Film dokumentalny:

- autentyczność (oparty na faktach)

- tworzony w celach informacyjnych

- zawiera rzetelne informacje

- film montażowy

- autentyczne miejsca i bohaterowie

-  reportaż, publicystyka filmowa, felieton filmowy, kronika, film montażowy

Kryminał:

- film akcji

- przedstawione są w nim wydarzenia wywołujące silne napięcie emocjonalne,  np. tajemnicza zbrodnia, sytuacje związane ze światem przestępczym.

Film kostiumowy:

- film o tematyce historycznej, w którym aktorzy grają w strojach charakterystycznych dla danej epoki.

- Rekonstrukcja wydarzeń z przeszłości

Western:

- akcja rozgrywa się na dzikim zachodzie w drugiej połowie XIX w.

- Film kowbojski

-awanturniczo-przygodowy

-akcja opiera się na zasadzie walki dobra ze złem

-plejada postaci Dzikiego Zachodu: szeryf, Indianie, kowboje

Melodramat:

-określany często mianem „wyciskacza łez”

-sensacyjna fabuła

-główny temat - nieszczęśliwa miłość

-zakończenie jest zwykle tragiczne

-patetyczno-sentymentalne efekty

Komedia:

- Przedstawia w zabawny sposób bohaterów i zdarzenia.

- Wyróżnia się nieskomplikowaną akcją i pomyślnym zakończeniem

- Najstarszy gatunek filmowy

Horror:

- jego celem jest wywoływanie u odbiorcy lęku i niepewności

- Gatunek ten często wprowadza w rzeczywistość realną elementy nadające się logicznie wytłumaczyć

-Zazwyczaj bohaterowie dążą do przywrócenia porządku w świecie, do którego wkroczyło zło. 

Science Fiction:

-  gatunek literacki lub filmowy o fabule osnutej na przewidywanych osiągnięciach nauki

 i techniki oraz ukazującej ich wpływ na życie jednostki lub społeczeństwa.

Thriller:

- Odznacza się atmosferą grozy i tajemniczości, która - w odróżnieniu od horroru - nie ma jednak cech nadprzyrodzonych

- Zagrożenie, przed którym staje bohater jest realne

- Rozwiązanie akcji zazwyczaj okazuje się zaskakujące dla widza.

Musical:

- różne gatunki muzyki

- strukturalna jedność trzech współtworzących ją elementów: muzyki, śpiewu i tańca.

Metraż filmu- długość filmu

Twórcy filmu:

- reżyser- koordynuje działania wszystkich członków ekipy i odpowiada za ostateczny kształt dzieła

- scenarzysta- autor scenariusza filmowego

- operator filmowy- odpowiada za kształt wizualny filmu

- operator kamery- uruchamia i prowadzi kamerę

- scenograf- odpowiada za stronę plastyczną filmu ( głównie dekoracje i kostiumy)

- montażysta- wybiera odpowiednie ujęcia nakręconego materiału i montuje je w całość

- aktor- kreuje rolę na ekranie

- producent- czuwa nad filmem od strony finansowej i organizacyjnej

Kino autorskie - kino charakterystyczne dla poszczególnych twórców, będące wyrazem ich indywidualnego stylu i wizji artystycznej.

Adaptacje w kinie polskim

Przedwiośnie- Filip Bajon

Krzyżacy- Aleksander Ford

Wojciech Jerzy Has- Lalka

Trylogia- Jerzy Hoffman

Faraon, Quo Vadis- Jerzy Kawalerowicz

Popioły, Wesele, Ziemia obiecana, Pan Tadeusz, Zemsta- Andrzej Wajda

Europejskie kino autorskie:

- Lindsay Anderson- Szczęśliwy człowiek, Jeżeli…, Szpital Brytania

- Michelangelo Antonioni- Powiększenie

- Ingmar Bergman- Szepty I krzyki

- Robert Bresson- Pieniądz

- Luis Bunuel- Piękność dnia

- Frederico Fellini- Osiem I pół, Rzym

- Jean Luc Godard- Do utraty tchu

- Kazimierz Kutz- Sól ziemi czarnej, Perła w koronie, Paciorki jednego różańca, Śmierć jak kromka chleba

- Jean Renoir- Reguła gry

- Andriej Tarkowski- Ofiarowanie

- Andrzej Wajda- Kanał, Popioły, Popiół i diament, Człowiek z marmuru, Bez znieczulenia, Człowiek z żelaza

1982- pierwszy płatny pokaz filmu braci Lumires

2008- stulecie kina polskiego

Andrzej Wajda: Popiół i diament, Popioły, Wesele, Smuga cienia, Człowiek z żelaza, Pan Tadeusz, Zemsta, Katyń, Tatarak

Roman Polański: Autor Widmo, Oliver Twist, Pianista, Dziewiąte Wrota, Chinatown, Dziecko Rosemary, Tess

Woody Allen: Annie Hall, Seks nocy letniej, Hannah i jej siostry, Jej wysokość Afrodyta, Życie i cała reszta, Vicky Cristina Barcelona. Zelig, Słodki drań

Michaelangelo Antonioni: Eros, Po tamtej stronie chmur, Zawód: Reporter, Powiększenie, Trylogia: Przygoda, Noc, Zaćmienie; Krzyk, Dama bez kamelii, Kronika pewnej miłości

Ingmar Bergman: Kryzys, Więzienie, Wakacje z Moniką, Milczenie, Jajo węża, Szepty i krzyki

