PYTANIE 1

1. Co to są ćwiczenia gimnastyczno-kształtujące i jaka jest ich rola?

Stanowią uzupełnienie zabawy, która jest podstawową działalnością ruchową

Ćwiczenia gimnastyczno kształtujące: dotyczą ćwiczenia szyi, ramion, tułowia i nóg.

Ćwiczenia ramion: poprawa ruchomości w stawach, zwiększenie siły mięśni ramion, ćwiczenia na koordynację nerwowo ruchową, kształtowanie zręczności manualnej

Tułowia: kształtowanie prawidłowej krzywizny kręgosłupa w odcinku piersiowym, ćwiczenia w płaszczyźnie:

a)strzałkowej

b) bocznej- czołowej

c) poprzecznej

d)złożonej

nóg; zapobieganie płaskostopiu, zwiększenie siły mięśni nóg, wpływają na prawidłowe ułożenie miednicy

1. Opisz metodę zabawową – naśladowczą i podaj przykłady ćwiczeń prowadzonych tą metodą.

metoda zabawowo naśladowcza: metoda ta wprowadza samodzielność u ucznia, każde wykonanie danego ćwiczenia jest dobre. Nauczyciel wydaje proste polecenie (ćwiczenia odnoszą się do znanych dzieciom przedmiotów, zachowań)

zabawa : P_W siad skrzyżny - naśladujemy wagę

P_W leżenie przodem – ślimak pokaż rogi

P_W stoimy – skaczemy jak piłeczki

1. Jakie zadania realizujemy w III części lekcji wychowania fizycznego?

• Posprzątanie Sali, ocena, ćwiczenia relaksujące, wyciszające

• pochwałą uczniów, nagradzanie

• Przypominanie jakie zostały wykonane czynności w II części zajęć

• Zachęcanie do dalszej aktywności fizycznej

PYTANIE 2

1. Opisz formę prowadzenia zajęć wychowania fizycznego w zespołach

ćwiczenia odbywają się w kilku zespołach przy czym uczniowie każdego zespołu wykonują zadania pojedynczo lub w parach i zaraz wstępują z powrotem do zespołu. Zajęcia te umożliwiają lepsze opanowanie umiejętności i nawyków.

1. Podaj tok lekcji gier i zabaw ruchowych.

Mają być max. 3-4 zabawy, które muszą być różnorodne. Trzeba pamiętać o zasadzie zmieniania grup mięśniowych. Zabawy trzeba powtarzać. Na każdych zajęciach musi być wprowadzona nowa zabawa.

• Gra ruchowa- zawody, współzawodnictwo

Przebieg zabawy: krótkie przedstawienie zabawy

Przedstawienie zasad zachowania

Obserwacja nauczyciela: stopnia zmęczenia dzieci, bezpieczeństwa

Podczas zabawy nauczyciel powinien bawić się razem z dziećmi, pamiętajmy że dzieci wykonują wszelkie prace porządkowe

Na koniec podsumowanie zabawy i wyróżnienie.

1. Rola i zadania zabaw skocznych.

Zabawy i gry skoczne sprzyjają wzmacnianiu stawów kończyn dolnych, głównie skokowych i kolanowych, co ma duże znaczenie w polepszaniu stanu fizycznego dzieci i młodzieży, u których obserwuje się zwykle nadmierną obszerność połączeń stawowych oraz wiotkość i słabość torebek stawowych, wiązadeł i ścięgien. Zabawy i gry ze skokami przez przyrządy lub przeszkody sprzyjają zachowaniu równowagi i odpowiedniej postawy w locie, a co za tym idzie opanowaniu ciała.

PYTANIE 3

1. Opisz metodę bezpośredniej celowości ruchu i podaj przykłady ćwiczeń prowadzonych tą metodą

Istota jej polega na wykonywaniu przez ucznia szeregu postawionych zadań, stanowiących dla niego bezpośredni, zrozumiały i zwykle atrakcyjny cel. W rzeczywistości jednak celem jest nie wykonanie postawionego zadania ruchowego, lecz aktywność ruchowa, która mu towarzyszy i przede wszystkim jej efekty. Spełnione tu zostają równocześnie głębsze cele, znane często tylko nauczycielowi. Występuje tu więc motywowanie pośrednie, gdyż zadania mają charakter pomocniczy, to znaczy, że ich wykonanie jest potrzebne dla osiągnięcia jakiegoś innego, szerszego i ważniejszego celu.

Przykład: kto potrafi podrzucić woreczek, wstać i go złapać?

Marsz po obwodzie koła, co 3 kroki zatrzymanie, stanie jednonóż, noga ugięta w kolanie, klaśnięcie pod kolanem.

