KAMICA NERKOWA
Przewlekła choroba ogólnoustrojowa,
charakteryzująca się tworzeniem i obecnością
w UKM lub miąższu nerki złogów,
ukształtowanych
ze składników prawidłowego lub patologicznie zmienionego moczu.
Złogi złożone są z organicznej macierzy inkrustowanej składnikami krystalicznymi
Epidemiologia
1 - 5% populacji ludzkiej
2% mieszkańców Polski - choroba społeczna
3-cia choroba układu moczowego
(po ZUM i gruczolaku stercza)
Częściej mężczyźni (2-3x)
Szczyt zachorowalności:
mężczyźni 30 - 40 rok życia
kobiety 30 - 40 rok życia
50 - 65 rok życia
Częstość nawrotów w ciągu 5 lat - 50%
Spadek umieralności z powodu kamicy moczowej
Czynniki warunkujące powstawanie kamicy nerkowej
1. środowiskowe
2. miejscowe w układzie moczowym
3. ogólnoustrojowe
Kamienie jednostronne - czynniki miejscowe
Kamienie obustronne - podłoże ogólnoustrojowe lub (i) środowiskowe
Skład chemiczny kamieni:
> 40% - szczawian wapnia, fosforan wapnia
35% - szczawian wapnia
10% - struwit (fosforan amonowo - magnezowy
i węglan apatytu)
10% - kwas moczowy
2% - cystyna, ksantyna
Patofizjologia
Czynniki mające znaczenie w powstawaniu
i tworzeniu się kamieni w drogach moczowych:
czas przebywania powstałego w drogach moczowych kryształu
stopień przesycenia moczu określonym składnikiem
pH moczu
obecność inhibitorów i promotorów litogenezy
epitaksja
adsorpcja kryształów na jądrze białkowym (nukleacja)
Etiologiczny podział kamicy nerkowej
1. Kamica wapniowa
- hiperkalciuria
- hiperurikozuria
- hiperoksaluria
- hipocitraturia
- hipomagnezuria
2. Kamica niewapniowa
- moczanowa
- cystynowa
-struwitowa
Hiperkalciuria
M > 300 mg/d (7,5 mmol/d)
K > 250 mg/d (6,24 mmol/d)
55% chorych z kamicą wapniową
- z hiperkalcemią
- z normokalcemią
1. absorpcyjna - zwiększone wchłanianie wapnia w jelicie
2. nerkowa - upośledzenie cewkowej reabsorpcji wapnia
3. resorpcyjna - zwiększona resorpcja wapnia z kości
Przyczyny hiperkalciurii
samoistna hiperkalciuria dorosłych
- najczęściej absorpcyjna typ 1 i 2 i typ 3
- nerkowa
pierwotna nadczynność przytarczyc
dystalna kwasica cewkowo - nerkowa
długotrwałe unieruchomienie
zespół mleka i alkaliów
nadmiar witaminy D3
choroba Cushinga i glikokortykoterapia
nowotwory kości pierwotne i przerzutowe
sarkoidoza
Hiperurikozuria
M >800 mg/d (4,76 mmol/d)
K >759 mg/d (4,46 mmol/d)
- najczęściej związana z dietą
( spożycie puryn z mięsa, ryb i drobiu)
- wzmożona synteza endogenna (dna, defekty enzymatyczne)
- zwiększony rozpad komórek
(choroby rozrostowe,łuszczyca,chemioterapia nowotworowa)
- leki urykozuryczne (probenecid, duże dawki salicylanów)
niekiedy jedyna nieprawidłowość u osób
z kamieniami wapniowo - szczawianowymi
moczan sodowy ułatwia krystalizację szczawianu wapnia w procesie nukleacji różnorodnej
istotne znaczenie ma pH i stopień zagęszczenia moczu
Hiperoksaluria
>40 mg/d (0,45 mmol/d)
