1. Wyjaśnij na przykładzie nieważność względną czynności prawnej.
2.Co to jest majątek?
3. Wykaż różnicę miedzy użytkowaniem wieczystym , a użytkowaniem.
4. Wymień przesłanki nabycia własności nieruchomości od osoby nieuprawnionej.
5. Przedstaw istotę umownego ustroju przymusowego.
6. Wskaż skutki ograniczenia władzy rodzicielskiej.

Wyjaśnij na przykładzie istotę prawa podmiotowego bezwzględnego.
2. Skutek przedawnienia roszczeń.
3. Na czym polega niepodzielność prawa współwłasności?
4. Posiadanie zależne na przykładzie.
5. Wzajemne reprezentowanie się małżonków.
6. Od czego zależy wysokość świadczeń alimentacyjnych?

II rząd, pierwsza tura:
1. Wyjaśnij na przykładzie prawo podmiotowe względne.
2. Bezskuteczność względna.
3. Istota użytkowania.
4. Źródła obowiązku alimentacyjnego.
5. Omów na przykładzie dzierżenie.
6. Odpowiedzialność solidarna małżonków.

"1.ochrona własna posiadania;
2. co to jest dzierżenie;
3. rozporządzanie rzeczą przez właściciela;
4. roszczenia negatoryjne użytkowania wieczystego.

1. Różnice pomiędzy współwłasnością łączną a współwłasnością w częściach ułamkowych.
2. Domniemania pr. w prawie cywilnym( nie pamietam ale chyba dotyczyly posiadania )
3.Rękojmia wiery publicznej ksiąg wieczystych ( chyba tak to brzmiało

1. jaką rzecz można objąć w posiadanie przez znalezienie.
2. wyjaśnij sens obrony koniecznej i kiedy się ją stosuje
3. podaj co może być przedmiotem użytkowania wieczystego
4. wyjaśnij różnice między służebnością gruntową a osobistą.

1.Istota współwłasności i jej rodzaje
2.Dzierżenie i jego ochrona
3. Różnice między zastawem zwykłym a zastawem rejestrowym
4. Struktura ksiąg wieczystych

1. Bezwzglednosc wlasnosci.
2. Podmiot uzytkowania wieczysteo.
3. Samopomoc dozwolona i zastosowanie w prawie.
4. Zasiedzenie nieruchomosci.

1. Wspolnosc ustawowa
2. Przeslanki uniewaznienia malzenstwa
3. Kuratela i rodzaje

1. Zawieszenie wladzy rodzicielskiej
2. Do jakich czynnosc potrzebna jest zgoda drugiego malzonka

1. Zasada pierwszeństwa w prawie rzeczowym.
2. Zawłaszczenie
3. Domniemania dotyczące posiadania
4. Różnice między hipoteką a zastawem"

1. Czy pełnomocnik może zawrzeć umowę sam ze sobą, czy może być stroną umowy w której reprezentuje swojego mocodawcę? str. 189 z Ciszewskiego, wyd.3
   2. Kiedy wpis do księgi wieczystej ma charakter konstytutywny? str. 284 jw
   3. Kazus: małżenstwo dzisiaj dostaje rozwód, czy jutro mogą iść do sądu z wnioskiem o podział majątku? Jesli tak, to co powinni zrobić. Jeśli nie, to dlaczego?

Masz te odp. Jak się spotkamy to ogadamy o wakacjach.

Majątek â�� w prawie cywilnym oznacza aktywa i pasywa majątkowe. Do majątku mogą wchodzić długi (które są pasywami majątkowymi). Majątek stanowi podstawowy składnik działalności gospodarczej, jest to tzw. majątek produkcyjny. Majątek brutto pomniejszony o zobow

 

Użytkowanie (łac. ususfructus) â�� jedno z ograniczonych praw rzeczowych, znane polskiemu prawu cywilnemu, wyrażające się w obciążeniu rzeczy prawem do jej używania i pobierania jej pożytków.iązania stanowi majątek netto.

 

 

Użytkowanie wieczyste - specyficzne dla polskiego prawa cywilnego prawo podmiotowe dotyczące nieruchomości gruntowej, jeden z trzech rodzajów praw rzeczowych, obok własności i praw rzeczowych ograniczonych. Polega na oddaniu w użytkowanie nieruchomości gruntowej będącej własnością skarbu państwa, województwa, powiatu bądź gminy lub związku tych jednostek osobie fizycznej lub prawnej na czas określony 99 lat (wyjątkowo krócej, lecz nie mniej niż 40 lat). Dotyczy głównie gruntów położonych w granicach administracyjnych miast.