Luis Banuel: Piękność dnia

Freferico Fellini: Osiem i pół

Pedro Almodovar: Kobiety na skraju załamania nerwowego

Michael Haneke: Pianistka

Dorota Kędzierzawska: Jestem, Wrony

Krzysztof Kieślowski: Trzy kolory, Dekalog, Gadające głowy

Juliusz Machulski: Vinci

Feliks Falk: Komornik

Krzysztof Zanussi: Persona non grata

Agnieszka Holland: Janosik

Michael Cimino: Łowca jeleniu

Jerzy Antczak: Chopin- pragnienie miłości

Orson Welles: Obywatel Kane

Nowa Fala

- Claude Chabrol

- Jean Luc Godard

- Jacques Rivette

- Eric Rohmer

- Francois Truffaut

Rodzaje planów:

Plan totalny- ukazuje daleką przestrzeń, krajobraz, na którego tle sylwetka ludzka jest prawie niezauważalna

Plan ogólny- jego głównym celem jest ukazanie miejsca akcji, dlatego sylwetka ludzka jest mniejsza niż wysokość kadru

Plan pełny- ludzka sylwetka ukazana jest w nim od stóp do głów i wypełnia całą wysokość kadru. Pozwala rozpoznać postać, ale zapewnia także czytelność tła, przez co dobrze się nadaje do prezentacji dynamiki ruchu postaci.

Plan amerykański- ukazuje postacie od kolan w górę. Umożliwia widzowi odczytanie mimiki postaci, pozwalając jednocześnie obserwować miejsce akcji. Plan ten jest bardzo często stosowany, gdyż jest emocjonalnie neutralny. Widz obserwuje aktora z takiej odległości, z jakiej na ogół obserwuje się rozmówców, na co dzień.

Plan średni- ukazuje ludzką sylwetkę od pasa w górę, dostarczając więcej informacji na temat mimiki i wyglądu postaci, mniej eksponując miejsce akcji.

Półzbliżenie- ukazuje postaci od klatki piersiowej w górę

Zbliżenie- ukazuje twarz postaci nazwane bywa wielkim planem ze względu na walory ekspresyjne: widać na nim dobrze każde drganie powieki, każdy szczegół mimiki. Wielki plan jest nasycony silnymi emocjami

Detal- jeszcze bliższy niż plan ukazuje w wielkim zbliżeniu część twarzy, dłoni, najczęściej jednak jakiś rekwizyt, podkreślając znaczenie danego elementu.

Funkcje filmu:

- rozrywka

- edukacja/wychowawcza

Różnice między filmem a teatrem

- zmienny punkt widzenia- niezmienny punkt widzenia

- efekty specjalne- brak efektów specjalnych

- akcja nie musi być ciągła- ciągłość akcji

Ustawienia kamery:

- na wprost

- z perspektywy żabiej

- z perspektywy ptasiej

Ruchy kamery:

- najazd

- odjazd

- panorama

- towarzyszenie obiektowi

Filmy krótkometrażowe: Piotruś i wilk, Katedra, Łagodna

Efekty:

Efekt optyczny- należą do nich zdjęcia nakładane, a także takie w których używa się rozmaitych modeli i fragmentów dekoracji, które na filmie wydaje się mieć inną wielkość niż w rzeczywistości.

Efekty mechaniczne- sztuczne wywoływane wybuchy, pożary, burze, powodzie

Efekty cyfrowe- wykorzystując komputerową obróbkę obrazu.

Budowa filmu:

Ujęcie- to najmniejsza jednostka budowy filmu, a zarazem podstawowy składnik montażu jest to fragment zawarty pomiędzy dwoma cięciami montażowymi. Ujęcia mogą mieć różną długość, od krótszych nawet niż sekunda do trwających wiele minut. Na pełnometrażowym film fabularny składa się z reguły kilkaset ujęć.

Scena- to szereg, najczęściej kilka lub kilkanaście ujęć połączonych wspólna akcją dziejącą się w tym samym czasie i miejscu. Może to być np. sfilmowana rozmowa, mecz bokserski, pojedynek rewolwerowców.

Sekwencja- charakteryzuje się spójnością akcji, ale nie musi zachowywać wspólnego miejsca i czasu. Sekwencja składa się z kilku scen i może przedstawiać np. pościg, wyścig, wycieczkę.

Montaż:

filmowy- polega na łączeniu ze sobą kawałków taśmy filmowej, albo fragmentów obrazu zarejestrowanego cyfrowo.

narracyjny- buduje wspólność miejsca i przestrzeni, by widz mógł się zorientować w wydarzeniach rozgrywających się na ekranie.

intelektualny- nie musi ich łączyć zrozumiała relacja przestrzeni, czy czasu akcji. PO ujęciu prezentującym bohatera powinna nastąpić inne ujęcie tego samego miejsca akcji, np. innej postaci uczestniczącej w scenie.

Szkoła polska- w kinie polskim 1956-1961 twórczość reżyserów, którzy przeżyli wojnę i zmianę ustroju: Wojciech Has jak być kochaną, Kazimierz Kutz, Andrzej Munk Pasażerka

Kino moralnego niepokoju (1975-1981) krytyka, niezgoda na system komunistyczny: Agnieszka Holland kobieta samotna, Krzysztof Kieślowski dekalog, K. Krauze dług

Nowa Fala tsunami, wprowadziła filmy o codziennym życiu człowieka nienadzwyczajnego

---