1. Pierwotna - genetycznie uwarunkowana, typ I i II.
2.Wtórna -
a) nadmierne wchłanianie szczawianów z przewodu pokarmowego
podaż w diecie produktów bogatoszczawianowych (herbata, czekolada, orzechy, szczaw, rabarbar, szpinak)
przewlekłe choroby jelita cienkiego
lub stany po jego częściowej resekcji
dieta niskowapniowa
podaż fosforanu celulozy
patologiczna flora bakteryjna jelit
b) wysokie dawki wit.C, glikol etylenowy, metoksyfluran
c) stany niedoboru pirydoksyny (wit.B6)
Hipocitraturia
< 320 mg/d (1,7 mmol/d)
osłabienie działania chelatującego cytrynianów powoduje przesycenie moczu
wolnymi jonami wapnia
Przyczyny:
- dystalna nerkowa kwasica cewkowa (typ 1)
- wysoka zawartość sodu w diecie
- spożywanie znacznych ilości białek zwierzęcych
- przewlekłe biegunki
stosowanie tiazydowych leków moczopędnych
Hipomagnezuria
M < 2 mmol/d
K < 1,5 mmol/d
Jony magnezu są inhibitorami krystalizacji
lub nukleacji
U chorych z kamicą wapniową:
- istotnie mniejsze wydalane magnezu z moczem
zmniejszenie ustrojowego zasobu magnezu
Kamica wapniowa
Kamienie szczawianowo - wapniowe
małe, chropowate albo kolczaste, twarde, barwy czerwono- lub ciemnobrunatnej. Często budowa warstwowa o promienistym układzie kryształów
wytrącają się w moczu kwaśnym
rozpuszczalność ich nie zmienia się w zakresie
pH 4,5 - 7,5
często przebiega z hiperoksalurią
Kamienie fosforanowo - wapniowe (rzadziej)
często duże, barwy żółtej lub brązowej
konsystencja zróżnicowana (twarde lub miękkie)
hiperfosfaturii nie przypisuje się roli patogenetycznej
Kamica niewapniowa
Kamienie struwitowe (odlewowe)
fosforan amonowo-magnezowy i węglan apatytu
częściej kobiety
zakażenie dróg moczowych bakteriami rozkładającymi mocznik
Zdolność wydzielania ureazy mają:
Proteus, Pseudomonas, Klebsiella,
niektóre bakterie G dodatnie - Enterococcus faecalis
Mocz : - przesycony wodorotlenkiem amonowym
- odczyn zasadowy
Kamienie moczanowe
najczęściej związane z dną moczanową
średnie pH moczu < 5, 5
Kamienie cystynowe (odlewowe)
wrodzone zaburzenie wchłaniania dwuzasadowych aminokwasów (cystyny, lizyny, ornityny i argininy)
w cewce bliższej i jelicie czczym
analiza moczu - sześciokątne kryształy u 50% chorych
test z nitroprusydkiem na obecność cystyny w moczu
Obraz kliniczny
kamica obustronna 10 - 20% skłonność do nawrotów
Objawy zależą od:
wielkości i lokalizacji złogu
czasu trwania choroby
napady kolki nerkowej
wydalanie kamieni z moczem
nawracające ZUM
krwiomocz i krwinkomocz
przebieg bezobjawowy (kamica odlewowa)- usg, rtg
Postępowanie diagnostyczne u chorych w okresie występowania kolki nerkowej
konieczne ustalenie lokalizacji złogów i stopnia obstrukcji moczowodów
USG, zdjęcie przeglądowe RTG jamy brzusznej
20%- kamienie bezcieniowe (moczanowe)
i „półcieniowe” (cystynowe)
brak stwierdzenie poszerzenia moczowodu i układu miedniczkowego w USG - nie wyklucza występowania pełnej obstrukcji moczowodu !!!
