Must i Mustn't |
|
|---|---|
Informacje gramatyczne Czasownik must należy do grupy czasowników modalnych, zatem obowiązują go pewne reguły gramatyczne inne niż w przypadku zwykłych czasowników:
She mmust be present at the meeting. [Musi być obecna na spotkaniu.]
Must I carry your bags? [Czy muszę nieść twoje torby?]
He must be right. [On musi mieć rację.]
5. Czasownik must nie występuje w formie infinitive ani participle (nie ma form takich jak to must, musting czy musted). Kiedy to konieczne zastępujemy go wtedy innymi wyrażeniami, jak na przykład have to: It's ridiculous to have to get up so early. [To niedorzeczne musieć wstawać tak wcześnie.] - nie, It's ridiculous to must get up... 6. Niektóre wydarzenia przeszłe można wyrazić za pomocą konstrukcji must + have + past participle. Must jest też stosowane w znaczeniu przeszłym w mowie zależnej. Czasownik modalny must jest używany najczęściej do stwierdzania, że coś jest absolutnie pewne oraz do mówienia o konieczności lub zobowiązaniu do zrobienia czegoś. Szczegółowe informacje znajdziesz poniżej. Pewność Twierdzenia Czasownik must jest używany do stwierdzania, że coś jest absolutnie pewne lub przynajmniej wysoce prawdopodobne, że istnieją solidne podstawy by uważać, że coś jest prawdziwe. Przykłady: If Mike is taller than John and John is shorter than me then I must be taller than Mike. [Jeżeli Mike jest wyższy niż John a John jest niższy niż ja to muszę być wyższy od Mike'a.] - Logiczne, prawda? :-) Pytania i przeczenia Czasownik modalny must nie jest stosowany do wyrażania pewności w pytaniach i przeczeniach. Zamiast niego stosujemy czasownik modalny can. W przeczeniach, gdy stwierdzamy, że coś z pewnością nie jest prawdziwe używamy can't/cannot. W American English można się mimo wszystko czasami spotkać z użyciem mustn't/must not w przeczeniach, jest to jednak rzadkie. Dodatkowo mustn't pojawia się w question tags oraz w pytaniach przeczących. Przykłady: Who can be playing the guitar so late? [Kto może grać na gitarze o tej porze?] - nie, Who must be playing. Need not Forma Need not oznacza, że coś niekoniecznie musi być prawdą, identyczne znaczenie ma też forma does not have to. Jednak czasownik modalny must not nie może być użyty w takim znaczeniu. Przykłady: It needn't be a ship, it could be a submarine. [To niekoniecznie statek, to może być też łódź podwodna] - nie, It mustn't be a ship. Wnioski na temat przeszłości Czasownik must w konstrukcji must + have + past participle jest używany do wnioskowania na temat przeszłości. Podobnie jak w teraźniejszości w pytaniach i przeczeniach używamy czasownika modalnego can. Przykłady: He must have been mistaken. [Musiał się pomylić] Must i Should Czasownik modalny should ma znaczenie bardzo zbliżone do must jest jednak słabszy w brzmieniu, wyraża mniejszą pewność niż must. Przykładowo: My mother must be working in the garden. [Moja matka musi teraz pracować w ogrodzie] - jestem tego zupełnie pewien.