 

Przedawnienie - możliwość uchylenia się od zaspokojenia roszczenia po upływie określonego prawem terminu; instytucja prawa cywilnego, jedna z postaci dawności, służąca stabilizacji obrotu prawnego poprzez ograniczenie lub wyłączenie możliwości dochodzenia roszczeń na drodze sądowej po upływie określonego czasu. Poddanie roszczeń reżimowi przedawnienia stanowi rozwiązanie konfliktu pomiędzy interesami bezczynnego wierzyciela, który nie ma obowiązku niezwłocznego dochodzenia roszczenia, a interesem dłużnika, dla którego obowiązek zadośćuczynienia roszczeniu staje się zbyt uciążliwy po pewnym czasie, albo który nawet wykonał swoje zobowiązanie, lecz na skutek upływu czasu nie potrafi tego udowodnić. Służy też interesom obrotu gospodarczego pozbawiając skutecznej ochrony wierzyciela, który wskutek upływu czasu nie potrafi już udowodnić swojej wierzytelności. Przedawnienie roszczeń realizuje jedną z głównych zasad prawa cywilnego, iż ochrony sądowej należy udzielać tylko tym uprawnieniom majątkowym, które są lub mogą być efektywnie wykonywane.

 

Posiadacz zależny â�� osoba, która faktycznie włada cudzą rzeczą jak użytkownik, najemca, dzierżawca, zastawnik itp. i jest podporządkowana właścicielowi lub posiadaczowi samoistnemu na podstawie stosunku prawnego uprawniającego go do władania rzeczą. Posiadacz zależny włada rzeczą zarówno we własnym imieniu i interesie (na podstawie np. umowy dzierżawy, najmu, itd.), ale także w interesie właściciela lub posiadacza samoistnego. Posiadaczowi zależnemu przysługuje roszczenia posesoryjne oraz ochrona własna i obrona konieczna z art. 343 kodeksu cywilnego. Posiadanie zależne nie może prowadzić do zasiedzenia.

 

Dzierżenie - w terminologii prawniczej: rodzaj władztwa nad rzeczą wykonywany przez dzierżyciela. Dzierżycielem, zgodnie z art. 338 Kodeksu cywilnego, jest ten, kto faktycznie włada rzeczą za kogoś innego. Dzierżenie polega więc na faktycznym władztwie nad rzeczą â�� i w tym podobne jest do posiadania. Od posiadania odróżnia je element woli (animus), ponieważ stan świadomości dzierżyciela (zwany animus possidendi pro alieno lub animus detendi) jest inny niż u posiadacza; różnica sprowadza się do tego, że dzierżyciel włada rzeczą w imieniu innej osoby, a nie dla siebie, jak to jest w przypadku posiadacza.

 

 

Roszczenie negatoryjne także wynika bezpośrednio z istoty prawa własności jako prawa podmiotowego o charakterze bezwzględnym. Z roszczeniem tym może wystąpić właściciel którego prawo zostało naruszone w inny sposób, aniżeli przez pozbawienie go faktycznego władania rzeczą. Roszczenie składa się z dwóch uprawnień, uprawnienia te mogą być realizowane oddzielnie lub łącznie:

• żądanie przywrócenia stanu zgodnego z prawem polega na domaganiu się usunięcia cudzej rzeczy oraz usunięcia skutków naruszenia (np. zasypanie bezprawnie kopanego rowu). Roszczenie to nie może być utożsamiane z roszczeniem odszkodowawczym,

• zaniechania naruszeń ma na celu doprowadzenie do powstrzymania nieuprawnionego od bezprawnych działań odnoszących się do rzeczy cudzej. Roszczenie to aktualne jest wtedy gdy istnieje obawa dalszych naruszeń.

Legitymację czynną mają właściciel i użytkownik. Legitymowanym jest każdy, kto naruszył prawo własności w inny sposób niż pozbawienie właściciela władania rzeczą. Roszczenie negatoryjne nie ulega przedawnieniu, jeśli dotyczy nieruchomości.

 

Roszczenie windykacyjne wynika bezpośrednio z istoty prawa własności jako prawa podmiotowego o charakterze bezwzględnym. Jako że właściciel ma wyłączne prawo do posiadania, korzystania i rozporządzania rzeczą, to wszelkie naruszenia owych uprawnień dają właścicielowi prawo wystąpienia ze stosownymi roszczeniami. Zgodnie z art. 222 Kodeksu cywilnego właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą aby została mu wydana (chyba, że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą). Roszczenie windykacyjne służy więc ochronie uprawnień właściciela. Z roszczeniem windykacyjnym mamy do czynienia tylko wtedy, gdy zostaną spełnione dwa warunki:

• jego treścią jest żądanie wydania rzeczy,

• gdy wynika ono z prawa własności.

