Wioski sieroce SOS: twórcą Herman Gmeiner, I wioska w Imst w 1949 w Austrii. (societas socjalis = SOS); pierwsze w europie, ostatnia w Auatrali, najwięcej w eur zach, Afryce zach, i ameryce środk. Najwieksza jest w Wietnamie. Wietnamie świecie funkcjonuje 442 SOS, pierwszą w europie była w Biłgoraju. Funkcjonują wg.4 zasad: dom, wioska, matka, rodzeństwo. 3 lata na tworzenie i 3 na wygasanie. Matki: samotna, bezdzietna, 30-40 lat, wykształcenie najmniej średnie, ogólne warunki prawne, zdrowie, pozytywne kwalifikacje. Dzieci: obie płcie, sieroty nat lub społ, po 1998 dozwolony kontakt z domem rodzinnym, norma fiz i psych chyba że matka chce inaczej, od 2-3 roku do 7-8 roku, chyba że matka chce inaczej lub nierozdzielnie rodzeństw. Są ciocie, każda ma 2 domy. Każda wioska ma dyrektora (z rodziną), pedagoga i psychologa. Każda wioska jest pod opieką Międzynarodowego Towarzystwa Wiosek Dziecięch SOS- największe na świecie towarzystwo prywatne charytatywne. W Polsce są 3 wioski SOS: w Biłgoraju 1984, w Kraśniku 1992, w Siedlcach 1997, i w Karlinie w budowie. Do 1990 SOS podlegały Ministerstwu Edukacji Narodowej, po transformacji powołano Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce w PL, jest ono od 1990 podmiotem prowadzącym wioski.
Stowarzyszenie SOS Wioski Dziecięce w Polsce jest apolityczną organizacją dobroczynną, pozarządowym stowarzyszeniem prowadzącym działalność pożytku publicznego na rzecz osieroconych i opuszczonych dzieci. Na SOS Wioski Dziecięce można przekazać 1% swojego podatku w Polsce.
4 zasady [edytuj]
* Matka/ Rodzice - każde osierocone dziecko ma nową matkę. Matki oraz rodzice zastępczy to osoby, które decydują się poświecić całe swoje życie powierzonym dzieciom. Otaczają te dzieci nie tylko troską i opieką, ale także miłością. Matką zostaje samotna kobieta, która jest w wieku 25-40 lat, ma minimum średnie wykształcenie i nie posiada własnych dzieci.
* Rodzeństwo - rodzina w Wiosce Dziecięcej składa się zazwyczaj z 7-8 dzieci w różnym wieku, które żyją wraz ze swoimi rodzicami jak naturalna rodzina. Rodzeństwa naturalne nigdy nie są rozdzielane.
* Dom - jeden dom zajmuje jedna rodzina. Dzieci wychowują się w warunkach optymalnie zbliżonych do rodzinnych - w domu, w którym każde dziecko ma swoje miejsce - łóżko, półkę na książki i szafkę, ale także określone obowiązki, czyli pomoc w opiece nad młodszym rodzeństwem, robienie drobnych zakupów itd. Dom pozostaje dla dzieci zawsze ich domem rodzinnym, do którego wracają także jako ludzie dorośli.
* Wioska - zorganizowana społeczność, na którą składa się od 12-15 domów rodzinnych, dom dyrektora i pomieszczenia dla pedagogów, psychologa oraz logopedy. Wioski lokalizowane są na obrzeżach miast, ale dzieci uczęszczają do szkół publicznych i zawierają przyjaźnie poza terenem Wioski - w pełni uczestnicząc w życiu społecznym. Wioski zostały zorganizowane w taki sposób, aby mamy mogły skoncentrować się głównie na wychowywaniu dzieci, znajdując wsparcie u specjalistów. Sprawy organizacyjne przejął dyrektor Wioski, który również z racji swego wykształcenia pedagogicznego wspiera fachową pomocą rodziców i resztę specjalistów, czuwających nad procesem wychowawczym dzieci.