Jak to działa?
Słowo „sonar” jest skrótem od "SOund, NAvigation, and Ranging" (dźwięk, nawigacja, lokalizacja). Sonary zostały stworzone do tropienia i lokalizacji łodzi podwodnych podczas II Wojny Światowej. Sonar składa się z nadajnika, przetwornika, odbiornika i wyświetlacza.
Zasada działania sonaru w uproszczeniu jest następująca: impuls elektryczny pochodzący od nadajnika jest przekształcany w falę dźwiękową i wysyłany do wody. Kiedy fala ultradźwiękowa dotrze do podwodnego obiektu odbija się i zawraca. Echo jest odbierane przez przetwornik, który przekształca je w sygnał elektryczny wzmacniany następnie przez odbiornik i wysyłany do wyświetlacza. Ponieważ prędkość fal dźwiękowych w wodzie jest stała (i wynosi około 1600 metrów na sekundę), czas, który upłynął pomiędzy wysłaniem i odebraniem sygnału może być zmierzony i przeliczony na odległość między przetwornikiem a obiektem, od którego fala dźwiękowa się odbiła. Proces ten jest powtarzany wielokrotnie w ciągu każdej sekundy.
Zasada działania
Najczęściej stosowanymi częstotliwościami w echosondach Lowrance są 192 kHz - 200 kHz. Produkowane są również urządzenia wykorzystujące częstotliwość 50 kHz. Częstotliwości wykorzystywane w echosondach, nie są słyszalne ani przez ludzi, ani przez ryby. (Nie trzeba się więc obawiać, że sonar wystraszy ryby - one go nie słyszą).
Jak wspomniano wcześniej sonar wysyła i odbiera sygnały, a następnie wyświetla je na ekranie. Dzieje się to wielokrotnie w ciągu sekundy, dzięki temu na ekranie wyświetla się ciągły obraz prezentując dno, dodatkowo każdy obiekt pomiędzy powierzchnią a dnem jest również wyświetlany. Znając prędkość rozchodzenia się fal dźwiękowych w wodzie oraz czas powrotu echa, urządzenie może pokazać głębokość wody oraz każdą rybę znajdująca się w wodzie.