1. Podaj tok rozgrzewki.

Działania gimnastyczno – kształtujące

Ćwiczenia mięśni ramion i szyi (wykształcanie prawidłowej krzywizny karku), zwiększamy ruchomość w stawach, gibkość, kształcenie siły mięśni ramion, koordynacja nerwowo – ruchowa

Ćwiczenia tułowia – płaszczyzna strzałkowa (ruchy do przodu i tyłu), czołowa czyli boczna, płaszczyzna poprzeczna (skręty tułowia), płaszczyzna złożona/kombinowana (skrętoskłony)

Ćwiczenia nóg – przeciwko płaskostopiu, wpływa na prawidłowe ułożenie miednicy

Ćwiczenia te wzmacniają gorset mięśniowy, przygotowują organizm do wysiłku.

Ważnym elementem są pozycje wyjściowe do ćwiczeń: wysokie, średnie i niskie.

1. Rola i zadania zabaw orientacyjno - porządkowych.

Sprzyjają kształtowaniu szybkiej i celowej reakcji, spostrzegawczości i orientacji, oraz kojarzeniu określonych form ruchu z ustalonymi sygnałami i znakami, co zaś najważniejsze - karności i świadomej dyscypliny.

PYTANIE 4

1. Opisz metodę zadaniową - ścisłą.

Ma zdecydowaną przewagę nad metodą naśladowczą, ponieważ uczeń w wyniku odpowiednich działań nauczyciela znajduje się w sytuacji zadaniowej, jest wewnętrznie umotywowany. To stawianie ucznia w sytuacji zadaniowej odbywa się poprzez uświadomienie mu stanu nieumiejętności, braków w sprawności itp. Nauczyciel uświadamia uczniom cel ćwiczeń i przekonuje ich jego osiągania. W ten sposób zadania lekcji stają się osobistymi, wewnętrznie akceptowanymi zadaniami dla uczniów.

*** Musi zostać podana prawidłowa nazwa, Pokaz musi być dokładny, Należy objaśnić dany ruch – krótko i zwięźle, N obserwuje, kontroluje, koryguje.

Występują tzw. Ciągi metodyczne czy czynności ruchowe od najprostszych do trudniejszych

1. Jakie czynności wykonujemy w III części lekcji wychowania fizycznego?

• Posprzątanie Sali, ocena, ćwiczenia relaksujące, wyciszające

• pochwałą uczniów, nagradzanie

• Przypominanie jakie zostały wykonane czynności w II części zajęć

• Zachęcanie do dalszej aktywności fizycznej

1. Podaj tok lekcji lekkiej atletyki.

Tok zajęć lekkiej atletyki:

Rozgrzewkę należy dostosować do typu i tematu lekcji oraz miejsca ćwiczeń, ilości sprzętu i umiejętności dzieci.

Część główna: wybrać konkurencję lekkoatletyczną i ćwiczyć:

- technikę konkurencji

- cechy motoryczne

a)siłę b)szybkość c)moc d) wytrzymałość e) zwinność

stosować należy zabawy, współzawodnictwo, formy rekreacyjne

końcowa: wyciszenie, uspokojenie, przeprowadzenie ćwiczeń kompensacyjnych i korekcyjnych, przeprowadzenie ćwiczeń oddechowych, podsumowanie i ocena pracy.

PYTANIE 5

1. Opisz formę frontalną prowadzenia zajęć wf - jakie są zalety, a jakie wady tej formy?

Wszyscy uczniowie wykonują te same ćwiczenia, w tym samym tempie, czasie; rozsypanie uczniów na Sali

Frontalny sposób prowadzenia zajęć znajduje zastosowanie przede wszystkim w czasie rozgrzewki lub ćwiczeń kształtujących, w nauczaniu lub doskonaleniu prostych umiejętności ruchowych, realizacji ćwiczeń pomocniczych lub przygotowawczych - niewymagających asekuracji nauczyciela

Zalety - umożliwia nauczycielowi doskonałą realizację czynności kontrolnych, korygujących i naprowadzających

Wady - ograniczenie do minimum aktywności, pomysłowości, inwencji i samodzielności uczniów

1. Jakie zadania, jakie treści realizujemy w II części lekcji wychowania fizycznego?

- nauka różnych zabaw ruchowych

- nauka techniki ruchu

- nauka zasad, przepisów gier ruchowych, taktyki współpracy

- stosowanie zabiegów hartujących, higieniczno – zdrowotnych

- prospekcja – wychowanie do przyszłości

- wychowanie do rekreacji

- lekcje ogólnorozwojowe – rozwijanie wszelkich cech motorycznych

1. Podaj tok lekcji mini gier sportowych.

Zabawa lub ćwiczenie orientacyjno – porządkowa Gra /zabawa/ ożywiająca Ćwiczenia kształtujące RR, NN i tułowia 4. Bieg i chód na zmianę (część I)

Elementy techniki i taktyki gry Fragmenty gry lub gra uproszczona Gra szkolna lub właściwa 4. Indywidualne ćwiczenia techniki gry (część II)

Ćwiczenia lub zabawa o charakterze uspokajającym Marsz uspokajający (część III)

PYTANIE 6

1. Opisz metodę zabawowa klasyczną.

N stawia U w sytuacji zadaniowej ścisłej, tzn. w takiej, w której U odczuwają wewnętrzną potrzebę osiągnięcia ściśle określonego przez N celu.

