenu

• Na opracowywanym terenie została wyznaczona maksymalna nieprzekraczalna linia zabudowy

Na terenie objętym opracowaniem znajduje się szesnaście dwukondygnacyjnych budynków w zabudowie wolnostojącej. Przewidziano pięć typów obiektu. Założono, że cztery, będą przeznaczone dla czteroosobowej rodziny, natomiast jeden- dla sześcioosobowej. Każdy z budynków jest tak zlokalizowany, aby odpowiadał wymaganiom stawianym obiektom budowlanym. W koncepcji układ pomieszczeń każdego obiektu charakteryzuje funkcjonalność, nowoczesność i dbałość o oszczędzanie energii. Przed wejściem znajduje się efektowne zadaszenie, co stwarza estetyczną i funkcjonalną strefę wejścia. Działki nie są ogrodzone, oddziela je jedynie żywopłot, który symbolicznie wydziela teren należący do poszczególnych mieszkańców. Powoduje to poczucie jedności i odpowiedzialności nie tylko za swoją własność, ale i własność sąsiada. Na wspólnym obszarze zielonym zaplanowany jest teren. przeznaczony do wypoczynku czynnego oraz biernego.

Przy ulicach Jędrzychowskiej, Aleksandra Czekanowskiego, Janusza Groszkowskiego oraz Alfreda Nobla, znajduje się szesnaście obiektów o funkcji mieszkaniowej. Są to budynki jednorodzinne wolnostojące, dwukondygnacyjne o dwuspadowym dachu. Wśród nich są obiekty przeznaczone dla rodzin czteroosobowych, a także dla rodzin sześcioosobowych. Wejścia do budynku zlokalizowane są na północy, bądź na wschodzie. Przy każdym budynku wyznaczone jest miejsce na odpady. Na południu każdego obiektu znajduje się ogród zimowy, pełniący funkcję strefy buforowej. Obiekty znajdują się około 20m od osi jezdni. Poszczególne działki są wydzielone jedynie przez pas żywopłotu co zapobiega dezintegracji mieszkańców i daje szanse na polepszenie więzi społecznych. Na terenie każdej działki znajdują się drzewa, które pełnią rolę kompozycyjną i ochronną. Na terenach zielonych wspólnych zorganizowane są przestrzenie przeznaczone do odpoczynku biernego oraz czynnego. Znajdują się tam ławki, kosze na śmieci, a także obiekty przeznaczone do zabawy, dla najmłodszych mieszkańców osiedla. W północnej oraz południowej części tego obszaru zostało wyznaczonych łącznie dziesięć miejsc parkingowych. Obiekty sąsiednie znajdują się w znacznej odległości, dlatego nie wpływają one na zacienienie oraz ograniczenie wiatrów budynków będących częścią koncepcji. Na opracowywanym terenie została również wyznaczona maksymalna nieprzekraczalna linia zabudowy. W załączniku nr 1 został umieszczony plan sytuacyjny opisanego powyżej terenu.

III. OPIS TECHNICZNY

1. DANE OGÓLNE

Opis techniczny został sporządzony w oparciu o Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego i zawiera opis projektu wg kolejności w rozporządzeniu.

• Budynek piętrowy, dwukondygnacyjny wzniesiony na rzucie prostokąta, przekryty stropodachem

• Obiekt w zabudowie wolnostojącej

• Brak piwnicy oraz garażu

• Dom posiada rozwiązania prowadzące do niskoenergetyczności obiektu takie jak: zwarta bryła, nie posiadająca zbędnych załamań prowadzących do powstawania mostków termicznych; odpowiednie zorientowanie obiektu, pozwalające na jak największe pozyskiwanie promieni słonecznych; strefa buforowa, w formie ogrodu zimowego; przegrody zewnętrzne, dach oraz okna o jak najmniejszym współczynniku przenikania ciepła; stolarka drzwiowa z potrójnie uszczelnioną konstrukcją; kolektory słoneczne zamontowane na dachu, pochłaniające promieniowanie słoneczne za pomocą absorbera umieszczonego w jego wnętrzu; zastosowanie wentylacji mechanicznej z rekuperacją, a więc odzyskiem ciepła a także zamontowanie pompy ciepła

1.1 Przeznaczenie i program użytkowy budynku

Dom piętrowy przeznaczony dla 4- osobowej rodziny. Wejście do budynku znajduje się na północy. Prowadzi do wiatrołapu, który chroni obiekt przed wpływem zimnego powietrza. Jego rozmiary dostosowane są do potrzeb osób niepełnosprawnych, co pozwala na ich swobodne poruszanie się, na powierzchni manewrowej wynoszącej 150x150cm. Na parterze znajduje się również hol, wc- we wschodniej części domu, pomieszczenie gospodarcze na północnym wschodzie, które przystosowane jest do umieszczenia w nim pompy ciepła, zbiornika, pralki oraz suszarki, pokój na północnym zachodzie oraz pokój dzienny, jadalnia na południu i kuchnia w południowo-wschodniej części domu. Bezpośrednio z kuchni dostępna jest spiżarnia. Z otwartej przestrzeni obejmującej trzy pomieszczenia, istnieje możliwość wyjścia do ogrodu zimowego, usytuowanego przy południowej części budynku. Wszystkie pomieszczenia na parterze można określić jako pomieszczenia wspólnego użytkowania, natomiast na piętrze -indywidualnego użytkowania. Na drugiej kondygnacji z korytarza dostępne są sypialnie jednoosobowe na południowym zachodzie, oraz na południu. Pomieszczenia te przewidziane są dla dzieci, a więc powinny być dobrze nasłonecznione. Na wschodzie znajduje się sypialnia dwuosobowa dla rodziców, a po stronie wschodniej- łazienka. Na piętrze zlokalizowany jest również pokój na północnym wschodzie, a także garderoba w północno zachodniej części budynku.

1.2 Zestawienie powierzchni oraz charakterystyczne dane liczbowe (wg PN-ISO 9836:1997)

Parametry techniczne

Powierzchnia 242,12 m²

Powierzchnia ogrzewania 196,78 m²

Kubatura ogrzewcza 590, 34 m²

Wysokość kondygnacji 3,1m

Wysokość całkowita 6, 8

Szerokość 10,14 m

Długość 11,94 m

Poziom posadowienia parteru 0,00

Zestawienie powierzchni (program funkcjonalno-użytkowy)

Parter

Pomieszczenie- wiatrołap, powierzchnia użytkowa 4,1m²

Pomieszczenie- pomieszczenie gospodarcze, powierzchnia użytkowa 7,7m²

Pomieszczenie- wc, powierzchnia użytkowa 4,0m²

Pomieszczenie- pokój, powierzchnia użytkowa 15,1m²

Pomieszczenie- hol, powierzchnia użytkowa 11,5m²

Pomieszczenie- pokój dzienny, powierzchnia użytkowa 26,3m²

Pomieszczenie- kuchnia, jadalnia, powierzchnia użytkowa 15,4m²

Pomieszczenie- spiżarnia, powierzchnia użytkowa 3,7m²

Powierzchnia łączna- 241m²

Wysokość użytkowa- 2,8m

Piętro

Pomieszczenie- garderoba, powierzchnia użytkowa 9,4m²

Pomieszczenie- pokój, powierzchnia użytkowa 14,5m²

Pomieszczenie- łazienka, powierzchnia użytkowa 5,6m²

Pomieszczenie- pokój dziecka, powierzchnia użytkowa 11,4m²

Pomieszczenie- pokój dziecka, powierzchnia użytkowa 11,3m²

Pomieszczenie- garderoba, powierzchnia użytkowa 8,9m²

Pomieszczenie- sypialnia, powierzchnia użytkowa 13,6m²

Powierzchnia łączna- 241m²

Wysokość użytkowa- 2,8m

• Na poziomie parteru zlokalizowano ogród zimowy o powierzchni 31m²

• Na poziomie piętra brak tarasów

1.3 Dokumenty planistyczne

W uchwale nr LVI/673/02 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie nadania nazw nowo powstałemu osiedlu i ulicom uchwalono, że „Osiedlu ujętemu w planie zagospodarowania przestrzennego jako Jędrzychów IV nadaje się Nazwę Osiedle Uczonych” [Uchwała nr LVI/673/02]. Ulicom, które są położone na jego terenie nadano następujące nazwy:” Jana Heweliusza, Jana Czerskiego, Pawła Strzeleckiego, Ignacego Domeyki, Henryka Arctowskiego, Ignacego Łukasiewicza, Kazimierza Funka, Wacława Sierpińskiego, Gabriela Narutowicza, Roberta Kocha, Jędrzeja Śniadeckiego, Karola Olszewskiego, Oskara Kolberga, Zygmunta Wróblewskiego, Alfreda Nobla, Leopolda Infelda. Aleksandra Czekanowskiego, Janusza Groszkowskiego, Alfreda Nobla” [Uchwała nr LVI/673/02]. Trzy ostatnie obejmują teren, którego dotyczy koncepcja.

