1. Mapa zasadnicza [definicja, skale, treści mapy zasadniczej].
Mapa zasadnicza – jest to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne zawierające aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz elementach ewidencji gruntów i budynków, a także sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, naziemnych i podziemnych
Wyróżniamy następujące skale mapy zasadniczej:
-skala 1:500 – dla terenów o znacznym, obecnym lub przewidywanym zainwestowaniu,
-skala 1:1000 – dla terenów małych miast, aglomeracji miejskich i przemysłowych oraz terenów osiedlowych, wsi będących siedzibami gmin,
-skala 1:2000 – dla pozostałych zwartych terenów osiedlowych, terenów rolnych o drobnej, nieregularnej szachownicy stanu władania oraz większych zwartych obszarów rolnych i leśnych na terenach miast,
-skala 1:5000 – dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz gruntów rolnych i leśnych na obszarach pozamiejskich.
Treść mapy zasadniczej:
1)treść obligatoryjna
a)elementy ewidencji gruntów i budynków
b)elementy ewidencji sieci uzbrojenia terenu
c)punkty osnów geodezyjnych
2)treść fakultatywna
2. Działka ma pow. 7ha 33ary 8m2. Obliczyć pow. w skali 1:15000, wynik podać w [mm2].
$\frac{\mathbf{1}}{\mathbf{M}^{\mathbf{2}}}\mathbf{=}\frac{\mathbf{p}}{\mathbf{P}}$ pM2=P $\mathbf{p =}\frac{\mathbf{P}}{\mathbf{M}^{\mathbf{2}}}$
7ha 33ary 8m2=733ary 8m2=73308m2=733080000cm2=73308000000mm2 $p = \frac{73308000000}{15000^{2}} = {328,81mm}^{2}$
3.Scharakteryzować układy współrzędnych obowiązujących w Polsce.
Układ współrzędnych 1992
-wprowadzony do stosowania w Polsce Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 2000r.
-odwzorowanie Gausa-Kruegera, w pasie 10-stopniowym, elipsoida GRS80
Układ współrzędnych 2000
-wprowadzony do stosowania w Polsce Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 8 sierpnia 2000r.
-odwzorowanie Gausa-Kruegera, w pasach 3-stopniowych, elipsoida GRS80
5.Rodzaje pomiarów odległości. Scharakteryzować pomiar dalmierzem optycznym.
Rodzaje pomiarów:
a)Bezpośredni pomiar odległości
Współcześnie do bezpośrednich pomiarów odległości służą dalmierze elektroniczne. Możemy wyróżnić następujące rodzaje dalmierzy:
-dalmierze świetlne, które w zależności od sposobu pomiaru czasu dzielą się na:
-dalmierze fazowe,
-dalmierze impulsowe,
-dalmierze elektromagnetyczne, wykorzystujące znajomość prędkości rozchodzącej się fali.
b)Pośrednie pomiary odległośći
-proste sposoby geometryczne i trygonometryczne
-sposób paralaktyczny
Metody geometryczne – polegają na pomiarze linii pomocniczych, przy czym można do odłożenia kąta prostego wykorzystać węgielnicę oraz stosować do obliczenia odległości znane proste wzory z geometrii (np. twierdzenie Talesa, twierdzenie Pitagorasa).
Metody trygonometryczne – poszukiwaną odległość wyznacza się na podstawie zmierzonych elementów liniowych i kątowych, wykorzystując zależności trygonometryczne występujące w dowolnym trójkącie
Metoda paralaktyczna – polega na wyznaczeniu szukanego odcinka d za pomocą krótkiej stałej bazy b oraz zmierzonego małego kąta poziomego epsilon, zgodnie ze wzorem:
Odległość w dalmierzu optycznym obliczamy jako:
d=kl+c
k-stała mnożenia k=100
c-stała dodawania c=0
l-różnica odczytów kreski tórnej i dolnej l=g-d
albo, jeżeli luneta nie jest w poziomie i znamy kąt pionowy alfa:
D=(kl+c)cos2α
6.Sprawdzenie warunków prawidłowego kompensowania pochylenia osi celowej w niwelatorze automatycznym.
