Wiersze dr Haliny Porębskiej o aniołach, • PDF


Wiersze dr Haliny Porębskiej o aniołach
Z cyklu "Anioły"

0x01 graphic

Zima Aniołów

W załomie muru
z żebraczą miską w dłoni
przysiadł w słońcu Anioł Pierzasty.
Bose stopy pod suknią skulił,
bezdomny.
Wyśmiewały go inne anioły
puszyste, dostatnie
zapracowane i leniwe,
bardzo męskie
i te z rozwianymi lokami,
przefruwające wyniośle
w ogromnie ważnych sprawach
Wstyd! Żebrzący anioł!
Anioł Pierzasty przymknął oczy,
A dziecinne aniołki
pulchnymi raczkami
skubały mu pierzaste skrzydła.
Biały puch sypał się na chodniki, wieże i balkony...
A ludzie mówili - patrzcie, śnieg pada.





Anioł Wędrowny

Nocą białą, styczniową
Anioł szedł puszystopióry
Skrzydłami owinięty, niebieskie oczy otwierał szeroko
Na świat, białosrebrzyście rzeźbiony
Wielki był i pleczysty, a ponad głową sterczały mu końce pierzastych skrzydeł.
Duże stopy w śniegu zanurzał bezgłośnie
Bo pod anielskimi skrzydłami śnieg nie skrzypi.
Długo tak szedł, drogą między opustoszałymi domami, słuchając sztormowego morza.
Chętnie by przysiadł,
w gwiaździste niebo popatrzał,
nadziwował się cudom białych drzew.
Domy spały, na zimę porzucone, rozłożyste, zamknięte.
Jeden tylko, drewniany, otwarty stał, a w jego niziutkich drzwiach dojrzał Anioł sylwetkę Rzeźbiarza w czarnym kapeluszu, z wygasłą fajką w dłoni.
Przystanął zdziwiony.
Spotkały się spojrzenia oczu niebieskich i brunatnych.
Rzeźbiarz zdjął czarny, wielki kapelusz i szerokim gestem zaprosił Anioła.
Czy nie masz ognia do fajki - zapytał?
Siedli obaj na wysokim progu, biały Anioł i ciemny Rzeźbiarz.
Anioł skinął ręką i z nieba spłynęło
światełko prosto do fajki Rzeźbiarza, a potem przysiadło u jego stóp
w małej lampce.
Długo siedzieli obaj w milczeniu. Bezgłośnie snuły się opowieści, na przemian anielskie i malarskie.
Od tej pory, co noc z nieba spływa Anioł Pierzasty i siada na progu chatki obok Rzeźbiarza.
Nigdy nie czują się samotni.
Marzą o wiośnie, kiedy to Rzeźbiarz pomaluje liście wszystkim drzewom,
a skrzydła Anioła przemieni w tęczę, aby mógł go widzieć z daleka.
Kiedy znów nastaną zimowe noce, będą siadywać na progu,
przy migającym światełku.
Może Anioł też zacznie palić fajkę.
Jeśli będziesz w Karwieńskich Błotach zimą, patrz uważnie,
zobaczysz migoczące przy ziemi światełko i cień Rzeźbiarza w czarnym kapeluszu.





Anioł gotycki

W ołtarzu ciemnej katedry
stanął Anioł gotycki
wyniosły i ascetyczny,
rzeźbione w drewnie smukłe palce
złożył w modlitewnym geście
opuszczonymi powiekami zakrył oczy,
uduchowiony.
Szata w nieskazitelnych fałdach do samej spływa ziemi,
a wąskie stopy unoszą w powietrzu
niematerialne ciało.
Spokojnie przesuwa się słoneczne światło
poprzez płaszczyzny witraża,
wydobywa z mroku wypukłości
drewnianych rzeźb,
połysk polichromii,
postacie świętych
i twarz anioła...
Nagle, niczym słoneczny promień
spod powiek błysnęło spojrzenie
zielonych oczu,
a skrzydła uniosły się i zaszumiały
jak kiedyś szumiała gałęziami wierzba nad strumieniem,
gdy jeszcze była drzewem
a w jej cieniu pasły się owce
i odpoczywali strudzeni wędrowcy.
Zaśmiał się gotycki anioł
na wspomnienie dni, pełnych słonecznego blasku
I nocy księżycowych
przepływających ponad drzewem,
które było nim.
Poznało go słonce i przez chwilę pieściło,
jak dawniej, kiedy jeszcze
ukryty w wierzbowym pniu
podglądał zakochanych.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wiersze o Aniołach(3), • PDF
SPOJRZENIE ANIOŁA, • PDF
Zakochaj się w Aniołach, • PDF
O ŚWIĘTYCH ANIOŁACH, • PDF
Zamek Świętego Anioła, PDF I DOC HISTORYCZNE
WIERSZE O ANIOŁACH(1), Anioły, angelologia
O ANIOŁACH PRZY STWORZENIU ŚWIATA, • PDF
WIERSZE O ANIOŁACH(3), Anioły, angelologia
SEKRET ANIOŁA STRÓŻA, • PDF
Prawda o Aniołach - o.J. Salij, • PDF
WIERSZE, 12. Poezja Haliny Poświatowskiej, Halina Poświatowska
WIERSZE O ANIOŁACH
WIERSZE O ANIOŁACH(1), Anioły, angelologia
WIERSZE O ANIOŁAC1
Dlaczego Wisława Szymborska nazwała swój wiersz Psalmem pdf
Wiersze o Aniołach 1
Wiersze o Aniołach 2

więcej podobnych podstron