Sposób zagospodarowania na ulicach Aleksandra Czekanowskiego, Alfreda Nobla oraz Janusza Groszkowskiego, określa obowiązująca zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla Jędrzychów IV w Zielonej Górze, uchwalona uchwałą Nr XLI/502/01 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 26 czerwca 2001 r., ogłoszona w Dz. Urz. Woj. Lubus. Nr 94, poz. 683 z dnia 8 października 2001 r. Zgodnie z wyżej wymienionym planem działki objęte opracowaniem znajdują się na terenie o symbolu „M3 - budownictwa mieszkaniowego, jednorodzinnego, typu wolnostojącego”.[Uchwała Nr XLI/502/01].

Terenom określonym w uchwale nr XLI/502/01 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla Jędrzychów IV w Zielonej Górze ustalono następujące warunki ogólne zagospodarowania terenów objętych zmianą planu:

1) funkcje użytkowania terenów:

a) dominującą w postaci obszarów mieszkaniowych,

b) towarzyszącą w postaci obszarów usługowych związanych z obsługą ludności, terenów zieleni oraz terenów komunikacyjnych,

c) uzupełniającą w postaci terenów urządzeń technicznych infrastruktury,

2) zasady podziału obszarów na tereny i działki liniami rozgraniczającymi:

a) obowiązującymi, rozgraniczającymi tereny o różnym przeznaczeniu, bądź o różnych

zasadach zagospodarowania,

b) postulowanymi, rozgraniczającymi tereny o różnym przeznaczeniu, bądź o różnych

zasadach zagospodarowania,

c) obowiązującymi, w postaci podziałów wewnętrznych,

d) postulowanymi, w postaci podziałów wewnętrznych,

3) zasady zagospodarowania działek:

a) nieprzekraczalne linie zabudowy,

b) funkcje terenów według potrzeb użytkowników, zgodnie z przepisami

szczegółowymi,

d) dopuszcza się lokalizację obiektów towarzyszących funkcji podstawowej pod

warunkiem zachowania ustaleń przypisanych dla danego terenu.

2. Trasy przewodów infrastruktury technicznej oraz ich parametry pokazane na rysunku

planu są graficznym obrazem zasad obsługi terenów i nie stanowią przesądzeń

lokalizacyjnych i realizacyjnych. Ich przebieg może mieć miejsce jedynie w ramach

wyznaczonych liniami rozgraniczającymi ulic. [Uchwała Nr XLI/502/01].

Na podstawie wyżej wymienionej ustawy dla M3, a więc budownictwa mieszkaniowego, jednorodzinnego, typu wolnostojącego, na którym znajdują się ulice objęte opracowaniem, obowiązują poniższe kryteria:

1) ustala się następujące wymagania:

a) maksymalna wysokość obiektów - dwie kondygnacje i poddasze użytkowe,

b) zwieńczenie budynków dachami spadzistymi,

2) dopuszcza się lokalizację:

a) obiektów usługowych i urządzeń lokalnej obsługi ludności, w formie wbudowanej

lub wolnostojącej,

b) urządzeń i sieci infrastruktury technicznej dla obsługi działki,

c) nasadzeń drzew i krzewów,

d) urządzeń rekreacji i sportu,

3) zakazuje się:

a) wydzielania działek o powierzchni mniejszej niż 600m2 i szerokości frontu mniejszej

niż 18m,

b) lokalizacji usług szkodliwych dla środowiska, bądź mogących pogorszyć stan

środowiska,

4) stawia się następujące warunki lokalizacji obiektów i urządzeń, o których mowa w pkt 2:

a) zachowanie zasady, aby łącznie z programem podstawowym ich powierzchnia nie

przekraczała 30% powierzchni całkowitej terenu,

b) uzupełnienie lub wzbogacenie nimi podstawowego przeznaczenia działki. [Uchwała Nr XLI/502/01].

Teren opracowania zlokalizowany jest również przy ulicy Jędrzychowskiej, która według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Zielona Góra „jest drogą wojewódzką (od Kożuchowskiej do granicy miasta), o oznaczeniu DW Nr 283. Należy ona do dróg, które tworzą regularną sieć układu drogowego miasta, ściśle związaną z zewnętrznym, regionalnym układem komunikacyjnym. [Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Zielona Góra].

2. ROZWIĄZANIA ARCHITEKTONICZNO- BUDOWLANE

2.1 Forma i funkcja obiektu

Budynek w formie zwartej, minimalizującej ryzyko powstania mostków termicznych, dwukondygnacyjny, niepodpiwniczony. Zaprojektowany na rzucie prostokąta z ogrodem zimowym zlokalizowanym na południu. Obiekt zaprojektowano w konstrukcji poprzecznej. Przekryty jest stropodachem i usytuowany na ławach fundamentowych. Elewacja wykończona gontem bitumicznym w odcieniach szarości. Stolarka drewniana.

2.2 Dostosowanie do krajobrazu i otaczającej zabudowy

Bryła budynku prosta, nierozczłonkowana, gabarytowo dostosowana do sąsiedniej zabudowy.

3. DANE KONSTRUKCYJNO- BUDOWLANE

3.1 Układ konstrukcyjny

Budynek zaprojektowany w technologii konstrukcji o układzie poprzecznym. Konstrukcja dachu- stropodach. Obiekt usytuowany na ławach fundamentowych.

3.2 Rozwiązania budowlane konstrukcyjno- materiałowe

3.2.1 Fundamenty

• Poziom wód gruntowych przyjęto poniżej poziomu posadowienia budynku

• Strefa przemarzania gruntu na terenie Zielonej Góry wynosi 80cm

• Fundamenty zaprojektowano w postaci ław fundamentowych z betonu B-15

• Żelbetowe ławy fundamentowe z betonu klasy C16

3.2.2 Ściany

Ściany konstrukcyjne zewnętrzne: tynk gipsowy 0,01m- 0,4λ, wełna mineralna twarda 0,30m- 0,04λ, pustaki ceramiczne 0,24m- 0,21λ, tynk cienkowarstwowy 0,005m- 0,82λ

Ściany działowe wewnętrzne: bloczki ceramiczne.

3.2.3 Stropodach

Stropodach, spadek 6%

3.2.4 Stropy

Warstwy stropu: warstwa wykończeniowa, wylewka 5cm, izolacja 4cm, płyta stropowa 25cm, tynk.

3.2.5 Podłoga na gruncie

Podłoga (parkiet), Wylewka betonowa, izolacja przeciwwilgociowa, ocieplenie- wełna mineralna, izolacja, ława fundamentowa, piasek zagęszczony

3.2.6 Podciągi, wieńce, nadproża

Podciągi, wieńce oraz nadproża wykonane według rysunku konstrukcyjnego.

3.2.7 Kominy

Komin dymowy wraz z wentylacją. Mechaniczne kanały wentylacyjne z rekuperacją.

3.2.8 Izolacje termiczne

Ściany nośne: wełna mineralna 30cm. Podłoga na gruncie: wełna mineralna 20cm. Stropy: styropian 4cm. Stropodach: welna mineralna 40cm.

3.3.9 Izolacje przeciwwilgociowe

Izolacje przeciwwilgociowe poziome:

Ławy fundamentowe

• Posadzka ogrodu zimowego

• Podłoga na gruncie

• Stropodach

Izolacje przeciwwilgociowe pionowe:

• Ławy fundamentowe

• Cokół

3.2.10 Sposób budowy a ochrona interesów osób trzecich

Projektowana konstrukcja budynku nie narusza interesów osób trzecich w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, jeżeli nie występują określone przypadki związane z adaptacją budynku do działki

3.2.11. Uwagi ogólne

• W całym cyklu budowy obiektu należy bezwzględnie przestrzegać wszystkich zasad i warunków technicznych wykonywania i prowadzenia robót budowlanych

• Prace powinny zostać prowadzone zgodnie z zasadami BHP

• Wszystkie roboty budowlane prowadzone powinny być pod nadzorem osób do tego uprawnionych

• Prace budowlane prowadzone powinny być według obowiązujących przepisów prawnych

• Należy stosować materiały o właściwych certyfikatach

• W celu jakichkolwiek wątpliwości lub niejasności należy skontaktować się z projektantem

• W celu uniknięcia błędów w razie wątpliwości lub braków należy poinformować nadzór autorski

3.3. Wykończenie zewnętrzne budynku

• Stolarka okienna drewniana, ciepłochłonne szyby trójwarstwowe- współczynnik przenikania ciepła: U= 0,6W/(m²K)

• Stolarka drzwiowa o potrójnie uszczelnionej konstrukcji: aluminium, drewno, pianka termoizolacyjna, Ud=0,73W/m²k

• Tynki mineralne

• Fasada- gont bitumiczny barwy szarej

• Aluminiowe rynny barwy szarej

3.3.1 Tynki i okładziny ścian

Mineralne tynki, gont bitumiczny w odcieniach szarości. Elementy drewniane należy zabezpieczyć odpornymi na warunki atmosferyczne lakiero-bejcami oraz środkami do impregnacji drewna chroniące przed wilgocią, natomiast elementy stalowe pokryć powłokami antykorozyjnymi

3.3.2. Cokoły

Cokół wykonany z wełny mineralnej o grubości 14cm

3.3.3 Parapety

Parapet tłoczony z aluminium, anodowany i pokryte lakierem proszkowym w kolorze szarym.