Kolka nerkowa i gorączka - oznaczenie stężenia kreatyniny i liczby leukocytów, badanie moczu
szybka interwencja urologiczna
Powikłania kamicy nerkowej
1. Bakteryjne zakażenie układu moczowego
2. Posocznica
3. Wodonercze- w razie zakażenia - roponercze lub ropień okołonerkowy
4. Ostra niewydolność nerek pozanerkowa
5. Przewlekła niewydolność nerek
6. Rak płaskokomórkowy miedniczki nerkowej
Postępowanie diagnostyczne w okresie klinicznie bezobjawowym
Pierwszy kamień nerkowy
Małe ryzyko nawrotu kamicy moczowej
1. Wywiad
2. Badanie krwi
3. Badanie moczu
4. Badania obrazowe
5. Badanie składu chemicznego kamienia
Badania wykonuje lekarz pierwszego kontaktu
Wywiad
1.1 Czynniki predysponujące do kamicy
(nadczynność przytarczyc, nerkowa kwasica cewkowa, sarkoidoza, choroba zapalna jelit, patologiczne złamania kości, dna moczanowa)
2. Leki, których przyjmowanie predysponuje do kamicy
( wapń, wit. C, wit. D, acetazolamid, sterydy)
3. Tryb życia
(błędy dietetyczne, niedostateczne spożycie płynów)
Badanie krwi
Wysokie stężenie wapnia w surowicy
(pierwotna nadczynność przytarczyc)
Obniżone stężenie fosforu w surowicy
(hiperkalciuria absorpcyjna)
Wysokie stężenie kwasu moczowego
( dna moczanowa)
Niskie stężenie potasu i wodorowęglanów,
wysokie stężenie chloru ( kwasica cewkowa dystalna)
Określenie morfologii, stężeń kreatyniny i mocznika
Badania moczu
pH > 7,5 (zakażenie) lub < 5,5 (kamica moczanowa)
analiza krystalurii w osadzie moczu
posiew moczu ( bakterie rozkładające mocznik- Proteus, Pseudomonas, Klebsiella)
próba cyjankowo- nitroprusydkowa
(na cystynurię)
Diagnostyka obrazowa
Badanie ultrasonograficzne (USG)
Zalety: - bezinwazyjność i nieszkodliwość
- można wykonać u chorych:
uczulonych na środki cieniujące
z niewydolnością nerek
ciężarnych
- ocena stopnia zastoju w UKM
- ocena stanu miąższu nerkowego
rozpoznanie kamieni bezcieniowych
Diagnostyka obrazowa
zdjęcie przeglądowe RTG jamy brzusznej
urografia
Można przewidzieć skład chemiczny kamienia
- wapnica nerek - dystalna nerkowa kwasica cewkowa
- kamienie nie przepuszczające promieni rtg- kamica moczanowa
- kamienie odlewowe - kamica struwitowa
- miękkie, mydłopodobne” kamienie - cystynoza
Można ocenić - szczegóły anatomiczne dróg moczowych
- lokalizację złogu
- stan czynnościowy nerek
ureteropielografia
scyntygrafia dynamiczna nerek
Badanie składu chemicznego kamienia
Wapń ( schorzenia przebiegające z podwyższonym
stężeniem wapnia w surowicy lub przyczyna nieznana)
Struwit (zakażenie drobnoustrojami rozkładającymi mocznik)
Kwas moczowy ( dna moczanowa)
Cystyna ( cystynuria)
Metody badania :
- krystalografia rentgenowska
- spektrometria podczerwienna
- termoanaliza
- badanie mikroskopowe, mikrospektralna analiza laserowa
- półilościowa analiza chemiczna za pomocą odczynników Merckognost
Chorzy o dużym ryzyku nawrotu kamicy nerkowej
1. Kamica cystynowa, moczanowa i struwitowa
2. Kamica aktywna metabolicznie
3. Przewlekłe zaburzenia trawienia lub / i wchłaniania
4. Nawrotowe ZUM
5. Zmiany chorobowe w układzie kostnym
6. Rodzinne obciążenie kamicą nerkową
Wskazane przeprowadzenie tzw. pogłębionej diagnostyki
Postępowanie diagnostyczne u chorych o dużym ryzyku nawrotu
Przeprowadzenie w dobowych zbiórkach moczu uzyskanych w warunkach normalnej diety
dwukrotnych oznaczeń:
- pH moczu
- wydalanie: wapnia, fosforu, kreatyniny,
kwasu moczowego,szczawianów, cytrynianów, sodu
Test doustnego obciążenia 1 g wapnia
Badania- co najmniej miesiąc po ustąpieniu obstrukcji moczowodu!!