1. Rola i rodzaje zabaw bieżnych.

Wywołują one korzystne zmiany nie tylko w aparacie ruchowym uczestników, lecz także w układach krążenia i oddychania, przemianie materii. W procesie wszechstronnego usprawniania dzieci i młodzieży sprzyjają kształtowaniu takich cech motoryki, jak szybkość i wytrzymałość, a często również zręczność i zwinność, co zależy od złożoności zadania ruchowego, jego wielkości oraz wymagań stawianych w czasie rozwiązywania tego zadania. Sprzyjają kształtowaniu takich cech charakteru, jak ambicja i wytrwałość, umiejętność współdziałania w zespole oraz odpowiedniego zachowania się w toku współzawodnictwa i walki.

Istnieją różne rodzaje zabaw bieżnych: masowe (bez potrąceń, swobodne), z element orientacji, z pościgiem i wyścigi.

1. Co to są zadania dodatkowe i kiedy je stosujemy?

Zadaniami dodatkowymi nazywamy ćwiczenia ruchowe wykonywane przez uczniów w przerwach pomiędzy zadaniami głównymi. Poprzez stosowanie zadań dodatkowych zmniejsza się czas oczekiwania w kolejce na następne ćwiczenie. Stosuje się je głównie w czasie prowadzenia zajęć w formie obwodowej – w zastępach, lub przy podziałach na niewielkie grupy ćwiczących. Zadania dodatkowe stwarzają uczniom możliwości czynnego wypoczynku w trakcie zajęć.

PYTANIE 7

1. Jaka jest rola nauczyciela prowadzącego zabawy ruchowe?

Rolą nauczyciela jest umiejętne kierowanie zabawami, podsuwanie bawiącym się nowych odmian i postaci oraz prowadzenie ich w zgodzie z przyjętymi zasadami metodycznymi. Dba o przestrzeganie przepisów. Wybiera właściwy moment rozpoczęcia zabawy, monitoruje jej przebieg, notuje przewinienia, ogłasza wyniki współzawodnictwa, podkreśla wzorowe lub niewłaściwe zachowanie się bawiących.

1. Podaj tok lekcji mini gier sportowych.

Zabawa lub ćwiczenie orientacyjno – porządkowa Gra /zabawa/ ożywiająca Ćwiczenia kształtujące RR, NN i tułowia 4. Bieg i chód na zmianę (część I)

Elementy techniki i taktyki gry Fragmenty gry lub gra uproszczona Gra szkolna lub właściwa 4. Indywidualne ćwiczenia techniki gry (część II)

Ćwiczenia lub zabawa o charakterze uspokajającym Marsz uspokajający (część III)

1. O czym mówi zasada zmienności pracy?

Kolejno obciążamy inne grupy mięśniowe, zmieniamy metodę prowadzenia zajęć, środki dydaktyczne, formy organizacyjne, miejsce prowadzenia zajęć, pozycje wyjściowe do ćwiczeń (zawsze zaczynamy od wysokich, do średnich, a następnie najniższych), stosujemy różnorodne ćwiczenia/zabawy, zmieniamy typy zajęć (gimnastyczne, lekkoatletyczne, gry sportowe itd.)

PYTANIE 8

1. Opisz formę frontalną prowadzenia zajęć wychowania fizycznego.

Wszyscy uczniowie wykonują te same ćwiczenia, w tym samym tempie, czasie; rozsypanie uczniów na Sali

Frontalny sposób prowadzenia zajęć znajduje zastosowanie przede wszystkim w czasie rozgrzewki lub ćwiczeń kształtujących, w nauczaniu lub doskonaleniu prostych umiejętności ruchowych, realizacji ćwiczeń pomocniczych lub przygotowawczych - niewymagających asekuracji nauczyciela