Konieczność i obowiązek Twierdzenia W zdaniach twierdzących używamy czasownika modalnego must do mówienia o tym co jest konieczne, do dawania poważnych porad i wydawania rozkazów sobie i innym ludziom. Takie użycie must jest bardziej popularne w British English. W American English preferowane jest użycie formy have to, zwłaszcza w mowie. Czasownik must jest też stosowany w zaproszeniach zaproszeniach emfazą. Przykłady: Dogs must be fed regularly. [Psy należy karmić regularnie] - to konieczne. Uwaga: W twierdzeniach z użyciem must zobowiązanie do zrobienia czegoś zazwyczaj pochodzi od mówiącego (ja cię zobowiązuję). Kiedy mówimy o zobowiązaniu pochodzącym "z zewnątrz" jak na przykład regulacje prawne lub polecenia od kogoś innego używamy raczej formy have to. Przykłady: I have to come to work on Sundays. [Muszę pracować w niedziele] - nie ja sam, ale ktoś - szef, dyrekcja, mnie do tego zobowiązuje. Pytania W pytaniach czasownik modalny must jest używany do pytania kogoś, czy uważa, że zrobienie czegoś jest konieczne. Takie użycie must jest bardziej popularne w British English. W American English preferowane jest użycie formy have to. Przykłady: Must I clean all this mess alone? [Czy muszę sprzątać cały ten bałagan sam?] - czy uważasz, że to konieczne? Przeczenia - zakazy W British English używamy czasowników must not/mustn't do mówienia o rzeczach, których robić nie należy, lub kiedy zabraniamy innym robienia czegoś. Możliwe, i popularne w American English, jest też użycie czasownika modalnego can't w tym samym znaczeniu. Pamiętaj, że mustn't nie służy do mówienia o czymś, co nie jest konieczne, używamy wtedy czasownika needn't lub don't have to. W British Eglish możemy dodatkowo udzielić komuś pozwolenia na nie zrobienie czegoś za pomocą need not. Przykłady: The boss mustn't/can't expect me to work hard for that salary. [Szef nie może oczekiwać, że będę pracować za taką pensję] Obowiązki w przeszłości Czasownika modalnego must nie używa się do mówienia o obowiązkach i konieczności zrobienia czegoś w przeszłości (wyjątkiem jest tu mowa zależna). Ma to związek z faktem, że must używamy przede wszystkim do wydawania rozkazów i poleceń a nie można przecież kazać komuś zrobić czegoś w przeszłości. Kiedy mówimy o rzeczach, których zrobienie było konieczne lub obowiązkowe w przeszłości używamy formy had to. Przykłady: My father was a firefighter so he had to be brave. [Mój tata był strażakiem, więc musiał być dzielny] Must i Should Czasownik should może być używany jako słabsza, mniej zobowiązująca forma must. Przykładowo: You must finish this painting. [Musisz skończyć ten obraz] - to konieczne.
Must i have to Stwierdzanie, że coś jest pewne Do stwierdzanie, że coś jest z pewnością prawdziwe możemy używać zarówno czasownika must jak i have (got) to. W American English must jest rzadko spotykane i preferuje się użycie have to, zwłaszcza w mowie. W British English częściej używa się must ale dopuszczalne są obie formy. Stwierdzenia dotyczące przeszłości tworzymy za pomocą konstrukcji must + have + past participle. Konieczność i obowiązek Do mówienia o konieczności i obowiązku możemy używać zarówno czasownika must jak i have (got) to. W American English must jest rzadko spotykane i preferuje się użycie have to, zwłaszcza w mowie. W British English częściej używa się must ale dopuszczalne są obie formy. Przyszłe obowiązki Kiedy mówimy o przyszłych obowiązkach używamy najczęściej formy will have to, jednak kiedy mowa jest o przyszłości już ustalonej częste jest użycie samego have to. Do wydawania poleceń i rozkazów na przyszłość używamy must. Użycie will have to również jest poprawne, kiedy chcemy, żeby nasze polecenia zabrzmiały uprzejmiej i mniej bezpośrednio. Możliwe jest także zastosowanie formy will need to w tym samym znaczeniu. Przykładowo: You will have to leave your home and star a life on your own one day. [Kiedyś będziesz musiał opuścić dom i zacząć własne życie] Had to. i Must have. Kiedy mówimy o przeszłych obowiązkach lub konieczności używamy formy had to. Do mówienia o pewności, że coś miało miejsce w przeszłości używamy must + have + past participle. Przykładowo: He was badly injured. He had to be taken to hospital. [Został poważnie ranny. Muiał zostać zabrany do szpitala.] - to było konieczne. |