3.3.4 Okna U= 0,6W/(m²K)

Stolarka okienna drewniana

3.3.5 Drzwi Ud=0,73W/m²k

Stolarka drzwiowa o potrójnie uszczelnionej konstrukcji: aluminium, drewno, pianka termoizolacyjna

3.3.6 Obróbka blacharska dachu oraz rynny i rury spustowe

Obróbki dachowe z blachy stalowej ocynkowanej. Rynny i rury spustowe systemowe.

3.4 Wykończenie wnętrza budynku

• Podłogi: parkiet, płytki ceramiczne

• Ściany: tynk cienkowarstwowy

• Ściany łazienki: glazura

• Posadzki łazienek: płytki ceramiczne

• Pomieszczenia techniczne: płytki ceramiczne na posadzce oraz ścianach

• Schody: konstrukcja drewniana

3.4.1 Posadzki

Parter

Pomieszczenie- wiatrołap, posadzka- płytki ceramiczne

Pomieszczenie- pomieszczenie gospodarcze, posadzka- płytki ceramiczne

Pomieszczenie- wc, posadzka- płytki ceramiczne

Pomieszczenie- pokój, biblioteczka, posadzka- parkiet

Pomieszczenie- hol, posadzka- parkiet

Pomieszczenie- pokój dzienny, posadzka- parkiet

Pomieszczenie- kuchnia+ jadalnia, posadzka- płytki ceramiczne, parkiet,

Pomieszczenie- spiżarnia, posadzka- płytki ceramiczne

Piętro

Pomieszczenie- garderoba, posadzka- parkiet

Pomieszczenie- pokój hobby, posadzka- parkiet

Pomieszczenie- łazienka, posadzka- płytki ceramiczne

Pomieszczenie- pokój dziecka, posadzka- parkiet

Pomieszczenie- pokój dziecka, posadzka- parkiet

Pomieszczenie- garderoba, posadzka- parkiet

3.4.2 Tynki wewnętrzne

Tynk cienkowarstwowy cementowo- wapienny.

3.4.3 Wykładziny ścienne

W pomieszczeniach o dużej wilgotności zaleca się zastosowanie materiałów zmywalnych i odpornych na wpływ wilgoci, według indywidualnego projektu.

3.4.4 Malowanie i powłoki zabezpieczające

Elementy drewniane: pokrycie impregnatem, lakiero- bejcom. Elementy stalowe: pokrycie powłokami zabezpieczającymi przed korozją. Wewnętrzne ściany oraz sufity: farby emulsyjne bądź mineralne w kolorze zgodnym z indywidualnymi preferencjami.

3.4.5 Parapety wewnętrzne

Parapety wewnętrzne: drewniane.

4. WŁAŚCIWOŚCI CIEPLNE PRZEGRÓD ZEWNĘTRZNYCH

• Ściany zewnętrzne: U=0,11 [W/(m²xK)]

• Podłoga na gruncie: U= 0,096 [W/(m²xK)]

• Dach: U= 0,194 [W/(m²xK)]

5. INSTALACJE

Instalacje sanitarne:

-instalacja wodna (wody zimnej, wody ciepłej)

-instalacja kanalizacji

-instalacja grzewcza

-instalacja wentylacji (wentylacji mechanicznej z rekuperacją)

Instalacje elektryczne

Instalacje techniczne: pompa ciepła, kolektory słoneczne, wentylacja mechaniczna z rekuperacją

6. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ

Zgodnie z § 213 pkt. la) Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12

kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75 poz. 690, z 2002 r, z późniejszymi zmianami) wymagania dotyczące klasy odporności pożarowej budynków nie dotyczą budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

7. WARUNKI WYKONANIA ROBÓT BUDOWLANO- MONTAŻOWYCH

Wszystkie roboty budowlano-montażowe, a także odbiór robót należy wykonać zgodnie z warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych wydanych przez Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, a opracowanych przez Instytut Techniki Budowlanej.

1. INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY ZDROWIA

1. PODSTAWA PRAWNA

• Ustawa z dnia 07.07.1994r. Prawo budowlane (Dz. U. nr 156, poz. 1118 z 2006r. z późniejszymi zmianami;

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23.06.2003r. (Dz. U. nr 120 poz. 1126) w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia;

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003r. (Dz. U. nr 47 poz. 401) w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych.

2. OBIEKT

Budynek projektowany w Zielonej Górze. Budynek mieszkalny jednorodzinny wolnostojący, dwukondygnacyjny, niepodpiwniczony.

3. ZAKRES ROBÓT DLA CAŁEGO ZAMIERZENIA INWESTYCYJNEGO

• Roboty ziemne

• Roboty fundamentowe

• Roboty wykończeniowe

• Wykonanie podłogi na gruncie

• Wykonanie ścian parteru

• Wykonanie stropu nad parterem

• Montaż konstrukcji dachu

• Wykonanie elewacji

• Wykonanie ogrodu zimowego

4. WYKAZ ISTNIEJĄCYCH NA DZIAŁCE OBIEKTÓW BUDOWLANYCH

Brak zabudowy.

5. ELEMENTY ZAGOSPODAROWANIA TERENU, KTÓRE MOGĄ STWARZAĆ ZAGROŻENIE BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI

Nie przewidziano stałych urządzeń zagrażających zdrowiu i bezpieczeństwu ludzi.

6. PRZEWIDYWANE ZAGROŻENIA BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI WYSTĘPUJĄCE PODCZAS BUDOWY

• Prowadzenie prac na wysokości powyżej 5,0 m a w szczególności:

– Montaż konstrukcji dachu, wykonywanie obróbek blacharskich – stwarza zagrożenie upadku z dachu lub rusztowania

– Wznoszenie ścian – niebezpieczeństwo upadku z rusztowania

– Wykonywanie stropu – niebezpieczeństwo upadku z rusztowania

– Wykonywanie elewacji – niebezpieczeństwo upadku z rusztowania

• Wykonywanie wykopów - wykopy pod fundamenty - stwarza zagrożenie przysypania ziemią

• Wykonywanie prac z użyciem dźwigu – nie przewiduje się użycia dźwigu na budowie

• Wykonywanie betonowania fundamentów przy użyciu pompy podającej beton towarowy – zagrożenie uderzeniem wysięgnikiem pompy

7. SPOSOBY PROWADZENIA INSTRUKTAŻU PRACOWNIKÓW PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO REALIZACJI ROBÓT SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNYCH

• Przy wykonywaniu ścian – wszyscy pracownicy powinni być zapoznani z przepisami zawartymi w Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 06.02.2003r. w sprawie BHP przy wykonywaniu robót budowlanych – Dz. U. nr 47 poz. 401, rozdział 8 – Rusztowania i ruchome podesty robocze, rozdział 9 – Roboty na wysokościach, rozdział 9 – Roboty murarski9e i tynkarskie

• Przy wykonywaniu stropu – wszyscy pracownicy powinni być zapoznani z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu jw. – rozdział 9 – Roboty na wysokościach, rozdział 14 Roboty zbrojarskie i betoniarskie

• Przy wykonywaniu konstrukcji i pokrycia dachu – wszyscy pracownicy powinni być zapoznani z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu jw., rozdział 9 Roboty na wysokościach, rozdział 13 – Roboty ciesielskie, rozdział 17 – Roboty dekarskie i izolacyjne.

• Przy wykonywaniu prac z urządzeniami mechanicznymi (pompy, podajniki, betoniarki) – wszyscy pracownicy powinni być zapoznani z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu jw. – rozdział 7 – Maszyny i inne uprzędzenia techniczne.