1. Podaj tok lekcji typu gimnastycznego.

Część toku	Rodzaj zabaw, gier i ich kolejność
Część I wstępna	Ćwiczenia orienatcyjno – porządkowe Ćwiczenia kształtujące RR, NN i tułowia Zabawa lub gra ożywiająca, podskoki
Część II główna	Ćwiczenia równowagi, zręczności i zwinności Wstępowanie, wspinanie, przeploty, zwisy, podpory Zabawa ożywiająca Mocowanie, dźwiganie, pełzanie Rzuty Biegi i skoki Skoki wolne i mieszane 8. Indywidualne kierowane ćwiczenia
Część III końcowa	Ćwiczenia korektywne Ćwiczenia muzyczno – ruchowe Ćwiczenia rozluźniające i uspokajające

1. Opisz metodę zabawową klasyczną. Wymień rodzaje zabaw ruchowych

Dzieci stawiane są w sytuacji zadaniowej poprzez podanie przez N fabuły zabawy lub przepisów gry i odpowiednie czynności organizacyjne (celem przygotowania terenu ZiG oraz przyborów). W tej sytuacji zachowanie się U jest swobodne i samodzielne. Jedynymi ograniczeniami są fabuła i przepisy.

***Zabawy ze śpiewem; Zabawy orientacyjno – porządkowe; Zabawy na czworakach; Zabawy i gry bieżne; Zabawy i gry rzutne; Zabawy i gry skoczne

PYTANIE 9

1. Opisz formę prowadzenia zajęć w zespołach.

ćwiczenia odbywają się w kilku zespołach przy czym uczniowie każdego zespołu wykonują zadania pojedynczo lub w parach i zaraz wstępują z powrotem do zespołu. Zajęcia te umożliwiają lepsze opanowanie umiejętności i nawyków.

1. Jakie czynności wykonujemy w I części lekcji wychowania fizycznego?

Czynności organizacyjno – porządkowe

1. Zbiórka, sprawdzenie przygotowania do zajęć

2. Mowa motywacyjna

3. Rozgrzewka - Działania gimnastyczno – kształtujące

Ćwiczenia mięśni ramion i szyi (wykształcanie prawidłowej krzywizny karku), zwiększamy ruchomość w stawach, gibkość, kształcenie siły mięśni ramion, koordynacja nerwowo – ruchowa

Ćwiczenia tułowia – płaszczyzna strzałkowa (ruchy do przodu i tyłu), czołowa czyli boczna, płaszczyzna poprzeczna (skręty tułowia), płaszczyzna złożona/kombinowana (skrętoskłony)

Ćwiczenia nóg – przeciwko płaskostopiu, wpływa na prawidłowe ułożenie miednicy

Ćwiczenia te wzmacniają gorset mięśniowy, przygotowują organizm do wysiłku.

Ważnym elementem są pozycje wyjściowe do ćwiczeń: wysokie, średnie i niskie.

1. Co to są ćwiczenia gimnastyczno-kształtujące i jaka jest ich rola?

Stanowią uzupełnienie zabawy, która jest podstawową działalnością ruchową

Ćwiczenia gimnastyczno kształtujące: dotyczą ćwiczenia szyi, ramion, tułowia i nóg.

Ćwiczenia ramion: poprawa ruchomości w stawach, zwiększenie siły mięśni ramion, ćwiczenia na koordynację nerwowo ruchową, kształtowanie zręczności manualnej

Tułowia: kształtowanie prawidłowej krzywizny kręgosłupa w odcinku piersiowym, ćwiczenia w płaszczyźnie:

a)strzałkowej

b) bocznej- czołowej

c) poprzecznej

d)złożonej

nóg; zapobieganie płaskostopiu, zwiększenie siły mięśni nóg, wpływają na prawidłowe ułożenie miednicy

PYTANIE 10

1. Opisz formę prowadzenia zajęć w zespołach z zadaniami dodatkowymi.

Zespół klasowy dzieli się na kilka zastępów, w których każdy otrzymuje do realizacji główne zadanie w postaci konkretnego ćwiczenia. W czasie gdy jeden z uczniów wykonuje zadanie główne, pozostali dla skrócenia czasu oczekiwania, usunięcia bezczynności i nudy oraz w celu zintensyfikowania lekcji mają za zadanie wykonać kilka prostych, łatwych do wykonania ćwiczeń, nie wymagających koncentracji i wysiłku.

1. Jakie zadania i jakie treści realizujemy w II części lekcji wychowania fizycznego?

- nauka różnych zabaw ruchowych

- nauka techniki ruchu

- nauka zasad, przepisów gier ruchowych, taktyki współpracy

- stosowanie zabiegów hartujących, higieniczno – zdrowotnych

- prospekcja – wychowanie do przyszłości

- wychowanie do rekreacji

- lekcje ogólnorozwojowe – rozwijanie wszelkich cech motorycznych

1. Opisz metodę naśladowczą- ścisłą.

N stawia U w sytuacji zadaniowej w wyniku nakazów i poleceń. N ściśle określa zadanie- ćwiczenie, a U ściśle je odtwarzają (naśladują pokazany ruch). Wierne odtworzenie ćwiczenia jest nagradzane a inwencja (odstępstwo od pokazanego wzorca) karana.

