Trwała konfiguracja elektronowa

Charakterystyczna dla gazów szlachetnych. Szczególnie trwała mają gazy szlachetne. Tworzą oktet lub dublet elektronowy.

Teoria wiązań

Atomy pierwiastków łączą się ze sobą wymieniając elektrony w taki sposób, aby uzyskać na ostatniej powłoce 8 lub 2 elektrony.

Sposoby zmiany konf. Elektr. Atomu na trwała konfiguracje gazów sz.

-uwspulnienie odp. Liczby elektronów

-przyjecie do swojej sfery elektronowej par elektronów od innego atomu lub grupy atomów

-----Ze względu na sposób zmiany konfiguracji elektronowej przez atomy pierwiastka podczas łaczenia się z innym atomem wyróżniamy rodzaje wiazań:

-jonowe

-kowalencyjne

-kowalencyjne spolaryzowane

-koordynacyjne

Powstawanie jonów z atomów

A + ne^- -> A ^ne- aniony tworzą atomy pierwiastków o wysokiej elektroujemności

K -> K + ne ^- kationy tworzą pierwiastki o niskiej elektroujemności

Niemetale- aniony / Metale-kationy

Rodzaj wiazania zależy od róznicy elektorujemnośći

∆ Ej ≥ 1,7 [jonowe]

∆ Ej ≤ o,4 [kowalencyjne]

0,4 < ∆ Ej <1,7 [kowalencyjne spolaryzowane]

WIĄZANIE JONOWE

Powstaje pomiedzy aktywnymi metalami i aktywnymi niemetalami. Polega na tym, ze atom metalu oddaje elektrony atomowi niemetalu. Z atomu metalu powstaje kation a z niemetalu anion.

Kryształy jonowe

Jeżeli z atomów powstają jony, między nimi wiązania jonowe to wówczas tworzy się siec krystaliczna.

WIĄZANIE KOWALENCYJNE

Pomiędzy atomami tego samego pierwiastka [czast. Homoatomowe], albo dla pierw. O ∆ Ej ≤ o,4. Każdy z wiążących się atomów oddaje do wspólnego użytkowania 1,2,3 elektrony. W ten sposób w cząsteczce istnieją 1,2,3 wspólne pary elektronowów, czyli wiazania pojedyncze, podwójne lub potrójne.

---Wszystkie cząsteczki 2atomowe w których wyst. Wiązanie KS. Oraz ózne ładunki [o tej samej wielkości] na każdym atomie są dipolami [mają polarną budowe]

Moment dipolowy: określa polarność cząsteczki. B. polarne cząsteczki mają duże wartości momentów dipolowych. Moment dipolowy w czasteczce niepolarnej wynosi 0.

Dipol elektryczny jest wielkowścia wektorowa, opisuje się go przez:

-Kierunek: wyznacza oś łącząca atomy pomiedzy którymi powstaje spolaryzowane wiązanie.

-Zwrot wektora momentu dipolowego: umownie przyjmujemy od + do -, czyli od atomu mniej elektroujemnego do b. elektroujemnego.

-Wartość momentu dipolowego: iloczyn wartośći cząstkowego ładunku powstającego w wyniku polaryzacji wiązania i jej długośći.