9. Omówić metodę burzy mózgów, oraz metodę 635 jako proces poszukiwania usprawnień.

Medoda burzy mózgów - polega na zbiorowym poszukiwaniu pomysłów mogących stanowić postawe do rozwiązania prblemu. W istocie polega ona na wprowadzeniu elementu przypadkowości do poszukiwania pomysłow i odroczenia ich oceny do zakończenia dyskusji. Prowadzący określa jedynie istote problemu i pozostawia swobodę podawania pomysłów. Metoda ta przypomina licytację pomysłów. Dyskusja nie powinna trwać dlużej niż 20-30 minut. Po jej zakończeniu następuje omównienie pomysłów. Przy dobrze zorganizowanej dyskusji uzyskuje się 50-150 pomysłów z czego 90% jest nieprzydatne. Zasady organizowania i działania zespołu: -zespoł 4-6 z czego 2 osoby powinny być laikami w dziedzinie problemu a pozostali fachowacami; -problem przedstawić jasno i zwięźle; -pomysły powinne być pododawane bez zastanowienia; -nie wolno krytykować pomysłów; -wszystkie pomysły należy zapisywać; -można łączyć pomysły; -prowadzący powninien stwarzać atmosferę lawinowego podawania pomysłow; -prowadzącym może być ten kto stawia problem; -dyskusja nie więcej niż 20-30 min. ; -najefektywniesza są osoby z doświadczeniem przy pracy w burzy mózgów.

Metoda 635 jako proces ustawnień - ( 6 osób, 3 pomysły, 5 minut na odpowiedź), metoda polega na zabraniu grupy 6 osób, które mają 5 minut na podanie 3 pomysłów i zapisanie je na swoim formularzu. Nastepnie formularz (kartka) idzie do następnej osoby. Pomysłów nie należy powtarzać, można je rozwijać i usprawniać. Sesja kończy się z chwilą kiedy każdy z uczestników zapisze swoje pomysły na każdym fomularzu(18 pomysłów od osoby). Potem następuje ocena pomysłowości i wybór najlepszych rozwiań. Metoda dobra gdy mamy doczynienia z osobami mniej komunikatywnymi, które w normalnej burzy mózgów moglby zostać zakrzyczane.

10.   Co może być rezultatem i jak oceniamy poszczególne warianty

Rezultatem nazywamy wyniki przeprowadzonych badań. Tyle mi przychodzi do glówy;] jeszcze jutro poszukam w tych materialach ale nie moglem nieczego znalezc konkretnego;/ także jeżeli któremus z Was, moje drogie kolegi, wpadlo gdzies cos w oko do rzućcie podpowiedz;p

11.   Omów strukturę czasu roboczego pracownika

Czasu roboczy pracownika określa jaki potrzeby jest czas na konkretną czynność wykonywaną przez pracownika. W oparciu o ustalone schematy podziału pracy na poszczególne czynności określa się karty czasu pracy pracownika. Czas roboczy pracownika dzieli się na dwie podstawowe cześci: czas pracy i czas odpoczynku.Na czas pracy pracownika składają się:czas przygotowawczo-zakończeniowy; wykonania,który dzieli się na czas głowny i pomocniczy; czas obsługi technicznej i obsługi organizacyjnej. Czas przerw w pracy dzieli się na: czas na potrzeby fizjologiczne, który dzieli się na:czas na odpoczynek oraz czas na potrzeby naturalne; czas przerwy wynikającej z technologii; czas przerw nieuzasadnionych, który dzieli się na: nieuzasadnione z przyczyn technologicznych oraz nieuzasadniony z winy pracownika. Ponadto czas pracy pracownika dzieli się na zbędny i niezbędny. Czas zbedny podzielić można na czas strat zwiazanych z przerwamy przer nieuzasadnionych.

12.   Omów strukturę czasu roboczego w odniesieniu do maszyny

Czas pracy maszyny określa jaki jest potrzebny czas na konkrentą czynność pracy maszyny. W oparciu o ustalone schematy podziału pracy na czynności i czasy określa się karty przebiegu pracy maszyny. Czas pracy maszyny dzieli się na dwie podstawowe części: czas pracy i czas postoju. Czas pracy dzieli się na czas efektywny na skład którego skałada się: czas przygotowawczy,głowny, pomocniczy,obsługi technicznej oraz na czas jałowy na który skłądają się:czas uzasdniony technologia,czas z winy obługi organizacyjno-techniczej, czas z winy pracownika. Czas przerw dzieli się na: wynikający z technologii i organizacji procesu, wynikacjący z potrzeb fizjologicznych pracownika, czas z winy pracownika, czas z przyczyn obsługi organizacyjno-technicznej. Wyróżnić można też elementy czasu nieuzasadnionego na który składają się czasy przestoju z winy pracownika i obsługi organizacyjno-technicznej oraz z winy pracownika w czasie pracy i obsługi oragnizacyjno-techniczej czasu pracy. Jest to czas strat.