Czynności nauczyciela polegają na dokładnym demonstrowaniu i objaśnianiu nauczanych ćwiczeń, wydawaniu komend, stosowaniu środków akustycznych, na korygowaniu popełnianych błędów, ubezpieczaniu i ocenianiu. Czynności motywujące ograniczone są jedynie do nagradzania i karania.

Uczeń jest tu jedynie przedmiotem zabiegów dydaktycznych, jest sterowany zewnętrznie przez nauczyciela. Aby osiągnąć cel, np. wyrobić nawyk ruchowy, opanować jakąś umiejętność, uczeń musi powtarzać ćwiczenia dziesiątki, a nawet setki razy. Taka metoda, choć ma swoje zalety, nie rozwija osobowości uczniów w pozytywnym kierunku, ponieważ obniża zdolność sterowania sobą, zwiększa natomiast zapotrzebowanie na impulsy płynące z zewnątrz, obniża zdolność ucznia do zmiany postępowania w przypadku zaistnienia innych okoliczności, przyzwyczaja do bierności i niesamodzielności, nie pobudza do podejmowania inicjatywy i utrwala schematyczność zachowań.

PYTANIE 11

1. Opisz formę stacyjną /strumieniową/.

Inaczej tory przeszkód. Na drodze grupy ćwiczącej są ustawione różne przeszkody, które należy pokonać w dokładny sposób i szybki. Ta forma ma często charakter współzawodnictwa. Forma ta służy do uczenia się i jest bardzo intensywna

Rodzaje torów przeszkód: stałe, pojedyncze, równoległe

1. Podaj tok lekcji gier zabaw ruchowych.

Część toku	Rodzaj zabaw, gier i ich kolejność
Część I wstępna	Zabawa /gra/ orienatcyjno – porządkowa Ćwiczenia kształtujące RR, NN i tułowia Zabawa ze śpiewem lub ćwicząca refleks, spostrzegawczość
Część II główna	Zabawa bieżna lub na czworakach Zabawa rzutna Zabawa bieżna lub skoczna Zabawa o charakterze równoważnym, zwinnościowym lub zręcznościowym Zabawa z mocowaniem lub dźwiganiem
Część III końcowa	Pląsy i korowody Zabawa o charakterze uspokajającym

1. O czym mówi zasada zmienności pracy i podaj przykład realizacji tej zasady na lekcji w.f

Kolejno obciążamy inne grupy mięśniowe, zmieniamy metodę prowadzenia zajęć, środki dydaktyczne, formy organizacyjne, miejsce prowadzenia zajęć, pozycje wyjściowe do ćwiczeń (zawsze zaczynamy od wysokich, do średnich, a następnie najniższych), stosujemy różnorodne ćwiczenia/zabawy, zmieniamy typy zajęć (gimnastyczne, lekkoatletyczne, gry sportowe itd.)

PYTANIE 12

1. Co to są ćwiczenia gimnastyczno-kształtujące i jaka jest ich rola?

2. Rola i zadania zabaw na czworakach.

Chód na czworakach i pełzanie jest ćwiczeniem siły i przyczynia się do kształtowania postawy ciała (części lędźwiowej kręgosłupa i pasa barkowego). W czasie czworakowania i pełzania należy zwracać uwagę na właściwy układ ciała dziecka (przy wsparciu na całych dłoniach i na palcach stóp) oraz na odpowiednie tempo ruchu. Elementy czworakowania i pełzania w zabawie należy przeplatać momentami krótkiego wypoczynku.

1. Jakie czynności wykonujemy w II części lekcji wychowania fizycznego?

PYTANIE 13

1. Opisz formę obwodu ćwiczebnego.

Polega na wykonywaniu ćwiczeń na stanowisku w szykbki tempie i określonym czasie; po upływie 1,5-2 min następuje zmiana stanowiska. Takich stanowisk na obwodzie może być do 8. Obwód przechodzimy min. 2-krotnie. Grupy ćwiczące liczą od 3 -4 uczniów o podobnym zawansowaniu. Doskonalimy i wyrabiamy prawidłowe nawyki. Ważny jest sposób przejścia na stację i ustawienia się przy stanowiskach.