8. WYKAZ ŚRODKÓW TECHNICZNYCH I ORGANIZACYJNYCH ZAPOBIEGAJĄCYCH NIEBEZPIECZEŃSTWOM WYNIKAJĄCYM Z WYKONYWANIA ROBÓT BUDOWLANYCH W STREFACH SZCZEGÓLNEGO ZAGROŻENIA ZDROWIA

• W pomieszczeniu socjalnym oznaczonym przez kierownika budowy na planie budowy umieścić wykaz zawierający adresy i numery telefonów:

– najbliższego punktu lekarskiego

– straży pożarnej

– posterunku policji

• W pomieszczeniu socjalnym oznaczonym jw. umieścić punkty pierwszej pomocy obsługiwane przez wyszkolonych w tym zakresie pracowników

• Zapewnić dostęp do telefonu na wypadek nagłego zdarzenia (stacjonarnego lub komórkowego)

• Kaski ochronne umieścić w pomieszczeniu socjalnym

• Wykonać ogrodzenie budowy min. 1,50 m

• Rozmieścić tablice ostrzegawcze

• Skarpy wykopów wykonywać o odpowiednim nachyleniu

• Wykonać skarpy zabezpieczające wykop przed napływem wód opadowych

• Na terenie budowy za pomocą tablic informacyjnych wyznaczyć drogę ewakuacyjną i oznaczyć na planie

1. BILANS CIEPŁA UŻYTKOWEGO

Podstawowe informacje:

• Lokalizacja budynku : Zielona Góra

• Budynek piętrowy, dwukondygnacyjny, wolnostojący wzniesiony na rzucie prostokąta, przekryty stropodachem

• Obiekt przewidziany dla czterech osób

• Brak piwnicy oraz garażu

Dane ogólne:

• Powierzchnia 242,12 m²

• Powierzchnia ogrzewania 196,78 m²

• Kubatura ogrzewcza 590, 34 m²

• Wysokość kondygnacji 3,1m

• Wysokość całkowita 6, 8

• Szerokość 10,14 m

• Długość 11,94 m

Rozwiązania konstrukcyjne

• Stropy monolityczne żelbetowe

• Warstwy stropu: warstwa wykończeniowa, wylewka 5cm, izolacja 4cm, płyta stropowa 25cm, tynk

• Ściany zewnętrzne: tynk zewnętrzny, wełna mineralna 30 cm, pustaki ceramiczne 24cm, tynk wewnętrzny

• Fasada: gont bitumiczny

• Stropodach

• Posadzka na gruncie: warstwa wykończeniowa 2cm, wylewka 5cm, izolacja przeciwwilgociowa pozioma, ocieplenie 20cm, izolacja, ława fundamentowa, piasek zagęszczony.

Bilans energetyczny

1. DANE OGÓLNE

1. 1. Wymiary

Długość budynku	11,94 m
Szerokość	10,14 m
Wysokość kondygnacji
Powierzchnia ogrzewania	196,78m^2
Powierzchnia	242,14 m^2
Kubatura ogrzewcza	590,34 m^3
Temperatura wewnętrzna

1. 2. Zastosowanie współczynników ciepła przenikania ciepła U_i, pola całkowitego A wszystkich przegród zewnętrznych budynku i długości mostków liniowych l_i

Przegroda	Ui [W/m^2K]	A [m^2]	Li [m]
Ściana zewnętrzna N	0,11	37,01	04,71
Ściana zewnętrzna S	0,11	37,01	04,71
Ściana zewnętrzna E	0,11	31,43	03,46
Ściana zewnętrzna W	0,11	31,43	03,46
Stropodach	0,123	121,07	14,89
Podłoga na gruncie	0,194	121,07	23,49
Stolarka okienna N	0,6	02,48	1,49
Stolarka okienna S	0,6	13,18	07,91
Stolarka okienna E	0,6	03,23	1,94
Stolarka okienna W	0,6	05,64	3,38
Stolarka drzwiowa N	0,73	1,89	1,38
Stolarka drzwiowa S	0,73	1,89	1,38

Właściwości izolacyjne przegród.

Przegrody nieprzeźroczyste, niestykające się z gruntem.

Nr typu przegrody Si	Opis warstw	Grubość warstwy d[m]	λ [W/mK]	R,si,Rse [m^2K/W]	U [W/m^2K]	U [W/m^2K]	U [W/m^2K]
S1/S2/S3/ S4	Tynk gipsowy	0,01	0,4	0,025	0,11 Dla 2021	0,23 Dla 2017	0,25 Dla 2014
	Wełna mineralna twarda	0,30	0,04	7,5
	Pustak ceramiczny Thermopor	0,24	0,21	1,143
	Tynk cienkowarstwowy	0,005	0,82	0,006
	Rsi	0,13
	Rse	0,04
	razem	8,844

U=1/(Rse+Rsi+RS) RS= d/ λ

Nr typu przegrody Si	Opis warstw	Grubość warstwy d[m]	λ [W/mK]	R,si,Rse [m^2K/W]	U [W/m^2K]	U [W/m^2K]	U [W/m^2K]
S5	Pokrycie dachu	0,0025	0,18	0,014	0,123 Dla 2021	0,18 Dla 2017	0,20 Dla 2014
	Konstrukcja- płytki korytkowe	0,01	0,042	0,238
	Wentylowana pustka powietrzna	0,16	-	0,100
	Wełna mineralna	0,40	0,052	7,692
	Strop kanałowy	0,22	1,7	0,129
	Tynk, gładź gipsowa	0,005	0,4	0,012
	Rsi	0,1
	Rse	0,04
	razem	8,325

Nr typu przegrody Si	Opis warstw	Grubość warstwy d[m]	λ [W/mK]	R,si,Rse [m^2K/W]	U [W/m^2K]	U [W/m^2K]	U [W/m^2K]
PG-1	Podłoga (parkiet)	0,01	0,5	0,02	0,194 Dla 2021	0,30 Dla 2017	0,30 Dla 2014
	Wylewka betonowa	0,05	1	0,05
	Izolacja przeciwwilgociowa	0,001	-	-
	Ocieplenie/ wełna mineralna	0,20	0,05	4
	Izolacja	0,002	-	-
	Ława fundamentowa	0,20	1,7	0,118
	Piasek zagęszczony warstwami	0,30	0,4	0,75
	Rsi	0,17
	Rse	0,04
	razem	5,148

B’=A/0,5P=110,56/48,74*0,5=4,54m

Przyjęto U_equiv,bw=0,18

1. STRATY CIEPŁA PRZEZ PRZEGRODY P_tr [kWh/m-c]

2. 1. Współczynnik strat ciepła przez przegrody, H_tr [W/k]

H_tr=Σ_i[b_tr,i (A_i*μ_i+Σ_i*Ψ_i)]

Przegroda (kierunek świata)	Powierzchnia przegrody (całkowita)	Powierzchnia otworów	Powierzchnia bez otworów (wg wymiarów zewnętrznych)	Htr,i=Ui*btri*Ai
	Acałk,i	Aoi	Ai	btr,i
	m^2	m^2	m^2
Ściany Si
S	74,02	13,18	60,84	1
N	74,02	02,48	71,54	1
W	62,86	05,64	57,22	1
E	62,86	03,23	59,63	1
Stropo-dach	121,07	-	100,00	1
Σ =	39,71
Podłoga na gruncie
Podłoga	121,07	-	121,07	0,6
Otwory okienne i drzwiowe(suma)
Okna	24,54	-	24,54	-
Drzwi	3,78	-	3,78	-
ΣHtri=	71,28

Mostki liniowe	btr,i	li	Ψi	Htr,i
		m	W/mK	W/K
Stropodach	1	121,07	-0,05	-6,08
Narożnik zewnętrzny budynku	1	24,80	-0,05	-1,24
Obwody okien i drzwi		40,89	0	0
Podłoga-ściany	0,6	127,07	0,6	45,74
ΣHtri=	38,42

Współczynnik strat ciepła przez przegrody H_tr=109,7 [W/K]

2.2. Straty ciepła przez przegrody Q_tr=H_tr*(θ_int,H-θ_e)*t_M*10^-3

Miesiąc	θe	θint,H	tM	Qtr
	^0C	^0C	h	kWh/m-c
Styczeń	-5,9^0	20^0	744	2113,87
Luty	-0,4^0	20^0	672	1503,85
Marzec	4,7^0	20^0	744	1297,71
Kwiecień	10,1^0	20^0	720	781,94
Maj	12,4^0	20^0	744	620,29
Wrzesień	13,2	20^0	720	537,09
Październik	7,3	20^0	744	1036,53
Listopad	5,2	20^0	720	1168,96
Grudzień	-4,8	20^0	744	2024,07
ΣQtr	11084,31