13.   Omów strukturę norm czasu pracy

Normowanie czasu pracy ma za zadanie takie określanie wielkości nakłady pracy, jaki jest rzeczywiście potrzebny do wykonania pracy. Za takie warunki uważa się wykonywanie pracy z odpowiednim wysiłkiem, przy właściwej metodzie i przy racjonalnym wykorzystaniu istniejących środków produkcji. Płaca nie może wpływać na wielkość normy pracy. Najważniejszymi aspektami normowania pracy są: normalny wysilek pracownika, optymalne metody pracy, racjolnalne wykorzystanie środków producji, racjonalne warunki oragnizacyjno-techniczne, relane normatywy czasu na poszczególne elementy pracy. Warunkiem realizacji powyższego jest uzystanie współpracy z pracowanikami. Pracownik powinien być przekonany, że wyznaczona norma jest właściwa i pozawala na wykonianie pracy w 100%. Normy pracy i metoda ich określania powinny być jawne dla pracownika. Wprowadzenie norm czasu pracy wiąże się również z instruktarzem pracownika jak ma pracować. Chodzi i pokazanie mu sposobu wykonywania pracy tak, aby nie męczyła go i również aby osiągnął jak najwiekszą wydajność. Za właściwą realizacje norm pracy pracownik powinien być nagradzany.

Normowanie czasu pracy uzewnętrznia się w postaci:

-jednostek planowania producji w czasie i przestrzeni -mierników wynagrodzenia pracownika -czynnika mobilizującego do zwiększenia wydajności pracy -jednostki porównawczej w ekonimicznej analizie produckji

Norma pracy musi charakteryzować się progresywnością, musi mobilizować do osiągnięcia i przekroczenia wydajności w niej podanej.

14.   Wymień metody normowaniu czasu zadania roboczego

Metody normowania czasu zadania roboczego:

• Sumaryczne:

-m. statystyczna

-m. szacunkowa

-m. porównawcza

• Analityczne:

-m. analityczno-pomiarowa (badawcza)

-m.analityczno-obliczeniowa

-m.normowanie wg. normatywów ruchów elementarnych

-m.normowania wg. noramtywów

-m.normowania wg. normatywó ruchów scalonych

15.   Wymień sumaryczne metody normowania i omów je (są 3)

-Metoda statystyczna - wynikiem jest czas zużyty na rozpatrywany czas pracy, niezależnie czy robotnik wykonał ją dobrze czy nie. Nie mówi o tym czy czas ten jest uzasadniony. Wadą tej metody jest to, że najpierw czynność musi być wykonywana przez pewnien czas w sposób nienormowany, „jakość” prowadzonej w tym czasie ewidencji rzutuje na w sposób zasadniczy na normę czasu pracy.

-Metoda szacunkowa - oparta na „fachowości” normującego, jego doświadczeniu i sposobie podejścia do normowania czasu pracy. Jest najmniej dokładna a subiektywność jej wykoniania powoduje dużo więcej reklamacji ze strony zleceniodawców. Znajduje ona zastasowanie w przypadkach produkcji jednoskowej lub małoseryjnej albo przy robotach nietypowych, remontach, gdy zastanosowanie metod obliczeniowych lub porównawczych jest niemożliwe. Norma szacunkowa może być oparta na właściwym wyobrażeniu normisty albo jego doświadczeniu. Doświadczenie normistów mówi, że każdą „wycenianą” pracęnajlepiej jest podzielić na poszczególne elementy i szacować każdy element oddzielnie. Ocena zadania w całości jest mniej dokladna. Ponadto normującemu łatwiej jest ocenić każdy element zadania oddzielnie niż zadanie jako całość.

-Metoda porównawcza - polega na porównianiu normowalnego zadania roboczego z zadaniem podobnym, dla którego mamy ustaloną normę czasową oraz porównianiu samych przedmiotów pracy. Można w ten sposób uzyskać porównanie przybliżone lub dokładne wg. kilku parametrów zmiennych.

---