Leczenie kamicy nerkowej
w okresie napadu kolki nerkowej
Zwalczanie bólu
- leki przeciwbólowe i rozkurczowe
- leki przeciwobrzękowe i przeciwzapalne
- leczenie ZUM
Leczenie wspomagające
- nawodnienie (doustne lub dożylne)
- aktywność ruchowa
Wskazania do hospitalizacji:
- kolka nerkowa >48 godzin
- objawy ostrego ZUM i utrudniony odpływ moczu
kolka nerkowa u chorych z jedyną lub jedyną czynną nerką
Leczenie kamicy w okresie międzynapadowym
Zapobieganie powstawaniu, powiększaniu się i nawrotom kamicy nerkowej
1. Redukcja stężenia w moczu składników tworzących kamienie
- zmniejszenie ich wydalania z moczem
- rozcieńczenie moczu
2. Poprawa ich rozpuszczalności- zmiana pH moczu
3. Zastosowanie inhibitorów krystalizacji
4. Chirurgiczne usunięcie zmian strukturalnych w układzie moczowym
Leczenie kamicy nerkowej
Hiperkalciuria
Zalecenia dietetyczne:
- zwiększenie przyjmowanych płynów do 3 l/d
( diureza > 2 l/d)
- zmniejszenie zawartości sodu w diecie do100 mEq/dspożycie wapnia 900- 1200 mg/d
- zmniejszenie spożycia zwierzęcego białka
Cel: zmniejszenie kalciurii
przeciwdziałanie wytrącaniu moczanów
Samo leczenie dietetyczne - 3- 4 miesiące
Leczenie farmakologiczne chorych z hiperkalciurią
- utrzymujące się zaburzenia metaboliczne
mimo postępowania dietetycznego
- badania kontrolne co 6 miesięcy
idiopatyczna hiperkalciuria nerkowa i absorpcyjna (typ 2)
tiazydowe diuretyki
hydrochlorothiazyd 25- 50 mg 2 x dziennie
chlortalidon 50 mg/d trychlormethiazyd 4 mg/d
cytrynian potasu 30 - 40 mEq/d (podzielony na 2 porcje)
Leczenie farmakologiczne chorych z hiperkalciurią
- utrzymujące się zaburzenia metaboliczne
mimo postępowania dietetycznego
- badania kontrolne co 6 miesięcy
idiopatyczna hiperkalciuria nerkowa i absorpcyjna (typ 2)
tiazydowe diuretyki
hydrochlorothiazyd 25- 50 mg 2 x dziennie
chlortalidon 50 mg/d trychlormethiazyd 4 mg/d
cytrynian potasu 30 - 40 mEq/d (podzielony na 2 porcje)
hiperkalciuria absorpcyjna typ 1
fosforan celulozowy 3 x 5 g dziennie z posiłkami
- wiąże wapń w jelitach
- konieczne ograniczenie szczawianów w diecie
i uzupełnianie magnezu
hiperkalciuria absorpcyjnej typu 3
ortofosforany - 4 x dziennie 500 mg
- zwiększa wydalanie pirofosforanu
- koryguje hipofosfatemię
- obniża wydalanie wapnia
Kamica szczawianowa
ograniczenie spożycia szczawianów w diecie
zwiększenie przyjmowanych płynów - ograniczenie picia mocnej herbaty i piwa (szczawiany!)