1) obieramy 2 pkt. odległe o max. 50m (ważne żeby były w terenie płaskim)
2) na punktach ustawiamy łaty niwelacyjne
3) na środku odcinka AB ustawiamy niwelator
4) poziomujemy niwelator
5) wykonujemy odczyty na łatach (w1, p1)
6) obliczamy ∆h1=w1-p1
7) przenosimy niwelator pod łatę „w przód” (2-3m od łaty)
8) poziomujemyy niwelator
9) wykonujemy odczyt na łatach (w2, p2)
10) obliczamy ∆2=w2-p2
11) warunek jest spełniony jeżeli |∆h1-∆h2≤2mm
-oś obrotu instrumenty powinna być prostopadla do płaszczyzny głównej libelli pudełkowej:
1) poziomujemy niwelator
2) obrót alidady o 180o
3) obserwacja libelli:
- jeżeli libella pozostaje w górowaniu warunek jest spełniony
-jeżeli libella wyszła z górowania warunek nie jest spełniony
-prawidłowe działanie kompensatora w zasięgu kompensacji:
1) ustawiamy niwelator w pkt. A i poziomujemy go
2) obracamy alidadę, tak aby jedna ze śrub nastawczych znajdowała się pod lunetą
3) ustawiamy łatę na pkt. B, w odległości ok. 50m, tak aby była widziana przez lunetę.
4) za pomocą śruby s2 wychylam pęcherzyk libelli w skrajne położenie
5) wykonujemy odczyt na łacie (p1)
6) za pomocą śruby s2 przesuwam pęcherzyk libelli w drugie skrajne położenie
7) wykonujemy odczyty na łacie (p2)
8) warunek jest spełniony jeżeli |p1-p2|≤2mm
8.Metody niwelacji geometrycznej.
Wyróżniamy następujące metody niwelacji:
-niwelacja metodą w przód
-niwelacja metodą ze środka
Niwelacja w przód
Ustawiamy niwelator i poziomujemy go w punkcie A, a łatę ustawiamy w punkcie B. Odległość AB
musi być nie większa niż 50m. Celujemy na łatę i odczytujemy wartość ,,p’’ z łaty oraz mierzymy wysokość ,,i’’ niwelatora do osi celowej. Następnie zmieniamy wysokość instrumentu, poziomujemy go ponownie i robimy odczyt ,,p’’ na łacie i mierzymy wysokość ,,i’’
∆hAB=i-p
∆hAB’=i’-p’
|∆hAB-∆hAB’|≤2mm
Niwelacja ze środka
Ustawiamy niwelator pomiędzy dwoma punktami oddalonymi od siebie maksymalnie o 100m i poziomujemy go. Na punkcie A i B ustawiamy łaty, dokonujemy pomiaru wstecz i w przód, następnie zmieniamy wysokość instrumentu i poziomujemy go ponownie, Następnie wykonujemy znowu odczyt wstecz i w przód.
∆hAB=w-p
∆hAB’=w’-p’
|∆hAB-∆hAB’|≤2mm
9.Obliczyć dane niezbędne do wyznaczenia punktów pośrednich 1, 2 metoda biegunową mając dane alfa = 119,9873g i R = 175m.
φ=$\frac{(\alpha/2)}{n}$
φ=19, 9979g
$\frac{\varphi}{2}$=9, 9990g
sinφ/2=(c1/2)/R
C1=2Rsinφ/2=54,75m
C2=108,14m
C3=162,22m
10.Wymienić metody obliczania mas ziemnych. Obliczyć objętość graniastosłupa.
-na podstawie siatki kwadratów, 1/4a2(ZA+ZB+ZC+ZD) z-h0
-na podstawie trójkątów, 1/6a2 (ZA+ZB+ZC)
-na podstawie przekrojów poprzecznych,
-na podstawie wielomianu algebraicznego