Legitymację czynną (uprawnienie) do wystąpienia z roszczeniem windykacyjnym ma właściciel, współwłaściciel lub użytkownik wieczysty. Przeciwko posiadaczowi legitymację czynną ma też dzierżyciel. Oprócz nich, legitymację czynną, ale formalnoprawną mają również prokurator i Rzecznik Praw Obywatelskich. Natomiast legitymację bierną ma każdy kto faktycznie włada cudzą rzeczą.

 

Hipoteka â�� ograniczone prawo rzeczowe na nieruchomości oraz na wybranych prawach (własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, wierzytelność zabezpieczona hipotecznie), służące zabezpieczeniu oznaczonej wierzytelności, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości, z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi każdoczesnego właściciela nieruchomości.

• tzn. zbycie nieruchomości przez dłużnika nie narusza prawa wierzyciela hipotecznego â�� może on dochodzić zaspokojenia od kogokolwiek, kto stanie się właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości. Wierzyciel rzeczowy może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości.

Zastaw - ograniczone prawo rzeczowe, ustanawiane w celu zabezpieczenia wierzytelności.

Najważniejszą cechą zastawu jest to, że może być ustanowiony jedynie na rzeczach ruchomych (oraz na niektórych prawach zbywalnych np: akcjach, obligacjach). Ponadto, wraz z ustanowieniem zastawu powstaje więź łącząca go z wierzytelnością, którą zabezpiecza. Wraz z zaspokojeniem wierzyciela zastaw upada (jest więc prawem akcesoryjnym, a więc jego istnienie jest zależne od istnienia wierzytelności).

Alimenty (z łac. alimentum â�� pokarm, od alere â�� karmić, żywić) â�� są to regularne, obligatoryjne świadczenia na rzecz osób fizycznych, do których zobowiązywane są inne osoby fizyczne.

Obowiązek alimentacyjny może wynikać z:

• pokrewieństwa

• powinowactwa

• małżeństwa

Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych (dzieci, wnuki) przed wstępnymi (rodzicami, dziadkami), a wstępnych przed rodzeństwem; a równocześnie krewnych bliższych stopniem przed dalszymi. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym. Krewni z linii prostej (tj. rodzice, dziadkowie, dzieci) oraz rodzeństwo zobowiązani są do wzajemnej alimentacji, jeżeli osoba do tego uprawniona znajduje się w potrzebie. Zakres tego obowiązku kształtuje się różnie i obejmuje on środki niezbędne do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb życiowych (w przypadku dziecka także środków wychowania i wykształcenia). Przy ustalaniu zakresu alimentów należy brać pod uwagę zarówno potrzeby uprawnionego (np. dziecka), jak i możliwości zobowiązanego (np. ojca).

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci trwa z zasady do 18 roku życia, lub do ukończenia przez dziecko nauki w szkole publicznej w systemie dziennym, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia. Wyjątkiem jest świadczenie wobec dziecka niepełnosprawnego, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie (tu obowiązek alimentacyjny nie wygasa - dożywotnio).

Do ukończenia 18 roku życia alimenty płacone są 'do ręki' drugiemu z rodziców, lub sąd w wyroku określa inny sposób realizacji świadczenia (np. część kwoty jest płacona bezpośrednio na szkołę czy zajęcia dodatkowe). Po ukończeniu 18 roku życia alimenty płacone są dziecku, a nie drugiemu z rodziców.

Zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dzieci precyzuje art. 135, który wskazuje iż do ustalenia wysokości alimentów sąd bierze pod uwagę:

a) usprawiedliwione potrzeby dziecka,

ograniczając równocześnie maksymalną wysokość świadczenia do:

b) możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców.

Potrzeby są różne i zależą od wieku dziecka, stanu zdrowia itp.

Jako zasadę przyjmuje się w praktyce orzeczniczej, iż rodzice partycypują w kosztach utrzymania dziecka po równo, solidarnie, chyba że któraś ze stron ma istotne przeszkody ku temu (np. jest niepełnosprawna) - mówi o tym art 133.

Podczas ustalania wysokości świadczenia brane są pod uwagę realne potrzeby dziecka (sąd zazwyczaj prosi o przedstawienie rzeczywistych miesięcznych wydatków na dziecko) z odniesieniem do średniego poziomu życia w Polsce. W obecnej praktyce orzeczniczej dla rodziców zarabiających powyżej średniej krajowej, wysokość alimentów nie zależy od dochodów - przyjmuje się, że uzasadnione potrzeby dziecka nie ulegają zmianie pomimo wzrostu dochodów któregoś z rodziców. Pod pojęciem uzasadnione potrzeby dziecka sąd weźmie pod uwagę typowe koszty związane z wyżywieniem, opieką medyczną, mieszkaniem, nauką itd. Sąd odrzuci natomiast jako nieuzasadnione świadczenia ponadstandardowe typu drogie markowe ubrania, prywatna szkoła, prywatne korepetycje itd, chyba że obie strony solidarnie zgodzą się na nie.