Straty ciepła przez przegrody Q_tr=11084,31 [KwH/m-c]

1. STRATY CIEPŁA NA WENTYLACJĘ Q_ve [kWh/m-c]

   1. Współczynnik strat ciepła na wentylację H_ve [W/K]

H_ve=g_ac_aΣ_k(b_ve,k*V_ve,k,Mn)

Rodzaj pomieszczenia	Strumień Vo [m^3/h]
Kuchnia z oknem zewnętrznym wyposażona w kuchnię gazową lub węglową	70
Łazienka (z WC lub bez)	100
ΣVo=	170

V_o=120/3600=0,047m³/s

V_inf=0,2*V_went

V_inf=0,2*230,27 =46,05m³/h

V_inf=46,05/3600=0,01

H_ve=g_ac_aΣ_k(b_ve,k*V_ve,k,Mn)=1200*[(1*0,047)+(1*0,013)]=72,00 [W/K]

1. Straty ciepła na wentylację Q_ve

Q_ve=H_ve*(θ_int,H-θ_e)*t_M*10^-3= [kWh/m-c]

Miesiąc	θe	θint,H	tM	Qve
	^0C	^0C	h	kWh/m-c
Styczeń	-5,9^0	20^0	744	1387,41
Luty	-0,4^0	20^0	672	987,03
Marzec	4,7^0	20^0	744	851,73
Kwiecień	10,1^0	20^0	720	513,216
Maj	12,4^0	20^0	744	407,12
Wrzesień	13,2	20^0	720	352,51
Październik	7,3	20^0	744	680,31
Listopad	5,2	20^0	720	767,23
Grudzień	-4,8	20^0	744	1328,49
ΣQve	7275,05

Q_ve= 7275,05 [kWh/m-c]

4. ZYSKI CIEPŁA OD PROMIENIOWANIA SŁONECZNEGO Q_sol [kWh/m-c]

Q_sol=Q_s1+Q_s2

Q_s1,s2=Σ_iC_i*A_i*I_i*g*k_α*Z

Orientacja	Współczynnik zacienienia Z	Współczynnik przepuszczalności promieniowania słonecznego g
N	1,0	0,75
S	1,0	0,75
E	1,0	0,75
W	1,0	0,75

Zyski ciepła od promieniowania całkowitego na płaszczyznę pionową [kWh/m-c]

Miesiąc	N	E	S	W	kWh/mc
Powierzchnia przeszklenia [m^2]
	02,48	03,23	13,18	05,64
Zyski cieplne
Styczeń	28,12	36,63	149,46	63,96	278,17
Luty	54,68	71,22	290,62	124,36	540,88
Marzec	98,43	128,20	523,11	223,85	973,59
Kwiecień	189,05	246,22	1004,71	429,94	1869,92
Maj	249,98	325,58	1328,54	568,51	2472,61
Wrzesień	134,36	175,00	714,09	305,37	1328,73
Październik	81,24	105,81	431,78	184,77	803,6
Listopad	43,75	56,97	232,50	99,49	432,71
Grudzień	25,00	32,56	132,85	56,85	247,26
ΣQsol	8947,47

5. ZYSKI WEWNĘTRZNE Q_int [kWh/m-c]

Q_int=q_int*A_f*t_M*10^-3

Przyjęto q_int=3 [W/m³]

A_f=196,78 m²

Miesiąc	tM	Qint
Styczeń	744	439,21
Luty	672	396,71
Marzec	744	439,21
Kwiecień	720	425,04
Maj	744	439,21
Wrzesień	720	425,04
Październik	744	439,21
Listopad	720	425,04
Grudzień	744	439,21
Σ Qint=	3867,88

6. ROCZNE ZAPOTRZEBOWANIE NA ENERGIĘ UŻYTKOWĄ DO OGRZEWANIA I WENTYLACJI Q_H,Nd [kWh/rok]

Q_H,Nd= ΣQ_H,Nd,n [kWh/rok]

Q_H,Nd= Q_H,Nt- η_H,gn* Q_H,gn [kWh/m-c]

Współczynnik η_H,gn dla γ_H≠1

η_H,gn=(1-γ_H^aH)/ (1-γ_H^aH+1)

a_H=a_H,o+(τ/τ_H,o)

a_H,o=1

τ_H,o=15 [h]

τ=(C_m/3600)/(H_tr,add+H_ve,ad)

C_m=165000*196,78=165000*196,78=32468700

H_tr=109,7 W/K

H_ve=72 W/K

τ=(C_m/3600)/H_tr,add+H_ve,ad=(32468700/3600)/(109,7+72)= 49,64

a_H=a_H,o+(τ/τ_H,o)=1+(49,64/15)= 3,31

Miesiąc	QH,ht	QH,gn	γH	ηH,gn	QH,Nd,m
	[kWh/m-c]	[kWh/m-c]			[kWh/mc]
Styczeń	2113,87	1387,41	0,13	1	726,46
Luty	1503,85	987,03	0,21	0,99	526,69
Marzec	1297,71	851,73	0,42	0,93	505,60
Kwiecień	781,94	513,216	0,93	0,74	402,16
Maj	620,29	407,12	1,35	0,61	371,95
Wrzesień	587,09	352,51	1,1	0,68	347,38
Październik	1036,53	680,31	0,42	0,93	403,84
Listopad	1168,96	767,23	0,25	0,98	417,07
Grudzień	2024,07	1328,49	0,13	0,99	708,86
Σ QH,Nd,m=	4410,01

7. ROCZNE ZAPOTRZEBOWANIE NA ENERGIĘ UŻYTKOWĄ DLA PRZYGOTOWANIA C.W.U. Q_w,Nd [kWh/rok]

Q_w,Nd=V_cw*L_i*g_w*(θ_cw-θ_o)*k_t*t_rz/(1000/3600)

V_cw=50 [dm³/(j.o.)doba

L_i=4

T_rz=365

K_t=1

C_w=4,19kJ/kgK

G_w=1000kg/m³

θ_cw=55^oC

θ_o=10^oC

Q_w,Nd=V_cw*L_i*g_w*(θ_cw-θ_o)*k_t*t_rz/(1000/3600)=50*4*1000*(55-10)*1*365/(1000*3600)= 912,5 [kWh/rok]

Energia pozyskiwana z kolektorów słonecznych.

7. ROCZNE ZAPOTRZEBOWANIE NA ENERGIĘ KOŃCOWĄ DLA OGRZEWANIA I WENTYLACJI Q_K,H [kWh-rok]

Q_K,H=Q_H,Nd/ η_H,tot

Q_K,H=Q_H,Nd/ η_H,tot

Rodzaj sprawności	Wartość współczynnika sprawności	Uzasadnienie przyjętej wartości współczynnika sprawności
Sprawność regulacji i wykorzystania ηH,e	0,9	Ogrzewanie podłogowe
Sprawność przesyłu ηH,d	0,95	Ogrzewanie centralne wodne z lokalnego źródła ciepła usytuowanego w ogrzewanym budynku z zaizolowanymi przewodami, armaturą i urządzeniami, które są zainstalowane w pomieszczeniach ogrzewanych
Sprawność akumulacji ηH,s	1,0	Brak zasobnika buforowego
Sprawność wytwarzania ηH,g	2,6	Pompa ciepła woda/powietrze

Q_K,H=Q_H,Nd/ η_H,tot=4410,01/2,223 =1983,81 [kWh/rok]

7. ROCZNE ZAPOTRZEBOWANIE NA ENERGIĘ KOŃCOWĄ NA POTRZEBY PRZYGOTOWANIA C.W.U. Q_Kw [kWh/rok]

Q_Kw= Q_W,Nd/ η_W,tot

η_We=1,0

Przyjęto dla kotły gazowe kondensacyjne do 50kW (55/45°C)

η_W,g= 1,0

przyjęto dla instalacji ciepłej wody w budynkach jednorodzinnych

η_W,d=0,6

Przyjęto dla zasobnika w systemie wg standardu budynku niskoenergetycznego

η_W,s=0,85

η_W,tot= η_W,g* η_W,d* η_W,s* η_W,e=1+1+0,85+0,6=0,51

Q_Kw= Q_W,Nd/η_W,tot=912,5 /0,52=1754,81 [kWh/rok]

Energia pozyskiwana z kolektorów słonecznych

7. ROCZNE ZAPOTRZEBOWANIE NA ENERGIĘ POMOCNICZĄ E_el,POM [kWh/rok]

-system ogrzewania i wentylacji

E_el,POM,H=Σ_iq_el,H,i*A_f*t_el*10^-3

Przyjęto dane dla napędu pomocniczego i regulacji kotła do ogrzewania w budynku o A_u do 250m³

q_el,H,i=0,5

t_el=2000

E_el,POM,H=Σ_iq_el,H,i*A_f*t_el*10^-3=0,5*196,78*2000*10^-3=196,78 [kWh/rok]

-system przygotowania c.w.u.

