Mury'87 (Podwórko)
słowa i muzyka: Jacek Kaczmarski 1987
Jak tu wyrywać murom zęby krat, |
e H7 e |
Gdy rdzą zacieka cegła i zaprawa? |
e H7 e |
Jakże gnijącym gruzem - grzebać stary świat, |
a |
Kiedy nowego nie ma czym i - na czym stawiać? |
C H7 |
O czym dziś na podwórku śpiewać |
e H7 e |
Liszajom obsuniętych ścian, |
e H7 e |
Gdzie nawet skrawek nieba ziewa |
a |
Na widok tych - śmiertelnych ran? |
C H7 |
|
|
We wklęsłym bruku tylko lśni |
H7 e |
Wieczna bez dna kałuża - i |
H7 e |
Widać w niej groby, groby, groby |
a e |
Pod całunem naszych dni. |
H7 e |
|
|
Historia się zmieniła w mułu mur, |
e H7 e |
W którym ugrzęzną myśli, wzrok i dłonie. |
e H7 e |
Staruszek w czerni przed kapliczką łzawy chór |
a |
Rozmokły tynk, jak gąbka nieuchronnie wchłonie. |
C H7 |
Wieczne światełko tli się jeszcze, |
e H7 e |
Grzeje się w nim w słoiku kwiat, |
e H7 e |
A za zamkniętą bramą przestrzeń |
a |
Ślepej uliczki w wielki świat... |
C H7 |
|
|
We wklęsłym bruku tylko lśni |
H7 e |
Wieczna bez dna kałuża - i |
H7 e |
Widać w niej groby, groby, groby |
a e |
Pod całunem naszych dni. |
H7 e |
|
|
Napis na murze dłużej tutaj trwa |
e H7 e |
Niż człowiek, co wydrapał go z wieczora: |
e H7 e |
Pół wieku dni podobnych do każdego dnia |
a |
Na śladach kul - tych z wojny i tych z wczoraj... |
C H7 |
Ot, co zostaje z wielkiej rzeki |
e H7 e |
Myśli, zapachów, głosów, barw: |
e H7 e |
W murach podwórka er zacieki, |
a |
W szczelinach warstwy martwych larw. |
C H7 |
|
|
Droga stąd już tylko w dół - |
H7 e |
W uściski gliny, w pleśni plusz |
H7 e |
Pomiędzy groby, groby, groby, |
a e |
Których dawno nie ma już... |
H7 e |