1. Jakie czynności wykonujemy w III części lekcji wychowania fizycznego?

2. Podaj tok schemat ćwiczeń stosowanych w rozgrzewce.

1.trucht 2. Rozgrzewanie stawów (głowa, ramiona, nadgarstki, tułów, biodra, pachwiny, kolana, staw skokowy) 3. Rozciąganie 4. Rozgrzewka siłowa 5. Przebieżki 6. Marsz

PYTANIE 14

1. O czym mówi zasada racjonalnego stopniowania wysiłku i jak ją realizujemy w ciągu lekcji WF?

Naszym zadaniem jest najpierw przygotować ciało do wysiłku, pod koniec zastosować ćwiczenia uspokajające, apogeum wysiłku gdzieś w ¾ lekcji. Natężenie regulujemy poprzez ilość ćwiczeń, intensywność i dobór ćwiczeń do lekcji. Zadaniem N jest obserwacja. Należy wprowadzać przerywniki, by nie doprowadzić do przeciążenia. By rozgrzać stosujemy ćwiczenia o umiarkowanym i średnim natężeniu wysiłku. Najpierw stosujemy ćwiczenia na poszczególne grupy mięśniowe, dopiero przechodzimy do ruchów globalnych. W całej lekcji powinny dominować ćwiczenia o średnim natężeniu ruchu. Ważne jest by w kończówce zajęć wyciszyć emocje.

1. Opisz metodę zabawową – naśladowczą i podaj przykłady ćwiczeń prowadzonych tą metodą.

2. Jakie czynności wykonujemy w I części lekcji wychowania fizycznego?

PYTANIE 15

1. Jaka jest rola nauczyciela prowadzącego zabawy ruchowe?

2. Podaj tok lekcji lekkiej atletyki.

3. Na czym polega zasada zmienności pracy mięśniowej i podaj przykładową kolejność ćwiczeń obrazującą tą zasadę.

polega głównie na odpowiednim doborze ćwiczeń, które zapobiegają przeciążeniom, kontuzjom, rozwojowi tylko wybranych mięśni czy części (stron) naszego ciała. Dotyczy ona również wykorzystywania zamiennie/równolegle zadań fizycznych oraz intelektualnych. Stosowanie zmiennych środków wpływa także korzystnie na atrakcyjność lekcji. Prowadzący powinien zatem:

 różnicować formy zajęć,

 układać ćwiczenia tak, aby następne miało wpływ na inną partię mięśniową (np. podczas rozgrzewki),

 stosować różne pozycje wyjściowe,

 ćwiczenia statyczne przeplatać dynamicznymi, trudne – łatwymi, znane – nowymi, mniej atrakcyjne – atrakcyjnymi, wymagające skupienia – swobodnymi, wprowadzać liczne zabawy (szczególnie w klasach młodszych), które rozwijają potencjał zarówno intelektualny jak i emocjonalno-moralny.

PYTANIE 16

1. Jak na organizm dziecka wpływają ćwiczenia stosowane w I części lekcji?

Ćwiczenia te wzmacniają gorset mięśniowy, przygotowują organizm do wysiłku, wytwarzają nawyki ruchowe, kształtują poczucie rytmu

1. Podaj tok lekcji typu gimnastycznego.

2. Omów zasady świadomości i aktywności jako naczelne w procesie nauczania w.f.

Podstawowym czynnikiem tej zasady jest: świadomy stosunek uczniów do celów uczenia się w szkole, świadomy i aktywny udział w samym przyswajaniu wiadomości, umiejętności i nawyków, świadomy i aktywny udział uczniów w kontroli osiąganych wyników.

Nauczyciel stara się poznać indywidualne zainteresowania uczniów, stawiać uczniów w sytuacjach wymagających dostrzegania i wyjaśniania niezgodności między obserwowanymi faktami, a posiadaną wiedzą oraz stwarzać warunki dla grupowych form pracy

PYTANIE 17

1. Metody twórcze - wymień, podaj ich zalety, wady i sposoby zastosowania na lekcji.

W metodach twórczych odchodzi się od komend, stereotypowych kolumn ćwiczebnych a wprowadza się przyjemny nastrój sprzyjający twórczości, często stosuje się muzykę, przybory, przyrządy, pracę z partnerem i w grupie oraz różne formy aktywizacji ruchowej (pantomima, improwizacje ruchowe, inscenizacja, groteska, sceny dramatyczne, ćwiczenia muzyczno ruchowe, itp.). Nauczyciel wymagający od swych wychowanków kreatywności, sam musi się wykazać tą cechą, tworząc coraz to nowe pomysły zadań ruchowych stosownych do właściwości wieku, warunków pracy i temperamentu swych podopiecznych oraz wykorzystując regionalne formy kultury muzyczno – ruchowej, zabaw, zwyczajów i obyczajów.