E_el,POM,W=Σ_iq_el,W,i*A_f*t_el*10^-3

Przyjęto dane dla napędu pomocniczego i regulacji kotła do podgrzewu ciepłej wody w budynku o A_u do 250m³

q_el,W,i=0,3

t_el =360

E_el,POM,W=Σ_iq_el,W,i*A_f*t_el*10^-3=0,3*196,78*360*10^-3=21,25 [kWh/rok]

11. ROCZNE ZAPOTRZEBOWANIE NA ENERGIĘ PIERWOTNĄ Q_p [kWh/rok]

11.1. Wyznaczenie rocznego zapotrzebowania na energię pierwotną

Q_p=Q_p,H+Q_p,W

Q_p,H=W_H*Q_K,H+W_el*E_el,pom,H

Q_p,W=W_W*Q_K,W+W_el*E_el,pom,W

Przyjęto:

W_H=1,2

W_el=3,0

W_W=1,2

Q_p,H=W_H*Q_K,H+W_el*E_el,pom,H=1,2*1983,81 +3*196,78= 2970,91

Q_p,W=W_W*Q_K,W+W_el*E_el,pom,W=1,2*1754,81 +3*21,25 =0

Q_p=Q_p,H+Q_p,W=2970,91+0= 2970,91

12. WYZNACZENIE WSKAŹNIKÓW EK I EP

EK=(Q_K,H+Q_K,W)/A_f =(1983,81 +1754,81)/196,78= 19,00 kWh/m²rok

EP=Q_p/A_f= 2970,91/196,78= 15,10kWh/m²rok

Obliczenie kosztów na podstawie Sekocenbud

Zestawienie materiałów budowlanych

	Nazwa	Jm.	Ilość	Cena jedn. [zł]	Wartość [zł]
	Konstrukcje i elementy budowlane
STAN ZEROWY
Roboty ziemne
-wykonanie wykopu	m^3	23,848	66,29	1580,884
Fundamenty
-betonowe	m^3	10,6	340,17	3605,802
Izolacje fundamentów
-przeciwwilgociowe	m^2	26,496	15,08	399,556
STAN SUROWY
Ściany nadziemia	m^3
-murowane	m^3	42,125	773,04	32564,31
Stropy, schody, podesty	m^2	242,144	266,19	64455,513
Ścianki działowe	m^2	165,045	72,34	11939,355
Dach- konstrukcja (żelbetowa prefabrykowana)	m^2	121,072	88,29	10689,447
Dach pokrycie
- materiałami rolowymi, membranowymi i dachówką bitumiczną	m^2	121,072	145,48	17613,554
- rynny i rury spustowe	m^2	5,842	11,37	66,423
Podłoża i kanały wewnątrz budynku
- podłoża	m^2	121,338	222,42	26987,998
Izolacje nadziemia
- przeciwwilgociowe	m^2	129,904	15,10	1961,550
- cieplne	m^2	379,039	67,99	25770,862
Warstwy wyrównawcze pod posadzki	m^2	238,143	19,61	4669,984
STAN WYKOŃCZENIOWY WEWNĘTRZNY
Tynki i oblicowania
- tynki, wyprawy i sztablatury	m^2	301,941	21,37	6452,479
- okładziny i oblicowania	m^2	-	86,29
Okna i drzwi zewnętrzne	m^2	28,31	451,22	12774,038
Okna i drzwi wewnętrzne	m^2	30,69	310,97	9543,669
Roboty malarskie	m^2	207,17	5,58	1156,009
Posadzki	m^2	238,143	132,83	31632,535
Inne roboty wykończeniowe wewnętrzne
- balustrady wewnętrzne	m^2	0,4	249,05	99,62
STAN WYKOŃCZENIOWY ZEWNĘTRZNY
Elewacje
- tynki i wyprawy	m^2	273,792	37,58	10289,028
- okładziny i oblicowania	m^2	-	117,92
- balustrady zewnętrzne	m^2	-	199,97
Różne roboty zewnętrzne	m^2 p.u.	-	25,63
INSTALACJE I URZĄDZENIA TECHNICZNE
INSTALACJE I URZĄDZENIA KANALIZACYJNE I WODOCIĄGOWE
Instalacja wodociągowa	pktpob.	4	230,98	923,92
Instalacja kanalizacyjna	pktpob.	2	904,44	1808,88
Instalacja gazowa	pktpob.	1	1748,64	17488,64
INSTALACJE I URZĄDZENIA ZAOPATRZENIA W CIEPŁO	.
Pompa ciepła	m^2 p.u.	121,072	282,56	34210,104
Instalacje w kotłowni	m^2 p.u.	7,699	274,53	2113,606
Kolektory słoneczne	m^2	5	3000	15000
INSTALACJE I URZADZENIA TELETECHNIKI WENTYLACYJNEJ
Wentylacja mechaniczna z rekuperatorem	m^2 p.u.	242,14	59,81	14482,393
INSTALACJE I URZĄDZENIA ELEKTRO-ENERGETYCZNE
Instalacje oświetleniowe	wypust	18	122,96	2213,28
Instalacje gniazd wtykowych	wypust	19	75,44	1433,36
Instalacje siłowe	wypust	2	256,58	513,16
Instalacje odgromowe	m^3k.b.	590,34	8,61	5082,827
INSTALACJE I URZADZENIA TELETECHNICZNE I TECHNIKI INFORMATYCZNEJ
Instalacja telefoniczna	wypust	1	114,64	114,64
OGÓŁEM OBJEKT				369637,411

Z współczynnikiem cen:

OGÓŁEM OBJEKT = 369637,411*1,051= 388488,919 zł

Szacowany koszt budynku jednorodzinnego wolnostojącego wynosi 388488,919 zł

NORMY I ROZPORZĄDZENIA

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. Nr 75, poz. 690)

Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia... 2012r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków

PN-B-02025:2001, Obliczanie sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury Dz. U. 2008 r. Nr 201 poz. 1240 z dnia 6 listopada 2008 r.w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej.

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury Dz. U. 2002 r. Nr 108 poz. 953 ze zm z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia. Ogólna znajomość przedmiotu aktu prawnego

USTAWA z dnia 7 lipca 1994 r. PRAWO BUDOWLANE Dz. U. 1994 r. Nr 89 poz. 414 ze zm.

Sekocenbud 2013

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Zielona Góra.

Uchwała nr LVI/673/02 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie nadania nazw nowo powstałemu osiedlu i ulicom.

Uchwała Nr XLI/502/01 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 26 czerwca 2001 r., ogłoszona w Dz. Urz. Woj. Lubus. Nr 94, poz. 683 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego osiedla Jędrzychów IV.

OBJAŚNIENIA I DEFINICJE

Certyfikat LEED – The Leadership in Energy and Environmental Design został stworzony w 1998 r. przez amerykańską organizację Green Building Council działającą na rzecz budownictwa ekologicznego.

LEED to zbiór zasad określonych dla budowy domów przyjaznych środowisku i energooszczędnych, a jednocześnie system oceny budynku pod względem jego „zielonego” charakteru. Budynki, które spełniają wymagania LEED można bardzo często spotkać w krajach wysoko rozwiniętych. Coraz częściej występują również w Polsce.

Certyfikat LEED przyznawany jest po ocenie obiektu wg klasyfikacji punktowej w zakresie spełnienia wymogów budownictwa zrównoważonego. Oceny dokonuje grupa niezależnych ekspertów biorąc pod uwagę różnorodne zagadnienia:

Liczba punktów, zdobytych we wszystkich kategoriach, decyduje o przyznaniu jednego z certyfikatów LEED: Platynowego (69-52 pkt), Złotego (51-39 pkt), Srebrnego (38-33 pkt) lub nadaniu podstawowej certyfikacji (32-26 pkt). Certyfikacja obiektu jest aktualnie wyznacznikiem przyjazności budynku dla środowiska naturalnego i jego mieszkańców bądź użytkowników.

LEED w Polsce. My również możemy zaobserwować zmiany w świadomości ekologicznej zarówno inwestorów, firm budowlanych, jak i samego społeczeństwa. Zachowania proekologiczne zmierzające do oszczędzania energii, segregacji odpadów, racjonalnego korzystania z zasobów naturalnych, edukacji i wdrażania dobrych praktyk, są już globalnie obowiązującym trendem. Zielone budownictwo nad Wisłą rozwija się bardzo dynamicznie, o czym świadczą m.in. nagrody Polish Green Building Council przyznane w 2010 r. w ramach pierwszego konkursu na Najlepsze Zrównoważone Budynki w Polsce.

