SCENARIUSZ ZAJĘĆ

1. DATA: 23.04.2007

2. GRUPA WIEKOWA: 6 LATKI

3. TEMAT ZAJĘĆ:

Zabawa dydaktyczna „Każde dziecko dobrze wie jak do dziesięciu liczy się”.

4. TREŚCI PROGRAMOWE:

Kształtowanie umiejętności liczenia:

• liczenie przedmiotów w zakresie 10

• określanie liczebności zbiorów

• kształtowanie aspektu porządkowego liczby

5. CELE EDUKACYJNE:

Dziecko:

• liczy w zakresie 10 posługując się liczebnikami głównymi

• określa miejsce elementów w zbiorze i miejsce liczby w ciągu liczbowym posługując się liczebnikami porządkowymi

• tworzy zbiory dziesięcioelementowe

• kreśli kształt cyfr 1 i 0 według wzoru (w powietrzu, na piasku, układa z klocków)

6. METODY NAUCZANIA:

1. Oparte na słowie

1. treść zadania

2. wiersz

3. objaśnienie, instrukcja

2. Oparte na obserwacji

1. pokaz

3. Oparte na działalności praktycznej uczniów

1. ćwiczenia

2. zadania

7. FORMY ORGANIZACYJNE:

• indywidualne

• zespołowe

• zbiorowe

8. ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• wiersz

• klocki

• tacki z piaskiem

• koła hula-hop

• woreczki

• kartki

• pisaki

• lalki

• piłki

• plastikowa kostka

• kartoniki z cyframi

• kolorowe obrazki

• wazony

• papierowe kwiaty

• ilustracje do wiersza

• kosz

• plansza matematyczna

• karteczki z cyframi

9. LITERATURA:

• C.Cyrański, M.Kwaśniewska „Moje przedszkole”

• E.Gruszczyk-Kolczyńska, E.Zielińska „Dziecięca matematyka”, Warszawa 1997

• U.J.Filip, T.Rams „Dziecko w świecie matematyki”, Kraków 2000

• H.Moroz „Rozwijanie pojęć matematycznych u dzieci w wieku przedszkolnym”, Warszawa 1982

SZCZEGÓŁOWY PRZEBIEG ZAJĘĆ:

PRZEBIEG ZAJĘĆ	CZYNNOŚCI NAUCZYCIELA	DZIAŁALNOŚĆ PODEJMOWANA PRZEZ DZIECI
I Czynności orientacyjno-porządkowe	Nauczyciel wita dzieci i prosi, żeby usiadły na stojących w półkolu na dywanie krzesłach.	Dzieci witają się z nauczycielem i siadają na krzesłach.
II Wprowadzenie do tematyki zajęć Przypomnienie poznanych liczb w różnych aspektach. Aspekt kardynalny Aspekt kardynalny i symboliczny Aspekt kardynalny Aspekt kardynalny i symboliczny Aspekt kardynalny i symboliczny Aspekt algebraiczny	Na podłodze leżą koła hula-hop. W każdym kole jest inne zadanie. Nauczyciel prosi dzieci, żeby się zgłaszały, a wybrane mają podejść do obręczy i wykonać polecenie umieszczone w kole. Na przykład: „Narysuj na kostce tyle kropek, ile jest elementów w zbiorze.” „Włóż tyle lalek do obręczy, ile wskazuje cyfra umieszczona w obręczy.” „Odłóż z obręczy tyle piłek, aby zostały cztery.” „Poszukaj na kostce tyle kropek, ile wskazuje cyfra w obręczy.” „Połóż odpowiednie cyfry przy poszczególnych zbiorach.” „Włóż do dwóch wazonów kwiaty tak, aby razem było ich dziewięć.”	Dzieci zgłaszają się, a wybrane przez nauczyciela podchodzą do obręczy i rozwiązują zadania.
III Uświadomienie celu zajęć	Nauczyciel pyta dzieci: „Co to znaczy porachować?”. Nauczyciel mówi: „Dzisiaj będziemy liczyć do dziesięciu i poznamy liczbę 10.”.	Dzieci odpowiadają: „To znaczy policzyć.” Dzieci słuchają nauczyciela.
IV Realizacja tematu Kształtowanie pojęcia liczby 10 w różnych aspektach. Wprowadzenie liczby 10 poprzez dołożenie jednego elementu do znanej liczby - aspekt kardynalny Zapoznanie z wyglądem liczby 10 - aspekt symboliczny Wyszukiwanie zbiorów mających 10 elementów - aspekt kardynalny i symboliczny Dopełnianie zbiorów odpowiednią liczbą elementów - aspekt algebraiczny Dopasowywanie odpowiedniego kartonika z cyfrą do obrazka - aspekt symboliczny Układanie liczb w określonej kolejności - aspekt porządkowy Zabawa z wykorzystaniem planszy matematycznej służącej do utrwalania aspektu porządkowego liczb od 1 do 10	Nauczyciel stawia koło siebie dwa wazony z kwiatami i mówi: „Te dziewięć czerwonych kwiatów dostała pani Wiosna od Ani na imieniny. Adam też złożył życzenia pani Wiośnie i dał jej jednego żółtego kwiatka. Ile kwiatów jest razem? Ile kwiatów jest w wazonach?”. Nauczyciel prosi jedno dziecko, żeby podeszło do wazonów i podpisało je odpowiednimi kartonikami z cyframi zgodnie z treścią zadania (9+1=10), a następnie prosi wszystkie dzieci o wspólne przeliczenie kwiatów. Nauczyciel pokazuje dzieciom liczbę 10 umieszczoną do tablicy. Nauczyciel bierze kartonik z pisaną liczbą 10, wstaje, podchodzi po kolei do każdego dziecka i prosi, żeby dzieci wodziły palcem po liczbie zgodnie z zaznaczonym kierunkiem. Nauczyciel pyta dzieci: „Z jakich cyfr składa się liczba 10?”. Nauczyciel prosi dzieci, żeby wodziły palcem w powietrzu liczbę 10. Nauczyciel prosi dzieci, żeby usiadły przy stolikach, na których znajdują się tacki z piaskiem dla każdego dziecka i pyta: „Jaką liczbę poznaliście dzisiaj?”. Nauczyciel prosi, żeby dzieci napisały palcem na piasku liczbę 10. Nauczyciel prosi dzieci, żeby dobrały się w pary i usiadły na dywanie. Każda para otrzymuje kosz z klockami i ma za zadanie ułożyć z tych klocków liczbę 10 w taki sposób, aby była ona widoczna nawet z odległości. Nauczyciel sprawdza poprawność wykonania zadania i prosi dzieci, żeby posprzątały klocki. Nauczyciel rozdaje dzieciom kartoniki z liczbą 10 i prosi, żeby poszukały w sali dziesięć takich samych elementów, położyły przy nich kartonik z liczbą 10 i ustawiły się koło nich. Na przykład: kręgle kwiaty krzesła samochody itd. Nauczyciel prosi dzieci, żeby wróciły na dywan i usiadły na nim. Pokazuje dzieciom duży kosz, w którym umieścił kilka lalek i pyta: „Ile lalek należy dołożyć, żeby razem było ich 10? Jakimi kartonikami trzeba to podpisać?”. Kilkakrotne powtórzenie tego zadania ze zmianą składu liczby 10. Nauczyciel czyta dzieciom wiersz i prosi, żeby wybrane podchodziły do obrazków umieszczonych na tablicy, przeliczyły ile jest na nich elementów i przyczepiły odpowiedni kartonik z cyfrą. Na przykład: „Ile oczek ma kot?” „Ile ogonków ma myszątko?” „Ile palców rączka ma?” „Ile w parku jest ławeczek?” „Ile nóżek ma stołeczek?” „Ile piłek na pianinie?” „Ile nóg ma świerszcz w kominie?” „Ile kwiatów jest w wazonie?” „Ile ludzi na peronie?” Nauczyciel prosi dzieci, żeby usiadły w kole na dywanie, rozdaje im karteczki z liczbami od 1 do 10 i prosi, żeby każde dziecko ułożyło liczby od najmniejszej do największej. Nauczyciel prosi kilkoro dzieci, żeby odczytały jak ułożyły swoje liczby z jednoczesnym pokazywaniem ich palcem. Nauczyciel pokazuje dzieciom dużą planszę matematyczną i prosi wybrane dzieci, żeby podchodziły do niej i wskazywały odpowiednią figurę. Na przykład: „Wskaż w trzecim rzędzie piątą figurę.”	Dzieci słuchają nauczyciela i odpowiadają, że w wazonach jest 10 kwiatów. Jedno dziecko podchodzi do wazonów i podpisuje je kartonikami z cyfrą zgodnie z treścią zadania. Wszystkie dzieci wspólnie przeliczają kwiaty. Dzieci przyglądają się liczbie 10 umieszczonej na tablicy. Dzieci wodzą palcem po pisanej liczbie 10, którą trzyma przed nimi nauczyciel. Dzieci odpowiadają, że z cyfry 1 i 0. Dzieci wodzą palcem w powietrzu liczbę 10. Dzieci siadają przy stolikach i odpowiadają, że poznały liczbę 10, a następnie piszą palcem na piasku liczbę 10. Dzieci dobierają się w pary, siadają na dywanie i układają liczbę 10 z otrzymanych od nauczyciela klocków. Dzieci sprzątają klocki. Dzieci biorą od nauczyciela kartoniki z liczbą 10, szukają w sali dziesięciu takich samych elementów, kładą przy nich kartonik z liczbą 10 i ustawiają się koło nich. Dzieci z powrotem siadają na dywanie, słuchają i obserwują nauczyciela oraz odpowiadają na pytania i wykonują jego polecenia. Wybrane dzieci podchodzą do obrazków umieszczonych na tablicy, przeliczają ile jest na nich elementów i przyczepiają odpowiedni kartonik z cyfrą. Dzieci siadają w kole na dywanie, biorą od nauczyciela karteczki z liczbami i układają je od najmniejszej do największej. Wybrane dzieci odczytują w jaki sposób ułożyły swoje liczby i jednocześnie pokazują je palcem. Wybrane przez nauczyciela dzieci podchodzą do planszy matematycznej i wskazują odpowiednią figurę.
V Podsumowanie i ocena zajęć	Nauczyciel prosi dzieci, żeby stanęły w kole na dywanie i podały sobie ręce. Dzieci mają liczyć po kolei w prawą stronę do dziewięciu, a dziesiąta osoba ma powiedzieć: „Bęc!” i przykucnąć, co oznacza, że nie bierze już dalej udziału. Zabawa trwa tak długo, aż zostanie jedna osoba. Nauczyciel chwali dzieci za pracę i pyta : „Co dzisiaj robiliśmy na zajęciach?” „Do ilu liczyliście?” „Które zadanie najbardziej wam się podobało?” „Które zadanie było dla was trudne?”	Dzieci stają w kole na dywanie razem z nauczycielem, łapią się za ręce. Każda osoba odlicza po kolei do dziewięciu w prawą stronę, a dziesiąta osoba mówi: „Bęc!”, kuca i już nie bierze udziału w zabawie. Ostatnia osoba wygrywa zabawę. Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela: „Poznaliśmy liczbę dziesięć.” „Liczyliśmy do dziesięciu.” „Najbardziej podobało nam się pisanie na piasku.” „Żadne zadanie nie było trudne.”

3

---