1) Metoda opowieści ruchowej - sprzyja rozwojowi fantazji; wymaga jednak od nauczyciela dobrego, starannego przygotowania i zrozumienia, że stosowane opowiadanie w czasie trwania zajęć jest tylko środkiem do odtworzenia przez dzieci poprawnego ruchu

2) Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana - duża swoboda wyboru zadań ruchowych, uwzględnia się łączenie ruchu z muzyką i rytmem, pokaz wykonania jest zbędny

3) Metoda twórcza Karola Orffa - Szeroko rozbudowany repertuar ćwiczeń i zabaw daje możliwość rozwijania inwencji zarówno dzieciom wysoko uzdolnionym, jak i zaniedbywanym, które mają okazję wyrównać swe braki

4) Gimnastyka rytmiczna A. i M. Kniessów - W tej metodzie nauczyciel może bardziej wyeksponować ruch twórczy, zadania otwarte, improwizację ruchową, współpracę z partnerem i z grupą.

5) Ruchu rozwijającego Weroniki Sherborn - ruch rozwijający jako metodę, szczególnie przydatną w pracy z

dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi, lękliwymi oraz w przypadkach głębszych zaburzeń rozwojowych

1. Rozwiń temat ,,Właściwa organizacja a bezpieczeństwo dzieci na lekcji w.f.''.

2. Elementy ćwiczeń korekcyjnych w zajęciach wychowania fizycznego.

Na lekcjach wychowania fizycznego elementy korekcyjne mogą występować w części wstępnej, głównej i końcowej jako ćwiczenia w przyjmowaniu poprawnej postawy w miejscu, marszu lub biegu, ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia stóp, ćwiczenia mięśni brzucha, grzbietu, obręczy barkowej bądź ćwiczenia w formie zwisów i podporów. Dzieci z wadami postawy powinny brać czynny udział w lekcji wychowania fizycznego, gdyż brak aktywności ruchowej może przyczynić się do pogłębienia istniejącej wady postawy. Organizując zespoły korekcyjno- kompensacyjne. Łączy się uczniów według rodzaju zaburzeń, uwzględniając też wiek i płeć. Realizacja tego podziału w praktyce przebiega z dużymi trudnościami ze względu na problemy organizacyjne. Stąd do inwencji samego nauczyciela należy rozwiązanie tego zagadnienia. Wybór metody i formy stosowanej podczas prowadzenia ćwiczeń powinien zależeć od właściwości organizmu i jego funkcji na określonym etapie rozwoju fizycznego dziecka.

PYTANIE 18

1. Rola i zadania ćwiczeń gimnastyczno-kształtujących - jak je urozmaicać?

Głównym zadaniem ćwiczeń gimnastyczno - kształtujących jest kształtowanie nawyku prawidłowej postawy ciała poprzez wzmacnianie mięśni szyi, tułowia- w płaszczyźnie strzałkowej oraz w płaszczyźnie czołowej i poprzecznej, ćwiczenia mięśni brzucha, ćwiczenia kształtujące stóp.

1. Podaj tok lekcji mini gier sportowych.

2. Zabawy orientacyjno-porządkowe, ich rola i zadania.

PYTANIE 19

1. Omów metodę bezpośredniej celowości ruchu i podaj przykłady ćwiczeń prowadzonych tą metodą.

2. Zasady przystępności i stopniowania trudności w procesie nauczania w.f.

inaczej zwana zasadą stopniowania trudności. Wyraża ona konieczność dostosowania treści i metody nauczania do rozwoju i możliwości uczniów. Wymaga od nauczyciela uwzględniania właściwości rozwojowych uczniów. Materiał nauczania musi być dostosowany do ich rozwoju pod względem zakresu i pod względem jakości. N powinien wyczuwać do jakich granic sięgają możliwości dzieci, a równocześnie wymagać od nich wysiłku umysłowego. Zasada ta polega na przechodzeniu od tego co bliskie do tego co dalsze, od łatwiejszego do trudniejszego, od znanego do nieznanego.

1. Rola i zadania zabaw na czworakach.

PYTANIE 20

1. Zasady konstrukcji toku lekcyjnego.

Zasada wszechstronności – harmonijny rozwój ucznia poprzez oddziaływanie na sferę motoryczną, psychomotoryczną, intelektualną, społeczno-moralną

 Realizacja poprzez:

-zadania z zakresu umiejętności, wiadomości, sprawności fizycznej i psychomotorycznej oraz stworzenie sytuacji wychowawczych

-zadania kierowane przez nauczyciela, a także zadania wymagające samodzielności ucznia

-wdrożenie uczniów do współodpowiedzialności za przebieg lekcji

-wykorzystywanie konwencjonalnych i niekonwencjonalnych przyborów i przyrządów

Zasada zmienności pracy – zapewnia uczniom bezpieczeństwo poprez przeciwdziałanie kontuzjom wynikającym z nadmiernie obciążonych układów ruchu (mięśniowy, więzadłowo-stawowy)

