IV KZ z historią
Moja modyfikacja artykułu U. Cebuli:
Metody aktywizujące w omawianiu lektur
Artykuł tytuł: Metody aktywizujące w omawianiu lektur, autorstwa Urszuli Cebuli, nauczycielki ze Szkoły Podstawowej nr 4 w Strzegomiu.
Jak sam tytuł mówi, jest to praca na temat wykorzystania metod aktywizujących podczas pracy z lekturą. Autorka zawarła w nim przebieg lekcji, podczas której omawiana była lektura R. Pisarskiego, pt. O psie, który jeździł koleją.
Dzięki zastosowanym metodom cała lekcja stała się atrakcyjna dla każdego ucznia, wartym omówienia są cztery rodzaje metod aktywizujących wymienione w artykule:
tworzenie eksponatu lektury w obrazach, tzw. książki - dzieci na tydzień przed przystąpieniem do omawiania lektury dobrały się w pary, każdy zespół losował zadanie -hasło, np. Lampo na stacji, Lampo w podróży i w tajemnicy przed resztą klasy przygotowywał się do jego prezentacji. Na dużych kartkach z bloku powstawały rysunki odpowiednie do wylosowanego tytułu. Potem dokładnie opowiadano daną treść, a kolejność opowiadania była przypadkowa. Po prezentacji wszystkich zespołów dzieci musiały ułożyć obrazy według wydarzeń w książce. Tak powstała lektura w obrazach, do której nauczycielka przygotowała okładkę.
metoda akrostyku, czyli tzw. słowniczek słów kluczy -dzieci otrzymały kartki z napisem „pies” umieszczonym jedna litera pod drugą, w pionie. Do każdej z nich miały dopisać wyrazy związane z lekturą, zaczynające się na dana literę.
uszeregowanie promyczkowe -na żółtym kole umieszczony był rysunek psa Lampo wraz z niedokończonym zdaniem: „Lampo był…” Dzieci otrzymały po trzy karteczki, na których miały napisać, trzy według siebie, najważniejsze cechy bohatera. Potem układały je na podłodze, wokół żółtego koła tworząc w ten sposób promyki.
notatka, do napisania której pomocne były niedokończone zdania, a zadaniem dzieci było ich uzupełnienie i zapisanie w zeszycie.
W dalszej części chciałabym przedstawić modyfikację wyżej opisanego artykułu według mojego własnego pomysłu:
Na pierwszych zajęciach z lekturą, dzieci na podstawie przygotowanych przez nauczyciela haseł (przygód Lampo) oraz różnych niezbędnych eksponatów, dobiorą się w 4 osobowe zespoły i po krótkim przemyśleniu przedstawią klasie daną scenkę, tak aby cała reszta mogła zgadnąć jaką historię przedstawiali.
Dzieci, które oglądały scenkę zapisują swój pomysł na długim prostokątnym kawałku tektury. Po przedstawieniu wszystkich scenek, karty z tytułami scenek są przywieszane magnesami na tablicę i wspólnie z nauczycielem dzieci układają kolejność wydarzeń.
Następnie dzieci określają głównego bohatera, czyli psa Lampo, aby określić cechy wyglądu oraz cechy charakteru można zastosować następującą zabawę:
Dzieci siadają w kręgu, nauczyciel wypowiada cechę wyglądu psa Lamp trzymając kłębek wełny, następnie przerzuca kłębek (turla go) do jednego ucznia, którego zadaniem jest również wypowiedzenie jakiejś cechy charakteru, i tak aż wszystkie osoby określą jakąś cechę, następnie „rozplątujemy kłębek” ale tym razem wypowiadając cechy charakteru Lampo. Po zakończonej zabawie, każdy otrzymuje nie nadmuchany balon, na którym ma napisać (flamastrem, markerem) wybraną przez siebie cechę Lampo, balony zostają nadmuchane, zawiązane i przywiązane do rogu tablicy.
Ostatnim etapem lekcji mogłoby być stworzenie notatki, z wcześniej zgromadzonego słownictwa, wykorzystanie scenek dramowych, zdań z kart wiszących na tablicy, określeń z zabawy w kręgu, oraz słownictwa na balonach. Może to być na zasadzie:
- Głównym bohaterem lektury był...
- Był on…
- Zawsze starał się…
- Najciekawszą przygodą było… itp.
Jako pracę domową dzieci mogą wykonać ilustrację przygody psa Lampo, w której wykazał się jakąś pozytywną cechą charakteru, oraz podpisać ją, np. że: Lampo jest odważny, lub Lampo jest koleżeński itp.
Kończąc swoja interpretację chciałabym napisać, iż tylko aktywny udział dziecka w zajęciach szkolnych pozwoli w pełni wykorzystać jego możliwości oraz da nauczycielowi świadomość, że stosowanie metod aktywizujących w pracy z dziećmi jest konieczne i ma swój cel. Tak przedstawione zajęcia wyzwalają w dziecku wiele pomysłowości, kreatywności, dziecko staje się twórcą a nie tylko odtwarza, podejmuje samodzielna inicjatywę, zmusza się do intensywnej pracy umysłowej a jednocześnie świetnie się przy tym bawi.