witamina B6 50 - 100 mg/d (dyskusyjne)
ograniczenie przyjmowania vitaminy C
tlenek lub glukonian magnezu 4 x 150 mg/d
zwalczanie stanów zapalnych jelit
Kamica struwitowa
zwalczać zakażenia dróg moczowych
(minimum 6 tygodni)
zakwasić mocz (NH4Cl lub metioniną) do pH 5,8-6,0
podawać inhibitory ureazy przez 8 - 10dni
nie podawać soli magnezowych !!!
leczyć inne metaboliczne nieprawidłowości występujące u 50% chorych z kamicą struwitową
Kamica moczanowa
Cel leczenia:
alkalizacja moczu do pH 6,2 -6,8
zmiejszenie wydalania kwasu moczowego < 1 g/d
Leki: - środki alkalizujące mocz
cytrynian potasu (Cytrolit, Uralyt) lub NaHCO3
- allopurinol 200 - 300 mg/d
Dieta: ubogopurynowa i ubogobiałkowa
Kamica cystynowa
utrzymać diurezę 3 - 4 l/d (soki owocowe)
(zmiejszenie stężenia cystyny
poniżej jej rozpuszczalności 200 -300 mg%)
alkalizować mocz do pH 6,8 - 7,4 cytrynianami (Cytrolit)
penicylamina D lub merkaptopropionyloglicyna (mniej toksyczna)
kaptopril - inhibitor enzymu konwertującego zawierający grupę sulfohydrylową (SH)
dieta ubogobiałkowa, ubogosodowa i bogata w jarzyny
Zabiegowe leczenie kamicy nerek
i moczowodów
1. ESWL - kruszenie kamieni falami uderzeniowymi wyzwalanymi pozaustrojowo
2. Zabiegi endourologiczne
PCNL - przezskórna nefrolitotrypsja (nefroskop)
URSL -litotrypsja ureteroskopowa
3. Leczenie operacyjne
4. Laparoskopia
Kwalifikacja do leczenia ESWL
. Stan ogólny chorego (brak przeciwwskazań do wykonania prostego zabiegu operacyjnego)
2. Budowa anatomiczna ciała ( otyłość, skolioza i wady klatki piersiowej, małe dzieci)
3. Rodzaj i wielkość kamienia oraz budowa anatomiczna dróg moczowych (średnica złogu <1,5 cm, ocena drożności dróg moczowych - urografia, szczawiany wapnia kruszą się lepiej niż fosforany wapnia)
4. Stan wydolności nerek - konieczna zachowana diureza
Bezwzględne przeciwskazania:
ciąża
zaburzenia krzepnięcia krwi (względne)
PCNL - przezskórna litotrypsja
Wskazania:
Kamień w uchyłku kielicha nerkowego
Kamica towarzysząca zwężeniu miedniczkowo - moczowodowemu
Kamica odlewowa nerki
Kamienie o dużej twardości nie poddające się leczeniu ESWL
URSL - litotrypsja ureteroskopowa
- kruszenie kamieni
- usunięcie złogu ( kleszczyki, koszyczek Dormii)
Wskazania:
kamienie moczowodowe, nie poddające się ESWL
„ droga kamicza” po ESWL
Leczenie operacyjne (ok.5-10%)
doszczętne usunięcie kamieni ( kamica odlewowa, nefrotomia extrakorporalna)
likwidacja wszystkich czynników wywołujących zastój moczu( n.p .zwężenia połączenia miedniczkowo - moczowodowego)
leczenie powikłań po innych zabiegach
Niewydolność nerek - radykalne leczenie kamicy często poprawia ich funkcję
Laparoskopia
złogi towarzyszące zwężeniu połączenia miedniczkowo- moczowodowego
złogi w moczowodzie, które nie można leczyć ESWL i/lub URS