  Realizacja poprzez:

-kolejność ćwiczeń,

-stosowanie częstych zmian ćwiczeń(wysokie, niskie)

-stosowanie różnorodnych treści, metod i form

-stosowanie zamiennie ćwiczeń statycznych i dynamicznych, trudnych i łatwych w miejscu i przemieszczaniu, wymagających spięcia i rozluźnienia

Zasada stopniowego natężenia wysiłku na lekcji WF – modelowanie optymalnego przebiegu krzywej natężenia wysiłku w lekcji, którego najwyższy poziom powinien wystąpić w około ¾ czasu trwania lekcji.

 Realizacja poprzez:

-przejście z ruchów na wybrane partie mięśniowe do ruchów globalnych

-przejście od ćwiczeń mało intensywnych do zadań o dużej intensywności

-stosowanie ćwiczeń o dużym ładunku emocjonalnym w części głównej lekcji

-poprzedzanie zadań o znacznym obciążeniu ćwiczeniami przygotowawczymi bez obciążenia

-łączenie przekazywania wiedzy z działaniem w sferze motorycznej

1. Jak należy postępować wprowadzając nową zabawę ruchową?

2. Podaj rodzaje ustawień i formy podziału uczniów.

ZASTĘPY STAŁE, ZASTĘPY SPRAWNOŚCIOWE, ZASTĘPY SPRAWNOŚCIOWE ZMIENNE, DRUŻYNY, GRUPY, PARY

Szereg, dwuszereg, rząd, dwurząd; rozsypka, uliczka, półkole, czworobok, trójkąt, koło czołem do wewnątrz, kolumna

PYTANIE 21

1. Wymień i opisz części toku lekcyjnego.

2. Forma frontalna prowadzenia lekcji w.f. - jej zalety i wady.

3. Wymień sposoby intensyfikacji zajęć wychowani a fizycznego

Na lekcjach wychowania fizycznego w celu podniesienia efektywności i lepszego wykorzystania czasu na ruch, stosuje się formy intensyfikujące cały proces wychowania fizycznego. Zastosowanie tych form podnosi również atrakcyjność zajęć, wzbudza zainteresowanie, pogłębia motywację i zachęca do podejmowania przez dzieci intensywniejszego działania ruchowego.

Do takich form zalicza się:

- formę zadań dodatkowych,

- formę obwodowo-stacyjną,

- formę strumieniową

PYTANIE 22

1. Podaj podział i kryterium podziału metod nauczania w.f. według S. Strzyżewskiego. ??????

2. Podaj tok lekcji mini gier zespołowych" Jakie cechy charakteru kształtują gry zespołowe?

kształtują koordynację wzrokowo-ruchową, umiejętność skupienia uwagi i koncentracji, rozwijają pewność siebie, wiarę we własne siły, odwagę, zręczność, zwinność, moc, siłę a połączone z biegiem szybkość, sprzyjają kształtowaniu, zręczności, siły i szybkości, a często także wytrzymałości

1. Opisz metodę zadaniową- ścisłą.

PYTANIE 23

1. Rodzaje zabaw ruchowych - ich wpływ na rozwój psychofizyczny i społeczny dziecka.

2. Na czym polega zasada racjonalnego stopniowania wysiłku?

3. Co to są zadania dodatkowe i dlaczego stosujemy je w lekcji wychowania fizycznego?

PYTANIE 24

1. Jak rozumiesz potrzebę zmian pozycji wyjściowych w ćwiczeniach kształtujących?

2. Czym należy się kierować przy doborze zabaw do lekcji wychowania fizycznego?

3. Podaj zaletę i wady metod odtwórczych'

PYTANIE 25

1. Opisz metodę programowanego usprawniania się.

przykładem są różnego rodzaju „ścieżki zdrowia”, które polegają na samodzielnym usprawnianiu się wg tych samych założeń jak w metodzie programowanego uczenia się techniki ruchu.

Ćwiczący czuje się w sytuacji zadaniowej, ponieważ odczuwa potrzebę usprawnienia się, w wyniku której podejmuje określony program działania (np. na „ścieżce zdrowia”). Rolę regulatora czynności usprawniających sprawuje środowisko (teren, przyrządy, tablice orientacyjne). Wykonanie konkretnych zadań wymaga pewnej inwencji od usprawniającego się

1. Podaj tok ćwiczeń /schemat/ stosowanych w rozgrzewce.

2. Znaczenie zasady systematyczności w wyrabianiu prawidłowych nawyków ruchowych i zdrowotnych.