Pierwszą w Polsce certyfikację LEED otrzymał na początku 2010 r. budynek firmy BorgWarner Turbo Systems Poland w Rzeszowie. Jest to certyfikat Srebrny. Aktualnie realizowanych jest szereg inwestycji, które starają się o znak LEED.

Zrównoważony rozwój i styl życia przyjazny środowisku można zaobserwować na wielu płaszczyznach – gospodarczej, biznesowej, ale również w obszarze gospodarstw domowych. Ekologiczne tendencje wkraczają w naszą codzienność poprzez oznaczenia EKO najróżniejszych produktów, zachowań, wydarzeń. Postrzeganie funkcjonowania jednostki przez pryzmat globalnego oddziaływania na środowisko naturalne nie jest już ideologią „nawiedzonych” obrońców przyrody, ale rzeczywistym kierunkiem rozwoju naszej cywilizacji. Dlatego patrząc na „zielone” budynki w naszych miastach powinniśmy również zmieniać własne postawy i energiczniej dążyć do harmonii z otoczeniem.

BREEAM to wielokryterialny system oceny jakości budynków będący obecnie standardem w branży nieruchomości w Europie i na świecie stosowanym przez inwestorów, deweloperów, najemców. BREEAM bierze pod uwagę wiele cech budynku w tym: jakość środowiska wewnętrznego, efektywność energetyczną, dostępność transportową, materiały i konstrukcję, zarządzanie eksploatacją i realizacją, gospodarkę wodą i odpadami.

Certyfikat BREEAM przyznawany jest przez BRE (Building Research Establishment) Global na podstawie materiałów i raportu przygotowanych przez licencjonowanego asesora, który w trakcie procesu certyfikacji współpracuje z zespołem projektowym.

Grontmij jest liderem na rynku certyfikacji w Polsce. Nasi konsultanci od 2009 roku sfinalizowali ponad 20 projektów współpracując z największymi deweloperami i zarządcami nieruchomości w Europie. Oprócz kompletnej obsługi inwestycji Grontmij wspiera zrównoważone budownictwo poprzez promowanie zielonej certyfikacji, szkolenia, artykuły i aktywny udział w konferencjach.

Największe osiągnięcia Grontmij w zakresie certyfikacji trzy pierwsze certyfikaty BREEAM New Build w Polsce (wszystkie na poziomie VERY GOOD) pierwszy certyfikat BREEAM New Build na poziomie EXCELLENT pierwsze certyfikaty BREEAM In-Use (dla istniejących budynków użytkowanych co najmniej 2 lata).

Certyfikacja DGNB- Niemiecki certyfikat DGNB jest najmłodszym z omawianych certyfikatów. Jest opracowany przez Niemieckie Stowarzyszenie Budownictwa Ekologicznego i wydaje się być najbardziej przejrzystym z wielokryterialnych systemów oceny budynków.

DGNB wyróżnia dwie kategorie doradców: DGNB Consultant i DGNB Auditor. Pierwszy posiada podstawową wiedzę z zakresu DGNB i jest tytułem analogicznym do LEED Green Asociate. Natomiast DGNB Auditor jest bardziej zbliżony do BREEAM International Assesor – bierze on udział w całym procesie powstawania budynku, od etapu projektowania aż do oddania do użytku i uzyskanie certyfikatu.

DGNB stawia najwyższe z trzech systemów wymagania dla przyszłych konsultantów. Aby przystąpić do egzaminu należy wykazać się kilkuletnim doświadczeniem zawodowym oraz wykształceniem związanym ściśle z branżą budownictwa.

Egzamin składa się z kilku modułów: modułu 0 – sprawdzającego podstawową wiedzę z zakresu certyfikacji DGNB, zakończoną egzaminem, modułów 1a i 1b, również zakończonych egzaminem oraz wreszcie modułu 2 w formie warsztatów, która pozwala uzyskać licencję audytora DGNB.

W przypadku certyfikacji DGNB, inaczej niż w pozostałych dwóch przypadkach, wymagania krytyczne są tylko dwa i nie są one uzależnione od pozostałych punktów, które warunkują uzyskanie certyfikatu. Mimo iż wymagań krytycznych jest niewiele, nie są one łatwe do spełnienia, a niedopełnienie choć jednego dyskwalifikuje dalszą certyfikację budynku.

W powietrzu wybranych pomieszczeń podlegających testowaniu całkowita zawartość LZO ( organicznych związków lotnych ) nie może przekraczać 3000 mikro g/m3, oraz zawartość formaldehydu nie może przekraczać 120 mikro g/m3

Budynki muszą mieć udogodnienia dla osób niepełnosprawnych we wszystkich ogólnodostępnych przestrzeniach.

Warto zwrócić uwagę, iż jest to jedyny system, który aż tak duży nacisk kładzie na udogodnienia dla niepełnosprawnych. Żaden z pozostałych systemów nie ma tak jasno określonej kwestii tego typu ułatwień dostępu. Związane jest to między innymi z odmiennym, niż w pozostałych systemach rozkładem ocenianych kategorii. W tym przypadku są to poszczególne aspekty z różnych dziedzin.

Tak więc certyfikacja DGNB różnorodne aspekty.

System certyfikacji DGNB swoją przejrzystość zapewnia również tylko trzem poziomom certyfikacji: Bronze, Silver i Gold, przy czym uzyskanie wyższej kategorii wymaga spełnienia wszystkich warunków kategorii niższej, czyli aby starać się o certyfikat na poziomie Silver, należy spełnić wszystkie warunki poziomu Bronze oraz uzyskać łącznie 65-79,9 % łącznej ilości punktów. Analogicznie, aby uzyskać certyfikat na poziomie Gold należy spełnić wszystkie warunki poziomu Silver oraz uzyskać co najmniej 80 % ogólnej liczby punktów.

Certyfikacja DGNB jest możliwa do zastosowania praktycznie w każdym typie budynków, ze względu na swoją unikalność kryteriów. Kryteria te można odnieść zarówno do budynku biurowego jak i mieszkaniowego czy też szkoły lub przedszkola. Daje to praktycznie nieograniczone możliwości stosowania, co w niedługim czasie może przełożyć się na duży wzrost popularności i stosowalności tego młodego systemu certyfikacji.

Wybór systemu certyfikacji dla naszego budynku nie jest łatwy. Zależy on w głównej mierze od lokalizacji, standardów danego kraju oraz przeznaczenia budynku. Ograniczeniem jest tutaj możliwość stosowania w poszczególnych krajach, gdyż nie wszystkie kraje uznają poszczególne systemy certyfikacji.

Oprócz trzech wymienionych, istnieje wiele innych systemów wielokryterialnej oceny budynków, które nie zdobyły jeszcze takiej popularności. Każdy z nich ma podobieństwa i różnice, wiele z nich działa analogicznie. Wszystkie jednak mają na celu poprawę jakości życia, nie ingerując zbytnio w środowisko naturalne, chroniąc zasoby naturalne i wykorzystując energię odnawialną.

Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku (pot. certyfikat energetyczny) – termin oraz zawód certyfikator energetyczny wprowadzone zostały w polskim ustawodawstwie z dniem 1 stycznia 2009 r. jako wdrożenie Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z dnia 16 grudnia 2002 r. dotyczącej jakości energetycznej budynków. Celem Dyrektywy jest wypromowanie poprawy efektywności energetycznej budynku we Wspólnocie Europejskiej, biorąc pod uwagę zewnętrzne i wewnętrzne warunki budynku i opłacalność przedsięwzięć. Metodologię obliczania świadectw wprowadza Rozporządzenie z dnia 6 listopada 2008 r. Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku jest ważne 10 lat. Nie należy mylić sprawdzenia charakterystyki energetycznej budynku z audytem energetycznym, który wynika z odmiennych aktów prawnych i jest używany dla potrzeb termomodernizacji.

