Sandra Conradi
Joanna Klimek
Jeden Obywatel Polski = 20.037 zł
Leszek Balcerowicz = redukcja
zadłużenia
Warszawa = licznik długu publicznego
Dług publiczny -
uregulowania prawne w
Polsce
w konstytucji RP znalazł się zapis dotyczący
limitu długu publicznego (ewenement na
skalę światową)
niedopuszczalne jest zaciąganie pożyczek
lub udzielanie gwarancji, w
następstwie których
dług publiczny przekroczy
3
/
5
wartości rocznego PKB
Historia długu publicznego w
Polsce
- odziedziczenie długu publicznego
(ponad 80% PKB) w latach 90'
- był to głównie dług zagraniczny,
wzrastający w latach 80' poprzez
niespłacone odsetki
- krajowy dług publiczny - niewielki
- silny spadek relacji długu do PKB w
latach 90'
Spadek relacji długu do PKB
w latach 90’ spowodowany:
* ograniczeniu skali deficytów
budżetowych do ok.3% PKB
* szybkiemu wzrostowi gospodarczemu
* wzmocnieniu się złotego
* redukcji zadłużenia zagranicznego Polski
Przyczyny szybkiego przyrostu
długu publicznego w ciągu
ostatnich 3 lat
Kryzys gospodarczy na świecie i spowolnienia
gospodarcze w Polsce -
spadek wpływów z podatków
i wzrost wydatków (np. na zasiłki dla bezrobotnych).
Obniżki podatków i składek przez poprzedni rząd.
Nie towarzyszyło jej proporcjonalne obniżenie
wydatków publicznych, a w efekcie olbrzymią dziurę
budżetową trzeba łatać pożyczkami oraz
przychodami z prywatyzacji.
W relacji do PKB nasz dług publiczny był
najniższy w
2000
roku (37,6%) i od tego czasu dość
systematycznie rośnie.
W tym roku zbliży się do
poziomu 55%.
Jaki jest bezpieczny poziom
długu i deficytu?
Im mniejszy dług
(dług publiczny to suma
pożyczek zaciągniętych w przeszłości przez
rząd, samorządy i inne instytucje publiczne)
i
deficyt
(deficyt finansów publicznych to
różnica pomiędzy wydatkami i dochodami
rządu, samorządów i innych instytucji
publicznych w danym roku)
tym lepiej.
Bezpieczny poziom długu –
czy trudno podać konkretne
wartości?
przykłady:
Wielka Brytania:
rok 2010 – 12%PKB, dług publiczny 79,1% PKB
-
Jedno z najbardziej rozwiniętych państw,
-
Od kilkuset lat, regularnie spłaca swoje długi
Bezpieczny poziom długu –
czy trudno podać konkretne
wartości?
Łotwa
dług publiczny48,5% PKB, deficyt 8,6% PKB
- Relatywnie biedny kraj
- Istniejący na mapach dopiero od 20 lat
Rumunia
dług publiczny - 30,5% PKB, deficyt 8% PKB
- Brak spłaty zadłużenia w latach 1933-1958,
1981-1983 i 1986
WAŻNE! -
Wpierw staraj się zatrzymać
przyrost długu, by móc rozpocząć jego
efektywną spłatę!
Przykładami dla Polski są:
Chile
(1989-1998 redukcja długu publicznego z 46,8% do
12,9% PKB),
Turcja
(2001-2007 redukcja z 77,6% do 39,4% PKB),
Bułgaria
(1996-2007 redukcja z 96,4% do 18,7%
PKB),
RPA
(1998-2008 redukcja z 57,2% PKB do 22,5% PKB)
W głównej mierze znaczenie ma redukcja
wydatków oraz wzrost PKB!
WNIOSKI
1. Ponad połowa spadku relacji długu publicznego
do PKB w krajach rozwijających się:
szybki wzrost PKB, ok. 1/3 – zmniejszenie
deficytu finansów publicznych.
2. Trwały spadek deficytu finansów publicznych:
70% z redukcji wydatków publicznych, 30% ze
wzrostu podatków.
3. W krajach rozwiniętych niemal cała redukcja
długu publicznego w relacji do PKB wynikała
ze:
spadku deficytu finansów publicznych
(spadek wydatków i wzrost podatków).
Podsumowanie
Tendencje zmian w strukturze długu:
wzrost udziału długu krajowego w długu
ogółem
spadek udziału zagranicznego w całości
długu publicznego (skutek konwersji)
koncentracja długu w rękach krajowego
sektora pozabankowego i inwestorów
zagranicznych
spadek udziału sektora bankowego w
finansowaniu długu
Negatywne skutki
nadmiernego zadłużenia:
postrzeganie Polski jako kraju o podwyższonym ryzyku
oraz negatywny wpływ na poziom i zmienność stóp
procentowych i kursów walutowych,
negatywne następstwa przekroczenia przez Polskę
kryterium z Maastricht dotyczące długu sektora
general government, oznaczające opóźnienie
planowanego przez Polskę wejścia do strefy euro,
negatywne następstwa przekroczenia przez relację długu
publicznego do PKB progów ostrożnościowych 50% i 55%,
jak również konstytucyjnego limitu 60%,
wypieranie kapitału prywatnego w dostępie do
oszczędności krajowych,
niebezpieczeństwo, że duże potrzeby pożyczkowe
państwa natrafią na barierę popytu na rynku finansowym,
możliwość powstania kryzysu zadłużenia i częściowej lub
całkowitej utraty zdolności do terminowej obsługi długu.