Regulacje prawne wprowadzające certyfikację:

• Ustawa z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2007 r. Nr 191, poz. 1373)

Tekst ujednolicony ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 1994 r. Nr 89, poz. 414)

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 21 stycznia 2008 r. w sprawie przeprowadzania szkolenia oraz egzaminu dla osób ubiegających się o uprawnienie do sporządzania świadectwa charakterystyki energetycznej budynku, lokalu mieszkalnego oraz części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową (Dz. U. z 2008 r. Nr 17, poz. 104)

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej (Dz. U. z 2008 r. Nr 201, poz. 1240)

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. z 2008 r. Nr 201, poz. 1239)

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. z 2008 r. Nr 228, poz. 1513)

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2008 r. Nr 201, poz. 1238)

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie zmiany rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2008 r. Nr 228, poz. 1514)

• Dyrektywa 2002/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków

Świadectwo energetyczne określa wartość rocznego zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną EP i energię końcową EK. Wyliczenia podane są w kWh/(m²·rok). Energia pierwotna uwzględnia straty powstające na etapie jej produkcji i przesyłaniu. Może być większa od końcowej, gdy nośnikiem ciepła jest np. gaz, prąd lub mniejsza, gdy nośnikiem jest biomasa.

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, który w 2009 roku obchodził 20-lecie istnienia, jest wspólnie z wojewódzkimi funduszami filarem polskiego systemu finansowania ochrony środowiska. Podstawą działania Narodowego Funduszu jest ustawa Prawo Ochrony Środowiska. Najważniejszym zadaniem Narodowego Funduszu w ostatnich latach jest efektywne i sprawne wykorzystanie środków z Unii Europejskiej przeznaczonych na rozbudowę i modernizację infrastruktury ochrony środowiska w naszym kraju. Wdrażanie projektów ekologicznych, które uzyskały lub uzyskają wsparcie finansowe z Komisji Europejskiej oraz dofinansowanie tych przedsięwzięć ze środków Narodowego Funduszu będzie służyło osiągnięciu przez Polskę efektów ekologicznych wynikających z zobowiązań międzynarodowych.

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej jest wspólnie z wojewódzkimi funduszami filarem polskiego systemu finansowania ochrony środowiska. Podstawą działania Narodowego Funduszu jest ustawa Prawo Ochrony Środowiska. Najważniejszym zadaniem Narodowego Funduszu w ostatnich latach jest efektywne i sprawne wykorzystanie środków z Unii Europejskiej przeznaczonych na rozbudowę i modernizację infrastruktury ochrony środowiska w naszym kraju. Wdrażanie projektów ekologicznych, które uzyskały lub uzyskają wsparcie finansowe z Komisji Europejskiej oraz dofinansowanie tych przedsięwzięć ze środków Narodowego Funduszu będzie służyło osiągnięciu przez Polskę efektów ekologicznych wynikających z zobowiązań międzynarodowych.

Źródłem wpływów NFOŚiGW są opłaty za gospodarcze korzystanie ze środowiska i kary za naruszanie prawa ekologicznego. Dzięki temu, że główną formą dofinansowania działań są pożyczki, Narodowy Fundusz stanowi „odnawialne źródło finansowania” ochrony środowiska. Pożyczki i dotacje, a także inne formy dofinansowania, stosowane przez Narodowy Fundusz, przeznaczone są na dofinansowanie w pierwszym rzędzie dużych inwestycji o znaczeniu ogólnopolskim i ponadregionalnym w zakresie likwidacji zanieczyszczeń wody, powietrza i ziemi. Finansowane są również zadania z dziedziny geologii i górnictwa, monitoringu środowiska, przeciwdziałania zagrożeniom środowiska, ochrony przyrody i leśnictwa, popularyzowania wiedzy ekologicznej, profilaktyki zdrowotnej dzieci a także prac naukowo-badawczych i ekspertyz. W ostatnim czasie szczególnym priorytetem objęte są inwestycje wykorzystujące odnawialne źródła energii.

W ciągu 20 lat Narodowy Fundusz odegrał istotną rolę w poprawie stanu środowiska w Polsce. Finansowy wymiar działalności Narodowego Funduszu jest imponujący: w latach 1989-2008 Narodowy Fundusz zawarł ponad 14 tysięcy umów (głównie na dotacje, pożyczki i kredyty udzielane za pośrednictwem Banku Ochrony Środowiska) przeznaczając na finansowanie przedsięwzięć ekologicznych prawie 21,4 mld zł. Koszt przedsięwzięć dofinansowanych w tym czasie środkami Narodowego Funduszu przekracza 76,5 mld złotych.

W sposób szczególny Narodowy Fundusz troszczy się o ochronę przyrody i przetrwanie najbardziej zagrożonych wyginięciem gatunków zwierząt i roślin a także o kształtowanie świadomości ekologicznej społeczeństwa. Szacuje się, że finansowy udział NFOŚiGW w utrzymaniu i prowadzeniu bieżącej działalności naukowej, dydaktycznej i edukacyjnej 23 polskich parków narodowych wynosi ok. 25-30% rocznie. W ciągu dwóch dekad polskie parki narodowe uzyskały wsparcie w wysokości ćwierć miliarda złotych z puli Narodowego Funduszu. W akcjach i kampaniach edukacyjnych dofinansowanych przez NFOŚiGW wzięło udział ponad 20 mln ludzi.

W ostatnich latach odpowiedzialnym zadaniem Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej jest koordynacja 88 projektów inwestycyjnych, które w latach 2000-2006 w ramach funduszu przedakcesyjnego ISPA i Funduszu Spójności otrzymały pomoc finansową Komisji Europejskiej w wysokości 2,850 mld euro. Większość projektów, wspomaganych ze środków NFOŚiGW, dotyczy budowy lub modernizacji oczyszczalni ścieków w aglomeracjach, które mają największy wpływ na stan czystości polskich rzek i Bałtyku.

Narodowy Fundusz koordynował także realizację prawie 250 projektów inwestycyjnych w przedsiębiorstwach, które w latach 2004-2006 uzyskały finansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i dofinansowanie ze środków NFOŚiGW w Sektorowym Programie Operacyjnym Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw. Kolejnym zadaniem NFOŚiGW jest także efektywne wykorzystanie środków przekazanych Polsce w ramach priorytetów środowiskowych z Norweskiego Mechanizmu Finansowego i Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Efektem doświadczenia Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w obsłudze środków Unii Europejskiej jest powierzenie Funduszowi roli Instytucji Wdrażającej dla pięciu priorytetów Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. NFOŚiGW odpowiedzialny jest za absorpcję 5,035 mld euro w latach 2007-2013 głównie na zadania w gospodarce wodno-ściekowej, gospodarce wodnej, gospodarce odpadami, energetyce przyjaznej środowisku oraz zapewnienie współfinansowania dla projektów w ochronie przyrody i edukacji ekologicznej. Nowym zadaniem NFOŚiGW jest wsparcie finansowe dla projektów zgłaszanych do realizacji w ramach Instrumentu Finansowego LIFE+.

Spektakularną miarą dwudziestoletniego dorobku Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej jest wyraźna poprawa stanu środowiska w Polsce i wzrost inwestowania w infrastrukturę służącą ludziom i środowisku. Strategia NFOŚiGW na lata 2009-2012 precyzuje, że jego misją jest finansowe wspieranie przedsięwzięć służących ochronie środowiska i poszanowaniu jego wartości, w oparciu o konstytucyjną zasadę zrównoważonego rozwoju. Realizowane z udziałem NFOŚiGW przedsięwzięcia będą zgodne z celami polityki ekologicznej państwa. NFOŚiGW, przy współpracy z wojewódzkimi funduszami ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zapewni wsparcie finansowe projektów realizujących zobowiązania Polski wynikające z Traktatu Akcesyjnego i innych dyrektyw Unii Europejskiej. NFOŚiGW będzie także wspierał działania Ministra Środowiska w zakresie wypełniania polskich zobowiązań wynikających z Konwencji Klimatycznej, Konwencji Bioróżnorodności, wdrażania Instrumentu Finansowego LIFE+, realizacji programu NATURA 2000 oraz polityki ekologicznej państwa dotyczącej edukacji ekologicznej.

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, odpowiedzialny za wykorzystanie coraz większych środków z Unii Europejskiej, realizując także hasło „przyjazny beneficjentom” organizuje od kilku lat cykl szkoleń dla wnioskodawców ubiegających się o pomoc finansową zarówno ze środków krajowych, jak i zagranicznych. Tylko w ostatnich trzech latach w szkoleniach i konferencjach organizowanych przez Narodowy Fundusz uczestniczyło kilkanaście tysięcy osób. To także wkład NFOŚiGW w podnoszenie kwalifikacji kadr zajmujących się w Polsce ochroną środowiska.

Narodowy Fundusz nie jest wyłącznie administratorem krajowych lub zagranicznych pieniędzy przeznaczonych na ochronę środowiska. Fundusz aktywnie pomaga w przygotowywaniu projektów od strony merytorycznej, technicznej, koncepcyjnej i realizacyjnej.

Źródła

http://www.cieplosystemowe.pl

http://www.grontmij.pl

http://www.ecosquad.pl

http://www.wikipedia.pl

http://www.nfosigw.gov.pl/